U krijgt geld terug (column, 2015)

BOL EN AMAZON

(Door Peter de Zwaan)
 

Al jaren bestel ik boeken die in de USA zijn verschenen bij Bol. Niet alleen uit luiheid, maar omdat de meeste boekhandels zoveel plankruimte vrijhouden voor een paar handenvol bestsellers dat er voor de boeken die ik wil lezen geen plek is.

Twintig jaar geleden schreef Vrij Nederland grote verhalen over Robert B. Parker en ik herinner me een artikel met de plattegrond van de Parkerroute in Boston, die ik nog gelopen heb ook. Parker raakte uit de gratie en de mensen die na zijn dood romans over Spenser, Jesse Stone en de cowboys Virgil Cole en Everett Hitch schrijven, krijgen hier geen poot aan de grond, geen boek op een plank. Zelfs voor veelschrijfster Janet Evanovich kun je beter naar Bol, net als voor Carl Hiaasen en.… de lijst is lang.

Na verloop van tijd ging ik niet eens eerst even kijken in de boekwinkel, maar bestelde ik meteen bij Bol.

Dat ging altijd goed. Tot november vorig jaar. Toen werd het, wat mijn bestellingen betreft, een puinhoop, en ik kan maar niet uit mijn hoofd krijgen dat Amazon er mee te maken heeft.

Een paar jaar geleden zei iemand van Bol: ''We geven uw bestelling door aan Amazon en nog dezelfde dag zijn de boeken onderweg.''

Amazon geldt niet als schoolvoorbeeld van een bedrijf dat vriendelijk met concurrenten omgaat en nou kan Bol wel zeggen dat het in het geheel niet bang is voor het bedrijf uit Amerika dat sinds kort .nl achter zijn naam heeft, maar ik heb het gevoel dat het grootspraak is en dat de angst bij de Bollers toeslaat als tot ze doordringt hoe ze aan het klungelen zijn.

Ik bestelde zes boeken en het eerste was er rap. Daarna werd een pakket van drie aangekondigd. Het kwam niet omdat ‘mijn adres niet bestond’. Zes jaar lang boeken bezorgen en dan beweren dat je adres niet bestaat, ik hou wel van mensen met lef.

Ik belde en zei: ''Ik woon echt waar ik woon, dus probeer het nog es een keer.''

Dat kon niet, want de boeken waren teruggestuurd. ''Door wie?'' Dat wist niemand. Ze waren teruggestuurd en het was onmogelijk ze alsnog te bezorgen. Ik zou mijn geld terugkrijgen en als dat was gebeurd, kon ik opnieuw bestellen, niet eerder.

Van de twee boeken die nog op de lijst stonden, zou er één na een week worden geleverd, daarna na twee weken, daarna helemaal niet. Van het tweede boek veranderde de verschijningsdatum steeds en, zei Bol: ''Dat kunnen wij ook niet helpen.''

Het was er een van Sue Grafton. Ze verwerkt het alfabet in haar titels en als de W is verschenen, kun je er rustig van uitgaan dat de V bestaat. Niet bij Bol. Was er niet, is er niet, komt vast niet, u krijgt geld terug. Dat gebeurde, tot op de cent, maar als je van de zes boeken er maar één bezorgt dan scoor je beroerd.

''Komt het door Amazon?'', vroeg ik elke keer als ik weer een aardige meneer of mevrouw van de klachtendienst aan de lijn had. Ze zeiden: ''Nee, hoor, echt niet'', maar de laatste keer was de overtuiging uit de stem.

Een paar dagen geleden heb ik de Parkers opnieuw besteld. Ze waren 3 euro duurder.

(Deze column is ook te lezen op de website www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor acht van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 die prijs. In 2013 verscheen zijn nieuwe thriller 'De Loverman' bij zijn eigen uitgeverij Zwarte Zwaan. Vorig jaar publiceerde uitgeverij Conserve 'In mijn hoofd', een roman over alzheimer. De Zwaan werkt aan een nieuwe Jeff Meeks-thriller, getiteld 'De dwergbowler'.

Groot banket (nieuws, 2015)

RANKIN, KING, SLAUGHTER GENOMINEERD VOOR EDGAR AWARD

''Toen ik vandaag een wandeling ging maken, was ik nog niet genomineerd voor een Edgar Award'', meldde Ian Rankin op Twitter. ''Toen ik terugkwam, wel. Dat moet ik vaker gaan doen, wandelen.''

De Schotse schrijver Ian Rankin is met zijn boek 'Saints of the Shadow Bible' genomineerd voor een Edgar Award in de categorie Best Novel. Hij moet het opnemen tegen Wiley Cash ('This Dark Road to Mercy'), Mo Hayder ('Wolf'), Stephen King ('Mr. Mercedes'), Stuart Neville ('The Final Silence') en Karin Slaughter ('Coptown').

De nominaties zijn vandaag bekendgemaakt door het schrijversgenootschap Mystery Writers of America. De winnaars in de verschillende categorieën worden gehuldigd op een groot banket op 29 april in het Grand Hyatt Hotel in New York.

