Primeur (nieuws, 2015)

EERSTE VLAAMSE MISDAADSCHRIJFSTER IN MYSTERY MAGAZINE

Ellery Queen’s Mystery Magazine is een Amerikaans tijdschrift dat spannende verhalen publiceert van over de hele wereld. Publicatie is voor een auteur een kans om zijn of haar werk in de VS bekend te maken. Hilde Vandermeeren is de eerste Vlaamse misdaadschrijfster van wie een verhaal in het blad wordt gepubliceerd.


Het verhaal van Vandermeeren dat in het magazine wordt opgenomen, heet The Lighthouse. Het werd vertaald door Josh Pachter en zal in het voorjaar van 2016 in het Mystery Magazine verschijnen.


Enkele mannelijke Vlaamse misdaadauteurs, onder wie Pieter Aspe, Bram Dehouck en Bavo Dhooge, gingen Vandermeeren al voor.

Hilde Vandermeeren (1970) woont in Torhout. Ze schreef ruim veertig kinder- en jeugdboeken en won diverse literaire prijzen. Meer dan 30 titels werden vertaald, onder andere naar het Deens, Duits, Koreaans, Frans en Chinees.

In 2013 verscheen haar eerste psychologische thriller bij uitgeverij Q: Als alles duister wordt. Haar debuut kreeg de Knack Hercule Poirot Publieksprijs 2013 en stond op de longlist van de Diamanten Kogel 2013. Haar tweede thriller De toeschouwers werd vorig jaar gepubliceerd. Eind volgende maand verschijnt haar derde thriller Stille grond.

37 kaarsjes (nieuws, 2015)

UITGEVER VIERT LISBETH SALANDERS VERJAARDAG

Wat heeft Lisbeth Salander gemeen met wijlen prinses Juliana en mr. Pieter van Vollenhoven? Antwoord: ze is op dezelfde dag jarig. Komende donderdag wordt de heldin uit de Millennium-trilogie van Stieg Larsson 37 jaar. En dat wordt gevierd.

De Britse uitgeverij Quercus Books maakt van 30 april een speciale 'Day of the Girl'-viering. Tijdens het evenement dat zich voornamelijk online afspeelt, staat Salanders 'betekenis in de literatuur als feministische heldin' centraal. De dag is natuurlijk ook bedoeld om de lezer eraan te herinneren dat er een nieuw deel van de Millennium-reeks op komst is. In het vierde boek, getiteld Wat ons niet zal doden, is een belangrijke rol weggelegd voor Salander. Het boek geschreven door de Zweedse journalist David Lagercrantz, verschijnt wereldwijd op 27 augustus.

Volgens de website The Bookseller werkt Quercus op deze 'Day of the Girl' samen met uitgeverijen uit Canada, Australië en Nieuw-Zeeland en zal Twitter Books eveneens content hierover delen met haar bijna twee miljoen volgers. Die content bestaat onder andere uit videoclips waarin Lagercrantz voor het eerst zal vertellen over Salander en wat zij voor hem betekent. Er zijn verder blogbijdragen van redacteuren van uitgeverij MacLehose Press over de getatoeëerde heldin en van schrijfster Louise O'Neill. De hashtag is #dayofthegirl.

Lisbeth Salander, op de foto vertolkt door de Zweedse actrie Noomi Rapace, werd geboren op 30 april 1978 en verscheen voor het eerst in Mannen die vrouwen haten, het eerste deel van de Millennium-trilogie van Stieg Larsson. Ze is er ook bij in de daaropvolgende delen De vrouw die met vuur speelde en Gerechtigheid.

In interviews vertelde Stieg Larsson, die in 2004 op vijftigjarige leeftijd bezweek aan een hartaanval en het succes van zijn boeken niet heeft kunnen meemaken, dat het personage van Salander gebaseerd was op de gedachte hoe Pippi Langkous als volwassene zou zijn geweest. In zijn trilogie heeft Salander een bordje naast haar appartementsdeur in de Svartensgatan in Stockholm met de tekst 'V. Kulla', dat refereert aan 'Villa Villekulla' (in het Nederlands Villa Kakelbont), het huis van Pippi Langkous. Net zoals Langkous heeft Salander rood haar, dat ze zwart heeft geverfd. In haar nek heeft ze een tatoeage van een wesp en op haar rug een van een draak.

Kinderliefde (nieuws, 2015)

ZONEN BESTELEN TRUE CRIME AUTEUR ANN RULE

De Amerikaanse justitie verdenkt twee zonen van de true crime schrijfster Ann Rule van diefstal en valsheid in geschrifte. Volgens de autoriteiten hebben de twee broers hun moeder bestolen van ruim honderdduizend dollar. Michael en Andrew Rule wordt huiselijk geweld ten laste gelegd.

De 84-jarige Ann Rule verkeert in zwakke gezondheid. Volgens de autoriteiten kan zij slecht zelfstandig ademen en is zij afhankelijk van beademingsapparatuur. De twee zonen zouden van haar verslechterde conditie misbruik hebben gemaakt door cheques van haar te vervalsen en haar onder druk geld afhandig te maken. Volgens justitie in King County, Washington, waar de schrijfster woont, zou de 51-jarige Michael Rule, die naast zijn moeder woont, om geld hebben 'geschreeuwd terwijl zij ineengedoken in haar rolstoel zat'. Volgens de Los Angeles Times zou hij 103.628 dollar aan cheques op haar naam hebben geïnd.

De 54-jarige Andrew Rule werd vorige maand gearresteerd nadat hij een straatverbod had overtreden. Hij wordt ervan verdacht zijn moeder te hebben gedwongen hem geld te geven, in totaal een bedrag van 23.327 dollar. Volgens de aanklagers zou hij haar getiranniseerd en gekweld hebben door de ene keer met zelfmoord te dreigen en de andere keer haar schuldgevoelens aan te praten. Ook schreeuwde hij obsceniteiten in haar richting, net zo lang totdat zij een cheque uitschreef.

Ann Rule is een voormalig politieagente in Seattle. Haar bekendste boek is The Stranger Beside Me uit 1980 (in het Nederlands verschenen onder de titel Mijn vriend de seriemoordenaar). Hierin schrijft ze over Ted Bundy, een van Amerika's bekendste seriemoordenaars. Opmerkelijk detail: Bundy en Rule waren vrienden en collega's bij een telefonische hulpdienst.

Ann Rule is sinds 1969 fulltime true crime auteur. Ze heeft meer dan dertig boeken en 1400 artikelen, meestal misdaadgerelateerd, op haar naam staan. Ze heeft vijf kinderen en vijf kleinkinderen.

Tot leven brengen (nieuws, 2015)

PLOTTEN MET TOMAS EN HELEEN

Wie altijd het naadje van de kous heeft willen weten over dialogen, spanningsbogen en plotwendingen, kan binnenkort bij uitgeverij Cargo terecht. Begin juni organiseert de uitgever een workshop thriller schrijven. Met Tomas Ross en Heleen van der Kemp als docenten.

Heleen van der Kemp

Uitgeverij Cargo draait er op haar website niet om heen en stelt de bezoeker de volgende vragen: Bent u dol op spannende boeken en is schrijven uw hobby? Droomt u er al tijden van om je manuscript in boekvorm te zien? Twijfelt u over het onderwerp of lukt het maar niet om een goed plot uit te werken? Weet u niet precies hoe u het beste een geschikte uitgever kunt benaderen?

Volgens de uitgever is er op al die vragen maar één bevredigend antwoord: een workshop thriller schrijven onder leiding van Tomas Ross en Heleen van der Kemp, beiden auteurs bij Cargo. Professionals van de uitgeverij voorzien de cursisten van allerlei tips en trucs.

De workshop wordt gehouden op zaterdag 6 juni in het gebouw van uitgeverij De Bezige Bij|Cargo. Ross en Van der Kemp vertellen over hun ervaringen als schrijver en de soms hobbelige weg naar publicatie. Ze besteden aandacht aan zaken als hoe werk ik mijn idee uit tot een echt boek en hoe bouw ik mijn verhaal op? Personages tot leven brengen en een goed en geloofwaardig plot bedenken zijn eveneens onderdelen van de workshop.

Verder geeft Cargo-redacteur Chris Kooi een presentatie over het selectie- en redactieproces binnen de uitgeverij. Deelnemers die al een manuscript of een aanzet daartoe hebben geschreven, wordt de mogelijkheid geboden om dit voor aanvang van de workshop toe te sturen zodat daar tijdens de workshop gericht feedback op gegeven kan worden.

Tomas Ross (1944) heeft sinds de jaren tachtig tientallen thrillers geschreven, onder meer over het Englandspiel, de Greet Hofmans-affaire, de val van Srebrenica, de dood van Mathilde Willink en de moord op Pim Fortuyn. Hij is de meester van de faction: in vrijwel elk boek werkt hij een bestaand gegeven uit tot een verhaal waarin de feiten een even grote rol spelen als de verzonnen gebeurtenissen. Ross won driemaal de Gouden Strop: voor Bêta (1987), Koerier voor Sarajevo (1996) en De zesde mei (2003).

