Angstige momenten (nieuws, 2017)

Jeffery Deaver onwel tijdens prijzencircus

Hij had de scène hoogstwaarschijnlijk zelf kunnen schrijven: een coryfee die een prijs mag overhandigen gaat op het podium onderuit op het moment suprême met alle kwalijke gevolgen van dien. Maar nu overkwam het hem zelf. De Amerikaanse thrillerschrijver Jeffery Deaver werd afgelopen donderdag onwel op het moment dat hij de winnaar van een Edgar Award zou bekendmaken. 

Deaver bij het ziekenhuis

De genodigden in het Grand Hyatt Hotel hielden hun adem in toen Jeffery Deaver tegen de vlakte ging. Eerder had hij, als aankomend voorzitter van het genootschap Mystery Writers of America, het publiek vermaakt met een verhandeling over de vraag of het lezen van boeken niet op sterven na dood was. Vervolgens maakte hij zich op om de winnaar van de Edgar Award voor beste YA-thriller aan te kondigen toen hij onwel werd. Er volgden wat angstige momenten, maar na tussenkomst van EHBO-medewerkers was Deaver in staat om op eigen kracht de zaal te verlaten.

Vervolgens werd hij naar het ziekenhuis vervoerd, waar uit allerlei testen bleek dat er geen acute gezondheidsproblemen waren. Maar later maakte Deaver via Facebook bekend dat de artsen enkele aanvullende tests nodig achten. Als gevolg hiervan moest de bestsellerauteur zijn promotietournee naar het Verenigd Koninkrijk annuleren. 'Het gaat goed met mij, maar de artsen willen nog enkele proeven op mij uitvoeren', schrijft Deaver op zijn Facebookpagina. 'Dat betekent dat mijn geplande tour naar Groot-Brittannië dit jaar komt te vervallen'.

Bron: Facebook

De controle kwijt (nieuws, 2017)

Charles den Tex schrijft serie 'Voetbalmaffia'

Charles den Tex heeft het scenario geschreven van Voetbalmaffia, een nieuwe dramaserie van de KRO-NCRV. Chiem Vreeken, Sallie Harmsen, Egbert-Jan Weeber en Maryam Hassouni spelen de hoofdrollen.

Voetbalmaffia gaat over een voetballer die verzeild raakt in de onderwereld van de sport. Hij raakt de controle over zijn leven kwijt en moet keuzes maken die niets meer te maken hebben met zijn liefde voor de sport.

De serie is vanaf dit najaar te zien op zondag op NPO3. Komende week beginnen, onder regie van Mark de Cloe, de opnames van de serie. Er wordt voor een groot deel gefilmd in het buitenland, zo wordt er gedraaid in België, Italië en Thailand. Volgens KRO-NCRV zet Voetbalmaffia hun 'sterke traditie met series als Penoza en Vlucht HS13 voort'. Van Penoza wordt komend najaar het vijfde en allerlaatste seizoen uitgezonden.

Bron: AD

Duizend woorden (nieuws, 2017)

Simon de Waal juryvoorzitter van schrijfwedstrijd

Rechercheur en thrillerschrijver Simon de Waal, kanshebber op de Gouden Strop met Nemesis, is dit jaar juryvoorzitter van een schrijfwedstrijd die wordt georganiseerd door de bibliotheken en het Algemeen Dagblad. De winnaar krijgt een masterclass thriller schrijven van De Waal en een publicatie van het winnende verhaal in het AD.

Deelnemers aan de wedstrijd kunnen van 3 tot 25 juni hun 'spannende vakantieverhaal' insturen. Het verhaal mag niet meer dan duizend woorden tellen. De organiserende partijen maken binnenkort meer informatie hierover bekend.

De wedstrijd is in het kader van de Spannende Boeken Weken, die van 9 tot en met 25 juni worden gehouden. Centraal staat 'de thriller als vakantieboek', een nogal opmerkelijk thema, alsof je in de rest van het jaar geen spannende boeken tot je mag nemen. Voor (nieuwe) leden hebben de deelnemende bibliotheken een cadeau: een door de kunstenaar Jamie Nee ontworpen linnen tas 'voor al je boeken die meegaan naar het strand'.

Boekpromotor CPNB meldt op de website van de Spannende Boeken Weken dat er tijdens deze periode tal van activiteiten zijn gericht op het thrillergenre: optredens, signeersessies en 'andere evenementen'. En de Zuid-Afrikaanse geschenkauteur Deon Meyer zal, naar verluidt, een tournee door het land maken. Maar de activiteitenkalender op de site oogt, zo'n vijf weken voor de start, nog maagdelijk blank.   

Hartverscheurende ondergang (nieuws, 2017)

James Patterson schrijft non-fictieboek over gevallen sportheld

Een week nadat de American footballspeler Aaron Hernandez in de gevangenis de hand aan zichzelf heeft geslagen, heeft bestsellerauteur James Patterson een non-fictieboek aangekondigd over 'wat er verkeerd ging' met deze sportheld.

Het boek moet in 2018 in de winkels liggen. James Patterson, bedenker van onder andere de thrillerreeks rond psycholoog en rechercheur Alex Cross, liet weten dat hij het spoor wil gaan volgen van de sportman, zoon van een vader van Puertoricaanse komaf en een moeder met Italiaanse roots, die het schopte tot vedette en in 2012 nog een zevenjarig contract ter waarde van 37 miljoen euro had getekend.

Twee jaar geleden werd de speler van de New England Patriots veroordeeld voor het doodschieten van Odin Lloyd, een semi-professionele American footballspeler én bovendien Hernandez' zwager. Aaron Hernandez (foto) benam zichzelf op 19 april het leven, enkele dagen nadat hij was vrijgesproken van een dubbele moord in 2012. Hij was 27.

Patterson zei dat hij onthutst was toen hij van Hernandez' zelfmoord hoorde. Hoewel het leven van de sportman bepaald niet over rozen ging, had Hernandez zich op 22-jarige leeftijd opgewerkt tot een van de grootste spelers in deze tak van sport. 'Onderweg ging het ergens toch verkeerd en ik voelde me gedwongen om te onderzoeken wat er mis ging. Ik hoop dat mijn boek wat licht kan werpen op de gebeurtenissen die leidden tot Hernandez' te publieke en hartverscheurende ondergang.'

Volgens Forbes is Patterson de bestbetaalde auteur ter wereld met een verdiensten van 700 miljoen dollar in de afgelopen tien jaar. Het nieuwe boek is niet Pattersons eerste true crimeverhaal. Vorig jaar publiceerde hij Filthy Rich, over de Amerikaanse miljardair en veroordeelde zedendelinquent Jeffrey Epstein. Het is nog niet bekend of Patterson met een co-auteur zal samenwerken, zoals hij gewoon is te doen met zijn thrillers.

Bron: The Guardian

Gesignaleerd 414 (nieuws, 2017)

David Baldacci - Het motief

Bij uitgeverij A.W. Bruna verschijnt dinsdag 2 mei Het motief, het derde deel in de serie rond 'geheugenman' Amos Decker. Een man schiet op klaarlichte dag een vrouw in koelen bloede neer en pleegt daarna zelfmoord. Het is aan Amos Decker om uit te zoeken wat de connectie tussen deze twee personen is.

Walter Dabney is een liefhebbende echtgenoot en vader van vier dochters. Hij heeft een goedlopend bedrijf en leeft een bestaan waar velen jaloers op zouden zijn. Maar dan gebeurt het ondenkbare. Voor het hoofdkantoor van de FBI in Washington D.C. schiet Dabney op klaarlichte dag lerares Anne Berkshire in koelen bloede neer, om daarna de hand aan zichzelf te slaan.

Een van de vele getuigen is Amos Decker, een man die niets vergeet en ziet wat de meeste anderen missen. Verbijsterd over deze op het eerste gezicht totaal onverklaarbare moord, stort hij zich op het onderzoek.

Decker maakt deel uit van een speciale eenheid binnen de FBI en hij en zijn collega’s duiken in de levens van Dabney en Berkshire, op zoek naar een verband dat niet lijkt te bestaan. Wat ze wel vinden, zijn geheimen die hen leiden naar een op handen zijnde aanslag – een die Decker en zijn team midden in de vuurlinie plaatst…

David Baldacci heeft meer dan dertig thrillers, romans, jeugd- en kinderboeken geschreven. Samen met zijn vrouw Michelle strijdt hij middels zijn Wish You Well Foundation al sinds jaar en dag tegen analfabetisme. Hiervoor ontving hij de Silver Bullet Award. Baldacci studeerde politieke wetenschappen aan de Virginia Commonwealth University, waar hij cum laude afstudeerde, en rechten aan de Universiteit van Virginia. Tijdens deze periode begon hij met schrijven. Na zijn studies was hij gedurende negen jaar werkzaam als bedrijfsjurist en advocaat in Washington D.C. Zijn debuut Absolute Power werd in 1997 verfilmd door en met Clint Eastwood. Baldacci's werk is in 45 talen vertaald en er zijn wereldwijd meer dan 110 miljoen exemplaren van zijn boeken verkocht.

De trailer:

Leiden in last (nieuws, 2017)

UITGEVER GOOIT BARBIES IN HET WATER

Je moet wat als uitgever. Wil je scoren met de nieuwe thriller van bestsellerauteur Paula Hawkins, dan moet je wel opvallen met een spraakmakende promotie-activiteit. En laten ze bij uitgeverij A.W. Bruna nu net iets ludieks hebben bedacht. Maar of het zo milieuvriendelijk is, is de vraag.

Steeds vaker hoor je alarmerende berichten over plastic soep in de oceaan. Het is een drijvende vuilnisbelt in het noorden van de Stille Oceaan. Het gebied bevat naar schatting honderd miljoen ton aan bewust gedumpt afval.