Er worden prijzen uitgereikt in een dozijn categorieën. Zo zijn voor het beste thrillerdebuut van een Amerikaan genomineerd: Tom Bouman ('Dry Bones in the Valley'), Julia Dahl ('Invisible City'), Allen Eskens ('The Life We Bury'), C.B. McKenzie, ('Bad Country'), Adam Sternbergh en Ashley Weaver ('Murder at the Brightwell')

Verder maakt William Lashner met zijn thriller 'The Barkeep' kans op de prijs in de categorie Best Paperback. Eerder werd bekend dat James Ellroy, auteur van hard-boiled thrillers, en zijn collega, YA-auteur Lois Duncan, de titel Grand Master krijgen, waarmee het belang van hun bijdrage aan het thrillergenre wordt benadrukt.

(Bron: Hebban|Crimezone)

Extreem nuchter (nieuws, 2015)

EXPLOSIEVE THRILLER VAN JAMES PATTERSON

Deed James Patterson recent aan boekverbrandingen om het gevaar van ontlezing onder de aandacht te brengen, binnenkort laat de Amerikaanse bestsellerauteur zelfs een boek exploderen. Voor één welgestelde fan, welteverstaan.

Voor ruim een kwart miljoen euro (294.038 dollar) krijgt één diehard en vanzelfsprekend vermogende fan van James Patterson de gelegenheid om het nieuwste boek van de bestsellerauteur te zien ontploffen. Het zelfvernietigende boek maakt onderdeel uit van de promotie van de nieuwe thriller van Patterson, 'Private Vegas', die 26 januari bij uitgeverij Little, Brown and Company verschijnt.

De Patterson-liefhebber die bereid is om heel, heel diep in de buidel te tasten, kan bovendien rekenen op een eersteklas vlucht naar een nog onbekende locatie, twee overnachtingen in een luxueus hotel, een 14 karaats gouden verrekijker, een vijfgangendiner met de bestsellerauteur en een exemplaar van Private Vegas. Vierentwintig uur nadat de lezer het boek heeft opengeslagen, zal dat exploderen, dus dat wordt verwoed doorlezen. Details over de ontploffing worden niet vrijgegeven. Wel is bekend dat de hele operatie de inzet vergt van een explosievenopruimingsdienst en dat de locatie zo uit een van de thrillers van Patterson zou kunnen komen.

Wie zou een fortuin betalen voor een exploderend boek? Susan Holden van het marketingbureau Mother New York liet de New York Times weten dat ze Patterson dezelfde vraag heeft gesteld. ''Hij antwoordde dat hij niet verbaasd zou zijn als een van zijn beste vrienden geïnteresseerd zou zijn'', aldus Holden. ''Patterson is een extreem nuchtere man, maar met een miljoenenaanhang. Voor een rijke Patterson-fan zou dit bedrag 'te verwaarlozen' zijn.''

Naast deze hoofdprijs maken duizend mensen kans op een gratis exemplaar van 'Private Vegas'. Sinds woensdagmiddag 21 januari worden codes vrijgegeven op de selfdestructingbook.com om het boek te downloaden. Ook deze thriller zal 24 uur nadat-ie geopend is, zichzelf vernietigen.

Van Pattersons boeken zijn wereldwijd meer dan 300 miljoen exemplaren verkocht.

(Bron: The New York Times)

Gesignaleerd 394 (nieuws, 2015)

vers van het mes!

STUART MACBRIDE - DERTIEN

Bij uitgeverij Boekerij verschijnt de thriller 'Dertien' van Stuart MacBride, in een schappelijk geprijsde uitgave.

Rechercheur Ash Henderson heeft een geheim. Vijf jaar geleden verdween zijn dochter Rebecca, vlak voor haar dertiende verjaardag. Een jaar later kreeg hij een kaart toegestuurd: handgemaakt, met een foto van Rebecca op een stoel, gekneveld en doodsbang. Elk jaar komt er een kaart, steeds met een erger beeld dan het vorige.


De pers doopte hem de 'Birthday Boy'. Hij ontvoert al twaalf jaar meisjes en kwelt hun familie met wat hij ze aandoet. Om niet van de Birthday Boy-zaak gehaald te worden, houdt Ash zijn eigen kaarten geheim - iedereen denkt dat Rebecca gewoon is weggelopen. En Ash rust niet voordat de dader zijn verdiende loon krijgt.

Stuart MacBride bereikte met zijn eerste thriller Steenkoud de shortlist van de International Thriller Writers en won de Barry Award voor de beste debuutroman. Zijn volgende boeken Dood kalm en Vers bloed waren beide bestsellers in Groot-Brittannië. Hij won in 2007 de CWA Dagger in the Library voor zijn gehele oeuvre. MacBride woont in het noorden van Schotland met zijn gezin.

Stuart MacBride - Dertien. Vertaling: Annemie de Vries en Pon Ruiter. Uitgeverij Boekerij, 416 pag., € 10,00. ISBN 978 90 225 7185 9.

Gesignaleerd 393 (nieuws, 2015)

vers van het mes!