Heleen van der Kemp (1974) debuteerde in 2010 met de thriller Blond 15. Daarna volgde Afrekening. Bij Cargo verscheen haar derde thriller Onschendbaar. Haar boeken zijn afzonderlijk van elkaar te lezen, maar delen dezelfde hoofdpersoon: rechercheur Britt Franken.

De workshop begint om 11 uur en neemt vier uur in beslag. De kosten bedragen 150 euro per deelnemer (inclusief koffie/thee en lunch). Tot 15 mei kunnen deelnemers zich voor deze workshop inschrijven door een mail te sturen naar info@uitgeverijcargo.nl. Bij onvoldoende animo behoudt de uitgeverij het recht de cursus te annuleren.

Even slikken (nieuws, 2015)

KARIN SLAUGHTER LAAT CARGO BEDROEFD ACHTER

Ze is dertien jaar verbonden geweest aan Cargo, steeg daar tot grote hoogten, maar kiest nu toch voor een andere uitgever: HarperCollins. Het vertrek van de Amerikaanse bestsellerauteur Karin Slaughter laat de Amsterdamse uitgever niet onberoerd.

Op 18 juni verschijnt bij uitgeverij Cargo de nieuwste thriller van Karin Slaughter, Mooie meisjes. Maar dat is meteen ook de laatste nieuwe Slaughter-titel die Cargo op de markt brengt. Haar volgende boek wordt door HarperCollins Holland uitgegeven. Het vertrek van Slaughter volgt op de wereldwijde deal voor vier nieuwe thrillers die zij met de Amerikaanse uitgever HarperCollins heeft gesloten.

De afspraken gaan wereldwijd in vanaf het komende boek, Pretty Girls, met uitzondering van Nederland en Vlaanderen. ''Nederland loopt voor op de Amerikaanse publicatiedatum. De afspraken met Cargo waren al gemaakt'', meldt Slaughters nieuwe uitgever.

''Haar backlist blijft bij Cargo'', laat woordvoerster Nanda Brouwer weten. ''Haar imprint Slaughterhouse, waarbinnen Slaughters titels verschijnen en waar ze nieuwe auteurs introduceert, zal voorlopig blijven bestaan. Dat is ook de wens van de auteur.''

Helemaal een verrassing was de transfer van Slaughter niet, aldus Brouwer. ''Een tijdje terug hoorden wij van Karin dat zij de overstap ging maken naar HarperCollins. We wisten al dat ze in gesprek was met een grote bieder, en dat het een internationale deal zou betreffen.'' Slaughters vertrek laat Cargo niet onberoerd. ''Het is, na de grote successen die we met haar behaalden, natuurlijk teleurstellend dat ze overstapt naar HarperCollins. Maar wensen Karin Slaughter niets dan goeds en hopen dat HarperCollins haar groot kan houden.''

Karin Slaughter zelf gaat de overstap ook zeer aan het hart, liet zij Cargo weten. Brouwer: ''Ze is er zeer emotioneel onder dat ze ons gaat verlaten. Dat zegt iets over onze prestaties en over onze sterke vriendschapsband. Wij zijn de enige uitgever bij wie ze sinds haar debuut in 2002 nog steeds gepubliceerd wordt. In andere landen heeft ze al eerder een switch van uitgever gemaakt. We kijken in ieder geval uit naar haar bezoek aan Nederland en België in juni.''

Oorkonde is ook goed (nieuws, 2015)

KANSHEBBERS: REIK DIAMANTEN KOGEL UIT, DESNOODS ZONDER PRIJS

Roel Janssen en Jacob Vis, de Nederlandse genomineerden voor De Diamanten Kogel 2014, vinden dat de prijs hoe dan ook moet worden uitgereikt. Zelfs als er geen geld is voor een met diamanten belegde zilveren boksbeugel.

De kans is groot dat de Gouden Strop 2015 nog eerder wordt toegekend dan De Diamanten Kogel 2014. De datum voor de uitreiking van de Nederlandse thrillerprijs is al maanden bekend: op 28 mei, aan de vooravond van de Maand van het Spannende Boek. Wanneer de winnaar van de Vlaamse tegenhanger van de Strop wordt bekroond, is echter nog steeds de vraag. Als-ie al wordt uitgereikt.

De shortlist van de Vlaamse thrillerprijs werd al vijf maanden geleden geopenbaard: de Nederlandse thrillerauteurs Roel Janssen en Jacob Vis zijn genomineerd, evenals hun Vlaamse rivalen Jonathan Sonnst, Toni Coppers en Wim Menheer. Volgens juryvoorzitter Henri Floris Jespers zou de prijs 'ergens tussen half januari en half februari' worden overhandigd.

De kandidaten op de shortlist wachten nog steeds op de prijsuitreiking. Maar die komt er niet. In ieder geval niet snel. ''Er is geen geld'', zei Jespers in het Vlaamse magazine Humo. ''In december kwam Serge Muller, een Antwerpse diamantair en onze vaste sponsor, mij vertellen dat hij de prijs niet langer wilde financieren.''

Waarschijnlijk voorvoelde Muller toen al dat er zwaar weer op komst was. Hij werd op 4 maart in Montenegro gearresteerd. De Belgische justitie verdenkt de diamantair onder meer van handel in cocaïne en het witwassen van drugsgeld.

Advocaat Marc Delannoye, die zich met de financiën rond de prijs bezig houdt, zegt op zoek te zijn naar nieuwe sponsors. De totale kosten van de literaire onderscheiding bedragen ongeveer 5000 euro, inclusief de met diamanten belegde zilveren boksbeugel gemaakt door kunstenaar Wim Delvoye.

Ondertussen gebeurt er niets. Jespers laat niets meer van zich horen. De overige acht juryleden, die de winnaar al in december hebben bepaald, hebben een slot op de mond waarvan de sleutel is weggegooid. De kanshebbers worden verre van fatsoenlijk bejegend. In februari kregen ze bericht dat ze snel nadere informatie zouden krijgen. Sindsdien blijft het stil aan het prijzenfront.

De twee Nederlandse genomineerden, Janssen en Vis, vinden dat De Diamanten Kogel hoe dan ook moet worden toegekend. ''Ook al is er geen geld voor die boksbeugel'', stelt Vis. ''Ik blijf onverminderd waarde hechten aan de prijs, want het is een eerlijke en deskundige beoordeling van de oogst aan Nederlandstalige misdaadliteratuur van het afgelopen jaar.''

''Het heeft veel weg van een tragikomische thriller'', reageert Janssen. ''De shortlist werd in november geopenbaard en de sponsor Muller is in maart opgepakt. Er was dus best tijd geweest voor een prijsuitreiking. Hoe het met de rest van de organisatie van de Kogel zit weet ik niet. Er was indertijd (ik was een keer eerder genomineerd) een aardige vrouw die alles regelde, ik meen dat die in dienst is of was bij Rex Diamonds, het diamantbedrijf van Muller. Misschien zit ze ook vast, geen idee.''

Janssen vindt het evenals Vis een goed idee om toch tot een bekendmaking van de winnaar over te gaan. ''Aannemende dat de jury tot een besluit is gekomen (wat ook niet zeker is). De prijs kan ook best uitgereikt worden als Muller nog vastzit, misschien in de Antwerpse gevangenis (grapje). Ik neem aan dat zijn bedrijf nog bestaat, dus daar zou het ook kunnen. Plaats Delict, zeg maar.''

Vis: ''Een uitreiking in een kleine zaal, al dan niet met hapje en drankje en met een oorkonde voor de winnaar is wat mij betreft uitstekend. Nu gaat een goed initiatief teloor, volledig buiten de schuld van de organisatie, en dat is alleen maar jammer voor lezers en schrijvers. Ik hoop dat de organisatoren ook tot die gevolgtrekking komen. Ik heb nog niets van hen gehoord.''

Wordt verwacht 384 (nieuws, 2015)

BEDENKER 'TRUE DETECTIVE' SCHRIJFT THRILLER OVER INCASSOMAN

Drie jaar geleden bedacht Nic Pizzolatto de alom bejubelde tv-serie 'True Detective'. Een paar jaar eerder voltooide hij zijn eerste thriller 'Galveston'. Nu wordt zijn debuut ook in het Nederlands uitgebracht.

In Galveston, dat in september door uitgeverij Q wordt uitgebracht, staat Roy Cady centraal. Hij incasseert schulden voor een crimineel. Als het moet tuigt hij mensen af en ook voor moord draait hij zijn hand niet om. Dan krijgt hij te horen dat ongeneeslijke longkanker heeft.

Diezelfde dag nog stuurt zijn baas hem eropuit voor een nieuwe klus. Het blijkt dat hij Cady voor dubbele moord wil laten opdraaien en dat hijzelf ook zou moeten sterven. Maar Cady overleeft het. Hij vlucht samen met de prostituee Rocky, die hem onderweg vertelt dat nog ergens langs moet. Ze schiet haar vader neer en neemt een jong meisje mee.