Nu is het in Nederland zo erg nog niet, maar als alle uitgeverijen het voorbeeld van A.W. Bruna volgen, vrezen we toch het ergste. Geïnspireerd door de titel van Paula Hawkins' tweede titel, In het water, bedacht de uitgever het boek te promoten door 'iets met water' te gaan doen.

Dat 'iets met water' mondde uit in het volgende idee: flikker, smijt of dump een aantal plastic Barbiepoppen in de kanalen, singels en grachten van enkele grote steden. Bind aan de pop met de grote voorgevel het boek vast van Hawkins en laat thrillerfans ze er weer uitvissen. De afgelopen dagen is al een aantal poppen te water gelaten in Leiden en Haarlem, zo laat de uitgever op haar Facebookpagina zien. Andere steden volgen.

De happy hengelaar die een Barbie weet te redden, heeft in ieder geval één voordeel: hij of zij kan de thriller alvast lezen. Het boek ligt pas vanaf 2 mei in de winkel.

Een tengere gigant

Recent overleed Henri Floris Jespers, literator en enthousiaste juryvoorzitter van de Diamanten Kogel. Een van de bekroonde auteurs, Jacob Vis, eert hem in onderstaande afscheidsgroet.

Henri Floris Jespers (r) naast schepen Philip Heylen en - in het midden - Jacob Vis

HFJ (1944-2017)

(Door Jacob Vis)

HFJ. Dit waren de initialen van Henri Floris Jespers, voorzitter van de jury voor de Diamanten Kogel. Hij stierf in zijn huis in Antwerpen op 9 april jongstleden aan de gevolgen van longemfyseem.

Een literator pur sang. Hij was onder meer hoofdredacteur van het Centrum voor Documentatie en Re-evaluatie (CDR), een wat merkwaardige naam voor het enige Nederlandstalige literaire tijdschrift dat geen onderscheid maakt in ‘hoge’ en ‘lage’ literatuur en proza en poëzie van elk serieus genre welwillend en grondig aandacht geeft.

Henri was klein en tenger (hoewel in zijn jonge jaren welgevuld). Hij sprak met zachte stem en keek je met een vriendelijk-vorsende blik aan, alsof hij het geheim van de schrijver in zijn gesprekspartner wilde ontdekken.

Ik vond hem, in weerwil van zijn uiterlijke verschijning een reus: een gigant onder de literatoren. Hij was als juryvoorzitter van de Diamanten Kogel, in zijn eigen tijdschrift en ver daarbuiten een onvermoeibaar pleitbezorger voor de Nederlandstalige misdaadroman. We kunnen hem niet dankbaar genoeg zijn voor zijn inspanningen die er, zeker in Vlaanderen, maar ook in Nederland toe hebben bijgedragen dat het genre serieus wordt genomen in het literaire wereldje van de Lage Landen waarin dedain de goede smaak zo vaak overvleugelt.

Henri Floris stond daar ver boven. Als er iemand was die kon zeggen dat hij een kenner was van ons genre dan was hij het. In 2014, het jaar waarin ik de Diamanten Kogel won, vertelde hij me dat hij als juryvoorzitter 85 van de 117 inzendingen had gelezen – ‘van kaft tot kaft’. Kom daar eens om ten noorden van de landsgrens. Hier is de juryvoorzitter voor de prijs voor de beste misdaadroman  een coryfee(tje) die (dat) wel kan lezen, maar geen bal verstand hoeft te hebben van misdaadliteratuur en dat dan ook zelden heeft. De jaarlijks wisselende jury van de Gouden Strop bestaat dus niet uit vijf, maar uit vier experts met een spreekstalmeester die het oordeel van de vier deskundigen in de jury mag verwoorden tijdens de uitreiking.

Zonder de vaste juryleden van de Diamanten Kogel te kort te doen mochten onze Vlaamse collega’s en wij ons gelukkig prijzen met Henri Floris als juryvoorzitter die elk jaar een groot deel van het aanbod aan nieuw werk las en daarover een weloverwogen oordeel gaf.

Henri was een bibliofiel en altijd in voor iets nieuws: belangrijke eigenschappen voor een literator. Hij had een huis met 15.000 boeken. Ik had daar graag eens rondgekeken. Geen plekje van de muren zal onbedekt zijn gebleven.

Henri Floris Jespers: een groot literator en een fijn mens. We gaan hem aan weerskanten van de grens geweldig missen.

Ten halve gekeerd (nieuws, 2017)

GEEN TWEEDE BOND-THRILLER VAN JEFFERY DEAVER

De Amerikaanse schrijver Jeffery Deaver geeft geen vervolg aan zijn James Bond-thriller Carte Blanche uit 2011. Dat heeft hij laten weten tijdens een signeersessie in de Verenigde Staten.

Een lezer uit North Carolina bezocht onlangs een boekhandel waar Jeffery Deaver zijn nieuwste thriller The Burial Hour signeerde. Zijn James Bond-thriller Carte Blanche speelt zich af in deze tijd, in het tijdperk na de aanslagen van 11 september 2001. Destijds liet Deaver weten wel open te staan voor het schrijven van een nieuwe 007-thriller. Hij had ook al bedacht dat zijn verhaal zich in Australië moest afspelen.

Tijdens de signeersessie vroeg iemand hoe het stond met zijn tweede Bond-thriller. Deaver liet weten dat hij was benaderd om er nog een te schrijven, maar dat hij besloten had dit aanbod af te slaan. Hij zei dat hij niet zat te wachten op bemoeienis met zijn creatie. Ook staat het delen van de opbrengsten van een Bond-thriller met de Fleming Estate hem niet aan.

Bron: The Book Bond. Lees hier een interview met Deaver uit 2011.

Gekke mensen (nieuws, 2017)

PRIJZENCIRCUS VOOR DEBUTANT

De Amerikaanse schrijver Bill Beverly doet goede zaken met zijn thrillerdebuut Dodgers. Nadat hij vorig jaar al de Gold Dagger (voor beste thriller) en de New Blood Dagger (beste debuut) in ontvangst mocht nemen en zijn naam belandde op de longlist voor de Andrew Carnegie Medal 'for excellence in fiction', viel hij afgelopen weekend al weer in de prijzen. 

Beverly's boek werd bekroond in de categorie mystery/thriller van de boekenprijzen die jaarlijks door de Los Angeles Times worden toegekend. Dodgers gaat over een man die werkt voor een drugsbende in LA. Door zijn oom wordt hij erop uit gestuurd om een rechter die zich schuilhoudt in Wisconsin om zeep te helpen.

Bill Beverly (1965) opgegroeid in Kalamazoo, Michigan, reisde af naar Los Angeles om zijn prijs in ontvangst te nemen. 'Fantastisch om hier weer te zijn. Los Angeles is de plek waar ik als kind al van droomde, hoewel mijn ouders mij waarschuwden dat de stad uit zijn voegen barstte van de gekke mensen.' 
Bron: Los Angeles Times, foto auteur: Olive Beverly

In en rond Arnhem (nieuws, 2017)

PSYCHOTHERAPEUT OP SPEURDERSPAD

Fouten maakt iedereen, Gistende kokosnoot en Morgen zal ik dansen zijn de titels van drie psychologische romans die op het cv staan van Krijn van der Heijden, voormalig raadsgriffier te Zutphen. Daar voegt zich dezer dagen een thriller bij, getiteld Niets is belangrijk. 'De personages zijn iets minder alledaags, niet in het minst de persoon die uiteindelijk de dader blijkt te zijn', doe de auteur al uit de doeken.

Krijn van der Heijden, afgestudeerd andragoloog, kwam op het idee voor Niets is belangrijk tijdens een managementtraining die hij in de jaren negentig verzorgde. Een deelnemer maakte zich druk over een detail in zijn werk en riep dat dit heel belangrijk was. 'Niets is belangrijk, man!' riep de co-trainer terug. Die zin knoopte Van der Heijden in zijn oren en gebruikte hij, meer dan twintig jaar later, als titel. 'Pas na 2010 heb ik het verhaal weer opgepikt en verder geschreven', vertelt hij over Niets is belangrijk. Een volgende misdaadroman laat echter minder lang op zich wachten dan de eerste: 'Er ligt al een tweede roman bij de uitgever, en ik ben met een derde bezig.'

In Niets is belangrijk ontdekt psychiater en psychotherapeut Pirotti dat Rudolf, een van zijn cursisten, dood is. Hij gaat op onderzoek uit. In Rudolfs huis wordt Pirotti duidelijk dat deze man er een bijzondere hobby op na hield, waarmee hij bepaald geen vrienden maakte. Pirotti concludeert dat Rudolf is vermoord, maar zijn eigen verleden beïnvloedt het onderzoek.

De rechercheur die de dood van Rudolf onderzoekt wil hem als ex-gedetineerde niet geloven en meent dat Rudolf een natuurlijke dood is gestorven. Pirotti staat er uiteindelijk alleen voor om uit te zoeken wat er is gebeurd. Zijn onderzoek leidt tot een van de merkwaardigste diagnoses in zijn medische carrière en hij zal al zijn professionele en persoonlijke vaardigheden moeten inzetten om het er levend vanaf te brengen.

Het boek, dat zich afspeelt in en rond Arnhem, wordt op de markt gebracht door uitgeverij Ellessy Crime.

Van de transfermarkt (nieuws, 2017)

KING KOMT BINNEN, OONINCX VERTREKT

Uitgeverij The House of Books heeft de Amerikaanse bestsellerauteur Stephen King binnengehaald, maar moet met lede ogen toezien dat Ingrid Oonincx de kuierlatten neemt. Oonincx stapt over naar uitgeverij De Crime Compagnie, die kort geleden ook al bestsellerauteur Loes den Hollander verwelkomde.

