31 maart 2009

Niet zo blond (nieuws, 2009)

DE SASKIA NOORT VAN SCANDINAVIË

Het is een titel die uiteraard de aandacht trekt: 'De Saskia Noort van Scandinavië'. Maar of de vergelijking die uitgeverij A.W. Bruna in een persbericht maakt, ergens op slaat is een tweede. Want wat hebben Neerlands best verkopende thrillerschrijfster en de Zweedse Mari Jungstedt eigenlijk met elkaar gemeen?

Goed, ze hebben beiden in de journalistiek gewerkt, Noort voor onder ander Viva en Marie Claire, Jungstedt voor de Zweedse radio en als nieuwslezeres op tv. En hun boeken worden dan wel zijn verfilmd. Maar voor de rest? Jungstedt (1962) is vijf jaar ouder dan Noort, nog steeds getrouwd en lang niet zo blond.

Maar wat maakt het uit? Bruna heeft in ieder geval bewerkstelligd dat het bericht over Jungstedts nieuwste thriller 'In die heerlijke zomertijd', die op 6 april in de winkel ligt, niet onopgemerkt is gebleven.

Dan maar even van de gelegenheid gebruik maken om een korte inhoudsopgave weer te geven. Op het strand van camping Sudersand op Fårö, een klein eiland ten noorden van Gotland, wordt Peter Bovide, eigenaar van een bouwbedrijf, doodgeschoten tijdens zijn dagelijkse joggingronde. Hij is met een Russisch wapen door zijn hoofd geschoten en zijn buik is met zeven schoten geperforeerd.

Al snel valt er een tweede dode, vermoord op dezelfde wijze. Het blijkt een oude vriend van Peter Bovide, die regelmatig in het natuurreservaat Gotska Sandön verbleef. Rechercheur Karin Jacobsson, de officiële plaatsvervanger van commissaris Anders Knutas, krijgt de leiding over het onderzoek. Karin gaat naar het eiland en ontdekt in de archieven dat er op Gotska Sandön meer dan twintig jaar geleden een Russisch meisje is verkracht en vermoord en dat die zaak nooit is opgelost. Is er een verband?

De moordenaar blijkt ook nog eens een troef in handen te hebben waar Karin niet tegen opgewassen is, en die alles te maken heeft met haar eigen verleden…

Op de bon (nieuws, 2009)

BOETE VOOR BRUNA

Boekhandelketen Bruna heeft van het Commissariaat van de Media een boete van duizend euro gekregen. In een nieuwsbrief in het kader van de Maand van het Spannende Boek is de prijs van een aantal boeken misleidend, zo meldt Boekblad.

In de digitale nieuwsbrief van januari 2007 had Bruna over twee titels, 'Nieuwe buren' van Saskia Noort en 'De gevangene' van John Grisham, gemeld dat ze bij de keten goedkoper zouden zijn tijdens de Maand van het Spannende Boek: 15 euro in plaats van 18,95 euro respectievelijk 19,95 euro. De uitgeverijen A.W.Bruna en Ambo|Anthos hanteerden deze actieprijs gedurende de periode 1 juni tot en met 15 augustus 2007.

In de nieuwsbrief gebruikte Bruna de formulering: 'Normaal (prijs) / Bij Bruna (prijs)'. Hierdoor had de consument het idee kunnen krijgen dat de actieprijs alleen bij Bruna van toepassing was en niet door de uitgeverij was opgelegd. Volgens de Wet op de Vaste Boekenprijs is het niet toegestaan onjuiste mededelingen te doen in reclame-uitingen over vaste boekenprijzen.

(Bron: Boekblad)

30 maart 2009

Wordt verwacht 92 (nieuws, 2009)

MOEILIJK HANDEN SCHUDDEN

Die Alex Delaware is niet stuk te krijgen. Al bijna een kwart eeuw is deze psycholoog de hoofdpersoon in de thrillers van de Amerikaanse bestsellerauteur Jonathan Kellerman. Dit jaar verschijnt 'Evidence', de vierentwintigste Delaware-thriller. Hier wachten we nog op de Nederlandse vertaling van de vorige, 'Bones'. In juli 2009 zal uitgeverij Sijthoff de thriller onder de titel 'Skelet' op de markt brengen.

Ook in de nieuwe 'Alex Delaware' is het een en al moord en doodslag. In het Vogelmoeras, een natuurreservaat bij Los Angeles, wordt het lijk van een vrouw aangetroffen. Tijdens het onderzoek van de Los Angeles Police Department (LAPD) onder leiding van rechercheur Milo Sturgis, worden nog drie andere vrouwenlichamen gevonden. Alle vier missen ze de rechterhand. Is dit het werk van een verknipte seriemoordenaar? Om op die vraag een antwoord te krijgen belt Sturgis zijn vriend en parttime assistent, psycholoog Alex Delaware.

Jonathan Kellerman werd in 1949 geboren in New York, maar groeide op in Los Angeles. Net als zijn alter ego Alex Delaware rondde Kellerman zijn studie psychologie af op 24-jarige leeftijd. Kellerman specialiseerde zich in de behandeling van kinderen. Tussendoor beidde hij zijn tijd als cartoonist, columnist, redacteur en muzikant. Op 22-jarige leeftijd won hij de Samuel Goldwyn Writing Award voor fictie.

Kellermans eerste boek werd gepubliceerd in 1980 en ging over de psychologische aspecten van kinderen die kanker hebben. Een jaar later kwam een boek uit gericht op de ouders van deze kinderen, 'Helping the fearful child'.

Kellerman debuteerde in 1985 met de thriller 'When the bough breaks'. Met zijn misdaadromans won hij de Edgar en de Anthony Award en was hij genomineerd voor een Shamus Award. Wereldwijd zijn er meer dan 37 miljoen Kellermans verkocht. En voor wie het nog niet wist: Jonathan Kellerman is getrouwd met Faye en vader van - onder anderen - Jesse, beiden ook succesvolle thrillerauteurs.

Andere nieuwe titels:

Iris Johansen - 'Pandora's dochter' (juli 2009). Succesvolle arts, wier paranormale moeder is vermoord, probeert de stemmen in haar hoofd tot zwijgen te brengen en dat lukt aardig. Totdat de mysterieuze Neal Grady weer opduikt in haar leven. Het wordt weer druk in haar hoofd.
Margie Orford - 'Een roos van bloed' (juni 2009). De gruwelijke moord op een dakloze jongen brengt de Zuid-Afrikaanse profielschetser Clare Hart naar Walvisbaai, in het buurland Namibië.
Mary Higgins Clark - 'Neem mijn hart' (september 2009). Bij de laatste voorstelling van 'A Streetcar Named Desire' ontdekt actrice Natalie Raines in het publiek de moordenaar van een vroegere vriendin van haar.

28 maart 2009

Goeie koehandel (nieuws, 2009)

De column 'Een vakkundige jury' over de samenstelling van de Gouden Stropjury van dit jaar heeft hier, maar ook op de site Ezzulia.nl tot reacties geleid. Hieronder de mening van schrijver en oud-GNM-voorzitter Charles den Tex.

Nieuw ronde, nieuwe kansen


(Door Charles den Tex)

Eigenlijk is het allemaal mijn schuld. In 1999 was de Gouden Strop te veel opgesloten in een eigen – kleine – wereld. Een veel gehoorde klacht was dat je de hele tijd dezelfde recensenten in de jury zag. Op de nominatie- en bekendmakingsbijeenkomsten kwam je ieder jaar dezelfde gezichten tegen, genomineerde titels en de winnende titel vonden nauwelijks hun weg naar de boekhandel. Alleen de sponsor, Bruna, deed zijn best.

Toen Bruna aankondigde zich als sponsor terug te trekken, werden de problemen nog groter. Met het terugtrekken van Bruna verdween ook de garantie dat de genomineerden en de winnaar in elk geval in één boekhandelsketen zouden liggen. Het GNM-bestuur, waar ik toen voorzitter van was, moest iets doen om de bekendheid in bredere kring aan te zwengelen

Het veranderen van de samenstelling van de jury was een manier om twee zaken tegelijk aan te pakken. Het kwam tegemoet aan de klacht dat er de hele tijd dezelfde mensen in zaten en het bood een mogelijkheid om anderen erbij te betrekken. De eerste keuze was om elk jaar een volledig nieuwe jury te vragen. Tot op dat moment ging een van de juryleden altijd door naar het volgende jaar om zo een vorm van continuïteit te bewaren.

De tweede wijziging was om drie recensenten in de jury te vragen, een bekende Nederlander als voorzitter (dat is sinds de oprichting zo geweest, vanwege de publicitaire waarde) en een film- of televisieregisseur. De gedachte daarachter was dat ook een regisseur een verhaal weet te beoordelen, misschien op andere gronden dan een recensent, maar wel degelijk vanuit een vakmatige kwaliteit. Hoe zit het met de plot, met de karakters, met de spanning of met de dramatische ontwikkeling? En bovendien leek het ons een goed idee als het werk van de Nederlandse misdaadschrijvers wat beter bekend werd onder Nederlandse regisseurs. Tenslotte zijn dat mensen die altijd op zoek zijn naar goede verhalen en schrijvers.

De derde wijziging in de jurysamenstelling was een gevolg van ons heftige verlangen de genomineerde titels ook echt in de winkels te krijgen. Samenwerking met een boekhandelsketen was de enige manier waarop dat kon. Na lang zoeken wilde BGN (nu Selexyz) meewerken, in ruil daarvoor leverde BGN elk jaar een jurylid, een van hun inkopers 'spanning'.

Koehandel dus. Ja, maar wel goeie koehandel, want langzaam maar zeker ontworstelde de Gouden Strop zich aan het isolement. Toen enige jaren geleden RDC sponsor werd van de Gouden Strop bleef het boekhandelsjurylid gehandhaafd, alleen nu uit een van de winkels van de RDC. Het was nog steeds een uitstekende manier om de boekhandel te betrekken bij alles wat er in Nederland in de misdaadliteratuur werd geschreven.