Uiteidelijk belandt het trio in Galveston. Cady weet dat ze achter hem aan zitten en dat hij de vrouwen moet achterlaten, maar hij besluit eindelijk eens het juiste te doen.

De eersteling van Nic Pizzolatto is destijds niet onopgemerkt gebleven. Het belandde op de shortlist voor de 2010 Edgar Award voor beste debuut en won een jaar later de Spur Award for Best First Novel van de Western Writers of America. In Frankrijk werd het boek bekroond met de Prix du Premier Roman étranger.

De schrijver werd op 18 oktober 1975 geboren in New Orleans. Zijn vader, Nick Pizzolatto Jr. was advocaat, zijn broer Nath een professionele pokerspeler. Een echt gelukkige jeugd had Nic niet. Hij groeide op in een huishouden, waar boeken ontbraken.

Pizzolatto schreef twee episodes voor de Amerikaanse versie van de oorspronkelijke Deense thrillerserie The Killing. In 2012 bedacht hij de serie True Detective, die wereldwijd werd overladen met loftuitingen. De laatste aflevering van de reeks werd zoveel bekeken dat de streamingdienst van zender HBO vastliep. Het tweede seizoen wordt dit jaar uitgezonden.

Andere nieuwe titels bij uitgeverij Q:

S. Craig Zahler - Strafexepeditie (juni 2015). Rechercheur Jules Bettinger wordt verantwoordelijk gehouden voor een zelfmoord op een politiebureau in Arizona. Voor straf wordt hij met zijn gezin overgeplaatst naar Victory, Missouri, een stad met een van de hoogste misdaadpercentages van de VS. Jules' nieuwe partner is een rechercheur die net is gedegradeerd. Samen onderzoeken ze de moord op een prostituee. De moordenaar had na zijn daad seks met haar. Zahler schreef westerns, sciencefiction en thrillers. Strafexpeditiewordt verfilmd door en met Leonardo DiCaprio.

Nele Neuhaus - De levenden en de doden (juni 2015). Een thriller over orgaandonatie. Rechercheur Pia Kirchhoff staat op het punt om op huwelijksreis te gaan, als een sluipschutter een slachtoffer maakt. Pia besluit de reis uit te stellen en haar baas te hulp te schieten bij deze zaak. Er vallen al snel meer doden en het lukt de politie maar niet een verband te ontdekken. Langzaam maar zeker ontstaat de indruk dat iemand met een doelgerichte wraakneming bezig is.

Hilde Vandermeeren - Stille grond (juni 2015). Glasgow, 1983. Tijdens een novembernacht verdwijnt de zesjarige Rosie Thompson uit de slaapkamer die ze deelt met haar tweelingzusje Ruby. Van Rosie ontbreekt daarna elk spoor. In dit gebroken gezin groeit Eve op, hun jongere zusje. Dertig jaar later is Eve hoogleraar wiskunde. Haar leven staat op zijn kop door een bericht dat iemand in een kapel heeft achtergelaten: 'Het spijt me wat er gebeurd is met Rosie Thompson. Moge God me vergeven'.

Thomas Enger - Familiewapen (juli 2015). Diep in de Zweedse bossen wordt tijdens de herfstjacht een oude man doodgeschoten. Een vrouw zou voor drie weken naar Italië gaan om de dood van haar vader te kunnen verwerken, maar in het hotel komt ze nooit aan. Elk spoor van de vrouw eindigt op het vliegveld van Oslo. Journaliste Nora Klemetsen, een vroegere studiegenote van de verdwenen vrouw, gelooft niet dat zij haar man en kind vrijwillig heeft verlaten. Het wordt nog raadselachtiger als de naam van de vrouw opduikt in verband met de moord in de Zweedse bossen.

Tom Cooper - De ongelukzoekers (september 2015). Het leven in de Golf van Mexico is zwaar. De eenarmige Gus Lindquist, in de steek gelaten door zijn vrouw, denkt dat hij in de moerassen de schat van de beruchte piraat Jean Lafitte kan vinden. Maar de grootste buit, verstopt op een van de vele eilandjes, is de drugsplantage van de Toup-broers. En die willen daar niemand in de buurt hebben.

(Bron: Hebban|Crimezone)

Aanstootgevend (nieuws, 2015)

RUSSISCH 'NJET' TEGEN VERTONING 'CHILD 44'

De Russische overheid heeft de vertoning verboden van de bioscoopfilm 'Child 44', gebaseerd op de gelijknamige thriller Tom Rob Smith. De autoriteiten vinden dat het verhaal over de jacht op een kindermoordenaar uit de voormalige Sovjet-Unie ‘de geschiedenis probeert te herschrijven’.

De film met onder meer Tom Hardy, Gary Oldman en Noomi Rapace is vanaf 7 mei (en niet vanaf 16 april zoals de trailer meldt) in de Nederlandse bioscopen te zien, maar in Rusland stootte de rolprent al op een stevig 'njet'. Het Russische ministerie van Cultuur vindt het vooral aanstootgevend dat deze film kort voor 9 mei verschijnt. Op die dag herdenkt Rusland de zeventigste verjaardag van de overwinning op nazi-Duitsland.

Volgens het Russische ministerie van Cultuur heeft Central Partnership, de distributeur van de film, toegegeven dat de film 'ongepast is op de vooravond van de 9 mei-viering'. ''De film probeert de gebeurtenissen voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog op een verkeerde manier voor te stellen'', stelt het ministerie in een persbericht.

De film is gebaseerd op de succesvolle thriller van de Brit Tom Rob Smith uit 2008. Het verhaal speelt zich af in de vroegere Sovjet-Unie onder de dictatuur van leider Josef Stalin. De Russische veiligheidsagent Leo Demidov, vertolkt door Tom Hardy, treft het lijk van een kind aan bij een spoorweg maar krijgt het bevel om de zaak te negeren. Al snel ontdekt de agent andere sterfgevallen, waardoor hij een kindermoordenaar op het spoor komt.

(Bron: De Standaard)

Geboeid (nieuws, 2015)

THRILLER MOGELIJK INSPIRATIEBRON VOOR MOORDPOGING

Een thriller van Karen Rose heeft waarschijnlijk een grote rol gespeeld bij een moordpoging waarvan een vrouw uit Andijk wordt verdacht. Het scenario voor haar plan stond namelijk beschreven in het boek, dat aan haar was uitgeleend door de plaatselijke bibliotheek.

De vrouw uit Andijk die wordt verdacht van poging tot moord op haar partner, moet van de rechtbank in Alkmaar nader psychologisch onderzoek ondergaan in het Pieter Baan Centrum (PBC). Dit heeft de rechtbank in een tussenvonnis bepaald. Het Openbaar Ministerie (OM) had twee weken geleden twaalf jaar gevangenisstraf tegen de vrouw geëist.

De 29-jarige Margit H. zou de man in oktober 2014 tijdens een seksspelletje hebben willen vermoorden. Nadat hij was geboeid en geblinddoekt, sloeg ze hem bewusteloos en stak ze op hem in. Hij overleefde ternauwernood en lag een maand in het ziekenhuis. Zijn long, maag en middenrif waren geperforeerd. De vrouw zegt zich van de gebeurtenissen op die dag niets te kunnen herinneren. In psychologisch onderzoek is echter geconcludeerd dat zij haar geheugenverlies voorwendt of in elk geval aandikt.

Het Openbaar Ministerie meent dat de vrouw haar moordplan tot in detail heeft uitgedacht. De aanklaagster voerde twee weken geleden onder meer aan dat de recherche tijdens het onderzoek had ontdekt dat het scenario stond beschreven in een thriller van schrijfster Karen Rose. De thriller stond op de lijst met boeken stond die H. bij de bibliotheek had geleend. Op 7 juli gaat het proces verder.

Het is niet bekend welke thriller van Rose model stond voor het gruwelijke scenario, maar het zou heel goed Moord voor mij uit 2010 kunnen zijn. De thriller gaat over een zoektocht naar een bende vrouwenhandelaars, die niet terugdeinst voor ontvoering, mishandeling en moord. Er komt een zachtaardige vrouw in voor, ene Susannah, die er toch een onverwacht seksuele voorkeur op na houdt. Susannah werd zowel lichamelijk als geestelijk mishandeld, maar zweert desondanks bij sm en bondage.

Karen Rose werd in 1964 geboren in Baltimore. Ze studeerde chemie aan de Universiteit van Maryland en sloot deze studie als ingenieur af. Daarna werkte zij in de levensmiddelentechnologie in Cincinnati. Ze heeft een kleine twintig thrillers op haar naam staan. Met I'm watching you (2004) won ze de Rita Award voor romantische suspense.

Onder controle (nieuws, 2015)

MANKELL KEERT TERUG IN ZWEEDSE LAARZEN

Het is januari 2014 als bij Henning Mankell kanker wordt geconstateerd. Maar de Zweedse schrijver laat zich hierdoor niet van het schrijven afhouden. In mei verschijnt zijn autobiografie, een half jaar later een gloednieuwe roman.