Ingrid Oonincx (Baarle-Nassau, 1968) publiceerde bij The House of Books vier goed ontvangen thrillers: Nickname, Botsing, Sluipweg en Medicijn. Oonincx studeerde journalistiek en is communicatieadviseur bij Fontys Academy for Creative Industries in Tilburg. Daarnaast schrijft ze een wekelijkse column in het Brabants Dagblad. In 2015 heeft Ingrid zich aangesloten bij schrijverscollectief Moordwijven waarin een aantal Nederlandse thrillerschrijfsters zich verenigd heeft.

In het voorjaar van 2018 zal Oonincxs vijfde thriller verschijnen. Het boek draagt als voorlopige titel Pretty Boy verschijnen.

De Crime Compagnie stelt is een toekomstgerichte uitgeverij te zijn, gespecialiseerd in het uitgeven van Vrouwenthrillers. Ingrid Oonincx is directeur Ilse Karman 'een mooie aanvulling in het fonds' met auteurs als Linda Jansma, Marelle Boersma en de onlangs overgestapte Loes den Hollander.

Jongensdroom (nieuws, 2017)

THE HOUSE OF BOOKS HAALT STEPHEN KING EN ZOON BINNEN

Luitingh-Sijthoff, sinds jaar en dag de uitgeverij van Stephen King, heeft het nakijken. The House of Books, een imprint van uitgeefgigant Overamstel, maakte vandaag bekend dat ze de Nederlandse vertaling van Sleeping Beauties, het project van vader King en zijn zoon Owen, eind september zal uitgeven. Daarnaast heeft The House of Books Stephen Kings volgende soloboek aangekocht. De koop is tot stand gekomen door bemiddeling van literair agent Paul Sebes, een van de presentatoren van de schrijfwedstrijd De pennen zijn geslepen.

'We zijn enorm verguld dat we Stephen King en Owen King mogen verwelkomen', laat uitgever Tomás Kruijer van The House of Books in een persverklaring weten. 'Dat we daarnaast het nieuwe boek van Stephen King, al tientallen jaren toonaangevend in de internationale boekenwereld, zullen uitgeven is een jongensdroom die in vervulling gaat.'

Sleeping Beauties wordt aangekondigd als een 'eigentijds en beangstigend sprookje'. Er gebeurt iets vreemds met vrouwen als ze gaan slapen. Ze worden omhuld met een coconachtig weefsel. Als ze wakker worden gemaakt, als het weefsel dat hun lichaam omhult wordt aangeraakt of aangetast, worden de vrouwen agressief en extreem gewelddadig. Als ze blijven slapen komen ze in een andere wereld terecht en blijven de mannen op onze wereld achter - overgelaten aan hun primaire instincten.

Productiemaatschappij Anonymous Content heeft de strijd gewonnen om de filmrechten voor Sleeping Beauties en gaat samen met Stephen en Owen King, en producent Michael Sugar (Spotlight, The OA en The Knick) een tv-serie maken van het boek. Later dit jaar gaan de verfilmingen van De Donkere Toren en It in première. Van die laatste werd de trailer binnen 24 uur 197 miljoen keer bekeken, een internationaal record.

De hoge lat (nieuws, 2017)

AD LAAT HAWKINS' TWEEDE VOORPROEVEN

Haar eerste boek, Het meisje in de trein, was een wereldwijde hit en werd vorig jaar verfilmd. Het AD brengt nu al - exclusief, stelt de krant - een fragment van In het water, de tweede thriller van de Britse Paula Hawkins. Het boek ligt vanaf 2 mei in de winkel. 

Na de publicatie van haar goed ontvangen thrillerdebuut gaf Paula Hawkins toe dat er hooggespannen verwachtingen waren en dat de lat na zo'n bestseller erg hoog ligt. 'Bij elk boek dat ik schrijf, is er een punt dat ik het niet meer zie zitten', zei ze tegen het AD.

Het overweldigende succes van Het meisje in de trein had op geen beter moment kunnen komen. Hawkins zat krap bij kas. 'Ik voelde me mislukt als schrijver, had geen cent meer, was bang dat ik mijn hypotheek niet meer kon betalen.' Het boek verscheen in vijftig landen en veertig talen.

Bron: AD

Gesignaleerd 413 (nieuws, 2017)

NICOLÁS OBREGÓN - BLUE LIGHT YOKOHAMA

Hoe kunnen ze het zo plannen? Uitgeverij Q publiceert vandaag de Nederlandse vertaling van de thriller Blue Light Yokohama op de verjaardag van de auteur, Nicolás Obregón. In welk jaar de Britse schrijver is geboren, is nergens te achterhalen, maar het zou ons niet verbazen als hij vandaag 33 kaarsjes op een taart mag uitblazen.

Nicolás Obregón heeft een Spaanse vader en een Franse moeder en groeide op in zowel Londen als Madrid. Hij was werkzaam als een beveiligingsbeambte, een reisjournalist, een boekverkoper, een postbezorger, een nachtwaker, een toezichthouder op een ijsbaan, een redacteur van juridische boeken en een manusje-van-alles in een bronwaterfabriek.

Als reisschrijver heeft hij een behoorlijke kennis van Japan opgebouwd. Zijn fascinatie voor dit land begon op jonge leeftijd met het bekijken van Japanse cartoons. De inspiratie voor zijn debuutthriller kreeg hij twee dagen voor zijn dertigste verjaardag tijdens een reis per hogesnelheidstrein van Hiroshima naar Kyoto. Hij krijgt een artikel onder ogen over de meervoudige moord op leden van het gezin Miyazawa.

De lichamen van de 44 jaar oude Mikio Miyazawa, zijn 41-jarige echtgenote Yasuko en hun kinderen Niina (8) en Rei (6) worden in hun huis gevonden door Yasuko's moeder op 31 december 2000. Rei is gewurgd, de anderen doodgestoken. Uit onderzoek blijkt dat het gezin de dag ervoor is vermoord. Daarna verbleef de moordenaar nog enkele uren in het huis, hij gebruikte de computer en at ijs. Hij liet ook enkele kledingstukken achter op de plaats delict.

De moord op de familie Miyazawa leidde tot het grootste politieonderzoek ooit in Japan. In totaal leverden 246.044 onderzoekers ruim twaalfduizend bewijsstukken aan. De politie heeft diverse aanwijzingen kunnen achterhalen over wie de moordenaar zou kunnen zijn, maar hij is nog steeds niet geïdentificeerd. Zo ontdekte de politie dat hij sperziebonen en sesamzaad had genuttigd. Verder bleek uit onderzoek dat de moordenaar zijn kleding en een mes had gekocht in de regio Kanto had gekocht. Van de sweater die hij droeg zijn 130 stuks vervaardigd, maar de politie kon slechts twaalf mensen traceren die de trui ook daadwerkelijk hadden gekocht.

In Obregóns boek is de hoofdrol weggelegd voor Inspecteur Iwata. Hij gaat aan de slag op een rechercheafdeling in Tokio. Het wordt hem niet gemakkelijk gemaakt: zijn bazen waren erg tegen zijn komst en zijn eigenwijze partner Noriko Sakai is niet blij dat ze met hem is opgezadeld.

Iwata en Sakai krijgen een gruwelijke zaak toegewezen: een gezin is op brute manier vermoord. Op de plaats delict hangt een vreemde wierookgeur en ze vinden een symbool van een grote zwarte zon.

Iwata ontdekt dat dit niet de eerste zwarte zon-moord is, en dat het ook niet de laatste zal zijn. Hij probeert de historie van het mysterieuze symbool te achterhalen. Zijn chef is hem ondertussen liever kwijt dan rijk en probeert hem waar mogelijk dwars te zitten. Zal het Iwata lukken de zaak op te lossen voordat er nog een slachtoffer valt?

Obregón zeilt momenteel de wereld rond om inspiratie op te doen voor zijn volgende thriller. Dat boek wordt begin volgend jaar verwacht.

Aanmoedigingsprijs (nieuws, 2017)

BAAS, KEURIS EN VREESWIJK OP LONGLIST HEBBAN THRILLERPRIJS

De longlist van de Hebban Debuutprijs 2017 in de categorie Beste Debuutthriller telt dit jaar zestien titels. De shortlist wordt bepaald door de onder anderen de recensenten van deze boekensite.

De debuutprijs is een aanmoedigingsprijs voor nieuw schrijftalent, aldus Hebban. 'Deze juryprijs onderscheidt zich van andere bekende debuutprijzen door de extra grote invloed van lezers en een zeer gevarieerd samengestelde jury.'

De voorselectie wordt gemaakt door het Hebban recensententeam en de leden van de Hebban Clubs van Tien. Zij lezen alle door uitgevers aangemelde debuten. Hun oordeel is bepalend voor de totstandkoming van de shortlists van vijf boeken elk. Het zesde boek wordt evenals eerdere edities bepaald door middel van een publieksverkiezing. Deze vindt plaats in de eerste week van de Hebban Zomerleesweken en die begint op 1 augustus.

De Hebban Debuutprijs voor thrillers wordt dit jaar voor de vijfde keer toegekend. Eerdere winnaars waren Arjen Lubach met IV (2013), Bronja Hoffschlag met De dode kamer (2014) en Ilse Ruijters met De onderkant van sneeuw. Vorig jaar ging Wouter Helders, auteur van Machtsstrijd, met de award aan de haal.

De longlist:

Frederik Baas - Dagboek uit de rivier (Ambo|Anthos)
Janneke Bazelmans - Verkapt (Godijn Publishing)
Angelique van der Bijl - Nachtschade (Ellessy)
Esther Boek - Geen kind meer (De Crime Compagnie)
Jacqueline Coppens - Evenwicht (Ellessy)
Chantal & Priscilla van Gastel - Zonder jou (HarperCollins)
Koen Gubbels - Niks (Ambo|Anthos)
Krijn van der Heijden - Niets is Belangrijk (Ellessy)
Eva Keuris - Over het spoor (Prometheus)
Dannis Kramers - King Coke (Xander)
Maes & Wade - Pan (Houtekiet)
Mariska Overman - Hoofdzaak (De Crime Compagnie)
Ronny van Rompuy - De kasteelmoord (Houtekiet)
Petra Spark - Artikel 13 (Houtekiet)
Pjotr Vreeswijk - Masterplan (Letterrijn)
Igor Znidarsic - De blindganger (Karakter Uitgevers)

Bron: Hebban

Kanshebbers (nieuws, 2017)

OUD-WINNAARS OP LONGLIST THEAKSTON AWARD

Vier oud-laureaten zijn in de race voor de prestigieuze 2017 Theakston Old Peculier Crime Novel of the Year Award. In totaal staan er achttien thrillers op de longlist.