Het resultaat is wat we nu hebben, alleen is nu de situatie drastisch gewijzigd. Sinds de CPNB toezegde om het jaar het geschenkboekje voor de Maand van het Spannende Boek door een Nederlandse auteur te laten schrijven en sinds de doorbraak van Saskia Noort, Simone van der Vlugt en Esther Verhoef is de aanwezigheid van de Nederlandse misdaadroman vanzelfsprekender geworden. En nu de samenwerking met de CPNB vorm heeft gekregen in de Power of Plots is de aandacht voor de winnaar van de Gouden Strop geëxplodeerd. Dat weet ik uit eigen ervaring.
Daarom is de vraag van Peter gerechtvaardigd. Misschien is het tijd om terug te keren naar een jury waar op zijn minst drie serieuze recensenten in zitten, een bekende Nederlander als voorzitter, en een vrije stoel zodat we toch steeds open kunnen staan voor andere ideeën.

Een heel andere mogelijkheid is een vaste jury. Zo doen onze collega’s in Vlaanderen het. De Diamanten Kogel heeft een vaste jury. Dat is voor de organisatoren echt heel erg handig, en ik zou er ook wel voor zijn. Maar ik ben bang dat er dan heel snel allerlei mensen gaan piepen. Een vaste jury heeft namelijk een betrekkelijk vaste smaak. Door de jaren heen wordt het een groepje met veel macht en… de bezwaren zijn duidelijk.



Charles den Tex (1952) heeft tot dusver drie maal de Gouden Strop gewonnen. Hij was van 1999 tot 2004 voorzitter van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM).

26 maart 2009

Wordt verwacht 91 (nieuws, 2009)

EEN STATEMENT MAKEN

Een man valt roodharige vrouwen aan en scalpeert hen. Het is een weinig alledaags gegeven dat naar voren komt in 'De geur van regen', na de uitstekende thrillers 'De stille zonde' en 'Koude lente' de derde spannende roman van Lieneke Dijkzeul. ,,Het klinkt wel tamelijk gruwelijk'', laat ze in een brochure weten van uitgeverij Anthos. ,,En dat terwijl ik helemaal niet zo hou van bloederige scènes. Maar in dit geval had ik een statement van de dader nodig. Met het scalperen laat hij een duidelijk visitekaartje achter in de hoop de politie ervan te overtuigen dat deze moorden het werk zijn van een psychopaat die zijn slachtoffers willekeurig kiest.''

In 'De geur van regen', dat in augustus 2009 verschijnt, wordt de reeds bekende inspecteur Paul Vegter op de zaak gezet. Voor hem is deze affaire gecompliceerder dan anders, omdat hij er persoonlijk bij betrokken is. Het eerste slachtoffer betreft namelijk zijn medewerkster Renée. Als ze ontslagen wordt uit het ziekenhuis en niet naar haar eigen huis durft terug te keren, biedt hij haar onderdak aan.

Dijkzeul zegt zelf te hopen op een vierde deel waarin Vegter de hoofdrol speelt. ,,Ik ben bijvoorbeeld erg nieuwsgierig hoe en of de prille relatie tussen Vegter en Renée zich zal ontwikkelen.''

NUMMER

Een excentrieke oude dame zint op wraak in 'Zondaarskind', de vierde thriller van Marion Pauw die in juli 2009 in de winkels moet liggen.

De 80-jarige Geertruida Amalia Langhout heeft altijd moeten vechten voor haar bestaansrecht. Als wees groeit ze op bij de hardvochtige Zusters van de Liefde. Ze wordt niet bij haar naam genoemd, maar aangeduid met een nummer. Als ze als dienstbode bij een gegoede familie in Bussum komt te werken, lijkt het tij te keren: ze wordt verliefd, raakt zwanger en heeft grootse plannen. Totdat Frédérique Vos haar pad kruist.

Vrouwen als Frédérique Vos gaan er geen seconde van uit dat de wereld niet om hen draait. Ze dartelen binnen op hun hoge hakken, pakken je man en kind af en nemen je geld. Is Amalia, oud en wijs geworden, eindelijk in staat om te doen wat ze al lang had moeten doen, namelijk wraak nemen op haar oude vijandin?

Marion Pauw (1973) debuteerde vier jaar geleden met de thriller 'Villa Serena'. Daarna verschenen 'Drift' en 'Daglicht', waarvan binnen enkele maanden 35.000 exemplaren werden verkocht. 'Daglicht' wordt verfilmd door Eyeworks.

ODE

Er staat 'roman' op de cover, maar door Anthos wordt 'Sta stil' (verschijning augustus 2009), het nieuwe boek van de Amerikaan Denis Johnson, betiteld als 'een speelse en verslavende thriller'. Het boek, met knipogen naar Raymond Chandler en Dashiell Hammett, is volgens de uitgever een ode aan de misdaadroman en bevat een flinke dosis morbide humor en erotiek.

Denis Johnson (1949) schreef met 'Een zuil van rook' (2007) een van de beste Vietnamromans. Hij won er de National Book Award mee.

'Sta stil' is een thriller die gesitueerd is in het westen van de Verenigde Staten. Johnson vertelt over een groepje randfiguren in Bakersfield, Californië, en hun kat-en-muisspel om een paar miljoen dollar. Jimmy Luntz is in het verhaal een van de 'good guys', hij zingt zelfs in een kapperskoor. Probleem is dat Juarez, een man aan wie Luntz geld schuldig is, het wachten zat is en een mannetje stuurt om geld te innen. Luntz was niet van plan om de collectant neer te schieten, maar het was schieten of doodgeschoten worden. Luntz moet nu op de vlucht voor Juarez....

'Sta stil' (oorspronkelijke titel 'Nobody move') verscheen afgelopen zomer als een feuilleton in de Amerikaanse Playboy. Dat was dus een mooi excuus om het blad niet alleen voor de plaatjes te kopen...

Andere nieuwe titels:

George Pelecanos - 'De weg naar huis' (juni 2009). Nadat Chris uit de jeugdgevangenis is gekomen, lijkt de moeizame relatie tussen hem en zijn vader Thomas zich enigszins te normaliseren. Maar een inbraak doorbreekt de ongemakkelijke wapenstilstand tussen vader en zoon.
Camilla Läckberg - 'Oorlogskind' (juli 2009). Vijfde thriller rond politieagent Patrik Hedström en Erica Falck. Dit keer draait het verhaal om Erica's moeder. Waarom heeft zij al die jaren een oude nazi-medaille bewaard?
Matt Beynon Rees - 'Een graf in Gaza' (juni 2009). De Palestijnse speurder-schoolmeester Omar Yussef inspecteert samen met zijn nieuwe baas, de Zweed Magnus Wallender, scholen in de Gazastrook. Ze komen erachter dat er een leraar is gearresteerd, verdacht van collaboratie met de CIA. Tal van incidenten volgen.
Caro Ramsay - 'Zingen voor de doden' (augustus 2009). Twee zevenjarige jongens worden in Glasgow midden op straat ontvoerd. Voor inspecteur Colin Anderson is de zaak extra verontrustend, omdat de jongens een sterke gelijkenis vertonen met zijn eigen zoon Peter.

(foto's Lieneke Dijkzeul en Marion Pauw: Merlijn Doomernik )

Feestje (nieuws, 2009)

EERSTE NAMEN POWER OF PLOTS BEKEND

Dinsdagavond 2 juni opent Juni - Maand van het Spannende Boek voor de derde keer met The Power of Plots. Deze feestelijke opening van de maand voor liefhebbers van spannende boeken is in alle zalen van de Amsterdamse Melkweg, inclusief de nieuwe Rabozaal.

Op het programma staan optredens van de auteur van het geschenkboek 'Erken mij', Esther Verhoef, en de auteurs Charles den Tex, Roel Janssen, Willem Asman, Marion Pauw & Elle van Rijn, Tineke Beishuizen en Daniëlle Hermans. Er is muziek van Rude Rich and the High Notes.

Er wordt recht gesproken in de inmiddels befaamde Literaire Rechtbank: de rechtbank buigt zich dit jaar over de schuldvraag in de roman 'Het recht op terugkeer' van Leon de Winter.

Niet weg te denken uit het programma is de uitreiking van de Gouden Strop: de jaarlijkse prijs voor de beste Nederlandstalige thriller. Dit jaar zijn er meer dan ooit buitenlandse schrijvers op het podium: onder anderen Roslund & Hellström, Simon Beckett, Stuart MacBride en Kate Sommerscale.

Op www.maandvanhetspannendeboek.nl is begin april het volledige programma te vinden.

25 maart 2009

Meekomen (nieuws, 2009)

'BLAUW WATER' NOG EENVOUDIGER

'Blauw water', de bestsellende thriller (265.000 exemplaren volgens de laatste tellingen) van Simone van der Vlugt uit 2008, komt opnieuw uit, maar dan in een eenvoudige versie. Medio volgende maand verschijnt het boek, over een ontsnapte tbs'er die moeder en dochter gijzelt, in de serie Leeslicht.

Leeslicht is een reeks boeken in eenvoudig Nederlands en is ontwikkeld voor de anderhalf miljoen laaggeletterden die Nederland telt. Deze mensen hebben zoveel moeite met lezen en schrijven dat zij niet kunnen meekomen in de maatschappij. Met Leeslicht wil Stichting Lezen & Schrijven het lezen van boeken voor hen aantrekkelijker en leuker maken. In samenwerking met uitgeverij Eenvoudig Communiceren is inmiddels de vierde reeks tot stand gekomen.