Zweedse laarzen, dat in november 2015 door uitgeverij De Geus op de markt wordt gebracht, is het vervolg op de roman Italiaanse schoenen van Henning Mankell. De nieuwe roman draait opnieuw rond Fredrik Welin. Sinds hij als chirurg een fatale fout heeft gemaakt, leeft hij teruggetrokken op een Zweeds eiland in de Oostzee. Hij heeft de stilte opgezocht en sluit zich af voor mensen.

Op een herfstnacht schrikt de oud-chirurg wakker: zijn huis staat in lichterlaaie. Ternauwernood weet hij het brandende huis te ontvluchten. Welin is alles kwijt en is gedwongen zijn leven opnieuw vorm te geven. En dat terwijl hij wordt beschuldigd van brandstichting.

Welin begint zich nogal oud te voelen. Maar dan ontmoet hij de journaliste Lisa, die langvergeten gevoelens in hem opwekt.

Op 14 mei verschijnt het al eerder aangekondigde boek Drijfzand. Deze autobiografie wordt bestempeld als 'een ode aan het leven'. Begin 2014 werd bij de geestelijk vader van rechercheur Kurt Wallander kanker in een vergevorderd stadium geconstateerd. Er waren tumoren aangetroffen in zijn linkerlong en nek.

''Ik heb al heel vroeg besloten om hierover te schrijven, omdat het uiteindelijk gaat om de pijn en het lijden die zo veel mensen treffen'', liet Mankell toen weten. ''Mijn angst is groot'', vervolgde de schrijver, "maar globaal genomen kan ik het onder controle houden.''

Mankell laat in Drijfzand allerlei belangrijke momenten uit zijn leven de revue passeren. Vanuit zijn dagelijkse strijd tegen de ziekte reist Mankell terug en vooruit in de tijd, waarbij het erfgoed dat de mens nalaat en de opeenvolging van generaties de rode draad vormen, die verleden, heden en toekomst met elkaar verbindt. De schrijver brengt verschillende onderwerpen ter sprake, van 's werelds eerste kunstenaars die de prehistorische grotschilderingen maakten tot onderzoek naar komende ijstijden.

Esther Verhoef (interview, 2015)

'SCHRIJVEN KOMT NA ADEMHALEN'

Dat Esther Verhoef razend populair is, blijkt alleen al uit het feit dat haar nieuwe thriller 'Lieve Mama' onlangs in één klap op nummer 1 van de Bestseller60 belandde. De redactie van de website Hebban koos uit de stapel ingezonden lezersvragen de tien meest originele en legde die aan de auteur voor.


Je hebt altijd al geschreven, van informatieve boeken tot thrillers. Je houdt je ook bezig met fotografie. Maar wat was het geworden als het schrijven mislukt was?

Esther Verhoef: ''Dan was ik mogelijk dancemuziek gaan componeren. Een verhaal of boek schrijven lijkt daar soms ook wel op, vind ik. Je verrast, ontroert, voert de verwachting op, apotheose... Een muziekstuk vertelt net zo goed een verhaal.''
''En anders had ik misschien wel mijn oude bedrijf verder uitgebouwd. Voor ik kon leven van het schrijven heb ik in de jaren tachtig onder meer Engeland afgeschuimd op zoek naar aparte producten en buitenkansjes die ik aan winkels in Nederland, maar ook in België, Frankrijk en Duitsland verkocht. Ik kwam laatst nog een kasboek uit die tijd tegen. Dat waren helemaal geen verkeerde cijfers, die daarin stonden.''


Hoe heb jij het schrijverschap geleerd? Is dit door een cursus, schrijfcoach of heb je het vak geleerd door onder de naam Escober te gaan schrijven met je partner Berry?

''Ik schrijf al vanaf mijn zevende, elke dag, mijn hele leven lang. Schrijven komt vlak na ademhalen. Zodra ik uit school kwam, kroop ik achter mijn typemachine. Soms ook ’s nachts.''
''Ik schreef van alles. Columnachtige stukken, dialogen, losse scènes, maar zelden een rond verhaal met een kop en een staart. Toen ik volwassen werd, veranderde dat niet, ik schreef als ik thuis kwam van mijn werk en ook regelmatig midden in de nacht om mijn hoofd leeg te maken. Schrijven is onlosmakelijk verbonden met wie ik ben. Ik probeerde de wereld te begrijpen en te structureren door erover te schrijven. Nu nog, eigenlijk.''
''Sinds 1995 kan ik van het schrijven mijn gezin onderhouden. Voor ik mijn eerste thriller, Onrust, schreef, heb ik ongeveer zestig informatieve dierenboeken gemaakt die in meer dan honderd landen zijn vertaald. Daarnaast heb ik een dertigtal boeken van andere, vaak beginnende schrijvers begeleid naar publicatie. Ik nam ook interviews af, schreef rubrieken en informatieve artikelen voor allerlei bladen, was hoofdredacteur van een algemeen dierenblad en eindredacteur van een kattenblad. Er wordt gezegd dat je 10.000 uur moet oefenen om jouw persoonlijke topniveau te bereiken in sport en beroep. Daar zat ik op mijn zeventiende vermoedelijk al ver overheen.''
''En ik leer nog elke dag bij. Ik heb nooit een schrijfcursus gevolgd of iets dergelijks. Wel hecht ik waarde aan meningen. Ik heb kritische, belezen vrienden die heel eerlijk zeggen wat ze van een tekst vinden. Zij lezen alles wat ik schrijf, van columns tot manuscripten voor een boek. Ook de Escobers. Ik draag mijn lezers op handen. Zij kijken met een frisse blik naar een tekst, gaan uit van hun eigen beleving en denken nooit 'Esther zal het wel weten'. Dat is goud waard.''


In hoeverre is er voor jou de presentatie van je nieuwe boek nog een zenuwslopend gebeuren? Kijk je dan ook nog dagen- dan wel wekenlang naar de verkoopcijfers van je nieuwe boek?

''Ik probeer het niet te doen, maar ik betrap me erop dat ik elke woensdag toch onrustig word. Dan wordt de Bestseller60 ververst – de officiële lijst van bestverkochte boeken in Nederland. De laatste vier soloboeken (Déjà vu, De Kraamhulp, Tegenlicht en Lieve Mama) zijn meteen na verschijnen op 1 binnengekomen. Dat is heel bijzonder, besef ik terdege. Het schept ook torenhoge verwachtingen. Hoger dan 1 kan niet, lager is er natuurlijk plaats genoeg. Maar dat soort gedachtes komen pas bij me op als het boek op het punt staat van verschijnen. Tijdens het schrijven ben ik alleen met mijn personages bezig, bevind ik me in hun wereld.


Welk boek heeft veel invloed gehad op jouw schrijfstijl?

''Alles wat je leest heeft invloed, lijkt me. Als kind vond ik Guus Kuijers Pappa is een hond heel bijzonder. Ik heb dat vervreemdende boek op de lagere school meer dan één keer gelezen en kon er niet over uit dat het eindigde zoals het eindigde. Toen ik in de twintig was las ik vooral thrillers, waaronder ook die van Felix Thijssen. Zijn hardboiled Charlie Mann-thrillers vond ik geweldig. Achteraf gezien zijn die misschien wel één van de inspiratiebronnen geweest voor de Sil Maier-trilogie (Onrust, Onder druk en Ongenade). Door Doodsangst van Greg Iles ben ik mijn eerste thriller gaan schrijven. Dat was een eyeopener. Inmiddels gedateerd vanwege voortschrijdende technologie, maar de fusie tussen roman en thriller – spanning, diepgang, psychologie, sfeertekening – heb ik zelden zo goed gelukt gezien. Ik wilde meer van dat soort boeken lezen, maar kreeg ze niet gevonden.''
''Ik was in die tijd een veellezer en las geen romans, alleen maar thrillers en vooral bergen nonfictie. Aan het verplicht lezen op het voortgezet onderwijs had ik een aversie overgehouden aan zogenaamde literaire romans. Die gingen over onderwerpen die mij niet aanspraken. Dat verplichte ook. Boeken ontleden, ik heb er nu nog een hekel aan, het vermoordt alle lust tot lezen. Boeken moet je ervaren, ondergaan. In 2001 kocht ik Het waanzinnige van sneeuw van Alex Boogers naar aanleiding van een bespreking in Vrij Nederland. Het was de eerste roman die ik vrijwillig las ná de middelbare school. Daarna ben ik meer en meer romans gaan lezen.Zout op mijn huid van Benoîte Groult, bijvoorbeeld. Al die boeken, goed of slecht, zullen op een of andere manier invloed hebben gehad en in de toekomst nog van invloed zijn.


Hoe komt het dat wij mannen nog steeds moeite schijnen te hebben om openlijk te erkennen dat ook vrouwen inmiddels bewezen hebben een (heel) goede thriller te kunnen schrijven?