De vier oud-winnaars zijn Mark Billingham (die de prijs won in 2005 én 2009), Val McDermid (2006), Lee Child (2011) en Sarah Hilary. Zij moeten het onder anderen opnemen tegen de Schotse bestsellerauteur Ian Rankin die dit jaar viert dat hij in 1987 het opmerkelijke personage rechercheur John Rebus bedacht. Ook de schrijvers Peter May, Stuart Neville, Eva  Dolan, Ruth Ware en David Young die in eerdere edities al eens op de longlist stonden, zijn kanshebber.

De winnaar krijgt een cheque van 3.000 Britse pond (ruim 3.500 euro) en een handgemaakte eiken biervat met inscriptie. De shortlist wordt gepubliceerd op 20 mei. Exact twee maanden later, op de openingsavond van het vijftiende Theakston Old Peculier Crime Writing Festival, wordt de winnaar bekendgemaakt. Vorig jaar werd Clare Mackintosh bekroond voor haar thriller I Let You Go (in Nederland veschenen als Mea Culpa), Sindsdien heeft ze wereldwijd meer dan één miljoen exemplaren verkocht.

De longlist:

Die Of Shame - Mark Billingham
Night School - Lee Child
Lie With Me -  Sabine Durrant
Tastes Like Fear - Sarah Hilary
The Darkest Secret - Alex Marwood
Out Of Bounds - Val McDermid
Even Dogs In The Wild - Ian Rankin
Birdwatcher - William Shaw
The Woman In Cabin 10 - Ruth Ware
Black Widow - Chris Brookmyre
After You Die - Eva Dolan
Real Tigers - Mick Herron
The Last Confession Of Thomas Hawkins - Antonia Hodgson
Coffin Road - Peter May
Those We Left Behind - Stuart Neville
Murderabilia - Craig Robertson
Missing, Presumed - Susie Steiner
Stasi Wolf - David Young

Hellepoort en overmacht (achtergrond, 2017)

OPZWEPENDE ADRENALINE

Het spannende boek openbaart zich in vele gedaanten. De pure actiethriller is er een van. Het verhaal speelt zich veelal op topsnelheid af en er worden kogels noch mensenlevens gespaard. Maar experts verlangen ook een beetje diepgang.

(Door Peter Kuijt)

In de boekwinkel herken je de actiethriller al op afstand. Vaak bestaat de titel uit slechts één woord. Dit jaar verschijnen bijvoorbeeld Opperbevel, Valstrik, Nachtvlucht, Spookschip, Doodvonnis, Hellepoort en Overmacht. Ook de cover voldoet aan bepaalde criteria. Zo zien we geregeld zwaar bewapende militairen in woestijnhitte dan wel een winters decor, afweergeschut, een duikboot op volle zee of een neerstortend vliegtuig afgebeeld.

De hoofdpersoon is doorgaans een eenling die het tegen een grotere macht moet opnemen. Het zal waarschijnlijk op toeval berusten, maar de voornamen van de bekendste helden die het van papier ook tot het bioscoopscherm hebben geschopt, beginnen allemaal met een J: Jack Reacher (creatie van Lee Child), James Bond (Ian Fleming), Jack Ryan (Tom Clancy) en Jason Bourne (Ludlum). De vijand komt vaak uit het Midden-Oosten, zoals de nietsontziende keeldoorsnijders van IS, maar ook Rusland of Noord-Korea behoren regelmatig tot de tegenstanders.

In weinig gevallen zijn de auteurs van actiethrillers testosteronbommen die toevallig schrijfvaardig zijn. Oké, de voormalige SAS-militair die onder de naam Andy McNab thrillers vol wapengekletter publiceert, stond zijn mannetje in Noord-Ierland en tijdens de Eerste Golfoorlog, is verplicht zijn manuscripten ter goedkeuring voor te leggen aan het Britse ministerie van Defensie en moet nog constant over zijn schouder kijken of er geen terroristische organisatie achter hem aan zit. Aan de andere kant: hij kreeg vorige jaar wel de Ruth Rendell Award voor zijn pogingen om de laaggeletterdheid in zijn land te bestrijden. En McNabs oud-SAS-collega Chris Ryan (ook al een pseudoniem) schrijft eveneens snelle thrillers waar de kogels je om de oren fluiten, maar presteerde het ook om de liefdesroman The Fisherman's Daughter uit te brengen. Wel onder de schuilnaam Molly Jackson overigens.

De ruwe-bolster-blanke-pit-thriller wordt doorgaans op de markt gebracht door een auteur die van de hoed en de rand weet. Een pakkend voorbeeld is dat de Amerikaanse geheime dienst na de aanslagen van 11 september scenaristen en thrillerschrijvers bijeenbracht om met hen te brainstormen over mogelijke volgende doelwitten van terroristen. Want hun fantasie kent geen grenzen. In 1994 al had Tom Clancy in Ereschuld een door een terrorist gekaapte Boeing 747 laten neerstorten op het Witte Huis.

De Amerikaanse schrijver Brad Thor wordt ook wel de 'auteur van de krantenkoppen van morgen' genoemd. En dat is niet voor niets, want nog voordat de affaire rond klokkenluider Edward Snowden ging spelen en kranten berichtten over de afluisterpraktijken van de NSA, schreef hij Black list. Een thriller waarin hij schetst wat er op dit moment in de wereld gaande is: moderne technologie vergemakkelijkt het leven, maar zorgt er ook voor dat als je er als burger te lichtzinnig mee omgaat je geen privacy en geen geheimen kunt koesteren. En om nog even op Tom Clancy terug te komen: toen hij zich moest voorbereiden op een topontmoeting met de Russische leider Gorbatsjo, liet president Ronald Reagen zich niet bijpraten door de CIA of kremlinologen, maar las hij Operatie Rode Storm van de meester van de technothriller. Want volgens Reagan wist Clancy meer van de Russische inborst dan de inlichtingendiensten.

'Het fysieke element moet de boventoon voeren', definieert uitgever Steven Maat van A.W. Bruna het fenomeen actiethriller. 'Het moet een opzwepend adrenalinegehalte hebben, een sterke, liefst constante dreiging, een stoere held(in), veel verschillende locaties en uiteraard strijd en fysieke spanning.' Maat vindt Gregg Hurwitz 'zonder enige twijfel' de beste van de nieuwe generatie auteurs in dit genre. De aantrekkingskracht van dit soort piefpafpoefboeken zit in de snelheid waarmee het verhaal wordt verteld, betoogt collega-uitgever Marga de Boer (Luitingh-Sijthoff). 'Als lezer zit je letterlijk op de eerste rij terwijl het plot zich ontvouwt. Door het tempo en de duidelijke opbouw naar de ontknoping leest zo’n boek vaak makkelijk weg en is het een prima afwisseling voor wat zwaardere kost.' Van de Jack Reacher-serie van Lee Child wil De Boer alles lezen. 'Humor, snelheid, intelligente plot en een innemende hoofdpersoon. Als lezer weet je vooraf precies welke ingrediënten je kunt verwachten en de kwaliteit van de boeken valt nooit tegen. Met geweld in hanteerbare dosis.'

'Op z’n tijd trekt het me aan', zegt rechercheur en thrillerschrijver Simon de Waal. 'Er moet fijne actie in zitten, en spanning. Heel basaal eigenlijk. Ik vind het mooi als het verhaal je vanaf bladzijde 1 meesleurt en niet meer loslaat.' De Waal noemt The Boys from Brazil van Ira Levin een van zijn favorieten. Hij werkt nu aan een boek dat komende winter moet verschijnen. 'Maar ik betwijfel of je daar het etiket actiethriller aan kunt hangen. Er is veel actie, maar het is voor een groot deel ook psychologisch.’

Verkoper Wim Krings uit Sittard, oud-lid van het DWDD-boekenpanel, is geen groot fan van het genre. 'Meestal blijven de karakters te eendimensionaal. Je krijgt weinig grip op de persoon achter de held. Dat verandert zodra het wat meer diepgang heeft, zoals bij Ik ben Pelgrim van Terry Hayes en Orphan X van Gregg Hurwitz. Krings kan zich voorstellen waarom vooral mannelijke lezers deze thrillers aantrekkelijk vinden. 'Het gaat om een held die het kwaad bestrijdt. Misschien willen de lezers zelf zo zijn.'

Bestsellerauteur Esther Verhoef schreef samen met haar man Berry onder het pseudoniem Escober een viertal snoeiharde thrillers. In hun boek Chaos is de held een Britse ex-militair die het nog altijd over ‘op negen uur’ heeft als het gevaar van links komt en de vuurkracht van een Skorpion VZ.61 feilloos weet te benoemen. 'Pure actiethrillers vinden Berry en ik niet interessant', zegt de schrijfster. 'Zonder context, zonder dat je meeleeft met de personages, zal het je een biet wezen wie de eindstreep haalt en hoe.' Juist de combinatie van actie met psychologische diepgang typeert hun thrillers, benadrukt ze. Fans van de ‘Escobers’ moet ze teleurstellen: voorlopig staat er zo’n boek niet op stapel.