Een ander boek dat Leeslicht uitbrengt is het boek 'De Voorlezer' van Bernhard Schlink. Vandaag, voorafgaand aan de première van de gelijknamige film 'The Reader', zal prinses Laurentien de eerste Leeslichtversie van deze internationale bestseller overhandigen aan twee ex-laaggeletterden. Het is tevens de start voor de zogenoemde Leeslichtmaand waarin naast 'De Voorlezer' en 'Blauw water' nog twee boeken in eenvoudig Nederlands verschijnen waaronder een kookboek van Catherine Keyl.

Wordt verwacht 90 (nieuws, 2009)

ITALIAANSE TERREUR

De mozzarellamarkt, de vuilverwerking en de chemisch-afvalindustrie, het zijn slechts enkele voorbeelden van terreinen die in Italië geheel en al door de maffia worden beheerst. Van Napels tot Sicilië zijn boeren, politici, geestelijken, advocaten en middenstanders nog steeds niet verlost van de Italiaanse terreur.

Journalist David Lane maakte een reis door Zuid-Italië en noteerde hoe daar de ijzeren greep van de maffia het leven beheerst en schreef daar het boek 'In het hart van de maffia' over dat in augustus 2009 bij uitgeverij Bert Bakker verschijnt.

Het overzichtswerk laat zien hoe diepgeworteld de maffia verweven is met het Italiaanse leven van alledag. De conclusie van de auteur is verontrustend: de maffia is niet slechts een Italiaans probleem. Onder invloed van de globalisatie zal het terreurnetwerk van de maffia zich steeds verder uitbreiden.

David Lane woont sinds 1972 in Rome. Hij schreef voor The Guardian en The Times en is sinds 1994 financieel correspondent voor The Economist. In 2004 verscheen van hem het omstreden boek 'Berlusconi's Shadow. Crime, Justice and the Pursuit of Power'. Dit boek en de gepeperde uitspraken die Lane deed over de politieke situatie in Italië, waren voor premier Silvio Berlusconi reden om de auteur aan te klagen wegens smaad. Zonder succes overigens.

24 maart 2009

Prioriteiten (column, 2009)




Een vakkundige jury



(Door Peter Kuijt)

En daar zat-ie dan: zwart in het pak, een dik montuur rustte op de neus en de haren waren ten berge gerezen alsof hij zojuist twee vingers in het stopcontact had gewurmd. Oorlogswinter-regisseur Martin Koolhoven, was opnieuw sidekick van Matthijs van Nieuwkerk bij De Wereld Draait Door.

Huh?

Koolhoven?
Maar die is toch onlangs gestopt als jurylid van de Gouden Strop omdat hij het na het succes van Oorlogswinter zo druk had gekregen?

Precies, die Koolhoven.

Dus Koolhoven had geen tijd meer voor thrillers, maar wilde als Van Nieuwkerks tafelheer wel modieus meepraten over de kredietcrisis en de betekenis van Marvin Gaye voor de soulmuziek? Want over Gaye wist hij wel het een en ander: ,,Ja, ik heb thuis nog de elpee Trouble Man liggen, beetje freaky, beetje jazzy, absoluut zijn beste werk.''

Het is maar waar je prioriteiten liggen.

In het geval van Koolhoven dus niet bij het lidmaatschap van een jury die een 'letterkundige' prijs aan een auteur moet toekennen.

Wat zouden de overwegingen van Koolhoven zijn geweest om voor het lidmaatschap te bedanken?
'Toch wel veel werk, al die klotethrillers'.

'De Wereld Draait Door is toch beter voor mijn pr. Staat goed op mijn cv, die zeshonderd euri voor het lezen van misdaadromans stelt toch ook niet veel voor'.

Op het moment dat Koolhoven in de Amsterdamse tv-studio zat mee te kwekken, draaide bij het Catshuis in Den Haag een wagen de oprit op met daarin FNV-voorzitter Agnes Jongerius, die desnoods 'de hele nacht' met het kabinet wilde onderhandelen over het crisispakket. Diezelfde Jongerius, die deze dagen niet uit kranten en van de beeldbuis is weg te slaan, is dit jaar ook voorzitter van de Gouden Stropjury.

Je maakt mij niet wijs dat zij überhaupt nog tijd over heeft om een spannende roman op zijn minst door te bladeren. Neemt zij het voorzitterschap van de jury wel even serieus als dat van de vakcentrale? Kan zij het wel serieus nemen?

Wie het weet mag het zeggen.

Het is kennelijk publicitair aantrekkelijk om het voorzitterschap van jury's die literaire prijzen hebben weg te geven, te laten bekleden door BN'ers. Of je nu Libris (Ivo Opstelten), Ako (Guy Verhofstadt, een Bekende Vlaming in dit geval ) of Gouden Strop (Jongerius) heet. Bij de Ako- en Libris-prijs is er trouwens echt sprake van een vakjury, met in meerderheid recensenten.

Bij de Gouden Strop is dat anders. In de jury van editie 2009 zitten slechts twee mensen die kennis hebben van thrillers en een bewezen passie voor het genre. Verder is er namens de sponsor een werknemer van de boekhandelsketen afgevaardigd. En Jongerius dus.

Niet iets om vrolijk van te worden.

De jurysamenstelling van dit jaar is dus niet een al te gelukkige keuze. Dat komt overigens wel vaker voor. Wie herinnert zich niet de legendarische woorden van juryvoorzitter Sonja Barend (2005) dat zij geen spannende boeken las? Juryvoorzitter Ad Scheepbouwer (KPN-baas) voelde zich vorig jaar zichtbaar niet op zijn gemak tussen al het thrillervolk tijdens de Power of Plots. En in de jury van 2003 zat slechts één recensent die later ook schrijver is geworden: Elvin Post. Wat hebben overigens film- en tv-regisseurs in de Gouden Strop-jury te zoeken? En boekverkopers? Die kiezen, zo is mijn ervaring, vaak voor het goed verkopende boek. Wat niet meteen ook een goed boek hoeft te zijn.

Dames en heren jurysamenstellers, neem een voorbeeld aan de literatuurprijzen van Ako en Libris. Benoem meer mensen met verstand van zaken in de Gouden Stropjury. Laat de vakkennis hoogtij vieren.

(Deze column is ook te lezen op ezzulia.nl)

23 maart 2009

Wordt verwacht 89 (nieuws, 2009)

DRIE VRIENDINNEN EN ÉÉN GEHEIM

,,Van 'Prooi' en 'Vergelding' verkochten we meer dan 25.000 exemplaren'', meldt uitgeverij Arena opgewekt in haar zomerbrochure. Geen wonder dus dat ze ruim baan geeft aan de derde thriller van Elisabeth Mollema, 'Ladykiller', die in augustus 2009 in de winkel moet liggen.

'Ladykiller' gaat over drie vriendinnen die een geheim delen. Sonja, Ebe en Heleen logeren een paar weken in een huis aan de Zuid-Franse kust. Ze geven zich onbekommerd over aan de romantiek en de liefde - totdat blijkt dat ze alledrie door een en dezelfde Casanova.

De vrouwen zijn woedend en besluiten wraak te nemen. Maar al snel hebben ze hun gevoelens en daden niet meer in de hand, met dramatische gevolgen. Tegen wil en dank is er een moord gepleegd en de vriendinnen moeten het belastende bewijsmateriaal verbergen. De angst dat een van hen het geheim zal verklappen, zorgt voor toenemende spanningen. Het onderlinge wantrouwen wordt alsmaar groter.

Elisabeth Mollema (1949) werd geboren in Amsterdam, maar woont al haar hele leven in Rotterdam. Na haar studie sociologie werkte ze als journalist. Ze schreef artikelen voor verschillende kranten en bladen en ook non-fictie boeken in opdracht voor uitgeverijen. Ze begon met het schrijven van kinderboeken omdat haar eigen kinderen weinig lazen. Na ruim vijftig kinderboeken, schreef ze haar eerste thriller 'Prooi'.

Buiten de boot (nieuws, 2009)

LIBRIS-SHORTLIST ZONDER CHARLES DEN TEX

Misdaadauteur Charles den Tex is buiten de boot gevallen bij het samenstellen van de shortlist van de Libris Literatuur Prijs. Stond hij in januari met zijn Gouden Strop-thriller 'CEL' nog tussen zeventien literaire concurrenten op de longlist, vandaag is zijn naam geschrapt uit het rijtje.

De zes overgebleven titels zijn 'Contrapunt' van Anna Enquist, 'Visser' van Rob van Essen, 'Onze oom' van Arnon Grunberg, 'Koetsier Herfst' van Charlotte Mutsaers, 'Godverdomse dagen op een godverdomse bol' van Dimitri Verhulst en 'Alleen maar nette mensen' van Robert Vuijsje.

Toch had 'CEL', dat de angstaanjagende realiteit van identiteitsroof als thema heeft, niet misstaan in de shortlist. Voorafgaande aan de bekendmaking zei juryvoorzitter Ivo Opstelten immers dat het literaire engagement terug is van weggeweest. En als 'CEL' iets heeft dan is het behalve een uitmuntend plot ook maatschappelijke betrokkenheid en urgentie. Daags na het winnen van de Gouden Strop zei Den Tex dat hij wel kon meedoen met een literaire prijs. ,,Ik zeg altijd tegen mijn uitgever: stuur het boek maar in, dan zie ik het wel. Ik vind zelf dat ik mee kan doen. Maar Ako en Libris hanteren hun eigen criteria.''

Dat blijkt maar weer.

Op maandag 11 mei wordt in het Amstel Hotel in Amsterdam de winnaar bekendgemaakt. Schrijvers van wie het boek op de shortlist is beland, ontvangen een bedrag van 2500 euro. De winnaar krijgt 50.000 euro.