''Het zit schijnbaar in de mens opgesloten om te denken dat een man iets beter kan dan een vrouw, ongeacht wat. Zelfs vrouwen maken zich er schuldig aan. Dat verzin ik niet, daar zijn talloze onderzoeken naar gedaan. Je ziet het ook in het dagelijkse leven. De meeste literaire prijzen gaan naar mannen. Niet omdat ze beter zijn, het heeft een sociaal-biologische oorsprong. Mannen zijn stelliger, overschatten zichzelf eerder, slaan zich op de borst en roepen dat ze goed zijn – óók tegen zichzelf. En het werkt. Met die houding dwingen ze respect af.''
''Vrouwen nuanceren meer, zijn bescheidener, minder driest, staan open voor andermans meningen en dus gaat de aandacht en bewondering meer uit naar mannen. Lange tijd werd de harde plotgedreven 'testosteron'-thriller duidelijk hoger gewaardeerd door recensenten. Omschrijvingen van gevoelens en subtiele sociale verhoudingen in families en onder vrienden werden als vrouwelijk en dus inferieur afgedaan. Kortzichtig, maar het was nu eenmaal de tijdgeest. Er begint duidelijk verandering in te komen, maar we zijn er nog lang niet. Als ik kijk naar mijn favoriete boeken, dan is de man/vrouw-verhouding in balans.''


De laatste tijd gaat het vaak over plagiaat in de muziek en de literatuur. En het betreft dan het overnemen van een 'gevoel' en dus niet letterlijk een tekst of beat. Beïnvloedt dit ook jouw schrijven?

''Die rechtszaken gaan voor zover ik dat heb begrepen niet alleen maar over een gevoel. Er wordt vaak lacherig of oppervlakkig over bericht, maar er is meestal echt wel wat meer aan de hand. Ik volg de discussie, maar betrek die niet op mezelf en ben er verder ook niet zo mee bezig.'' ''Schrijven is een intuïtief proces, een boek ontstaat bij mij gaandeweg en bijna volledig via mijn onderbewuste. Ik schrijf niets uit van tevoren; geen schema’s, geen voorbedachte personages of verhaallijnen. Het komt uit mijn onderbewuste. Het kan dus voorkomen dat je iets oppikt uit je omgeving en dat dat verdraaid in een boek terechtkomt. Maar dat is iets anders dan plagiaat.''


Wat is de leukste herinnering die je hebt aan jouw moeder?

''O, ik heb er zoveel en er komen er hopelijk nog vele bij, want mijn moeder is nog relatief jong. Zij begreep dat als ik ’s nachts had zitten schrijven, ik ’s ochtends vroeg niet om halfnegen in de klas kon zitten. Mijn moeder had zelf een hekel aan school gehad en ik mocht van haar dus ongegeneerd schoolziek zijn. Ze schreef zonder omhalen briefjes voor de gym. Dat vertrouwen dat ze in me had, was zo geweldig. Ze stond altijd vierkant achter me.''


Van wie heb je het schrijftalent geërfd?

''Dat is het best bewaarde geheim in de familie. Mijn vader was muzikant en zanger, maar hij componeerde niet zelf. Mijn moeder tekende veel en hield een dagboek bij, maar heeft daar nooit iets mee gedaan. Mijn opa’s en oma’s hadden niets met schrijven, al konden allebei mijn opa’s geweldige verhalen vertellen. Ik hoop ooit eens mee te kunnen doen aan dat tv-programma waarin je stamboom wordt uitgespit. En dat dan blijkt dat er iemand van mijn verre voorvaderen een bekende schrijver of dichter was...''
''Maar even zonder gekheid: het lijkt me meer voor de hand liggen dat er talent in de familie aanwezig is geweest dat zich door de leefomstandigheden niet heeft kunnen ontwikkelen. We vinden alles nu vanzelfsprekend, maar lezen en schrijven was vroeger alleen weggelegd voor de elite. Dat waren geen vanzelfsprekende zaken.''


Kun je iets vertellen over de research die je voor Lieve mama hebt gedaan?

''Om te beginnen heb ik gesprekken gehad met verpleegkundigen die op en rond de operatiekamer werken. Met hen heb ik ook de afdelingen bekeken en hun dagroutine doorgenomen. Ik heb hen letterlijk gevolgd van de parkeerplaats naar hun werkplek. Zo kon ik me een beter beeld vormen van de routine van Helen Möhring uit Lieve mama. Deze verpleegkundigen hebben het manuscript ook voorzien van opmerkingen.''
''Om de achttienjarige Ralf te kunnen vormgeven ben ik gaan praten met allerlei jongens van rond die leeftijd. Zij hebben me een inkijkje gegeven in hun denk- en belevingswereld. Dat was een eyeopener. Er heersen blijkbaar veel vooroordelen. Jongens die nog zoekende zijn en qua kleding, haardracht en houding niet automatisch beantwoorden aan het beeld van de ideale schoonzoon, worden vaak negatief bejegend door politie en andere machtsfiguren. Dat vormt, maakt ook boos.''
''Voor Lieve Mama ben ik voor het eerst in jaren weer naar Engeland geweest. Dat werkt toch het beste, locaties bezoeken. Ik had de sfeer op het veer en in die Engelse dorpen nooit zo kunnen omschrijven als ik er niet zelf was geweest.''


Jouw thriller Rendez-vous is verfilmd en je hebt 'm al een paar keer gezien. Hoe bijzonder is het om je eigen boek op het scherm te zien?

''Geweldig natuurlijk. De acteurs doen het zó goed. Ze hadden niet beter gecast kunnen worden. Ik ben op de set in Frankrijk geweest en het was heel interessant om te zien hoe zo’n film wordt gemaakt, hoeveel mensen daarbij betrokken zijn. Dat hele Franse dorpje is maandenlang geannexeerd geweest door de filmploeg. Overal stonden vrachtwagens, aanhangers en auto’s met Nederlandse kentekens.''
''Maar het is geen een-op-eenboekverfilming geworden. Het boek is van mij, Antoinette Beumer heeft voor haar film andere keuzes gemaakt. Dat verhaallijn wijkt dus op punten af van het boek. Dat is ook prima, want daardoor blijft het spannend. Als je de film hebt gezien, zul je verrast zijn door het boek en andersom.''

(Bron: Hebban|Crimezone)

Jarig! (nieuws, 2015)

ACHT JAAR, ECHT WEL!

(Door Peter Kuijt)

In de rechterkolom staat onder het kopje 'Kan het beter?' dat De Spanningsblog werd opgericht op 14 april 2007. De meest eenvoudige conclusie die hieruit kan worden getrokken is dat deze site vandaag precies acht jaar bestaat. Mooie smoes voor het laten vollopen van een cakevorm met een hoop zoetigheid.

De aftrap voor de blog was destijds op een zaterdag. De weekendkrant was op hoge snelheid doorgebladerd, de column van Youp overgeslagen, want ik wilde me die dag op iets anders richten. Ik had besloten me een plekje in cyberspace toe te eigenen, waar ik mijn thrillerrecensies en interviews met misdaadschrijvers kon verzamelen.

De blog groeide gaandeweg uit tot een site waar behalve de besprekingen en de interviews, ook columns, achtergrondverhalen en nieuws uit het thrillergenre een plek kregen. En ik mocht daarbij destijds rekenen op bijdragen van collega's die ik collega's mocht noemen. Daar is de laatste jaren enigszins de klad in gekomen, allemaal gevolg van economische omstandigheden en een enkele gebroken belofte. 

Een klein dipje trof De Spanningsblog het afgelopen jaar. Er werd niet meer elke dag iets nieuws gezet op de site. Dat had te maken met andere verplichtingen, onder andere voor de boekensite Hebban.nl, die ik u overigens van harte kan aanbevelen. Het werk voor deze massieve website, waar voor iedere genrelezer iets te vinden is, of het nou gaat om sciencefiction, young adult, feelgood, culinair of non-fictie, gaat nog steeds door. Maar van verwaarlozing van De Spanningsblog zal evenmin sprake zijn.

Want nu we acht zijn, willen we ook wel negen worden. En misschien wel tien...

Gesignaleerd 401 (nieuws, 2015)

vers van het mes!

SABINE DURRANT - DENK AAN MIJ

Bij uitgeverij Q verschijnt 'Denk aan mij' van de Britse auteur Sabine Durrant.

Lizzie is kapot van de dood van haar man Zach. Ze bezoekt de plek waar hij een fataal auto-ongeluk heeft gehad om er bloemen neer te leggen. Vlak voor zijn ongeluk had ze hem een brief gestuurd waarin ze zei hem te willen verlaten. Die brief heeft hij nooit te lezen gekregen.

Op de plek van het ongeluk blijken al bloemen van iemand anders te liggen. Lizzie móét zich wel afvragen hoe goed ze haar man eigenlijk kende. Is hij echt dood of moet zij dat alleen maar geloven?