Er zijn weinig Nederlandse auteurs die pure actiethrillers schrijven, beaamt De Boer. 'Misschien is het een kwestie van volksaard. Of heeft het te maken met de literaire waardering van spannende boeken in Nederland. In elk geval komt er een mode-aspect bij: ‘psychologisch’ en ‘thuisdrama’ doen het tegenwoordig goed. Denk je eens in: een Hollander (m/v) die doorbreekt et een onversneden actiethriller, dat zou een mooie verrassing zijn.'


NASCHRIFT: Dit artikel stond in een iets kortere versie in het AD Magazine van 8 april 2017. In een reactie hierop meldden de Nederlandse schrijvers Pjotr Vreeswijk en Ad van de Lisdonk dat ze wel degelijk actiethrillers schrijven. De laatste voert al drie boeken lang dezelfde heldin op. 'Ze heet Laura Sieberg en neemt het op tegen Amazone; een internationale, terroristische organisatie. Een 'gewone' Utrechtse rechercheur die een derde wereldoorlog moet zien te voorkomen in Bahrein, de gegijzelde complete Algemene Vergadering van de VN in New York moet ziet te ontzetten, en de wereld voor ondergang moet behoeden in Brazilië. Oké ze krijgt wel wat hulp, maar blijft wel degelijk een eenling uit de polder.'
En Vreeswijk, in het dagelijks leven politieman, publiceerde in oktober vorig jaar zijn eerste actiethriller, Masterplan.  De lezer maakt daarin kennis met geheim agent Alex de Klerck, die de opdracht krijgt een mysterieuze explosie in Soedan te onderzoeken. Dit najaar staat de publicatie van zijn tweede thriller, Dwaalspoor, gepland.

Wordt verwacht 402 (nieuws, 2017)

DEFINITIEVE DOORBRAAK VOOR BAUER?

Ze won de Gold Dagger met haar debuut Rusteloos land, in 2013 ontving ze de CWA Dagger in the Library voor haar oeuvre, een jaar later volgde weer een prijs. Haar boeken zijn vertaald in 21 talen. Het lijkt er toch veel op dat Belinda Bauer haar kostje gekocht is als bejubeld schrijfster. Uitgeverij A.W. Bruna stelt zich echter nog bescheiden op en denkt dat de definitieve doorbraak daar is als de zesde thriller van de Britse in de winkels ligt.

En die thriller, De schitterende doden getiteld, is te koop vanaf 23 mei. In Groot-Brittannië heeft ze inmiddels lovende recensies ontvangen.

Het verhaal: Eve Singer is op zoek naar de dood. Haar carrière als misdaadverslaggever lijkt voortijdig aan zijn eind te komen en ze is bereid om alles te doen om haar op sensatie beluste publiek tevreden te stellen. De seriemoordenaar is ook op zoek naar de dood, om aan iedereen de schoonheid van het sterven te tonen.

Hij kondigt zijn macabere optredens van tevoren aan en zorgt ervoor dat deze voor iedereen te zien zijn. Wanneer de moordenaar contact opneemt met Eve, grijpt ze deze kans om als eerste de moorden te verslaan met beide handen aan.

Belinda Bauer groeide op in Engeland en Zuid-Afrika. Momenteel woont ze in Wales. Ze was zeven jaar werkzaam als journalist en scenarioschrijver, voordat ze zich stortte op het schrijven van een boek om haar zeurende moeder tegemoet te komen. In 2010 debuteerde ze met Rusteloos land, het eerste deel van de Exmoor-trilogie. Collega Sophie Hannah is een fan van haar werk, getuige de blurb: 'Haar thrillers zijn schaamteloos verslavend.'

Van de transfermarkt (nieuws, 2017)

PATRICIA SNEL NAAR AMBO|ANTHOS

Bestsellerauteur Patricia Snel heeft de overstap gemaakt van The House of Books naar Ambo|Anthos uitgevers. Haar nieuwe thriller zal in het voorjaar van 2018 verschijnen.

Patricia Snel (r.) en Harold de Croon

Patricia Snel debuteerde in 2010 met Verblind. Daarna volgden De intrigant, De expat, De jacht en De violiste. Haar nieuwe thriller speelt zich af op Curaçao en heeft als werktitel Kamer 13.

'Ik begeleid Patricia al sinds haar debuut Verblind', laat haar redacteur Harold de Croon weten. 'Ze heeft de kwaliteit om in een soepele stijl een thrillerplot te ontwikkelen die je vastgrijpt en niet meer loslaat. Bij ieder nieuw boek verrast ze me met haar ontwikkeling.’

Uiteraard is ook Snel in haar nopjes. ‘Ik ben erg blij met deze stap en heb veel zin in de samenwerking met dit inspirerende team. Direct vanaf de eerste gesprekken voelde ik me gezien, wat bevestigt dat ik de juiste keuze heb gemaakt.’

Hulde aan de jubilaris!

DE DAG DIE JE WIST

(Door Peter Kuijt)

Het is vandaag 14 april.

Op deze dag zit 105 jaar geleden een ijsberg de Titanic enigszins in de weg. Het is vandaag 23 jaar geleden dat de Haagse moppentapper Harry Touw door zijn oeuvre heen is en de laatste adem uitblaast. Turkije schuift zichzelf in 1987 naar voren als kandidaat voor de EEG. Zeven jaar geleden wordt op 14 april Bergen aan Zee geëvacueerd na een duinbrand. En wie herinnert het zich niet: het afscheidsconcert van Doe Maar op deze dag in 1984 in Den Bosch.

Tien jaar geleden werd met 27,6 graden de hoogste maximumtemperatuur op 14 april ooit gemeten. Het is eveneens een decennium geleden dat ik De Spanningsblog begon, hiertoe aangespoord door de hoofdredactie van het persbureau waar ik destijds werkzaam was, die in 'online' een grote toekomst zag. De journalistieke baas moedigde zijn werknemers aan om een blog of een website te beginnen over een thema waar zij veel van wisten. Een enkeling pakte de handschoen op. De een begon een site over koningshuizen, de ander ging in cyberspace los over pensioenen. En ik deed het met misdaadliteratuur.

Aanvankelijk was de blog een verzamelplek voor mijn thrillerrecensies en rap oplopende aantal interviews met misdaadauteurs. Maar gaandeweg ontwikkelde de blog zich ook als een nieuwsrubriek. Een van de berichten die ik in 2007 bracht was dat de Schotse misdaadauteur Ian Rankin (foto) voor de grap had gezegd dat J.K. Rowling bezig was met een misdaadroman. Een paar jaar later bleek dat de geestelijk vader van John Rebus over voorspellende gaven beschikte.

Naast het nieuws kwamen er ook columns over het thrillergenre. Niet alleen van mijn hand, maar ook - en veel leuker om te lezen - van de hand van Peter de Zwaan. Mijn voornaamste uitgangspunt was dat de blog een journalistieke inslag bleef houden, het moest vooral niet een site worden die als reclamezuil van uitgeverijen beschouwd kon worden.

Het liefst kwam en kom ik ook als eerste met nieuws over en uit het thrillergenre. Primeurtjes en primeurs, ik ben er gek op. Maar daarmee strijk je wel eens tegen de haren in of trap je op tenen, heb ik ervaren. Zo heeft een bestuurslid van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs een paar jaar geleden ten overstaan van een zaal vol leden gemeld dat ik niet te vertrouwen ben. Aanleiding was een bericht op de blog over een verhalenbundel. Op dat nieuws gold een embargo voor deelnemende schrijvers en uitgevers, niet voor journalisten. Het bericht werd overigens niet ontkend.

Tien jaar De Spanningsblog, ik vind het een calorierijk gebakje waard op deze goede vrijdag. Het doel, het halen van dat eerste decennium, is bereikt. Volgend doel is: gestaag doorgaan met de blog en verbeteren waar mogelijk. Wat het aantal verhalen en berichten betreft, heeft de site de laatste jaren een dipje beleefd. Maar sinds begin dit jaar is het vuur weer flink opgelaaid.

De hele site wordt de komende tijd eens flink onder handen genomen. Niet ter zake doende verhalen en andere nutteloze content worden verwijderd. Het aantal sterren boven de recensies wordt geschrapt, het systeem vind ik hopeloos achterhaald (daarover meer op een later tijdstip). Het archief dat twee jaar geleden door een onvergeeflijke druk op de verkeerde knop sneuvelde, wordt binnenkort helemaal bijgewerkt. Er verschijnen weer recensies op de blog en meer achtergrondverhalen. Ik hoop ook collega-recensenten zo ver te krijgen dat ze hun besprekingen op deze blog willen plaatsen.

Vijf jaar geleden vroeg ik een aantal Nederlandstalige misdaadauteurs wat ze van De Spanningsblog vonden. Dat leverde mooie bespiegelingen op. Nu heb ik weer tientallen thrillerschrijvers benaderd met het verzoek de site (opnieuw) tegen het licht te houden. Ze mochten van alles schrijven, er zou niets worden geschrapt. Ophemelen was toegestaan, neersabelen ook, mits het binnen de grenzen van de wet bleef. Hun opmerkelijke reacties zijn hieronder te vinden.


THRILLERAUTEURS OVER TIEN JAAR DE SPANNINGSBLOG

Mooie tegenhanger
Ik vind De Spanningsblog een must om te lezen voor iedereen die zich bezighoudt met het thrillergenre, omdat de artikelen eerlijk, informatief en intelligent zijn en er vaak humor in is verwerkt. Mooie tegenhanger voor alle ellende, spanning en noodlottigheid die thrillerauteurs zo nodig in hun boeken moeten stoppen.
Loes den Hollander, schrijfster van 21 thrillers, 3 verhalenbundels, 3 novelles en 1 roman.