(Bron: Boekblad)

Leuk om te weten (nieuws, 2009)

OVER DUBBELBOEKERS EN PLANKENVULLERS

Vrouwen weten hoe ze doeltreffend een boek moeten lezen, terwijl mannen een 'onsamenhangende en op zijn best terloopse benadering' van boeken hebben. Dat blijkt uit een Britse peiling naar de leesgewoonten van mensen.

Het onderzoek heeft uitgewezen dat bijna de helft van de vrouwen enthousiaste lezers zijn die een boek niet kunnen wegleggen nadat ze er eenmaal in begonnen zijn. Vrouwen verstouwen een behoorlijk aantal titels per jaar. Mannen kunnen dit tempo niet bijbenen. Twee keer zo veel mannen als vrouwen geven toe dat zij nooit een boek helemaal uitlezen.

In de peiling onder tweeduizend mensen onderscheidden de onderzoekers divers typen lezers. Van de vrouwen kan 48 procent beschouwd worden als Pageturners, oftewel gretige boekverslinders, bij mannen reikt dat percentage niet hoger dan 26. Langzame Wormen zijn zij die er lang over doen, maar het boek dat ze lezen uiterst serieus nemen en áltijd doorgaan tot aan de laatste bladzijde. Zij lezen hooguit één tot twee boeken per jaar. Van de mannen behoort 32 procent tot deze groep, van de vrouwen 18 procent.

Plankenvullers worden degenen genoemd die kasten vol boeken hebben, maar ze nooit (zullen) openslaan. In deze categorie vallen 17 procent van de vrouwen en één op de vijf mannen.

De Dubbelboeker heeft op zijn minst twee boeken op het nachtkastje liggen. Dat zijn de lezers die, terwijl ze nog volop in het ene boek bezig zijn, zonder scrupules naar een ander boek fladderen. Zij beweren dat ze de verhalen prima uit elkaar kunnen houden. In deze categorie zit zowel 12 procent van de mannen als van de vrouwen.

(Bron: The Guardian)

22 maart 2009

Eenentachtig! (nieuws, 2009)

OPNIEUW MEER INZENDINGEN VOOR DE GOUDEN STROP

Ieder jaar worden meer boeken ingezonden voor de Gouden Strop. Waren het er vorig jaar om en nabij de 75, voor de editie van 2009 is de teller blijven steken op eenentachtig. De vijfkoppige jury onder leiding van FNV-voorzitter Agnes Jongerius heeft dus een zware taak te verrichten. De taak van de scherprechters wordt enigszins verlicht nu blijkt dat een aantal auteurs niet heeft ingezonden. Onder hen zijn Saskia Noort, Ton Theunis, Baantjer (zijn laatste), Michèle van Rees, Arianne Meijer, Tess Franke.

Kennelijk is het manuscript van de coproductie van Baantjer en Simon de Waal nog niet afgerond of niet op tijd voor de deadline van 1 maart ingeleverd, want ook dat boek staat niet in de lijst. Hetzelfde geldt waarschijnlijk voor 'Dossier Tobias', de tweede thriller van Annet de Jong, die officieel op 29 april verschijnt. Ook 'J. Kessels, the novel', de opmerkelijke B-filmachtige misdaadroman van P.F. Thomése, ontbreekt in de lijst, evenals 'Tot de bodem' van Violet le Roy en 'Het Mozes Mysterie' van Harry Tenholter.

Onder de auteurs die wel in de race zijn voor de Gouden Strop zijn zestien debutanten, onder wie twee Vlamingen. In totaal zijn 29 Vlaamse misdaadromans ingezonden, en één Nederlands-Vlaamse thriller, te weten 'Kwelgeest' van de Nederlandse Corine Kisling en de Belgische Paul Verhuyck.

In eerste instantie stonden er een kleine negentig boeken op de lijst, laat jurylid Jürgen Joosten (namens Ezzulia.nl) weten. Eén boek was dubbel ingestuurd, vier boeken stonden vorig jaar ook op de groslijst, twee boeken waren herschrijvingen en er was één true crime bij. Er zijn 49 mannelijke auteurs die meedingen naar de prijs tegenover 29 vrouwelijke collega's. Nog een getal: 29 uitgevers hebben boeken ingezonden, Manteau spant de kroon met twaalf titels. Opmerkelijk: egyptoloog Huub Pragt heeft in eigen beheer zijn debuutthriller 'De verborgen tombe' uitgebracht én ingestuurd. Een andere nieuwe naam in uitgeversland is De Goede Kater, die in de race is met 'De hondse moord' van Anouschka Voskuijl.

De groslijst

1. Gauke Andriesse - Stilzwijgen (Atlas)
2. René Appel - Weerzin (Anthos)
3. Willem Asman - Wondermans Eindspel (Cargo)
4. Pieter Aspe - Bankroet (Manteau)
5. Pieter Aspe - De zevende kamer (Manteau)
6. Johan Baks - Moord aan de Maas (Fontein)
7. Michael Berg - Blind vertrouwen (House of Books)
8. Patrick Bernauw - Het illuminati complot (Manteau)
9. Danny Beyens - Date met de dood (Kramat)
10. Bogaerts - Amnesia (House of Books)
11. John Brosens - Het spoor van de Pandora (Ellessy)
12. Patrick de Bruyn - Passie (Manteau)
13. Jo Claes - Blinde vlek (Houtekiet)
14. Jo Claes - De zaak Torfs (Houtekiet)
15. Christian de Coninck - De boemerangprincipe (Houtekiet)
16. Christian de Coninck - Het octopus complex (Houtekiet)
17. Toni Coppers - Niets is ooit (Manteau)
18. Bart Debbaut - Scherven (Kramat)
19. Deflo - Pitbull (Manteau)
20. Deflo - Lust (Manteau)
21. Rudy Dek - De dood of de gladiolen (Logikos)
22. Bavo Dhooge - Stiletto Libretto (Manteau)
23. Bies van Ede - Doodstil (TM Trademark)
24. Guido Eekhaut - Absint (Mynx)
25. Pim Faber - Costa Killer (Ellessy)
26. Menno Haaijman - De Maskilim (Prometheus)
27. Corine Hartman - Tweede adem (Karakter)
28. Corine Hartman - Brand (Karakter)
29. Corine Hartman - Open eind (Karakter)
30. Vicky Hartman - Moordfestival (LJ Veen)
31. Daniëlle Hermans - De watermeesters (AW Bruna)
32. Joost Heyink - Proeverlof (Anthos)
33. Loes den Hollander - Dwaalspoor (Karakter)
34. Loes den Hollander - Broeinest (Karakter)
35. Marianne en Theo Hoogstraaten - Lokvrouw (De Boekerij)
36. Paul Jacobs - De rode badkuip (Houtekiet)
37. Roel Janssen - De stem van het volk (Cargo)
38. Annet de Jong - Vuurkoraal (Querido)
39. Geert Kimpen - De geheime Newton (Arbeiderspers)
40. Kisling & Verhuyck - Kwelgeest (Arbeiderspers)
41. Geert-Jan A. Knoops - Advocaat van de Vijand (AW Bruna)
42. Jan Lampo - De engel met de zaag (Davidsfonds)
43. Bart van Lierde - 0110 (Houtekiet)
44. Liv - Gifgroen (Karakter)
45. Londersele - De vernietiging van Einstein (Manteau)
46. Jessica Lutz - Happy Hour (Conserve)
47. Isa Maron - Passiespel (Karakter)
48. Marthe Maeren - De erfenis van Himmler (Manteau)
49. Ep Meijer - Het Plato Paradigma (Ellessy)
50. Wim Meneer - Alfred Lek (Kramat)
51. Elisabeth Mollema - Vergelding (Arena)
52. Siska Mulder - Doof (Arena)
53. Gerard Nanne - Het stille kwaad (Ellessy)
54. Eva Noorlander - In dubio (Lebowski)
55. Almar Otten - Gebonden kapitaal (Artnik)
56. Sasha Otten - Vals (Karakter)
57. Marion Pauw - Daglicht (Anthos)
58. Jos Pierreux - Ondertussen in Lippensville (Houtekiet)
59. Huub Pragt - De verborgen Tombe (Huub Pragt)
60. Marja Pruis - Atoomgeheim (Nijgh & van Ditmar)
61. Tomas Ross - De Marionet (Cargo)
62. Tomas Ross (Havank) - Caribisch complot (AW Bruna)
63. Matthias Rozemond - Schimmenpel (Querido)
64. Ludo Schildermans - Het pigment (Querido)
65. Walther Schmidt - Messcherp en razend (Anthos)
66. Rudy Soetewey - Vrienden (Kramat)
67. Björn Stibbe - De zwendelaar (AW Bruna)
68. Felix Thijssen - Esperanza (Sijthoff)
69. Jac. Toes - Blind zicht (De Geus)
70. Lydia Verbeeck - Spreeuwenjong (Manteau)
71. Lydia Verbeeck - Verzegeld (Manteau)
72. Esther Verhoef - Alles te verliezen (Anthos)
73. Carla Vermaat - In Beeld (Ellessy)
74. Suzanne Vermeer - Zomertijd (AW Bruna)
75. Jacob Vis - De scheepsbouwer (Ellessy )
76. Hetty Visser - Vermoorde onschuld (Ellessy)
77. Judith Visser - Stuk (De Boekerij)
78. Erik van Vliet - Het bonobo-alternatief (Karakter)
79. Simone van der Vlugt - Herfstlied (Anthos)
80. Anouschka Voskuijl - De hondse moord (De Goede Kater)
81. Dirk van de Walle - Fantoomoog (Houtekiet)

Tijdens de Power of Plots, op 2 juni in de Melkweg in Amsterdam, zal de winnaar van de Gouden Strop 2009 bekend worden gemaakt. Zoals gemeld staat de 'vakjury' onder voorzitterschap van Agnes Jongerius (voorzitter Vakcentrale FNV). Verder bestaat de jury uit Gijs Korevaar (recensent Algemeen Dagblad), Robin Troost (accountmanager The Read Shop) en Jürgen Joosten (Ezzulia.nl). Het vijfde jurylid, Oorlogswinter-regisseur Martin Koolhoven, is afgehaakt wegens te drukke werkzaamheden.