Sabine Durrant is schrijfster en journaliste. Ze woont en werkt in Londen. Als journaliste schreef ze voor The Guardian, The Independent, The Daily Telegraph en The Sunday Times. Na Onder je huid is Denk aan mij Durrants tweede thriller.

Sabine Durrant - Denk aan mij. Vertaling: Alexandra van Raab van Canstein. Uitgeverij Q, 352 pag., € 19,99. ISBN: 97 890 2145 740 6.

Vuistslag (nieuws, 2015)

BLAUW OOG VOOR THRILLERAUTEUR MARION PAUW

Thrillerschrijfster Marion Pauw (41) is donderdagavond in Amsterdam-Zuid slachtoffer geworden van mishandeling. Ook een tachtigjarige man werd geslagen, zo meldt het Parool.

Marion Pauw reed in haar auto door de Michelangostraat toen ze twee mannen op zag vechten. Eén van de twee werd hard op zijn hoofd geslagen. ''Ik was bang dat hij werd doodgeslagen'', aldus Pauw.

De schrijfster opende haar raam om met een andere getuige te kunnen communiceren en draaide tegelijkertijd alarmnummer 112. Daarop liep de agressor in haar richting en haalde door het geopende raam vol uit. ''Toen hij op me afliep, dacht ik nog: wat een knappe jongen'', zegt Pauw in Het Parool. ''Maar toen sloeg hij met zijn vuist in mijn gezicht.''

Een andere ooggetuige, een tachtigjarige man, werd meermalen hard in zijn gezicht geslagen, meldt de politie. Ondanks haar dikke, pijnlijke oog is het nog goed afgelopen, zegt Pauw, die aangifte heeft gedaan van mishandeling.

De schrijfster is geschenkauteur van 'Grijs gebied', het boekje dat cadeau wordt gedaan in Juni - Maand van het Spannende Boek. Het boekje gaat over een man die getuige is van een misdrijf maar niets doet. ''Ik had zelf nog nooit in zo'n situatie gezeten, maar nu weet ik dus hoe het voelt om zomaar in een vechtpartij te belanden.''

Volg het script (nieuws, 2015)

EEN PERFECTE DAG VOOR EEN KIDNAP

De Braziliaanse advocaat en schrijver Raphael Montes is een thrillersensatie, zegt zijn Nederlandse uitgever. Zijn debuut werd diverse malen bekroond en zijn tweede thriller, 'Perfecte dagen', is verkocht aan tien landen. Tijd voor een kennismaking.

Thrillerveteraan Scott Turow noemt Raphael Montes 'een van de meest briljante schrijvers' die hij kent. Uitgeverij Cargo spreekt van een 'Braziliaanse sensatie'. De lezer kan deze uitspraken nu op hun waarheid toetsen, want de uitgever publiceert zijn tweede thriller 'Perfecte dagen', een verhaal over liefde en obsessie.

Theo is een jonge student geneeskunde die zijn tijd verdeelt tussen het verzorgen van zijn verlamde moeder en het ontleden van lijken tijdens de anatomielessen - de momenten waarop hij zich het gelukkigst voelt.

Wanneer hij Clarice ontmoet, raakt hij geobsedeerd door haar. Hij begint haar te stalken. Theo ontdekt dat Clarice ervan droomt om een scenarioschrijver te zijn. Ze werkt aan het script van een roadmovie getiteld 'Perfect Days', over drie vriendinnen die een autoreis maken door Brazilië. Toenaderingspogingen van Theo worden door haar genegeerd en dat leidt bij hem tot een extreme reactie: hij ontvoert haar.

Theo verdooft Clarice en plaatst haar op de passagiersstoel van zijn auto. Een reis door het land begint, dezelfde die de karakters in haar script maken. Hij behandelt haar voorkomend, maar bereidt intussen zijn volgende stappen zorgvuldig voor. De kidnapper hoopt dat Clarice uiteindelijk verliefd op hem wordt. Ze komen onder meer terecht in een chalet in Teresópolis en op een verlaten strand van een eiland bij Rio de Janeiro.

Raphael Montes werd in 1990 in Rio de Janeiro geboren. Hij is zowel schrijver als advocaat en heeft meerdere verhalen in thrillerbundels op zijn naam staan. Montes bezit een bibliotheek met meer dan vijfduizend misdaadromans en thrillers. Ook schreef hij verschillende studies over het genre. Montes' debuut 'Suicidas', dat in 2012 werd gepubliceerd, is een poging om klassieke misdaadfictie in een modern jasje te gieten. Het boek kwam op de shortlist van de 2012 Benvirá Literature Prize en de prestigieuze Machado de Assis Prize, een literaire onderscheiding van de Nationale Bibliotheek van Brazilië.

Risico's (nieuws, 2015)

VIERDE MILLENNIUM-THRILLER OVER KUNSTMATIGE INTELLIGENTIE

Beetje bij beetje wordt steeds meer bekend over het vervolg op de Millennium-trilogie van Stieg Larsson. Uitgeverij Signatuur licht een tipje van de sluier op over de inhoud van het boek, dat de titel 'Wat ons niet zal doden' draagt.

Op 27 augustus 2015 verschijnt wereldwijd het vierde deel in de Millennium-reeks. Zoals bekend is de Zweedse schrijver David Lagercrantz door de erfgenamen van Stieg Larsson, vader Erland en broer Joakim gevraagd om de reeks met Lisbeth Salander en Mikael Blomkvist voort te zetten.

Uitgeverij Signatuur heeft de omslag onthuld van de Nederlandse vertaling. In de thriller 'Wat ons niet zal doden'  heeft het tijdschrift Millennium nieuwe eigenaren gekregen. Boze tongen beweren dat onderzoeksjournalist Mikael Blomkvist zijn beste tijd heeft gehad en hij vraagt zich af of hij iets anders moet gaan doen.

Lisbeth Salander, onze met tatoeages en piercings getooide geliefde hacker, kan maar geen rust vinden. Ze doet mee aan een grootschalige hackeraanval en neemt risico’s die ze normaal gesproken zou vermijden.

Op een avond krijgt Blomkvist een telefoontje van professor Frans Balder, een autoriteit op het gebied van kunstmatige intelligentie. Balder zegt zeer gevoelige informatie te hebben over de Amerikaanse inlichtingendiensten. De professor heeft contact gehad met een jonge vrouwelijke hacker die erg veel lijkt op iemand die Blomkvist maar al te goed kent.

Mikael Blomkvist hoopt met deze informatie de scoop te hebben die hijzelf en Millennium zo hard nodig hebben. Maar zijn onderzoek brengt grote gevaren met zich mee. Lisbeth Salander heeft zoals gewoonlijk haar eigen agenda. In 'Wat ons niet zal doden'  kruisen hun wegen opnieuw en gaat hun verhaal verder.

Oponthoud (nieuws, 2015)

SPONSOR IN DE CEL: DIAMANTEN KOGEL NIET UITGEREIKT

Terwijl de longlist van de Gouden Strop 2015 deze week werd geopenbaard, is De Diamanten Kogel van vorig jaar nog steeds niet uitgereikt. Reden? De sponsor van de Vlaamse thrillerprijs zit in de cel, aldus het magazine Humo.

Toni Coppers is met zijn misdaadroman 'Dood water' een van de twaalf kanshebbers op de Gouden Strop 2015. De Vlaming staat ook op de shortlist van De Diamanten Kogel 2014. Wellicht is hij zelfs de winnaar van deze Vlaamse thrillerprijs. De jury heeft namelijk al zijn keuze bepaald, maar het publiek heeft er nog steeds geen weet van.

De shortlist van De Diamanten Kogel werd in november geopenbaard. Naast Coppers zijn ook Jacob Vis, Roel Janssen, Jonathan Sonnst en Wim Menheer in de race voor de met diamanten belegde zilveren boksbeugel. Juryvoorzitter Henri Floris Jespers meldde op Facebook dat 'ergens tussen half januari en half februari' de laureaat gehuldigd zou worden.

Begin maart meldde Jespers dat 'in de structuur en de samenstelling van de vzw De Diamanten Kogel ingrijpende wijzigingen worden overwogen'. Wat die ingrijpende wijzigingen zijn, maakte hij echter niet duidelijk. Maar het was volgens hem nog niet mogelijk de datum van de uitreiking van DDK 2014 vast te leggen.

Het is nu begin april en nog steeds tasten niet-ingewijden in het duister over de winnaar. Dat de prijs nog niet is uitgereikt, komt doordat de sponsor van de prijs, diamantair Serge Muller, in de cel zit. Het Antwerpse gerecht verdenkt hem van internationale handel in cocaïne, witwassen van drugsgeld en lidmaatschap van een criminele organisatie. Dat meldt het Vlaamse magazine Humo.

Serge Muller, bestuurder van het Antwerpse diamantbedrijf Rex Mining, werd op 4 maart in de voormalige Joegoslavische republiek Montenegro gearresteerd, op basis van een internationaal aanhoudingsbevel. Het Antwerpse gerecht heeft de autoriteiten in Montenegro gevraagd om Muller aan ons land uit te leveren.