Genuanceerd denken
Een blog beginnen kan iedereen. Ik niet, want ik heb last van digibetis, maar ieder ander wel. Een blog een tijdje volhouden zal ook wel lukken, drie maanden, een half jaar, als de familie met de knoet werkt misschien een heel jaar. Een blog tien jaar in de lucht houden, is voor de sterken. Een blog over zwaarmoedige, in niet weinig gevallen zeurkonterige, schrijvers een decennium lang bemannen is voor de buitencategorie.
Ik kijk al tien jaar naar de blog van Peter en ik heb er heel wat stukjes voor geleverd die mensen die blijven denken dat het moeilijk is om ze te maken met enige bewondering columns noemen. Peter heeft ze bij mijn weten altijd geplaatst en er waren er bij waarvan ik dacht: ik word er niet populair door en Spanningsblog-Peter waarschijnlijk evenmin. Hij is de boodschapper, de eerste golf van afkeur is voor hem.
Ben ik echt zo enthousiast over zijn blog?
Daar moeten we het even in alle rust over hebben, wat dat betreft verschil ik niet veel van andere schrijvers die na het verschijnen van hun boek maar één ding willen: een goede beoordeling. Met veel sterren, want sterren overstralen nu eenmaal alle oude meningen.
Heeft een boek… nee, sorry, in algemeenheden praten, is te flauw, ik begin opnieuw. Krijgt mijn boek 4 of 5 sterren dan is dat Spanningsblog geweldig en Peter Kuijt geweldiger.
Krijgt het 3 sterren dan ga ik snel iets anders doen.
Na 2 sterren of maar eentje wordt het een kwestie van dynamiet bestellen in China en lonten in Taiwan. Opblazen die handel, platbranden, weg ermee, blog van niks.
Denk niet dat ik alleen sta, er zijn heus wel meer genuanceerde schrijvers in dit land.
Tien jaar Spanningsblog. In je eentje. En altijd maar doorgaan. Knap werk.
Peter de Zwaan, schrijver van zo'n 25 thrillers, maar ook auteur van tientallen delen uit de Bob Evers-serie, winnaar van de Gouden Strop 2000 met Het alibibureau


Met enige ironie
Op 22 maart schrijft Peter Kuijt op zijn Spanningsblog over het boek Nergensman van Gregg Hurwitz. Daarin signaleert hij de populariteit van titels met 'man' erin, zoals  Spookman en Geheugenman. Ik stel voor om Peter Kuijt voortaan Spanningsman te noemen. Het is verbazingwekkend hoe hij zo vaak zoveel nieuws en weetjes in zijn Spanningsblog op het internet weet te zetten, niet alleen over boeken, maar ook over films en tv-series. En altijd soepel geschreven, met waar nodig enige ironie, terwijl hij zijn oordeel niet onder stoelen of banken steekt. Bravo!
René Appel, meester van de psychologische thriller, tweevoudig winnaar van de Gouden Strop


Verhuizing
Hartelijk dank voor uw verzoek. Saskia vraagt mij u te feliciteren met het jubileum! Helaas ziet zij geen gelegenheid om aan uw verzoek te kunnen voldoen. Op dit moment zit ze middenin een verhuizing en probeert in de tussentijd ook aan haar boek te werken. Het ontbreekt haar simpelweg aan tijd!
Andrea Wesdorp, namens Saskia Noort


Dappere strijd
Al tien jaar schrijft Peter Kuijt op De Spanningsblog misdadig goed over thrillers. Zijn kennis van het genre is groot en met zijn blog vervult hij een onmisbare rol in het Nederlandstalige thrillerwereldje. Terwijl boekenbijlagen verschrompelen en kranten spannende boeken hebben afgeschreven, voert De Spanningsblog een dappere strijd om de publieksaandacht voor thrillers te verbreden.
Roel Janssen, journalist en thrillerschrijver, won in 2007 de Gouden Strop met De tiende vrouw. Onlangs verscheen zijn thriller Alles verloren


In overleg
Het spijt me, ik ben op het moment erg druk. Ik wil je bij deze ook vriendelijk verzoeken om bijdragen aan artikelen naar Nanda Brouwer van De Bezige Bij te sturen. Een en ander loopt via haar en wij bepalen daarna in overleg wat we wel en niet gaan doen.
Corine Hartman,


Volgende tien
Gefeliciteerd, en op naar de volgende tien!
Esther Verhoef, bestsellerauteur, won onder meer in 2016 de Gouden Strop voor Lieve mama


Nog vijf jaar
De site van Peter Kuijt is onmisbaar voor iedereen die van het genre houdt: je vindt er alle nieuwtjes uit de wereld van de spanning, goeie interviews met auteurs en veel recensies. Kuijt paart een grote kennis aan een kritische geest en ik hoop dat hij er nog vijf jaar aan vastplakt.
Ellen den Hollander, auteur van de thrillers Door het vuur, Noodtoestand en De primeur


Vasthoudendheid
Ik volg De Spanningsblog al vrijwel vanaf het begin en mijn bewondering voor de vasthoudendheid, journalistieke speurzin en de speciale antenne van Peter Kuijt voor thrillernieuws is alleen maar toegenomen. Ik hoop van harte dat hij nog minimaal tien jaar op dezelfde manier doorgaat.
Ik ben het meestal niet eens met de kritiek die hij op mijn boeken heeft, waarvan akte. Maar onze verschillen in opinie en interpretatie zijn het waard om te koesteren, want Peter Kuijt is een recensent die zijn oordeel niet slechts baseert op de achterflaptekst en wat loos geblader door de hoofdstukken.
John Brosens, dichter, schrijver van jeugdboeken, maar ook auteur van thrillers zoals Project Luvarine en De Mediator dodenlijst


In de kijker
Mijn oprechte felicitaties voor het tienjarige bestaan van De Spanningsblog. Het is een plek waar spannende boeken het hele jaar door mooi in de kijker staan, terwijl het genre in de media vaak wordt onderbelicht. Daarvoor alleen al verdient de Spanningsblog het om zelf eens in de kijker te staan! We zullen je nieuwsberichten blijven volgen, Peter en klinken op de voorbije tien jaar en meteen ook op de volgende tien jaar (minstens).
Hilde Vandermeeren, Vlaamse thrillerschrijfster, publiceerde tweemaal een verhaal in Ellery Queen's Mystery Magazine.


Lacune
Een goede weblog over spannende boeken maken is waarschijnlijk net zo lastig en bevredigend als een spannend boek schrijven. Zo'n blog moet aan allerlei eisen voldoen waarvan veruit de belangrijkste is dat de lezers bij elk nieuw artikel geprikkeld worden om even te kijken. Dat lijkt voor de hand liggend, maar zo'n blog ontaardt al gauw in een coterietje en dan haken de serieuze lezers al snel af.
Een uitstekende blog is die van J. Madison Davis. Hij slaagt erin steeds iets te vinden waarvan je ook als Nederlandse schrijver denkt: verdomd, toch even kijken. In eigen land hadden we de voortreffelijke website van Ine Jacet, die helaas moest stoppen omdat het werk daarvoor - langzamerhand een dagtaak - haar te veel werd.
Voor mij heeft De Spanningsblog die lacune ingevuld. Een serieuze weblog over misdaadliteratuur en haar beoefenaren die zich serieus genomen voelen.Eerlijke recensies, interessante nieuwtjes, behartenswaardige artikelen. Ga zo door!
Jacob Vis, schrijver van meer dan 25 misdaadromans. Won De Diamanten Kogel 2014 met zijn thriller De zwarte duivel


Sterke achtergrondverhalen
De Spanningsblog biedt al tien jaar sterke achtergrondverhalen en kritische recensies. Een geluid dat naar mijn smaak echt iets toevoegt aan het orkest van spannende boekenbloggers.
Isa Maron, thrillerschrijfster, heeft onder meer het vierluik De Noordzeemoorden op haar naam staan


Nooit onder de gordel
Toeval of niet, maar sinds ik thrillers schrijf, is er de Spanningsblog. Tien jaar. Proficiat, Peter. Recensies, nieuwtjes, columns. De Spanningsblog houdt de vinger aan de pols in thrillerland. Soms een beetje zuur, soms een beetje vals, maar nooit onder de gordel en altijd journalistiek, dat wil zeggen: kort maar krachtig en, als dat nodig is, met inachtneming van hoor en wederhoor. Ga zo door!
Michael Berg, schrijver van zeven thrillers. Won de Gouden Strop 2013 met Nacht in Parijs


Actueel en overzichtelijk
Als ik 's ochtends mijn mail check, dan lees is altijd als eerste de (bijna dagelijkse) nieuwsbrief van De Spanningsblog. Op die manier blijf ik goed op de hoogte van de laatste nieuwtjes en bijzondere boeken die ik echt niet mag missen. De Spanningsblog is voor mij actueel, prettig leesbaar en overzichtelijk. Het opnieuw leven inblazen van recensies (zonder sterren) vind ik ook een aanwinst. Complimenten voor de man achter de knoppen.
Kim Moelands, schrijfster van de thrillers Weerloos, Verdieping X en De vrouw in de spiegel


Scherpte
Er is veel veranderd in vijf jaar. De Spanningsblog heeft meer concurrentie gekregen. Een goede ontwikkeling, want concurrentie zorgt voor scherpte. Ik hoop dat De Spanningsblog zijn journalistieke invalshoek en onafhankelijkheid de komende jaren verder uitdiept, want in het huidige medialandschap blijft er behoefte aan feitelijke, journalistieke artikelen over (de wereld rondom) spannende boeken. Gefeliciteerd met je jubileum, Peter! Ga vooral zo door en het liefst nog een stukje verder!
Ingrid Oonincx, auteur van de thrillers Nickname, Botsing, Sluipweg en Medicijn


Onderkoelde toon
Zeker, ik lees De Spanningsblog regelmatig. Een mens wil op de hoogte blijven nietwaar. Maar afgezien van de inhoud vind ik vooral de beheerste soms wat onderkoelde toon heel prettig. Die getuigt van inzicht en een oprechte liefde voor het spannende boek.
Peter Römer, voorzitter van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, auteur van Baantjer-politieromans en publiceert met zijn vrouw deze zomer de thriller En nu ik!