CHEVY STEVENS - NACHTSPEL

Bij uitgeverij Cargo verschijnt 'Nachtspel' van Chevy Stevens.

Toni Murphy zit al sinds haar tienerjaren in de gevangenis. Samen met haar vriendje Ryan werd ze veroordeeld wegens de moord op haar jongere zusje. Nu, op haar vierendertigste, mag  Toni de gevangenis verlaten en keert ze terug naar haar geboorteplaats.

Ze moet wennen aan het leven buiten de muren en probeert uit alle macht uit de problemen te blijven. Maar al snel komt  Ryan haar opzoeken. Hij wil de waarheid achter de moord achterhalen. Toni realiseert zich dat ze eerst de spoken uit haar verleden moet verjagen, voordat ze aan een nieuw leven kan beginnen.

Wat is er die ene nacht daadwerkelijk gebeurd?

Chevy Stevens is geboren op Vancouver Island. Daar woont ze nog steeds met haar man en dochter. Ze schreef eerder de thrillers 'Vermist', 'Onwetend' en 'Ik zie alles'.

Chevy Stevens - Nachtspel. Vertaling: Paul Witte. Uitgeverij Cargo, 400 pag., € 19,90. ISBN: 978 90 234 8760 9.

Gesignaleerd 392 (nieuws, 2015)

vers van het mes!

CARINA VAN LEEUWEN - KOUD SPOOR

Bij uitgeverij A.W. Bruna verschijnt 'Koud spoor', de tweede thriller van rechercheur Carina van Leeuwen.

Terwijl een hittegolf het land teistert, worden in Den Haag, verspreid over de stad, vuilniszakken gevonden met afgezaagde lichaamsdelen erin. Wie het slachtoffer is, is onduidelijk. Tegelijkertijd krijgen forensisch rechercheur Renee Spaan en haar collega's te maken met de dood van de zonderling Ewoud Ravensberger. Omdat er twijfels zijn over de doodsoorzaak, wordt er sectie verricht. Het lijkt een tragische, maar verder onopvallende zaak, totdat Spaan een lugubere ontdekking doet die alles volledig op zijn kop zet.

Maar wat Spaan tijdens die lange, hete zomer misschien nog wel het meest bezighoudt, is een zaak die 25 jaar oud is. Wat is er precies gebeurd op die dag dat haar vader, die ook bij de politie zat, betrokken was bij een inval in een xtc-lab? Hoe is hij precies om het leven gekomen? En waarom wil iemand koste wat kost voorkomen dat Spaan zich in deze zaak verdiept?

Carina van Leeuwen werd geboren in Soesterberg en groeide op in het midden van het land. Ze werkte als operatieassistente in verschillende ziekenhuizen in binnen- en buitenland, voordat ze in 1991 in dienst trad bij politie Haaglanden. Na een korte periode in de uniformdienst werd ze opgeleid tot een van de eerste vrouwelijke technisch rechercheurs. Het forensisch onderzoek werd haar grote passie.

Carina van Leeuwen - Koud spoor. Uitgeverij A.Bruna, 288 pag., € 19,95. ISBN 978 94 0050 215 4.                                                                                                                            

Gesignaleerd 391 (nieuws, 2015)

vers van het mes!

MICHAEL KORYTA - ZIJ DIE MIJ DOOD WENSEN

Bij uitgeverij Cargo verschijnt 'Zij die mij dood wensen' van de Amerikaanse thrillerauteur Michael Koryta.

De veertienjarige Jace Wilson is getuige van een brute moord. Ter bescherming krijgt hij van de politie een nieuwe identiteit en moet hij zich verbergen in een kamp voor moeilijk opvoedbare tieners in de wildernis van Montana. Maar de moordenaars geven niet op voor ze Jace gevonden hebben en dode systematisch iedereen die in de weg staat bij hun zoektocht naar de jongen.

In zijn wanhopige vlucht om te overleven krijgt Jace onverwacht hulp van Hannah, die als opzichter verantwoordelijk is voor het melden van bosbranden. Maar de tijd dringt, de bossen staan in brand, en zij die Jace Wilson dood wensen komen steeds dichterbij.

Voormalig privédetective en journalist Michael Koryta (Bloomington, 1982) studeerde af aan de universiteit in Indiana met een graad in het strafrecht. Zijn werk wordt in meer dan vijftien landen uitgegeven. Hij was 21 toen zijn thrillerdebuut in de VS direct op de shortlist van de Edgar Award belandde. 'Zij die mij dood wensen' is door Wall Street Journal, iBooks en Amazon.com uitgeroepen tot Thriller van het Jaar. De filmrechten zijn verkocht aan 20th Century Fox.

Michael Koryta - Zij die mij dood wensen. Vertaling: Dennis Keesmaat. Uitgeverij Cargo, 384 pag., € 19,90. ISBN 978 90 234 87005.

Scherp gesneden (nieuws, 2015)

OUD-LPF-MINISTER SPEELT 'RISKANT SPEL'

Herman Heinsbroek. Dat was toch die LPF-minister van Economische Zaken die zich met zijn eigen Bentley naar de ministerraad liet rijden, openlijk bekvechtte met collega-minister Eduard Bomhoff en na nog geen drie maanden zijn ontslagbrief schreef? Ja, daarnaast was hij diplomaat, platenbaas en bestierde hij korte tijd een datingsite. Sinds vandaag is Heinsbroek ook thrillerauteur.