Het onderzoek tegen Muller begon in 2011. Hij wordt er onder meer van verdacht cocaïnetransporten tussen Zuid-Amerika en Antwerpen, ter waarde van vijf miljoen dollar, te hebben georganiseerd én gefinancierd. Ook zou Muller zijn kennis van de internationale handel te hebben gebruikt om drugsgelden wit te wassen.

De criminele organisatie waar Muller volgens het Antwerpse parket lid van is, zou de winsten uit de internationale cocaïnesmokkel onder meer hebben geïnvesteerd in vastgoed en in een Grieks bedrijf dat luxejachten bouwt.

Uit het onderzoek zou zijn gebleken dat Muller contacten onderhield op het allerhoogste niveau van de georganiseerde misdaad. Zo zou hij in Chili aanwezig zijn geweest bij een bespreking tussen leden van de drugskartels en een lid van de Colombiaanse terreurorganisatie FARC.

Het was de Vlaamse thrillerauteur Bob Mendes die in 2002 op het idee kwam De Diamanten Kogel in het leven te roepen. Omstreeks die tijd werkte hij aan zijn roman 'Bloedrecht', en tijdens de research naar diamantwinning in Zuid-Afrika kwam hij in contact met Serge Muller. De diamantair bleek bereid te zijn de prijs te sponsoren. Het was ook Muller die met het idee kwam de prijs, de zilveren boksbeugel, te laten maken door beeldend kunstenaar Wim Delvoye.

(Bron: Hebban|Crimezone)

Het was aan de Costa del Sol (nieuws, 2015)

SUZANNE VERMEER HIJGT GROTE DRIE IN DE NEK

Saskia Noort, Simone van der Vlugt en Esther Verhoef zijn qua verkoopsucces De Grote Drie van het Nederlandse thrillergenre. Maar Suzanne Vermeer nadert ze met rasse schreden. En dat zonder promotionele activiteiten als talkshows, festivals of signeersessies.

Volgens hun eigen websites hebben Saskia Noort, Simone van der Vlugt en Esther Verhoef respectievelijk 2,5 miljoen, twee miljoen en 1,9 miljoen boeken verkocht. Suzanne Vermeer heeft de kaap van anderhalf miljoen exemplaren gerond, blijkt uit een opgave van 'haar' uitgeverij A.W. Bruna. Met een productie van jaarlijks een zomer- én een winterthriller zal Vermeer naar verwachting die achterstand snel inlopen. ''Bij een dalende markt stijgt juist de verkoop van Suzanne Vermeer'', meldt de uitgeverij.

Na het succesvolle 'Goudkust' (60.000 verkochte exemplaren) uit 2014 verschijnt dit jaar opnieuw een zomerthriller van Vermeers hand. Op 18 mei ligt 'Costa del Sol' in de winkel en het laat zich raden: deze thriller speelt zich af in de populaire vakantieregio aan de Spaanse kust. Het gaat hier om de tiende zomerthriller van Vermeer en 'haar' zestiende boek in totaal. Vermeers komende winterthriller heeft overigens Lapland als decor.

In 'Costa del Sol' draait het verhaal om Eline Sanchez en haar kinderen Alex en Maria. Sinds ze een jaar geleden weduwe is geworden, heeft Eline er alles aan gedaan om de levens van haar en haar kinderen weer op orde te krijgen. De komende zomervakantie zullen ze met z'n drieën doorbrengen in Spanje, het geboorteland van hun vader.

Maar in plaats van een verblijf bij de grootouders van haar kinderen, heeft Eline een verrassing in petto: een vakantie aan de zomerse zandstranden van de Costa del Sol. Aanvankelijk lijkt het een groot succes te worden, maar wat begint als een reis om een triest verleden af te sluiten, eindigt in een bikkelhard gevecht. Volgens de uitgeverij keert een oude bekende uit Vermeers thriller 'Het chalet' terug in 'Costa del Sol': journaliste Sara Verbeek.

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 veel te vroeg overleden auteur Paul Goeken. Onder eigen naam had hij een zestal actiethrillers gepubliceerd, die lang niet zo succesvol waren als de latere Vermeer-boeken. Na zijn boek 'De orde'  (2005) schreef Goeken de vakantiethriller 'All-inclusive'. Omdat het boek wat verhaal en stijl betrof afweek van zijn eerdere boeken en vanwege de successen van schrijfsters als Saskia Noort en Simone van der Vlugt besloot de uitgever het boek uit te brengen onder de schrijversnaam Suzanne Vermeer. Alle Vermeer-boeken verschenen vervolgens in de bestsellerlijsten, twee titels werden zelfs genomineerd voor de NS Publieksprijs. Na Goekens overlijden is in overleg met zijn familie besloten de Suzanne Vermeer-formule voort te zetten. Wie nu achter haar naam schuilgaat is een goed bewaard geheim.

(Bron: Hebban|Crimezone)

In het wild (nieuws, 2015)

HORROR AWARD VOOR THRILLER OVER BELAAGDE PADVINDERS

Nick Cutter is de eerste winnaar van de James Herbert Award for Horror Writing, vernoemd naar de Britse schrijver van bestsellers als 'The Fog' en 'Rats'. Cutters winnende boek 'The Troop' gaat over scouts die een kampeeruitje beleven die ze nooit meer zullen vergeten.

Nick Cutter, pseudoniem van de Canadese romanschrijver Craig Davidson (1976), ontving deze week tijdens een bijeenkomst in Londen een cheque van tweeduizend Britse pond en een sculptuur voor zijn boek. 'The troop' was het debuut dat Davidson onder de nom de plume Nick Cutter schreef.

De prijs is in het leven geroepen ter ere van de in 2013 overleden horrorschrijver James Herbert en om het horrorgenre verder te ontwikkelen. De organisatie hoopt dat met de award er een nieuwe generatie horrorauteurs opstaat.

'The Troop' vertelt het verhaal van scoutleider Tim Riggs en zijn groep jonge scouts die in de Canadese wildernis een weekend gaan kamperen. Maar dan doemt er een onverwachte en uitgeteerde gast op. Als hij op de plek komt waar de scouts hun tenten hebben opgeslagen, gebeuren er onverwachte en angstaanjagende dingen. De jongens komen in contact met een menselijke drager van een biochemische nachtmerrie.

Kerry Herbert, de oudste dochter van James Herbert en een van de juryleden zei over 'The Troop': ''Dit is een duister verhaal waarin het kwaad met de onverzadigbare krachten van de natuur samenspant tegen kinderen, een groep scouts. Mijn vader zou zich in zijn leesstoel hebben verkneukeld. Zijn fans zullen ervan smullen. Maar lezers zullen nooit meer uit kamperen gaan. 'The Troop' is briljant en nu al een klassieker.'' Cutter moest het opnemen tegen vijf concurrenten, onder wie Josh Malerman, auteur van 'De kooi'.

(Bron: The Bookseller)

Kanshebbers (nieuws, 2015)

VIJF VLAMINGEN OP LONGLIST GOUDEN STROP

Vijf Vlaamse misdaadschrijvers en zeven Nederlandse collega's maken kans op de Gouden Strop 2015. De vrouwen zijn sterk in de minderheid. Dit blijkt uit de longlist die vandaag door de stichting CPNB is vrijgegeven.

Twee eerdere winnaars van de Gouden Strop, Marion Pauw en Elvin Post, zijn opnieuw in de race voor deze belangrijkste Nederlandse thrillerprijs. Er staan geen debutanten op de longlist, hoewel enkelen van hen voor het eerst een thriller hebben ingezonden. Van een van de auteurs, Ricus van de Coevering, is bekend dat hij voor het schrijven van zijn boek financieel werd ondersteund door het Letterenfonds en het Amsterdams Fonds voor de Kunst. De lijst telt slechts drie vrouwelijke auteurs.

De CPNB laat weten dat er in totaal 94 titels zijn aangemeld. Dat zijn er vier meer dan vorig jaar, maar toch flink wat minder dan de 106 boeken uit 2013. Volgens de CPNB zorgde 'een mooie diversiteit aan uitgeverijen' voor de spannendste boeken. Overigens neemt de Vlaamse uitgeverij Manteau een derde van de titels op de longlist voor haar rekening.

De shortlist van zowel de Gouden Strop als de Schaduwprijs voor het beste spannende debuut wordt begin mei vrijgegeven. Zoals bekend worden op donderdag 28 mei tijdens 'een besloten bijeenkomst' de winnaars van beide prijzen bekendgemaakt. Juryvoorzitter Laetitia Griffith overhandigt aan de winnaar van de Gouden Strop een cheque van tienduizend euro en een sculptuur van Marianne van den Heuvel. De winnaar van de Schaduwprijs ontvangt een cheque van duizend euro.


De longlist:


Pieter Aspe – Zonder voorschrift (Uitgeverij Manteau, B)
Vijfendertigste thriller met hoofdinspecteur Pieter Van In in de hoofdrol. Hij moet een reeks moorden onderzoeken, die worden geregisseerd door een zekere John Bold. Hij is een notoire liefhebber van vrouwelijk schoon. Wie is Bold en voor wie werkt hij? Het onderzoek leidt naar Het Madeliefje, een bordeel waar Van In besmet raakt met een geheimzinnige, dodelijke bacterie.

