Qua quarantaine 12 (nieuws, 2020)

Samantha Stroombergen: 'Die onzekerheid over praktisch alles vind ik vervelend'



Thuisisolatie, ‘social distance’. Schrijvers zijn wel gewend om in afzondering creatief te zijn. Maar we maken nu wel erg bizarre tijden mee. Life during wartime. Hoe is het om als auteur te werken in tijden van corona, te pennen tijdens een pandemie? De Spanningsblog vroeg een aantal thrillerschrijvers naar hun ervaringen. Een Q&A qua quarantaine. Samantha Stroombergen: 'Alsof je simultaan moet nadenken over twee andere realiteiten.'

Hoe sla je je door deze coronacrisis heen? Volg je trouw de richtlijnen van het RIVM? 

Samantha Stroombergen: 'Ja. Het was een beetje een gekke overgang, omdat ik op werkvakantie op Terschelling was met een groep ondernemers toen die eerste persconferentie gehouden werd. We maakten vanaf daar alles mee alsof we niet echt onderdeel van het narratief uitmaakten. Ik werd een paar dagen later thuisgebracht zodat ik niet met de trein hoefde te gaan en begon weer met mijn baan vanuit huis. ‘Tot volgende week!’ bleek ineens een digitaal weerzien en, in sommige gevallen, een afscheid. Ik werk bij KLM in de Digital Content afdeling en heb vijf collega’s uit mijn team zien vertrekken.'

Valt het thuiswerken je zwaar? 

'Voor het grootste deel niet. Ik ben een introvert en vind het heerlijk om alleen te zijn. Ik merk wel dat ik er soms moeite mee heb dat mijn werkplek (voor KLM) en mijn privé (waaronder ik ook schrijven tel) nu zo door elkaar lopen. Mijn appartement is niet groot en ik besteed nu veel tijd in mijn woonkamer. Het maakt het lastiger om werk uit mijn hoofd te zetten. Dat zorgde er de eerste anderhalve week wel voor dat ik echt moest schakelen: het kostte me een stuk meer moeite in een andere wereld te duiken als onze eigen wereld al op de kop staat. Alsof je simultaan moet nadenken over twee andere realiteiten.'

Samantha Stroombergen (foto: Hester Doove)

Maakt deze tijd je angstig of geeft het je extra zorgen? Wat doet het persoonlijk met je? 

'Ik ben iemand die graag weet waar ze aan toe is. Die onzekerheid over praktisch alles vind ik vervelend. Aan de andere kant probeer ik me nooit te druk te maken over dingen waar ik geen grip op heb: ik kan ze toch niet veranderen. Ik kan alleen mijn steentje bijdragen door zoveel mogelijk thuis te blijven, dus is dat wat ik doe.'

Heeft deze crisis effect op jouw werkzaamheden als schrijver? Worden er bijvoorbeeld projecten uitgesteld, vervallen er wellicht boekpresentaties. Hoe zit het met het doen van research?

'Ja, best wel wat. Allereerst zou mijn tweede boek, Zij die zwijgt, eind april gepubliceerd worden. Dat is nu uitgesteld naar, hopelijk, eind mei, evenals de boekpresentatie. Alle evenementen die eromheen stonden gepland zijn ook gecanceld, op één na. Het is jammer, maar het is wat het is. Ik begrijp die beslissingen volkomen. ‘Gelukkig’ zijn er ook nieuwe kansen mijn kant opgekomen doordat deze hele corona-ellende voor geschuif in planningen heeft gezorgd. 'Gelukkig' tussen aanhalingstekens omdat ik de aanleiding natuurlijk liever niet op deze manier zag.'

'Daarnaast is mijn reis naar de Verenigde Staten verzet. Ik zou eind april naar Orlando gaan voor CrimeCon, een event met onder andere forensische experts en rechercheurs die over moordzaken vertellen. Daar heb ik een deel van het geld dat ik vanwege de Gouden Strop won in geïnvesteerd. Het event is nu verzet naar eind oktober, al heb ik geen flauw idee of we dan weer kunnen reizen.'

De Auteursbond vindt dat de overheid zelfstandige schrijvers die door deze crisis financieel worden geraakt, zou moeten steunen. Wat vind jij hiervan? 

'Eens. Ook zelfstandige schrijvers moeten hun brood verdienen. Je merkt ook juist nu dat lezen een ontsnappingsmiddel is.'

Slaat deze crisis je lam of maakt het je juist creatiever? 

'Een beetje van allebei. KLM gaat door zwaar weer, veel freelance collega’s moesten vertrekken en het voelt allemaal onzeker of je straks nog wel een baan hebt. Doordat ik in het Digital Content-team zit, was het vooral in de beginfase erg druk. Dat voelde alsof de wereld op de kop stond. Er was geen enkele constante, behalve mijn manuscript. En wat moet je dan? Ik moest echt even wennen aan die nieuwe realiteit.'

'Inmiddels heb ik me erbij neergelegd dat dit ‘het is’ voorlopig en maak ik gebruik van de extra tijd door lekker veel schrijfkilometers te maken. De extra tijd komt ook de creativiteit ten goede, want ik heb nu meer ruimte om na te denken.'

Zou de coronacrisis een onderwerp/thema kunnen zijn dat je verwerkt in een volgend boek? Zo ja, zou je daarover iets met de lezer willen delen? 

'Nee, niet in de vorm van een pandemie of quarantaine in ieder geval. Ik vind specifieke thema’s die je nu op ziet borrelen wel interessant: individualisme bijvoorbeeld. Dat zag je bijvoorbeeld goed in het enorme hamstergedrag van wc-papier en pasta.'

Hoe staat het trouwens met een volgend boek? Kun je hierover een update geven?

'Mijn volgende komt dus hopelijk eind mei uit. Ik heb ondertussen ook al een contract voor een derde boek getekend, weer bij Boekerij. Ik werk al sinds december aan de eerste versie en ben echt goed opgeschoten de laatste tijd. De magische grens van 50.000 woorden is gehaald en dat blijft een mooi moment!'

Lees ook het interview met Simon de Waal
Lees ook het interview met René Appel
Lees ook het interview met Michael Berg
Lees ook het interview met Gerard Nanne
Lees ook het interview met Charles den Tex 
Lees ook het interview met Ingrid Oonincx
Lees ook het interview met Simone van der Vlugt
Lees ook het interview met Loes den Hollander
Lees ook het interview met Bram Dehouck
Lees ook het interview met Peter de Zwaan
Lees ook het interview met Jac. Toes