'Riskant Spel' heet zijn 'politiek geëngageerde' thriller, die bij Umbrella Park Publishing in Vught is verschenen. Daarin kidnapt de ontspoorde wereldverbeteraar Bram Rietveld mediatycoon Ben Zandstra en zijn dochter Maya. Het is de ontvoerder niet te doen om losgeld. Hij vindt dat Zandstra met zijn media-imperium alle fatsoensnormen om zeep helpt en daar wil hij met de ontvoering aandacht op vestigen.

Wat vader en dochter vervolgens doormaken, is pure horror. Maar tegelijkertijd wordt de ontvoering voor hen een ontdekkingsreis. Ze komen veel te weten over zichzelf, over de verhouding tot elkaar, hun familie, de maatschappij. En een ongemakkelijke vraag dringt zich aan hen op: is het wel alleen waanzin die de kidnapper drijft? Heeft hij niet toch een punt?

Herman Heinsbroek heeft de zegen gekregen van Theo Veenhof, eindredacteur van de Nederlandse vertalingen van de thrillers van Dan Brown. In een verklaring van de uitgeverij meldt Veenhof: ''Herman Heinsbroek geniet in Nederland brede bekendheid als een onorthodoxe, out of the box denkende ondernemer, politicus en mediaman. Nu maken we voor het eerst kennis met een Heinsbroek die we nog niet kenden: de literator. Heinsbroek zou Heinsbroek niet zijn als hij in zijn roman geen blijk gaf van zijn engagement. Maar hij weet dat te verpakken in een scherp gesneden, bloedstollend spannende pageturner. Herman Heinsbroek is een te markante man om onomstreden te zijn, maar vriend en vijand zullen het over één ding eens zijn: we zijn een thrillerauteur van formaat rijker."

Bescheidenheid is Heinsbroek vreemd. Zijn konterfeitsel siert pontificaal de cover van 'Riskant Spel'. En vanzelfsprekend wil hij ook nog wel wat kwijt over zijn debuutthriller. ''Het boek behandelt vanuit verschillende gezichtspunten en in een spannende setting een actueel onderwerp: de invloedrijke rol die de media spelen in ons dagelijks leven. Gaat het alleen nog maar om oplage- en kijkcijfers? Bepalen de media steeds meer onze gemoedstoestand, ons oordeel en ons gedrag en worden daarbij de journalistieke spelregels nog wel serieus genomen? Kortom worden we geleefd? Een boek dat je, als ik de vele proeflezers mag geloven, in een ruk wilt uitlezen, dat naar ik hoop tot nadenken stemt én met een verrassend einde.'' Heinsbroek pitcht eerder deze week overigens zijn thriller bij kijkcijferkanon 'De Wereld Draait Door'.

(Bron: Hebban|Crimezone)

Horrorscenario (nieuws, 2015)

ESTHER VERHOEF KIEST ANDERE UITGEVER VOOR NIEUWE THRILLER

'Lieve mama' is de titel van de nieuwe thriller van bestsellerauteur Esther Verhoef, die in april van dit jaar in de winkels moet liggen. Verrassend is dat de schrijfster haar nieuwe boek niet via Ambo|Anthos op de markt brengt, maar voor een andere uitgeverij heeft gekozen. Het was tijd voor 'een andere chemie'.

Prometheus is de uitgeverij die de eerstvolgende thriller van Esther Verhoef uitbrengt. Uitgeverij Ambo|Anthos die sinds 2006 de boeken van de Brabantse schrijfster met succes publiceert, heeft deze keer het nakijken.

'Lieve mama' vertelt het verhaal van verpleegkundige Helen. Zij is getrouwd met Werner, een succesvol horecaondernemer. Samen hebben ze drie kinderen van dertien, vijftien en zeventien.

De achttienjarige Ralf woont nog bij zijn ouders. Zijn leven draait om zijn auto, zijn vrienden en geld verdienen. Hij laat zich meesleuren in een misdadig plan: een overval op de woning van Helen en Werner. Op de bewuste avond ontvouwt zich een horrorscenario. Maar daarmee is de nachtmerrie voor Helen nog maar pas begonnen.

De auteur bevestigt dat haar nieuwe thriller bij Prometheus verschijnt. Maar ze benadrukt dat ze niet is 'overgestapt'. ''De rest blijft hetzelfde.'' Verhoefs thrillers en romans worden nu bijna tien jaar door Ambo|Anthos uitgegeven. ''Naar beider volle tevredenheid'', licht Verhoef toe. ''Onze samenwerking is plezierig en goed, maar na zo'n lange tijd ook wel wat veilig. De wisselwerking tussen schrijver en uitgeverij is heel intens en bepalend voor mijn visie op mijn werk en op het vak. Ik merkte dat ik het na zo'n lange, intensieve periode nodig had om eens een andere chemie te ervaren. Mai Spijkers' persoonlijkheid en zijn benadering van het vak maakte me nieuwsgierig naar Prometheus; een onafhankelijke uitgeverij met een interessant fonds.''