20 maart 2009

Net als in de film (nieuws, 2009)

BEKROONDE THRILLERS VAN DEN TEX VERFILMD

Met 'De macht van meneer Miller' en 'CEL' won Charles den Tex de Gouden Strop in respectievelijk 2006 en 2008 voor het spannendste boek van het jaar. 'CEL' staat dit jaar ook op de longlist voor de Libris Literatuurprijs. Van 'CEL' zijn inmiddels al meer dan 50.000 exemplaren verkocht.

Samen met de VPRO maakt Pupkin Film nu een vierdelige televisieserie van 'De macht van meneer Miller'. Deze serie vormt de opmaat tot de release van de bioscoopfilm 'CEL', naar de gelijknamige thriller. Creatief producent is Pieter Kuijpers van Pupkin Film, onder meer bekend als regisseur van de films 'Van God Los' en 'TBS'. In de boeken van Den Tex worden thema's als de internationale strijd tegen het terrorisme, digitale identiteitsroof en privacybescherming aangesneden.

Protestactie (nieuws, 2009)

THRILLER TEGEN CO2

De bevolking van het Zuid-Hollandse Barendrecht loopt te hoop tegen plannen om ondergronds kooldioxidegas (CO2) op te slaan. Zaterdag is er zelfs een protestmars.

De in Barendrecht woonachtige thrillerschrijver John Brosens draagt op eigen wijze zijn steentje bij in de protestuitingen. Hij heeft de korte thriller 'Laag bij de grond' geschreven die in vijf afleveringen op zijn website verschijnen. Vanavond klokslag 20.00 uur is het eerste deel te lezen. Brosens: ,,De proloog, waarin zoals gebruikelijk de toon wordt gezet.''

Op de site van weekkrant.nl is in het kort te lezen waar de proloog over gaat: Jan Jaap Huygens, een vader uit Barendrecht, haalt zijn dochter met twee vriendinnen op bij een discotheek. Zondagmorgen vroeg rijdt hij de Heinenoordtunnel in. Als hij halverwege de tunnel is ontdekt hij dat alles vast staat. De motor van zijn auto valt uit - net als die van alle andere auto’s in de tunnel. De meisjes liggen tegen elkaar op de achterbank en zijn doodmoe in slaap gevallen. De auto voor hem heeft een duikerslogootje op de achterruit. De bestuurder springt naar buiten, rukt de achterklep open en sjort een persluchtcilinder naar buiten. Maar net voor hij het mondstuk pakt, zakt hij in elkaar. Dan voelt Jan Jaap zelf ook benauwdheidsverschijnselen. Hij trekt zijn conclusies en denkt terug aan de protestacties tegen CO2 in Barendrecht en hoe hij daar tegen ageerde. Jan Jaap grijpt naar zijn mobieltje, maar dat lukt niet meer. Hij verliest het bewustzijn...

Matthew Hall - Koud spoor (2009)

Een rasechte thrillerauteur




(Door Fred Monsma)

Op musicalgebied duiken in Engeland bij elke nieuwe voorstelling wel nieuwe talenten op. Alsof ze aan de andere kant van de Noordzee gewoon weer een blik opentrekken. Op het terrein van de misdaadroman lijkt het van hetzelfde laken een pak.

Nu is daar ineens weer Matthew Hall, blijkens zijn biografie scriptschrijver van bepaald niet de minste tv-series als Dalziel & Pascoe (naar de boeken van Reginald Hill en daarna gebaseerd op zijn hoofdkarakters) en het ook bij ons bekende Kavanagh QC.

Geheel op eigen houtje toont Hall zich ook als thrillerauteur niet de eerste de beste, getuige het flonkerende Koud spoor waarmee hij zojuist debuteerde.

Zeer Brits zijn de belevenissen van de nieuwe rechter van instructie Jenny Cooper. In de omgeving van Bristol komt zij op het spoor van enkele merkwaardige sterfgevallen. In haar ogen, want tot dat moment leek niemand zich er druk over te maken dat minstens twee jongeren op onnatuurlijke wijze de dood hebben gevonden.

Halls personage Jenny Cooper is er dan ook eentje: 42, eigenwijs, net gescheiden en herstellend van een burn-out. Erop gebrand het recht te laten zegevieren. Wel moet ze om haar taak aan te kunnen nogal wat metazepam (een verslavende tranquilizer, blijkt uit Halls beschrijving van haar werkzaamheden) slikken om het allemaal aan te kunnen. Jenny Cooper stuit op nogal wat tegenwerking in haar onderzoek, maar toont zich een bijtertje. De terriër is niet voor niets een Engels hondenras, zullen we maar zeggen.

Koud spoor is een ronduit meeslepend misdaadverhaal, boordevol fraaie personages, rake dialogen en met een uitermate tevreden stellende ontknoping. Zo te zien kan het ook een mooie serie worden, niet slechts op papier.

Matthew Hall - Koud spoor. Vertaling: Gerard Grasman. Uitgeverij A.W. Bruna, 368 pag.

Bron: Brabants Dagblad

19 maart 2009

Leentjebuur (nieuws, 2009)

BESTSELLERAUTEUR VAN PLAGIAAT BETICHT

Roberto Saviano, de auteur van de bestseller 'Gomorra', zou bij het schrijven van zijn boek plagiaat hebben gepleegd. Die beschuldiging is geuit in de krant Il Giornale.

De freelance misdaadjournalist Simone Di Meo uit Napels, gespecialiseerd in de georganiseerde misdaad in en rond de stad, stelt dat Saviano grote delen van zijn stukken in zijn boek heeft gebruikt, zonder hem daarbij als bron te vermelden. Di Meo eist nu een half miljoen euro schadevergoeding.

Saviano's uitgeverij Mondadori stelt dat 'Gomorra' is gebaseerd op officiële bronnen, en ook persstukken, wat legaal is. Mondadori erkent wel dat per ongeluk Di Meo niet als bron is vermeld bij een deel van zijn reportage. Di Meo zegt dat hij Saviano voor de publicatie van het boek verschillende keren heeft ontmoet en hem over de camorra, de Napolitaanse maffia, heeft geïnformeerd. Hij zegt verrast te zijn dat veel van die informatie zijn weg gevonden heeft naar het boek, zonder dat hij als bron is genoemd.

Van het in 2006 verschenen 'Gomorra' werden in Italië 1,2 miljoen exemplaren verkocht en het boek werd in meer dan veertig talen uitgebracht. Sinds het boek een bestseller is, heeft de maffia wraak gezworen. De camorra kondigde vorig jaar aan Saviano nog voor de Kerst te zullen doden. De schrijver is ondergedoken en wordt 24 uur per dag beveiligd.

(Bron: NRC Boeken)

Gewoon zomaar (column, 2009)



Inspiratie


(Door Simon de Waal)

Nog steeds weet ik niet goed waar ik precies mijn inspiratie vandaan haal voor films, afleveringen voor series of boeken. Ik weet wel dat het ongrijpbaar is en los staat van iedere dwang. Daarmee bedoel ik dat een goed idee zich niet laat dwingen door opdrachten of deadlines. Het is er gewoon zomaar, en je mag jezelf gelukkig prijzen als dat met enige regelmaat gebeurt.

Ik weet dat ik mijzelf gelukkig mag prijzen. Aan ideeën, plots en invallen geen gebrek. Ik heb op deze plek, volgens mij, wel eens gerept over de door mij zo geliefde Moleskine opschrijfboekjes, waar ik inmiddels een imposant aantal van bezit. Voor iedere project een eigen boek van groot formaat, voor de lukrake invallen een klein boekje dat ik altijd bij me heb.

Inmiddels heb ik het vijfde of zesde kleine boekje volgeschreven. Heel regelmatig haal ik ze tevoorschijn om ze weer eens van voor tot achter door te bladeren. Tot mijn verrassing kom ik dan altijd wel iets tegen uit vroeger dagen, dat ik goed kan gebruiken bij iets waar ik op dat moment mee bezig ben; een dialoog, een omschrijving van een karakter, een anekdote... Ook heb ik een lijstje met onderwerpen: 'ooit nog iets mee doen'. Het zijn er zevenentwintig, en volgens mij allemaal goed voor een aflevering, een boek of een film.

Een goed idee laat zich volgens mij in een paar zinnen omschrijven. Zeer ingewikkelde films (Magnolia, Crash) kan je uiteindelijk toch wel weer omschrijven in een of twee zinnen. Het hangt er maar van af hoeveel 'afstand' je neemt van de film.

Waarom vertel ik dit? Omdat het proces van ideeën mij mateloos intrigeert. Zo was ik bezig met de opvolger van mijn boek Pentito. Het zou een boek worden, getiteld Blacklight en ik was gevorderd tot hoofdstuk 3. Het verhaal is fantastisch, de inspiratie groot.

Tot drie weken geleden.

We waren op skivakantie in een mooi oud hotel in Oostenrijk. Heerlijk weer, heerlijk hotel, heerlijke pistes. Kortom, een ideale vakantie. Tijdens het diner vertelde de ober een 'weetje' over het hotel. Gewoon, een kleinigheidje over de directie. En meteen wist ik, dit wordt mijn volgende boek. Alles viel op z’n plek met dat ene zinnetje van zeven woorden. Een ooit vaag idee over een opvolger van Pentito zat plotseling rotsvast in mijn hoofd. En ik wist meteen dat het 'goed' zat, want het ging er niet meer uit. Ik was laaiend enthousiast.