Graag doortimmerd
Tien jaar De Spanningsblog, koop ik er wat voor? Jawel, al lees ik hem niet veel maar het is altijd nuttig het commentaar van een kenner te horen, of dat nu va Peter K. is of van een collega-auteur. In tegenstelling tot veel andere misdaadblogs waarin ik hoorndol word van lezers, rijp en groen, die naar willekeur hun lof of bagger uitstorten. Want wat kan het mij nou schelen wat ze van het laatste boek van een andere auteur vinden? Ik ben zeer gesteld op het oordeel van mijn lezers maar of zij mijn boeken mooi en spannend, dan wel suf vinden, merk ik wel aan de verkoopcijfers of hun gerichte reacties met vaak nuttige aanvullingen en correcties per post of op Facebook.
Dat is dus een pluspunt van De Spanningsblog, ik krijg de mening van een expert (of wat daar voor doorgaat). Ik word ook aardig geïnformeerd over nieuw aanbod al ben ik niet zo dol op nieuwtjes à la de rubriek 'Wist u dat..?' in de schoolkrant. Keep it to the basics.
Het mag bekend zijn dat ik een voorstander ben van de Nederlandstalige thriller en me al sinds de oprichting van het GNM en de instelling van de Gouden Strop sterk maak voor onze eigen auteurs en romans. Herhaaldelijk lag en lig ik in de clinch met bijvoorbeeld de CPNB waar het gaat om de Maand (Weken, straks wordt het 'Dag') van het Spannende Boek en het bijbehorende geschenkboekje en waar de buitenlandse auteurs disproportioneel aandacht krijgen. Alsof ze al niet genoeg worden gepusht ten nadele van de Nederlandse thrillerschrijvers en -schrijfsters. 'Koopt Hollandsche waar, dan helpen wij elkaar'.
Jammer dus dat De Spanningsblog zich niet veel meer beperkt tot de Nederlandse misdaadroman maar net als uitgevers, recensenten en boekhandelaren me overspoelt met het buitenlandse aanbod. In het algemeen doen we absoluut niet onder voor al die Scandinaviërs, Britten, Duitsers, Letten of Filipino's. Het is een beetje wat De Telegraaf vroeger de 'Weg met Ons'-mentaliteit noemde. In Stockholm wrijven ze zich ermee in de handjes. Maar wij? En denk nou niet dat er in Reykjavik, Londen of Berlijn reikhalzend wordt uitgekeken naar blogs waarin die Hollandse waar wordt aangeprezen, want dat is niet zo.
En verder: ik zou er voor willen pleiten iets selectiever te zijn, kritischer. De makke is immers, en dat geldt voor alle literatuur, dat er zo'n enorme hoeveelheid titels, ook Nederlandse, in het genre verschijnen, dat de lezers de weg kwijt raken en weinig tot niets kunnen met die signalementen. Kwantiteit betekent geen kwaliteit en veel varkens maken de spoeling dun, al denken veel uitgevers daar dan nog steeds anders over.
Kuijt en de zijnen mogen wat mij betreft veel méér dan nu een oordeel geven, maar dan graag doortimmerd. Zo las ik onlangs van hem over mijn laatste 'De Onderkoning van Indië', hoe mooi ook, dat 'de spanning de kuierlatten neemt door de ellenlange dialogen en hoeveelheid namen.'
Oei. Ik sloeg er nog eens Forsyths nog immer onvolprezen 'De dag van de Jakhals' op na, in de eerste 50 pagina's al meer dan 40 personages. Philip Kerr, 'De Vrouw van Zagreb', maar liefst tien pagina's dialoog tussen Bernie Gunther en Joseph Goebbels, alleen maar over een opdracht een verdwenen filmsterretje te vinden. Maar prachtig en fascinerend en ik steek er méér van op dan bij de zoveelste raadselachtige moord die wordt onderzocht door een gescheiden politieman met een moeilijke stiefdochter in Lapland.
Soms heb ik gevoel dat de debilisering in het onderwijs en de media ook doorwoekert in het thrillergenre. Ik geef Connie Palmen per definitie nooit gelijk maar het zou wel aardig zijn wanneer we een Spanningsblog zouden hebben dat de komende tien jaar de nadruk legt op de Nederlandse thriller en, hoe subjectief ook, aandacht besteedt aan kwaliteit in plaats van kwantiteit, want dat gebeurt helaas al veel te veel.
Tomas Ross, schrijver van tientallen thrillers, winnaar van drie Gouden Stroppen, staat met co-auteur Corine Hartman op de longlist voor de editie van 2017


Testosteronvitriool

Toen ik in 2008 Roel Janssen opvolgde als voorzitter van het GNM had ik twee plannen.
Allereerst nam ik mij voor af te rekenen met het oudemoppermannetjes-imago van het genootschap. Toen de vrouwen er met de poet vandoor gingen, was enige kinnesinne weliswaar voorstelbaar, maar wat mij betreft had het Waldorf & Statler-gezeur zijn houdbaarheidsdatum ruimschoots overschreden. Telkens opnieuw dat testosteronvitriool was, vond ik, niet alleen lui en onterecht, maar ook schadelijk.
Ten tweede moest de organisatie van De Gouden Strop op de schop. Herinnert u zich nog het BN-jurylid dat nijdig twitterde over organisatorische puinhopen? De aanhoudende geruchten dat sommige inzendingen niet of nauwelijks werden gelezen? Juryleden die ruziënd over straat rolden, zelfs openlijk verklaarden ‘niets met het genre’ te hebben? De KRO die zich daags voor de nominatiebekendmaking terugtrok? En waar was de prijs op het moment dat juryvoorzitter Agnes Jongerius de winnaar aankondigde? Ik stond in de coulissen tijdens die gedenkwaardige uitreiking in 2009, mijn eerste blik achter de schermen, toen de paniek in volle hevigheid losbarstte, en kan me de schaamte tot op de dag van vandaag herinneren.
Ons genre had vaste voet aan de grond gekregen, boekhandel blij, bibliotheken blij, uitgevers blij, iedereen blij. Maar het genootschap dat zolang had moeten opboksen tegen luie en onterechte vooroordelen en snobisme, deed er intussen alles aan dat zuurverdiende bruggenhoofd eigenhandig om zeep te helpen. Dat moest, vond ik, afgelopen zijn. De organisatie van De Gouden Strop kwam in handen van Remco Volkers. Door zijn aandacht, oog voor detail en charmante doortastendheid, streng maar rechtvaardig, werd afgerekend met het amateuruurtje.
In 2012, bij het vorige jubileum van De Spanningsblog, in de aanloop naar de laatste uitreiking onder mijn voorzitterschap, was ik reeds halverwege mijn welgemeende felicitatieboodschap aan Peter, toen hij met leesbaar plezier op zijn site meldde dat er een lek was in de jury.
De jury, desgevraagd, bezwoer dat het niet waar was.
Des duivels was ik, om de leugen, de zelf-sabotage, de tak tussen de spaken.
Bijna doopte ik mijn pen in testosteronvitriool.
Inmiddels, vijf jaar later, met onze neus hardhandig op de feiten en onze billen gebrand aan fake news, weten we weer hoe waardevol dat ook alweer is, onafhankelijke kwaliteitsjournalistiek die bobo’s prikkelt en uitdaagt, en hun plannen wantrouwt. Hoe verontwaardigder de bobo, des te meer reden tot de vinger op de zere plek en zout in de wonde.
De Spanningsblog bestaat tien jaar, en dat is reden voor oprechte felicitaties aan het adres van Peter Kuijt. Het is de meest toonaangevende onafhankelijke nieuwsbron die we in ons genre hebben, en daar moeten we zuinig op zijn. Zoals zoet niet zonder zuur kan, de Muppet Show niet zonder Waldorf & Statler, hakken niet zonder spaanders, en nieuws niet zonder een vileine roddel op zijn tijd – kunnen bobo’s niet zonder de oprechte liefhebber die het bloed onder zijn (m/v) nagels vandaan haalt, verdiend of niet.
Bravo, Peter, op naar de 15!
Willem Asman, voorzitter GNM en Stichting Gouden Strop 2008-2012, auteur van een kwartet thrillers. Deze zomer komt Enter uit, het eerste deel uit de trilogie Rebound, 10-4-2017


Uit de as herrezen
Een tijdlang op een laag pitje, maar nu is De Spanningsblog uit zijn nog smeulende as herrezen. Wat zal ik zeggen? Een onafhankelijke blog, met eigen, scherpe opinies. Snelheid. Nieuws uit de wereld van de thrillers. Recensies. You name it. Maar er is meer...
Ik denk dat Peter Kuijt altijd op zoek is naar een scoop, bewaakt hij het virtuele thrillerlandschap met arendsogen om zich vervolgens op elk brokje sappige informatie te storten, met een voorkeur voor uitspraken van schrijvers, die vaak voorzichtig en weinig controversieel zijn in hun uitspraken, maar wel eens een lapsus kunnen hebben en zich soms iets laten ontvallen wat ze wellicht beter niet hadden kunnen zeggen. Iets ondoordachts, iets gefrustreerds of gewoon iets lulligs.
Zit die Kuijt, onze Henk van der Meijden van Thrillerland, dag en nacht achter zijn computer, virtuele radaroren ingetuned op auteurs, vraagt u zich af? Ik vermoed van wel. Dus ik hou hem in de gaten!
Ellen Gerretzen, schrijft onder de naam Ellen G. Heeft een handvol thrillers gepubliceerd. Haar jongste, Zerk getiteld, verschijnt vandaag.