Dat haar nieuwe thriller bij Prometheus uitkomt, betekent niet dat ze met Ambo|Anthos breekt, benadrukt de schrijfster. ''Ik ben bezig met nieuwe boeken die in de komende jaren gewoon bij hen blijven verschijnen.''

Esther Verhoef is een van de succesvolste schrijvers van Nederland. Van haar psychologische thrillers en romans werden bijna 1,9 miljoen exemplaren verkocht. Verhoefs werk is in tal van talen verschenen en meerdere malen bekroond en genomineerd. Ze won o.a. de NS Publieksprijs, de Hebban Crimezone Award en de Diamanten Kogel. Overigens is het niet de eerste keer dat Verhoef een uitstapje naar een andere uitgeverij maakt. In mei vorig jaar verscheen het door haar en collega Daniëlle Hermans geschreven non-fictie boek 'Stil in mij' bij uitgeverij A.W. Bruna. In het boek doen tientallen vrouwen hun relaas over seksueel misbruik en fysiek en psychisch geweld door nonnen binnen de rooms-katholieke kerk.

(Bron: Hebban|Crimezone)

Overspel en bedrog en zo (nieuws, 2015)

'DE EETCLUB' EN 'DEBET' WORDEN TELEVISIESERIE

Ibiza

Van de thrillers 'De eetclub' en 'Debet', kassuccessen van Saskia Noort, wordt één langlopende televisieserie gemaakt. Bovendien wordt de thriller 'Koorts' uit 2011 verfilmd.

Saskia Noort maakte dat donderdag 15 januari bekend in de talkshow 'RTL Late Night'. "We zijn het woensdag pas overeen gekomen. Ik ben bezig met het ontwikkelen van deze serie samen met Endemol'', zei Noort. ''Het zijn twee verhalen die 10 jaar uit elkaar liggen, we gaan er nog van alles bij verzinnen. Er komt een staartje naar 'Debet'."

Bij welke omroep de serie te zien zal zijn kon de schrijfster nog niet zeggen. Eind vorig jaar kwam haar thriller 'Nieuwe buren' als serie bij RTL4 op het scherm.

'De eetclub' werd in 2004 door uitgeverij Anthos op de markt gebracht en groeide uit tot het bestverkochte boek van Noort tot dusver. Inmiddels zijn 580.000 exemplaren van het boek verkocht. Het boek verhaalt over een groepje van vier welgestelde echtparen die in het dorp Bergen luxe villa's bewonen. Dan komt een van de leden om bij een brand in zijn huis; zijn vrouw en kinderen ontkomen ternauwernood. Terwijl de overige leden de schijn van vriendschap ophouden, is er in werkelijkheid sprake van een wereld van overspel, bedrog, financiële malversaties en uiteindelijk zelfs moord. 'Debet', dat in 2013 verscheen, volgt de leden van de eetclub tien jaar later.

Noort liet verder weten druk bezig te zijn met het schrijven van een filmscenario van haar boek 'Koorts'. ''Ik hoop dat de film volgend jaar komt." 'Koorts' vertelt over twee Nederlandse vriendinnen die zich twee weken op het party-eiland Ibiza heel anders hadden voorgesteld.

(Bron: Hebban|Crimezone)

Intensive care (nieuws, 2015)

SCHRIJFSTER RUTH RENDELL IN KRITIEKE TOESTAND

De Britse misdaadschrijfster Ruth Rendell verkeert sinds woensdag 7 januari in een kritieke, maar stabiele toestand nadat zij vorige week door een beroerte was getroffen. Dat heeft haar uitgever meegedeeld.

Uitgeverij Hutchinson - Penguin Random House liet in een verklaring weten dat Ruth Rendell door een 'ernstige beroerte' was getroffen. ''Ze verblijft op de afdeling intensive care van het ziekenhuis'', aldus de uitgeverij. ''Haar zoon Simon Rendell wijkt niet van haar zijde en dankt iedereen voor zijn steun. De familie van de schrijfster verzoekt eenieder haar privacy te respecteren, terwijl de artsen haar de best mogelijke behandeling geven.''

De Franse uitgever van de Rendell-romans, Jean-Claude Berline, liet een somberder bericht horen. Hij zei: ''Ze verkeert al enkele dagen in een coma en haar toestand lijkt onomkeerbaar."

De 'Queen of Crime', die ook schrijft onder het pseudoniem Barbara Vine, heeft een zetel in het Britse Hogerhuis voor de Labour Party. Rendell is het meest bekend van haar tientallen psychologische thrillers met inspecteur Wexford in de hoofdrol.

Rendell had recent het manuscript voor een nieuwe roman bij haar uitgeverij ingeleverd. Het boek moet in de herfst op de markt verschijnen. Haar jongste boek was 'The Girl Next Door', dat vorig jaar uitkwam, tegelijk met een jubileumuitgave van haar debuut 'From Doon With Death', dat een halve eeuw geleden verscheen.