Die avond laat belde ik Oscar van Gelderen, mijn uitgever. Hij was meteen net zo enthousiast als ik, al had het nogal wat consequenties. Niet najaar 2009 uitkomen met mijn nieuwe boek, maar voorjaar 2010, bijvoorbeeld. Die tijd heb ik wel nodig. Ik zal u heel binnenkort meer vertellen over dit boek, en het zinnetje dat de start ervan was. Nog even geduld, alstublieft.

En Blacklight? Ach, dat komt nog wel een keer. Nummer achtentwintig op mijn lijstje: 'ooit nog iets mee doen'. Komt wel goed.

De eerste drie hoofdstukken heb ik tenslotte al.

Dit is een met toestemming overgenomen column die Simon de Waal (1961) schreef voor de website van het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs (GVM). De Waal won vorig jaar met zijn thriller 'Pentito' De Diamanten Kogel, de Vlaamse prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Sindsdien schrijft De Waal op uitnodiging van het GVM met enige regelmaat een column voor de site.
Simon de Waal, werkzaam als rechercheur in de Amsterdamse binnenstad met als specialiteit zware criminaliteit, werd met Pentito vorig jaar ook genomineerd voor de Gouden Strop. Zijn debuut Cop vs Killer uit 2005 bereikte de shortlist van zowel de Gouden Strop als De Diamanten Kogel. Samen met Appie Baantjer brengt De Waal in april een misdaadroman uit.

Postuum bovenaan (nieuws, 2009)

STIEG LARSSON AAN TOP IN VLAANDEREN

Al weken stijgt de Millennium-trilogie van de in 2004 overleden Zweedse misdaadauteur Stieg Larsson gestaag in de Vlaamse top 100. Deze week heeft het eerste deel, 'Mannen die vrouwen haten', de nummer 1-positie bereikt. Ook de andere delen van de trilogie staan hoog genoteerd: 'De vrouw die met vuur speelde' staat deze week op 10 en 'Gerechtigheid' op 14.
In Nederland zijn van de Millennium-trilogie inmiddels 315.000 exemplaren in druk, zo meldt de uitgever. Half mei is de Vlaamse première van de speelfilm 'Millennium - Mannen die vrouwen haten', het eerste deel uit de Millennium-trilogie. Vorige week ging de film in première in Scandinavië. Maar liefst 580.000 Zweden en Denen gingen die eerste week kijken. Ook in het tweede weekend zaten de Scandinavische bioscopen bomvol.

In de Franse pers gonst het inmiddels van de geruchten dat de film weleens de openingsfilm van het festival van Cannes zou kunnen worden. Een gerucht dat het festival zelf ontkent noch bevestigt. De Nederlandse release van de film wordt medio augustus verwacht.

Nog even terug naar Vlaanderen: in de top 100 komt 'De verbouwing' van Saskia Noort binnen op 75. En dat terwijl, voor zover bekend, geen enkel Vlaams medium aandacht aan de thriller heeft besteed.

(Bron: Boekblad, A.W. Bruna)

18 maart 2009

Met 24 vrienden (nieuws, 2009)

VERDUVELDE FOTOWEDSTRIJD

Naar aanleiding van het verschijnen van het vierentwintigste boek van de Vlaamse misdaadauteur Pieter Aspe, 'Misleid' organiseren de schrijver zelf, zijn uitgeverij Manteau en brouwerij Duvel een, zoals wordt genoemd, 'grootse unieke' fotowedstrijd. Met natuurlijk 'tal van prachtige prijzen'.
De Aspe-foto moet aan de onderstaande voorwaarden voldoen:
- Op de foto moet een boek van Aspe of een typisch Aspe-element (bijvoorbeeld Brugge...) te zien zijn,
- Op de foto moet een Duvel staan,
- De foto mag geen seksuele of racistische kenmerken bevatten,
- De foto mag met de computer aangepast zijn.
Deelnemers moeten voor 15 mei 2009 hun foto uploaden naar de speciale wedstrijdsite.
Zowel de meest creatieve als de inzending met de meeste punten wordt beloond, stelt de organisatie. Deelnemers kunnen hun vrienden uitnodigen om voor hen te stemmen.

De foto die door de jury, bestaande uit personeelsleden van Duvel, Manteau, fotograaf Koen Broos en Pieter Aspe, verkozen is als origineelste foto wint een verduvelde Aspe-avond met 24 vrienden (en partners) in de brouwerij zelf. Het diner wordt genuttigd tussen de biervaten en in aanwezigheid van Aspe. Uiteraard krijgen deze winnaars het boek 'Misleid' mee naar huis.

De publieksprijs is een overnachting voor twee personen in het 5-sterren Kempinski Hotel Dukes' Palace te Brugge met een Aspe-pakket. Er zijn 23 troostprijzen: een gesigneerd boek en een 'gepersonaliseerd' Duvel-pakket.

17 maart 2009

Massale kennismaking (nieuws, 2009)

TWEEDE DRUK VOOR 'NR. 19'

Nog voordat de eerste thriller van Michèle van Rees in de boekhandel ligt, is het boek al aan zijn tweede druk toe. Ruim vijftienduizend exemplaren zijn er van 'Nr. 19' reeds besteld.

De stunt van uitgeverij Verbum Crime om op donderdag 19 maart, de dag van verschijning, 'Nr. 19' te verkopen tegen een prijs van slechts 1,90 euro, zal zeker van invloed zijn op het grote aantal bestellingen. In ieder geval is schrijfster Michèle van Rees nogal overdonderd door het succees. ,,Het is nogal een massale eerste kennismaking'', zegt ze in het AD.

'Nr. 19' is het huisnummer van een woning ergens in Rotterdam-Noord. Op dit adres probeert een jonge juf haar liefdesverdriet te verwerken. Haar relatie met een gymleraar is op de klippen gelopen vanwege haar onbedwingbare kinderwens. Dan wordt zij min of meer gegijzeld door een schaakleraar met een niet te stuiten voortplantingsdrift. Hij zoekt een surrogaatvrouw omdat zijn echtgenote onvruchtbaar bleek.

Wat Van Rees betreft mag een link tussen haar eerste zwangerschap - ze is ruim twintig weken in verwachting - en de obsessie van de hoofdpersoon met kinderen niet worden gelegd. ,,Ik ben nooit heel erg bezig geweest met moeder worden. Ik wist tot ik begon aan 'Nr. 19' niet eens hoe een zwangerschapstest werkte.''

(Bron: AD)

16 maart 2009

Tussenstand (nieuws, 2009)

7-4 VOOR 'DE VERBOUWING'

Er komen ieder jaar zo veel als spannend bedoelde romans uit, dat je ze lang niet allemaal kunt recenseren. Maar sommige kersverse thrillers moet en zal iedere rechtgeaarde criticus tegen het licht houden.

'De verbouwing' van Saskia Noort is er zo een. Een nieuwe thriller van het ongenaakbare leescijferkanon uit Bergen, daar wil iedereen zijn zegje wel over doen. In kranten en op internetsites zijn door deze redactie tot dusver elf besprekingen gesignaleerd en de tussenstand valt uit in het voordeel van de schrijfster. Hoewel er sommige kritieken bij zijn waar je totaal niet uit kunt proeven wat de bespreker er eigenlijk van vindt.

De eerste recensies waren redelijk tot uitermate positief. Gijs Korevaar (AD) gaf er het maximale aantal van vijf sterren aan. ,,Plot, stijl en de thema's maken het wachten meer dan waard.'' Schrijver dezes, toevallig ook recensent van de GPD, was ook te spreken: ,,Op zijn beste momenten is De verbouwing een 'fokking' spannende thriller.'' Ook de duimen van Ineke van den Bergen (de Volkskrant) en Els Roes (De Telegraaf) gingen omhoog. ,,Zo spannend dat je het in één keer wilt uitlezen'', aldus Roes. Tussenstand: 4-0 voor 'De verbouwing'.

Hans Knegtmans (Het Parool) stoorde zich aan het zeurderige van de hoofdpersoon uit de thriller, plastisch chirurg Mathilde. ,,'De verbouwing' had een heel onderhoudende thriller kunnen zijn.'' Harriët Salm (Trouw) was evenmin onder de indruk. Zij vond Rogier, Mathildes echtgenoot en burn-out psychiater, slecht uit de verf komen. Bovendien: ,,De ontknoping zie je mijlenver aankomen.'' Gert Jan de Vries (NRC Handelsblad) had weinig op met het oude vriendje van Mathilde. De psychologie van de personages vond hij maar dunnetjes. Algemeen oordeel: ,,De verbouwing heeft het hysterische karakter van een slechte operette.''

Tussenstand: 4-3 voor 'De verbouwing'.

Dan zijn er nog wat recensies waar geen peil op valt te trekken. Zoals Irene Start in Elsevier. Ze vertelt over het verhaal zonder een oordeel te vellen. ,,Het einde wordt gemarkeerd door een verrassend vleugje actie'', is de wat flauwe conclusie.

Met de bespreking op boeken.blogo.nl kom je ook niet verder. De - onbekende - recensent stelt dat Mathilde de meest verknipte vrouw is waar je ooit over gelezen hebt. ,,Behoorlijk vermoeiend. Wanneer een minder gezellige kant van Johan zich aandient wordt het verhaal wel spannend en is er weinig tijd meer om je te irriteren aan Mathilde. Het sensationale einde laat je Mathildes gezeur vergeven maar niet vergeten.'' Tussenstand: 4-4?

,,Het verhaal en de plot van 'De verbouwing' zijn goed, maar doordat voor enkele belangrijke keerpunten in het verhaal te weinig tijd genomen is, is het niet overal geloofwaardig'', stelt de bespreker op vrouwenthrillers.nl. ,,(...) 4 sterren is een rechtvaardig oordeel, maar toch had ik van Saskia een topboek verwacht, en dat is 'De verbouwing' net niet.'' Tussenstand: 5-4.