Verse scheut adrenaline
Het is een goede zaak dat De Spanningsblog net voor zijn tiende verjaardag een verse scheut adrenaline toegediend kreeg, om met vernieuwde energie thrillernieuws, recensies en columns op ons los te laten. Geschreven in een fijne stijl en doorspekt met de nodige humor is het altijd aangenaam verpozen op de Spanningsblog.
Als schrijver en thrillerfan wens ik De Spanningsblog nog vele tientallen jaren toe, want het is fantastisch als mensen die het genre een warm hart toedragen, dat op een leuke manier naar buiten brengen.
Bram Dehouck, tweevoudig winnaar van de Gouden Strop. Auteur van De minzame moordenaar, Een zomer zonder slaap, Hellekind en Witte raaf, 12-4-17


Koffie met blog
Het is nog steeds en vaste gewoonte. Na de eerste koffie gaat de computer aan en doe ik mijn vaste rondje langs het misdaadnieuws. Eerst de waargebeurde misdaad, dan de fictie. Voor de laatste kom ik al tien jaar steevast terecht bij de enige site die door een insider wordt bijgehouden. De Spanningsblog dus.
Een licht ironische toon maakt de dag al acceptabel. Dan de korte, gevarieerde en informatieve stukjes en details die je niet in de gelikte lappen tekst van de gesponsorde sites tegenkomt. Daar zit dus onderzoeksjournalistiek achter die zich niet tevreden stelt met het pr-gejuich van de diverse uitgeverijen. Een toon met echtheid.
Wat ik mis: vroeger zag je bij de lezersreacties nog wel eens een pittige discussie tussen deze en gene tot bloei komen. Daar is de klad in gekomen. Oorzaak? De gelatenheid over de waarde van het genre? Het mag wel weer terugkomen, die uitwisselingen op het scherp op de snede. Je zou bijna
willen dat Tomas Ross zich weer eens roerde.
Jac. Toes, winnaar van de Gouden Strop 1998 met Fotofinish. Auteur van ruim een dozijn aantal thrillers, waarvan een aantal geschreven samen met zijn Duitse collega Thomas Hoeps


Soms ironisch
Met een onvermoeibare regelmaat brengt De Spanningsblog al 10 jaar lang vrijwel iedere dag het laatste nieuws op het vlak van thrillers. De blogs zijn lezenswaardig, onder meer vanwege de achtergrondinformatie over (verwikkelingen rondom) auteurs, uitgevers en titels en beperken zich niet alleen tot boeken. Ook films en series komen langs. De toon is persoonlijk, soms ironisch, maar altijd boeiend. En dat al 10 jaar lang!
Marlen Beek-Visser, ‘Moordwijf’, schrijfster van de thrillers Stem! en Meesterdeal


Veelgelezen baken
Tien jaar Spanningsblog. Het waren tien mooie jaren, met veel van het goede. Mooie interviews, interessante achtergronden, en recensies met een lach en soms een traan. Het is een eerlijke blog, een snelle bron van thrillernieuws die niets verhult met de mantel der liefde en daarom altijd wel reacties oproept. De discussies die soms ontstaan kunnen een lust voor het oog zijn. De Spanningsblog is een veelgelezen baken geworden in de wereld van de thrillerliefhebber. Daarvoor verdient Peter alle lof, en nog minstens tien jaar erbij.
Simon de Waal, rechercheur, scenarist en schrijver van thrillers en politieromans. Winnaar van De Diamanten Kogel 2008 met het boek Pentito. Zijn thriller Nemesis staat op de longlist voor de Gouden Strop 2017

Vijftig (nieuws, 2017)

NOORT VERKOOPT DRIE MILJOEN BOEKEN

Een dag voor haar vijftigste verjaardag heeft Saskia Noort de mijlpaal van drie miljoen verkochte boeken bereikt. Woensdag kreeg ze uit handen van tv-presentator Humberto Tan hiervoor een award.

Vorig jaar rond deze tijd meldde Saskia Noort nog dat de teller op 2,7 miljoen stond. Dat betekent dat ze de afgelopen twaalf maanden 300.000 boeken wist te verkopen. Het leeuwendeel daarvan bestond uit haar laatste thriller Huidpijn. waarvan de teller inmiddels op ruim 200.000 exemplaren staat.

Noort staat op de derde plaats van Nederlands bestverkopende misdaadauteurs. Op nummer 1 staat Appie Baantjer met zeven miljoen boeken, gevolgd door detectiveschrijver Havank met zes miljoen stuks. Beide auteurs zijn overleden, respectievelijk in 2010 en 1964. Noort kan ze dus nog inhalen.

Foto: Twitter

Bingebuizen (nieuws, 2017)

Scène uit 'Het bestand'

GRUNBERG BRENGT JONGE HACKER OP HET VERKEERDE PAD

Als een gevalletje service van de zaak hieronder een selectie (dus altijd discutabel) van thrillers en misdaadfilms die de komende dagen op de televisie worden uitgezonden. Voor het betere bingebuizen:


The Level
Eerste twee afleveringen van een zesdelige Britse misdaadserie. Rechercheur Nancy Devlin (Karla Crome) is een gerenommeerde agente met een donker verleden in Brighton. Wanneer een clandestiene bijeenkomst in een moord eindigt en zij mee in de vuurlinie ligt, dreigt haar verleden boven water te komen. Terwijl ze naarstig op zoek gaat naar de moordenaar, mag haar rol als getuige niet bekend raken. Nancy ontdekt al snel dat ook de moordenaar op zoek is naar die getuige en wellicht hulp krijgt van iemand uit het politiekorps zelf.
The Level, zaterdag 15 april, 20.40 uur, Canvas

The Jackal
Remake uit 1997 van The Day of the Jackal van twintig jaar eerder, die op zijn beurt gebaseerd was op de gelijknamige thriller van Frederick Forsyth. Bruce Willis speelt hierin de Jackal, een beruchte huurmoordenaar die een topman van de Amerikaanse regering moet elimineren. Richard Gere vertolkt de rol van gevangen IRA-terrorist die wordt vrijgelaten om de Jackal te vangen.
The Jackal, zaterdag 15 april, 22.10 uur, Veronica

De trailer:




Unforgotten
Laatste deel van zesdelige puike Britse misdaadserie. Er lijkt een tweede slachtoffer te zijn begraven in de tuin van de familie Slater. Ray vraagt Curtis om hulp. Pastoor Robert bekent dat hij geld van de kerk heeft gestolen.
Unforgotten, zaterdag 15 april, 22.35 uur, NPO2

Homeland
Voorlaatste aflevering van deze Amerikaanse spionageserie. Voormalig CIA-agente Carrie Mathison en haar collega Peter Quinn werken weer samen. Maar privé hebben de twee nog wat harde noten te kraken.
Homeland, zondag 16 april, 22.10 uur, NPO3

The blacklist: Redemption
Amerikaanse misdaadserie. Tom en Solomon worden naar het Centraal-Aziatische Kirgizië gestuurd om de Amerikaanse journalist Kevin Jensen te bevrijden.
The blacklist: Redemption, maandag 17 april, 20.30 uur, RTL 5

Nieuwe buren
Aflevering negen van deze tiendelige dramaserie. Lex is helemaal in de ban van overbuurvrouw Eva, die haar droom van een eigen gezin binnen handbereik ziet komen.
Nieuw buren, maandag 17 april, 21.30 uur, RTL 4

London Spy
Slot van vijfdelige Britse misdaadserie, bedacht en geschreven door Tom Rob Smith. Danny tracht de waarheid te achterhalen omtrent zijn verdwenen vriend Alistair. Detective Taylor vertelt hem dat zij niet in staat is hem verder te helpen.
London Spy, maandag 17 april, 22.55 uur, NPO2

Het bestand
Telefilm gebaseerd op de gelijknamige novelle uit 2014 van Arnon Grunberg. Als de jonge hacker Lilian (gespeeld door Stefanie van Leersum, foto) benaderd wordt voor een baan bij een beveiligingsbureau neemt ze deze direct aan. Ze denkt de wereld te kunnen verbeteren, maar komt onder invloed van haar baas (Nasrdin Dchar) op het verkeerde pad terecht.
Het bestand, woensdag 19 april, 20.30 uur, NPO3

Endeavour Morse
Britse misdaadserie. Aflevering Arcadia. Kunstenaar Simon Hallward komt om tijdens een brand in zijn flat. De politie neemt aan dat het niets meer dan een tragisch ongeval is. Maar Morse denkt daar anders over en gaat op onderzoek uit.
Endeavour Morse, woensdag 19 april, 21.20 uur, NPO1

Street Kings
Actiefilm uit 2008 op basis van een script van thrillerauteur James Ellroy. Tom Ludlow (Keanu Reeves) maakt deel uit van een tamelijk onorthodox politieteam  in Los Angeles, dat het niet zo nauw neemt met de regels. Zo schiet Ludlow de ontvoerders van twee kleine meisjes dood zodra hij ze ziet en plant vervolgens wapens op hun dode lichamen om te kunnen zeggen dat hij zichzelf verdedigde. Maar dan komt zijn partner om het leven en krijgt hij de schuld.
Street Kings, woensdag 19 april, 23.10 uur, Veronica

The Skeleton Key
Amerikaanse speelfilm uit 2005, waarin Kate Hudson een verpleegster speelt die een baan aanneemt bij een mysterieus ouder echtpaar (Gena Rowlands en John Hurt), dat in een oud landhuis woont. Uiteraard is het daar verre van pluis. Al snel ontdekt ze op zolder een gruwelijk geheim.
The Skeleton Key, donderdag 20 april, 20.30 uur NET 5.

De trailer:




Commissaris Witse 
Vlaamse misdaadserie. Aflevering: Moederliefde. In een uitgebrand tuinhuis wordt het lijk gevonden van Sven Wouters. al snel blijkt de brand te zijn aangestoken om de moord op die arme Sven te verdoezelen.
Commissaris Witse, vrijdag 21 april, 20.30 uur, NPO1

Rectify
Amerikaanse dramaserie. Aflevering: Charlie Darwin. Daniel herstelt van zijn verwondingen en neemt al meteen een ingrijpende beslissing.
Rectify, vrijdag 21 april, 22.35 uur, NPO3