De auteur begon haar carrière als verslaggeefster voor een lokale krant. Ze nam ontslag nadat ze een artikel had geschreven over het jaarlijkse diner van een tennisclub, zonder erin te vermelden dat een van de sprekers tijdens die gelegenheid was overleden.

(Bron: The Daily Telegraph)

Wordt verwacht 382 (nieuws, 2015)

SCHOONDOCHTER STEPHEN KING LAAT DENNIS LEHANE HUIVEREN

Kelly Braffet

Tientallen bestsellers heeft pater familias Stephen King op zijn naam staan. Maar zijn gezin kan er ook wat van: echtgenote Tabitha schrijft romans, zonen Joe Hill en Owen King produceren thrillers en verhalenbundels. Ook schoondochter Kelly Braffet beweegt zich in het thrillergenre.

'Red jezelf', dat in april 2015 bij uitgeverij The House of Books verschijnt, is al de derde thriller van Kelly Braffet. Eerder publiceerde ze 'Josie and Jack' en 'Last Seen Leaving'. Volgens de uitgeverij is bestsellerauteur Dennis Lehane ondersteboven van het werk van Braffet. Over 'Red jezelf' schreef hij: 'Een zinderende thriller waar je nog lang van na huivert.'

'Red jezelf' is een thriller over een Amerikaans gezin dat ontwricht raakt na een dodelijk ongeluk. Zoon Patrick probeert zijn leven weer op de rit te krijgen nadat zijn vader in de gevangenis is beland voor het veroorzaken van een ongeluk. Patricks baantje bij de buurtwinkel biedt hem weinig aantrekkelijke vooruitzichten en thuis heeft de vriendin van zijn broer hun vriendschap verheven tot een nieuwe vorm van ongemak.

Patrick wordt gestalkt door Layla, die een vriendschap van hem eist om redenen die hij niet doorziet. Ondanks zijn pogingen zijn normale leven van voor het ongeluk op te pakken, zinkt Patrick steeds dieper weg in de donkere realiteit.

Kelly Braffet (1976) woont in New York met haar man, schrijver Owen King, de zoon van Stephen King. Op haar website laat Braffet weten dat ze van caramel houdt en dol is op alles wat zacht en donzig is en op gestreepte dingen. Ze heeft een afschuw van passievruchten, sneeuw en het gevoel van je arm als je bloeddruk wordt opgemeten.

Andere nieuwe titels:

Bear Grylls - 'Doodsvlucht'  (mei 2015). Actiethriller rond Dan Ranger, ex-militair van de SAS en eigenaar van succesvol outdoorbedrijf. Rijke zakenlui, sporters en beroemdheden beproeven met hem hun geluk in de wildernis. Als Ranger met zijn team boven de jungle van de Amazone worden gedropt, raken ze verstrikt in een geheime missie van neo-nazi's.

David Ellis - 'Het laatste alibi'  (april 2015). Advocaat Jason Kolarich neemt de zaak van James Drinker op zich, een man die wordt verdacht van de moord op twee vrouwen. Kolarich wantrouwt zijn cliënt, maar besluit hem toch te helpen. Tot er opnieuw slachtoffers vallen.

Clive Cussler en Dirk Cussler - 'Storm in Havana'  (april 2015). Als Dirk Pitt een giftig virus onderzoekt in de Caribische Zee dat een bedreiging lijkt te vormen voor de Verenigde Staten, raakt hij onbedoeld betrokken bij een gevaarlijk politiek spel: de strijd om de macht op Cuba.

Yrsa Sigurdardottir - 'Kijk naar mij'  (maart 2015). Een verzorgingstehuis voor gehandicapten brandt tot de grond toe af. Er is slechts één overlevende: Jakob, een jongen met het syndroom van Down. Hij wordt veroordeeld voor het stichten van de brand en opgenomen in een gesloten psychiatrische inrichting. Een van zijn medegevangenen gelooft echter in Jakobs onschuld en vraagt advocate Thora Gudmundsdóttir de zaak te heropenen.

Sebastian Fitzek - 'Passagier 23'  (maart 2015). Politiepsycholoog Martin Schwarz heeft tijdens een vakantie op een cruiseschip zijn vrouw en zoontje verloren. Niemand heeft ooit kunnen ophelderen wat er tijdens die reis is gebeurd en Martin blijft achter als een mentaal wrak. Dan krijgt hij een mysterieus telefoontje van een oudere dame die beweert meer van de zaak te weten.

(Bron: Hebban|Crimezone)

Exit (nieuws, 2015)

BEDENKER VAN 'DE WREKERS' OVERLEDEN

De Britse scenarioschrijver Brian Clemens is zaterdag 10 januari op 83-jarige leeftijd overleden. Clemens was de bedenker van de succesvolle televisieserie 'The Avengers', over een stel geheim agenten in het Verenigd Koninkrijk. De reeks werd in de jaren zestig in Nederland uitgezonden onder de titel 'De Wrekers'.