Ene Tessa stelt op boekreviews.nl: ,,Het boek leest als een trein, al is de spanning is sommige hoofdstukken ver te zoeken. (...) Geen super goed uitgedacht plot, wel heerlijk om te lezen.'' Tussenstand? Vooruit: 6-4.

En op dizzie.nl schrijft de bespreker het volgende: ,,'De verbouwing' heeft, op een paar kleine schoonheidsfoutjes na, met recht geresulteerd in een heus meesterwerk en hiermee laat de schrijfster haar collega's in dit genre ver achter zich.''

Een meesterwerk met schoonheidsfoutjes?
Ach, moet kunnen.
Tussenstand: 7-4 voor 'De verbouwing'.

13 maart 2009

Er bovenuit (nieuws, 2009)

'DE VERBOUWING' AAN TWEEDE DRUK TOE

Meldde De Spanningsblog gisteren op basis van een mededeling van uitgeverij Anthos dat 'De verbouwing' niet was aan te slepen, een dag later bericht Boekblad dat de tweede druk van de vierde thriller van Saskia Noort inmiddels een feit is.

,,We zijn heel wat gewend, zeg ik onbescheiden, maar je laat je toch verrassen door weer zo'n succes'', zegt Marc Zwartjes, commercieel manager van Ambo|Anthos in het vakblad. ,,De ontvangst was goed, er is veel aandacht voor het boek en de timing was perfect.''

De eerste druk van 'De verbouwing' telde 200.000 exemplaren, de tweede druk is voor een deel vandaag beschikbaar gekomen en een derde druk is in aantocht.
Het andere grote succes van Ambo|Anthos is de roman 'Het diner' van Herman Koch. Zwartjes in Boekblad: ,,Deze titel en 'De verbouwing' springen er in de boekhandel echt bovenuit.'

(Bron: Boekblad)

Pennywise (nieuws, 2009)

FILM OVER ENGE CLOWN

Filmmaatschappij Warner Brothers is druk doende met een verfilming van 'It', het griezelverhaal over de weinig vermakelijke clown van Stephen King. In 1990 was er al een korte tv-serie van gemaakt.

Het boek, dat meteen bij het uitkomen in 1986 een bestseller werd, volgt een groep jeugdvrienden die het als volwassenen moeten opnemen tegen de moordzuchtige clown Pennywise.

De filmrechten zijn in de loop der jaren in heel wat bureauladen in Hollywood beland, maar nu is scenarioschrijver Dave Kajganich ('The Invasion') aangetrokken om het boek voor film te bewerken. Kajganich werkte al aan een bewerking van Stephen Kings 'Pet Sematary'. Lezers van de Britse Radio Times noemden de driedelige tv-serie over 'It' destijds het engste tv-programma aller tijden.

(Bron: AD)

Michèle van Rees - Nr. 19 (2009)

Ongeloofwaardige vrouwenthriller




(Door Mieske van Eck)

De vrouwenthriller lijkt een merk te zijn geworden sinds het succes van schrijfsters als Saskia Noort en Simone van der Vlugt. Literaire thrillers worden deze boeken ook wel genoemd, maar veel van die misdaadboeken, die blijkbaar op vrouwelijke lezers mikken, zijn allerminst literair en maar matig spannend. Ondertussen is het behoorlijk dringen op de markt van deze misdaadromans.

Uitgeverij Verbum heeft er wellicht daarom voor gekozen een debutante in het genre op een bijzondere manier te lanceren. Nr. 19 van Michèle van Rees is alleen op 19 maart te koop voor 1,90 euro.

Van Rees opent met een tamelijk obligaat beeld van een ontvoerder die een vrouw vastgebonden heeft in haar eigen huis en haar leven als het ware overneemt. Dit hoofdstuk beschrijft ze vanuit de man.

Daarna valt ze de lezers lastig met een veel te breed uitgesmeerd verhaal, verteld vanuit het slachtoffer, over haar stukgelopen relatie, omdat zij wel een kind wil en haar vriend niet. Net als je begint te wanhopen of het er nog van komt, krijgen we zicht op de motieven van de ontvoerder. Hij blijkt, net als de jonge onderwijzeres
die hij gegijzeld heeft, een sterke kinderwens te hebben. Hij parkeert zijn eigen vrouw thuis om bij de juf een kind te maken. Daarbij slaat zijn fantasie over een leven samen steeds meer op hol. Die fantasie wordt ongetwijfeld gevoed doordat de juf nauwelijks verzet biedt.

Overdag laat zij zich door haar 'nieuwe vriend' naar school brengen om zich 's avonds weer gedwee vast te laten binden. En dat allemaal omdat hij dreigt haar voorgoed kinderloos te maken.

Van Rees slaagt er niet in deze gang van zaken geloofwaardig te maken. Daardoor en door een grote mate van voorspelbaarheid wordt het boek niet echt spannend.

Michèle van Rees - Nr. 19. Uitgeverij Verbum, 192 pag. NB: Alleen op 19 maart 1,90 euro, daarna 14,95 euro

Bron: Brabants Dagblad

12 maart 2009

Niet aan te slepen (nieuws, 2009)

'UNIEKE VERBOUWING'

In de week dat Gerrit Komrij schrijvers als Kluun, Heleen van Royen en Saskia Noort als 'klootloze, makkelijke boekjespoepers' opzij zet, komt een weinig verrassend persbericht van uitgeverij Anthos over laatstgenoemde auteur de mailbox binnenvallen. 'De verbouwing', Noorts vierde thriller, is 'niet aan te slepen', aldus de uitgever.

Het boek verscheen op 27 februari en na slechts twee dagen verkoop kwam het direct binnen op de eerste plaats in de Bestseller top 60. ,,Deze week staat 'De verbouwing' niet alleen op de eerste plaats, maar heeft ook de gebonden editie een plek in de top 60 verworven. Een unieke situatie'', aldus Anthos.

Nou, zo uitzonderlijk is dat nieuws ook weer niet.

Zo topte Dan Brown met de paperbackuitgave van zijn 'De Da Vinci Code' in november 2004 niet alleen in de Bestseller 60, maar stond ook een luxe, geïllustreerde en veel duurdere editie van deze bestseller in de lijst. Het dure boek behaalde begin 2005 zelfs een vierde plek.

Hoe dan ook, het zal niet lang meer duren voor het volgende mailtje van Anthos in de mailbox valt met het nieuws dat de eerste druk van 200.000 exemplaren van 'De verbouwing' volledig is uitverkocht. En dan kan Noort met recht 'het leescijferkanon van de lage landen' (citaat van Kluun) worden genoemd. Van haar boeken zijn inmiddels meer dan anderhalf miljoen exemplaren verkocht.

11 maart 2009

Dat matcht niet (nieuws, 2009)

SMACHTENDE SINGLE HEEFT NIETS MET THRILLERS

Hoogopgeleide singles vinden bij het zoeken naar een partner de boekenvoorkeur van de ander erg belangrijk. Maar die smachtende alleenstaanden hebben het niet zo op andere daters die van spannende boeken houden. Dat blijkt althans uit een inventarisatie van de favoriete boeken onder de leden van e-Matching, een zogeheten 'datingcommunity' voor hoger opgeleiden.

In de toptien van meest populaire boeken van de datende singles was 'De vliegeraar' van Khaled Hosseini huizenhoog favoriet, gevolgd door 'Komt een vrouw bij de dokter' van Kluun en 'De schaduw van de Wind' van Ruiz Zafon.

,,Een boektitel zegt misschien misschien wel meer dan een psychologische test die je op sommige datingsites aantreft'', stelt Thomas de Konink, mede-oprichter van e-Matching, in een persbericht. ,,Daarom is dit een van de zaken waarop wij mensen matchen. Zeker voor hoger opgeleiden is het leesgedrag van de ander erg belangrijk. Mensen die van dezelfde boeken houden hebben sowieso al een gespreksonderwerp tijdens een eerste afspraak.''

Tja, wat moet je dan als hoogopgeleide, smachtende single met een voorkeur voor het thrillergenre als je weet dat 'de ander' jouw smaak niet deelt? Want in de toptien van e-Matching komt slechts een spannend boek voor en wel de reli-thriller 'De Da Vinci Code' van Dan Brown.

Blijven lezen en voor de rest afwachten.

Of anders toch maar op Kluun overstappen.

De toptien:
1. De Vliegeraar - Khaled Hosseini
2. Komt een vrouw bij de dokter - Kluun
3. De schaduw van de wind - Ruiz Zafon
4. De Da Vinci code - Dan Brown
5. De Alchemist - Paulo Coelho
6. De ontdekking van de hemel - Harry Mulisch
7. In de ban van de ring - Tolkien
8. Duizend schitterende zonnen - Khaled Hosseini
9. Het Parfum - Patrick Süskind
10. The Secret - Rhonda Byrne

Het stormt buiten (nieuws, 2009)

NEDERLANDER BLIJFT ONDANKS CRISIS BOEKEN KOPEN

De verkoop van boeken in ons land blijft zelfs in crisistijd behoorlijk overeind. In het laatste kwartaal van 2008 liep de boekenverkoop weliswaar terug met 2,7 procent, maar de branche kon over het hele jaar genomen nog steeds een plus van 2,3 procent noteren. In de eerste maanden van dit jaar groeide bovendien de verkoop van boekenbonnen.

De totale omzet van zowel boekhandels, warenhuizen, boekenclubs als internetbedrijven bedroeg vorig jaar 646,3 miljoen euro, tegenover 631,9 miljoen euro in 2007. Deze cijfers maakte directeur Ari Doeser van de Koninklijke Nederlandse Boekverkopersbond gisteren bekend.

De verkoop aan boekenbonnen in de eerste twee maanden van dit jaar stemt Doeser optimistsich. ,,De verkoop van boekenbonnen is altijd een goede graadmeter hoe de consument boeken aan het kopen is'', zegt hij. ,,En die verkoop is sinds begin dit jaar geplust met 2,5 procent.''