Jo Claes – De mythe van Methusalem (Uitgeverij Houtekiet, B)
In een laboratorium voor stamcelonderzoek in Leuven wordt een fenomenale ontdekking gedaan waarmee veroudering drastisch kan worden afgeremd. Terwijl de hele wetenschappelijke wereld met stomheid is geslagen, pleegt het hoofd van het lab zelfmoord tijdens zijn vakantie op Kreta. Andreas Kurver, freelance journalist, heeft zo zijn bedenkingen bij de spectaculaire ontdekking en besluit de zaak te onderzoeken.

Ricus van de Coevering – Noordgeest (Uitgeverij Van Gennep)
Na Sneeuweieren is Noordgeest de tweede roman van deze auteur die eerder wiskundeles gaf, een opticienzaak begon in Rusland en bankgebouwen beveiligde. Willem Noordgeest heeft maar één droom: de eer van zijn familie herstellen. Die was rijk in de Gouden Eeuw, maar is in later tijden aan lager wal geraakt. Na de dood van zijn vrouw en een carrière op zee brengt Willem uit Afrika de mooie Ghanese Ama mee. Zij zal de verzorging van zijn zoon en dochter op zich nemen. Als Ama op een dag plotsklaps verdwijnt uit het leven van de kinderen komen de spanningen in het gezin tot een climax.

Patrick Conrad – Walker (Uitgeverij Vrijdag, B)
Wie is de moordenaar van de vrouw in het bed van Johnnie Walker? De bloederige letters Ediapaso op de muur van de slaapkamer zijn een even groot raadsel voor commissaris Moermans, die het onderzoek leidt, als voor Walker zelf, die als eerste - verbijsterd - het verminkte lijk van Louisa, zijn ex-vriendin ontdekt. Zijn onstuimig verleden als parachutist in Rwanda en zijn ontslag uit het leger vanwege een post traumatic stress disorder spelen hem parten. Hij besluit onder te duiken en op zoek te gaan naar de ware toedracht van dit drama. Conrad was met Tango Assassino genomineerd voor de Gouden Strop 2014.

Toni Coppers – Dood water (Uitgeverij Manteau, B)
Albrecht Stuyt, gepensioneerd missiepriester, wordt vermist. Meteen duiken in de pers verhalen op uit zijn verleden: de man zou veel te vriendschappelijk zijn omgesprongen met sommige jongens. Liese Meerhout, commissaris bij Moordzaken in Antwerpen, heeft geen enkele aanwijzing voor een misdrijf, maar ze vindt de zaak toch vreemd: de pijp van de priester is aangetroffen op de Scheldekade. Als daar enkele dagen later gedoken wordt, wordt geen priester gevonden, maar wel een ander lijk: dat van Pina Gonzalez, een jonge ex-prostituee. Coppers is met dit boek ook genomineerd voor De Diamanten Kogel 2014, maar wanneer deze prijs wordt uitgereikt is al maanden onduidelijk.

Guido Eekhaut – Kingston noir (Uitgeverij Manteau, B)
In Zaventem wordt een overval gepleegd op een vliegtuig. Alexei, een Russische huurling, steelt daarbij een datadrager. Zijn deal met terroristen loopt echter in het honderd en hij verstopt de datadrager bij zijn vriendin Anna. Wanneer hij wordt vermoord, vlucht Anna met haar dochter Lucy naar Jamaica, waar Anna's ex-vriend en de vader van Lucy woont. Ze worden achtervolgd door Alexeis vijanden. Op het eilad waart ook nog een seriemoordenaar rond.

Nausicaa Marbe – Smeergeld (Uitgeverij Prometheus)
In een fraai huis in Haarlem wonen Job en Gaby van Emmerik met hun twee puberende kinderen en een oude hond. Job is zijn baan als stadsbouwmeester kwijtgeraakt toen hij op het punt stond een fraudeaffaire in de lokale politiek te onthullen. Hij brengt zijn dagen door wandelend met de hond in de Haarlemmerhout. Gaby gaat gebukt onder geldzorgen waar Job zich weinig van aantrekt. Een jaar na Jobs ontslag duikt ineens een oude bekende uit Oost-Europa op, een vrouw die Jobs leven nog verder zou kunnen verwoesten, maar die een innige vriendschap met Gaby sluit. Bovendien voorziet zij het gezin van riante financiële hulp. Als de vrouw hem met slinkse intriges steeds verder in een wurggreep trekt, beseft Job dat hij een manier zal moeten vinden om haar uit zijn leven te laten verdwijnen - desnoods buiten de wet om. Marbe is columniste bij de Telegraaf.

Marion Pauw – Hemelen (Uitgeverij Ambo|Anthos)
Ron Casper heeft in zijn leven een spoor van ongelukkige mensen achtergelaten en geniet op 76-jarige leeftijd nog volop van een hedonistische levensstijl. Zijn drie volwassen kinderen uit twee huwelijken kampen nog iedere dag met de gevolgen van hun traumatische jeugd. Als hun vader dan ook nog in rap tempo het familiekapitaal erdoorheen jaagt in luxebordelen, kunnen zijn kinderen maar tot één conclusie komen: het wordt tijd dat pa gaat hemelen. Marion Pauw won in 2009 de Gouden Strop met haar thriller 'Daglicht'.

Lex Pieffers – Pittsburgh (Uitgeverij Querido Q)
Een man zit verscholen in een stoepput in Elm Street in Dallas, Texas. Hij treft voorbereidingen voor een precisieschot. De stoet komt langzaam in beeld. Hij schiet: het slachtoffer zakt in elkaar. De schutter vlucht. Amerika is in shock door de moord op president John F. Kennedy. Iedereen zoekt de schutter, en niet alleen de autoriteiten. Zijn opdrachtgevers, die hem de codenaam Pittsburgh hebben gegeven, sturen een psychopathische huurmoordenaar achter hem aan. Jake, zoals hij heet, probeert een nieuw leven op te bouwen. Hij krijgt een relatie met de journaliste Rosaly. Zij laat hem vol trots weten dat ze is aangesteld als speciale verslaggeefster om alles van de onderzoekscommissie naar de moord op Kennedy op de voet te volgen. Scenarioschrijver Pieffers stuurde bij zijn vorige boek 'Verliefd op Adolf' een biljet van honderd euro mee naar recensenten.

Elvin Post – Dame blanche (Uitgeverij Ambo|Anthos)
De 34-jarige Jane Raimy heeft een eigen kookprogramma op televisie en genoeg miljoenen op de bank om het de rest van haar leven rustig aan te kunnen doen. Toch is Jane niet gelukkig. Haar relatie is net op de klippen gelopen en ondanks stijgende kijkcijfers loopt het met de inhoud van haar televisieshow bepaald niet zoals ze wil. Wat Jane niet weet, is dat er grotere problemen op komst zijn in de persoon van Jerry Lauper, een psychopathische ex-gevangene die zweert bij het boek De kracht van opbouwende gedachten. Hij is meer dan een beetje verliefd op Jane, en vastbesloten erachter te komen of het gevoel wederzijds is. Elvin Post was in 2004 de eerste debutant die met zijn boek 'Groene vrijdag'  de Gouden Strop won.

Marjolijn Uitzinger – De huisgenoot (Uitgeverij De Geus)
De jonge Berlijnse politicus Florian von Bismark staat op de nominatie om de nieuwe minister van Justitie te worden. Op een winteravond neemt hij Mirco, een dakloze jongen, in huis. Wanneer Mirco een dodelijk ongeluk veroorzaakt, dwingt Florian hem door te rijden. Daarmee brengt de onberispelijke politicus zichzelf in een moeilijke positie. Tegelijkertijd dreigt een collega een boekje open te doen over gebeurtenissen tijdens Florians middelbareschooltijd. Florian is bereid tot het uiterste te aan om zijn carrière te redden.

De Waal & Baantjer – Een tien met een griffel (Uitgeverij Lebowski)
Rechercheur Peter van Opperdoes en zijn jonge collega Jacob Holm staan voor een raadsel als een bewaarder uit een gevangenis '’s nachts dood wordt aangetroffen in het Vondelpark. In eerste instantie lijkt het er namelijk op dat hij onwel is geworden tijdens het joggen, maar er zijn te veel vraagtekens. Als blijkt dat hij veel vijanden had, zowel privé als op zijn werk, moeten de twee rechercheurs alle zeilen in het onderzoek bijzetten. Niet alleen om te bewijzen dat de bewaarder daadwerkelijk vermoord is, maar vooral om de dader te ontmaskeren. Tiende deel in de serie politieromans rond Van Opperdoes en Holm, die Appie Baantjer en Simon de Waal in 2009 startten. De Waal zette de serie alleen voort na het overlijden van Baantjer in 2010.