Brian Clemens schreef in 1961 de pilotaflevering van 'The Avengers'. Daarna bleef hij de scenarist en producer voor de serie, die van 1961 tot 1969 in Engeland werd uitgezonden. De KRO bracht de reeks, die in totaal 161 afleveringen telde, van 1966 tot 1971 op de buis. De Wrekers werd diverse malen herhaald, zoals in 1974, 1984, 2003 en 2004. Zowel Veronica als RTL5 zond in de jaren negentig eveneens afleveringen uit.

De serie bracht acteur Patrick Macnee grote bekendheid. Hij vertolkte de rol van geheim agent John Steed, die steevast 'gewapend' was met een bolhoed en een paraplu. Lange tijd was zijn vrouwelijke partner Emma Peel (gespeeld door Diana Rigg), een zelfverzekerde, coole en modebewuste verschijning, die meerdere vechttechnieken volledig beheerste. In de jaren zeventig keerde de serie terug onder de naam 'The New Avengers', met Macnee als Steed, maar deze keer met twee nieuwe partners, Mike Gambit (Gareth Hunt) en Purdey (Joanna Lumley).

Clemens schreef ook afleveringen voor andere televisieseries, zoals 'Darkroom', 'Remington Steele' (met Pierce Brosnan), 'The Persuaders' en 'Bergerac'. Hij was ook de auteur van enkele thrillers, waaronder 'The Devil at Midnight' (2001) en 'Murder Weapon' (2012).

De beste uitgeverij (column, 2015)

BEVUILD NEST

(Door Peter de Zwaan)

Vorig jaar had ik het al gehoord, maar ik was vergeten het in mijn hoofd op te slaan in de afdeling ‘column over maken’. Dat komt er van als je druk bent met serieus werk, je vergeet de leuke dingen zoals korte stukjes schrijven.

Ruim een maand geleden hoorde ik het van drie collega’s, kort achter elkaar, maar nog daalde het niet in.

Vanmorgen dacht ik eraan omdat ik in een krant een stuk las waarin de vraag centraal stond waarom mensen rond Ernst Jansen Steur de neuroloog niets in de weg legden toen hij patiënten tot wanhoop, armoede en, in één geval, de dood dreef.

Toen pas schoot me te binnen dat ik een nest had bevuild.

Het nest van Cargo, onderdeel van De Bezige Bij.

Ik wist niet dat ze een nest hadden, maar blijkbaar is het er en het is vervuild.

Mijn schuld.

Ik hoop dat het schoon is te krijgen en als er een werkster door overspannen raakt, wil ik met plezier iets bijdragen in de kosten, al was het maar om het schuldgevoel kwijt te raken.

Ik schreef ‘De Loverman’, de misdaadroman waarin ik afreken met de mensen die Jansen Steur jarenlang zijn gang lieten gang. Ik deed zelfs (op verzoek) iets wat ik nooit eerder had gedaan: toen de eerste versie op papier stond, stuurde ik die naar de uitgeverij: ‘Kijk, zo wordt het ongeveer, wat vind je ervan?’

Geen enkele reactie.

Die kwam wel toen het boek af was.

‘Prachtig boek,’ ik citeer letterlijk, ‘maar niet commercieel genoeg.’

Als een uitgever je boek niet goed genoeg vindt, kun je er over praten. Als hij het niet commercieel genoeg vindt, kun je dat ook, maar dan moet je niet Peter de Zwaan heten. Ik schrijf boeken, ik schrijf geen commerciële boeken, daar hebben we Suzannes Vermeer voor.

Ik zei zoiets als: ‘Oké, dan niet,’ en ging mijn eigen weg. Achter op 'De Loverman' zette ik ‘Prachtig boek, maar niet commercieel genoeg.’ Helemaal de waarheid. Geen woord gelogen.

Werden ze heel boos door, bij Cargo.

Ik had het eigen nest bevuild.

Eigen nest?

Als je weg bent, is het je nest niet meer. Dan is het nest van een ander en laat die maar zorgen dat het op orde blijft.

Dat ik het er hier over heb, is omdat het natuurlijk wel een beetje godgeklaagd is. Een uitgever negeert volkomen dat je je een jaar lang het schompes hebt gewerkt, zegt dat hij het niet zal publiceren omdat het niet commercieel genoeg is en wordt daarna boos als je laat merken dat je dat niet leuk vindt.

Ik heb De Bezige Bij altijd de beste uitgeverij van het land gevonden en ik vind dat nog steeds. Ik ben groot geworden met de prachtige boeken die in de jaren vijftig, zestig, zeventig verschenen: Apie Prins ‘Ik ga m’n eige baan’, Simon Vinkenoog ‘VogelVRIJ’, C.B. Vaandrager ‘De hef’. Er waren er meer, veel meer. Ik heb ze nog steeds, en ik weet wel zeker dat ze destijds bij De Bezige Bij niet riepen: ‘Hoi, kassakrakers’.

Als de geest van nu toen had geheerst, was veel moois niet verschenen.