Directeur Matthijs van der Lely van boekhandelsketen Selexyz (42 vestigingen in het hele land) zag ook ,,een echte teruggang'' in het laatste kwartaal van 2008. ,,Maar we hebben een mooi jaar doorgemaakt.''

De eerste twee maanden van dit jaar noemt hij 'niet bemoedigend'. Dat heeft echter vooral met de daling van de gemiddelde boekenprijs te maken, want de verkochte aantallen zijn niet teruggelopen. Zijn verklaring: ,,Het is heerlijk om je met een boek terug te trekken als het buiten stormt. En het stormt nu buiten.''

,,Het algemene boek handhaaft zich wonderbaarlijk'', meent Henk Kraima, directeur van de Stichting CPNB, de organisator van de Boekenweek die vandaag van start is gegaan. Hij wijst op cijfers uit januari van de Stichting Marktonderzoek Boekenvak, waaruit blijkt dat de consument minder wil bezuinigen op boeken dan op andere producten. Van de boekenkopers zegt 45 procent door de crisis (iets) minder geld aan boeken te besteden. De groep die over het algemeen minder wil uitgeven is met 53 procent veel groter.

Kraima spreekt dan ook van 'optimisme' in de branche. ,,Voor de Boekenweek hebben boekhandels zelfs extra mensen gevraagd om de toeloop aan te kunnen. Ze verwachten topdrukte.'' Het Boekenweekgeschenk, 'Een Tafel vol Vlinders' van Tim Krabbé, heeft een recordoplage van 968.000 stuks. Het is gratis bij aankoop voor 11,50 euro aan Nederlandstalige boeken.

(Bron: Nederlands Dagblad)

Dennis Lehane (interview, 2009)


'Na vier jaar schrijven vond ik het boek afschuwelijk'



Met zijn roman Mystic river promoveerde Dennis Lehane van thrillerschrijver naar de categorie van echte literatoren. Clint Eastwoods verfilming van het boek leverde twee Oscars op, en Lehane belandde in het rijtje 'verfilmbare schrijvers', waar ook Raymond Chandler en John Grisham deel van uitmaken. Martin Scorsese's bewerking van Shutter island komt in oktober in de Nederlandse bioscopen.

(Door Hans Knegtmans)

- Tijdens uw vorige promotietour kende Nederland u alleen van uw vijf boeken over de privé-detectives Patrick Kenzie en Angela Gennaro. Het lijkt alsof u sinds Mystic river in de ogen van de pers een andere schrijver bent geworden.
Dennis Lehane: 'Critici voelen dat het latere werk op de een of andere manier 'anders' is, maar ik betwijfel of ze precies de vinger erop kunnen leggen. Over Shutter island (Gesloten kamer in Nederlandse vertaling, red.), dat na Mystic river uitkwam, waren de meningen sterk verdeeld. In het boek gaan twee US marshalls op zoek naar een psychopathische moordenares die uit een inrichting is ontsnapt.

In Europa werd het boek heel anders ontvangen dan in de Verenigde Staten. In Frankrijk zag de pers het als een politieke roman, en in Nederland als een variatie op de klassieke roman: Brontë, maar dan gothic. In Amerika reageerden veel critici alsof ik een perverse grap uithaalde. Ze hadden een nieuwe Mystic river verwacht, en nu kregen ze dit! Een sadistisch verhaal, waarin niets serieus werd genomen. Zelf ben ik er heel tevreden over. Ik zie het als een gothic roman van het soort waar B-films op gebaseerd zijn. The invasion of the body snatchers, of The Manchurian candidate.'

- Het lijkt erop dat u met uw laatste boek, The given day (vertaald als De infiltrant), de pers wél het epische werk heeft gegeven waar ze op wachtte.
'Het oogt behoorlijk ambitieus, maar dat was geen vooropgezet plan. Ik wilde maar één ding: schrijven over de grote politiestaking van 1919 in Boston. In 2003 las ik een stukje over die staking en dacht 'No shit, een grote stad zonder politie, dat is nogal wat!'. Daarna las ik City of terror, een boek over die staking dat ik in een antiquariaat had bemachtigd. In het eerste hoofdstuk beschrijft de auteur hoe zijn vader hem had verteld over een staking bij de posterijen in Boston. Hoe op elke straathoek een soldaat stond omdat de politie aan het staken was. Toen ik besloot zelf een boek over de staking te schrijven, had ik een politieman nodig, en dat werd Danny Coughlin. Danny's vader werd een van de hoogste politiebazen, en zijn peetvader Eddie McKenna een corrupte politiechef die de roem naar het hoofd is gestegen. Zo vanzelfsprekend als ik het nu vertel, ging het natuurlijk niet. Maar een roman heeft personages nodig om de geschiedenis te dramatiseren.'

- Een context van zevenhonderd pagina's, enkel om een politiestaking te beschrijven, is niet echt gebruikelijk.
'Tijdens mijn research raakte ik in de ban van de periode waarin het verhaal zich afspeelt: van september 1918 tot september 1919. Aanvankelijk had ik het op vijfhonderd pagina's geschat, maar toen ik halverwege was dacht ik 'shit, dit gaat naar de negenhonderd pagina's toe!'.

Het duurde even voor ik besefte dat ik mijn belangrijkste regel aan mijn laars lapte. Ik schreef niet het boek dat ik zelf wilde schrijven, ik schreef een boek waarvan ik dacht dat de intelligentsia het mooi zou vinden. Gelukkig heeft die periode maar een paar maanden geduurd en toen dacht ik: 'dit is belachelijk, zo moet het niet!'. Toen het boek na vier jaar af was, vond ik het afschuwelijk. Daarna ben ik nog eens een vol jaar bezig geweest, het zo te herschrijven dat ik er wél tevreden over kon zijn.'

'Het belangrijkste probleem met de eerste versie waren de passages over Luther Laurence, een zwarte jongen en na Danny het belangrijkste personage. Ik liet hem veel te laat in het verhaal naar Boston verhuizen, waar hij kennis maakt met Danny en Nora, de huishoudster van het gezin. De structuur deugde niet: ik had twee romans geschreven, en die op het eind aan elkaar geplakt. Bij het herschrijven heb ik de integratie van de verhaallijnen een stuk naar voren geschoven, waardoor het nu wel een geheel is.'

- U bent op zijn zachtst gezegd niet gelukkig met de manier waarop critici proberen schrijvers in een bepaald hokje te duwen.
'Het is een soort steno. Een luie manier van recenseren. Ik zie het in Amerika gebeuren, en hier gaat het waarschijnlijk net zo. The given day werd vergeleken met het werk van Theodore Dreiser en E.L. Doctorow. Dat slaat nergens op. Sister Carrie en Ragtime beschrijven een veel eerdere episode van de Amerikaanse samenleving dan The given day. En belangrijker nog, je kunt niet één zin van Dreiser aanwijzen die ik geschreven zou kunnen hebben. Dat uitgeverijen het doen, kun je ze niet kwalijk nemen. Die maken de meest idiote vergelijkingen als ze denken dat het goed is voor de verkoop.''

- Aan de drie verfilmingen van uw boeken hebben niet de minsten meegewerkt. De productiemaatschappijen moeten wel veel vertrouwen hebben in de verfilmbaarheid van uw romans.
'Door het schitterende camerawerk van John Toll ziet Gone baby gone er veel duurder uit dan hij is. Gelukkig maar, want op die film is geen cent winst gemaakt. Mystic river kostte meer, maar was altijd nog een stuk goedkoper dan andere Hollywoodfilms. Dat kwam ook doordat regisseur Clint Eastwood maar voor helft van zijn normale salaris was gecontracteerd. De rest kwam van een andere productiemaatschappij.'

'Clint is daar zelf heel open over, dus ik kan het ook zijn. Shutter island is de enige film die echt een vermogen gekost heeft. Toen Martin Scorsese had gezegd dat hij hem wel wilde regisseren, stonden topacteurs als Leonardo DiCaprio, Mark Ruffalo en Ben Kingsley in de rij en speelde geld ineens geen rol meer voor de productiemaatschappij.'

- Shutter island is nog niet uit, maar over de verfilmingen van Mystic river en Gone baby gone bent u heel enthousiast, om meerdere redenen.
'In de eerste plaats zijn het goede films geworden. Wat Ben Affleck en Aaron Stockard met Gone baby gone hebben gedaan, grenst aan het ongelofelijke. Het boek is erg complex. Je kunt me er vragen over stellen waar ik zelf geen antwoord op heb. Daarom is het een wonder dat de film zo logisch in elkaar steekt.'

'Voor de verkoop van het boek heeft de film weinig gedaan. Wie er van geprofiteerd hebben zijn, naast de regisseur, de acteurs Casey Affleck en vooral Amy Ryan. Je kunt zeggen dat van iedereen die aan de film meewerkte, de aandelen stegen. Het boek Mystic river is wél meegelift op het succes van de verfilming. In Amerika werd het meteen een hit, en ook internationaal verkocht het stukken beter dan mijn eerdere werk. Dat kwam waarschijnlijk ook door de fantastische filmposter, met de drie hoofdpersonen zo mooi naast elkaar. Dat iconische beeld gaf het boek een status die het anders nooit gehad zou hebben.'

- Ook de filmrechten van The given day zijn al verkocht, maar daar kan de schrijver nog geen verstandig woord over zeggen.
'Er is een producer en een regisseur: Sam Raimi, die vooral bekend is geworden door de Spider-man-films. Verder is er nog niets gebeurd. Er is nog geen script, en zonder script kun je geen acteurs aantrekken.'

De boeken van Dennis Lehane verschijnen bij uitgeverij House of Books.

(Bron: Het Parool)