(Deze column is ook te lezen op de website www.peterdezwaan.nl)


Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor acht van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 die prijs. In 2013 verscheen zijn nieuwe thriller 'De Loverman' bij zijn eigen uitgeverij Zwarte Zwaan. Vorig jaar publiceerde uitgeverij Conserve 'In mijn hoofd', een roman over alzheimer. De Zwaan werkt aan een nieuwe Jeff Meeks-thriller, getiteld 'De dwergbowler'.

De stem (nieuws, 2015)

DE DRIE M'S VAN AANKLAGER PASCALE BRUINEN

Dat advocaten en zelfs zij die van het tableau geschrapt zijn, boeken schrijven, is alom bekend. Sommigen boeren zelfs veel beter met hun legal thrillers, dan met hun geploeter in de rechtszaal. Dat een aanklager een boek publiceert, komt minder vaak voor. Officier van justitie Pascale Bruinen beschrijft haar werk in 'Mijn eerste lijk is gelukkig vers'.

Een uniek kijkje achter de schermen van de misdaadbestrijding. Dat belooft uitgeverij De Fontein met het boek 'Mijn eerste lijk is gelukkig vers' van Pascale Bruinen. Zij is officier van justitie in Maastricht. Zondag 25 januari overhandigt de auteur, die wekelijks haar werk belicht in een column in het AD, het eerste exemplaar aan mr. H.J. Bolhaar, voorzitter van het College van procureurs-generaal. Twee dagen later ligt het boek in de winkel.

Bruinen speelt in haar boek vooral in op het menselijke aspect van haar werk. Immers, het boek moet antwoord geven op de vraag welke gevoelens, emoties en twijfels er schuil gaan achter 'die strenge, zwarte toga' van de officier van justitie. Ze beschrijft met een volgens De Fontein 'open en eerlijke blik' haar ervaringen tijdens strafzittingen, nachtelijke diensten en het leiden van opsporingsonderzoeken van de politie. Voorop staat dat zij als officier van justitie dan wel 'één en ondeelbaar' is, maar dat ze als persoon juist de som van drie delen is: 'magistraat, mens en moeder'.

In het voorwoord, dat door de uitgeverij alvast verstrekt is, geeft Bruinen een opmerkelijk stevig signaal af. Bruinen wil met haar boek 'een broodnodig tegengeluid' laten horen 'in de kakofonie' die strafpleiters 'al sinds jaar en dag' produceren in de media. Volgens Bruinen komen de Hiddema's, Spongs en Ankers louter en alleen op voor de belangen van hun cliënten. ''Maar als officier van justitie vertegenwoordig ik de hele maatschappij.''

Zonder blikken of blozen stelt Bruinen dat zij 'de stem' is van de hardwerkende middenstander die bestolen is door zijn eigen personeel, van de juwelier die voor de derde keer op brute wijze is beroofd en van de kleuter die seksueel misbruikt is door haar vader. Ze schrijft dat dit boek een nadere kennismaking is met iemand die een gevaarlijke verdachte eens níét tegen beter weten in probeert vrij te krijgen, maar juist haar best doet deze achter de tralies te zetten.

Overigens is Bruinen ook jarenlang werkzaam geweest als advocaat. Ze heeft eind jaren negentig met name slachtoffers in letselschadezaken bijgestaan.

(foto auteur: Jacqueline de Haas)

Exit (nieuws, 2015)

SCHRIJVER VAN 'DOG SOLDIERS' OVERLEDEN

Schrijver Robert Stone, die in zijn boeken vaak de onderkant van de Amerikaanse maatschappij verkende, is zaterdag overleden in zijn huis in Key West. Stone, die leed aan een chronische longziekte, is 77 jaar geworden.

Robert Stone won de National Book Award voor zijn tweede roman 'Dog Soldiers' in 1975, was tweemalig finalist in de race om de Pulitzer Prize en ontving vele andere literaire prijzen en beurzen. 'Dog Soldiers' dat kort na het einde van de Vietnamoorlog werd gepubliceerd, vertelt het verhaal van een oorlogscorrespondent, die betrokken raakt bij heroïnesmokkel. Het boek werd verfilmd als 'Who'll stop the rain', met Nick Nolte (foto) in de hoofdrol.

Stone schreef later nog meer romans, waaronder 'A Flag for Sunrise' (1981), 'Outerbridge Reach' (1992), 'Damascus Gate' (1998) en 'Bay of Souls' (2003). Zijn laatste boeken zijn 'Fun with Problems' (2010), een bundel met verhalen vol zwarte humor, en de roman 'Death of the Black-Haired Girl' uit (2013).

Robert Stone werd geboren op 21 augustus 1937 in Brooklyn. Hij werd opgevoed door zijn moeder, een onderwijzeres in New York. Toen hij zes jaar was werd zijn moeder die aan schizofrenie leed, opgenomen in een inrichting. Stone heeft zijn vader nooit gekend: die verliet het gezin kort na de geboorte van zijn zoon. Robert Stone woonde tot zijn tiende in een katholiek weeshuis.

Hij was een rebelse tiener en werd tijdens zijn laatste jaar van school gestuurd. Daarna sloot hij zich aan bij de Amerikaanse marine. Die baan bracht hem naar plekken als Antarctica en Egypte.

Stone debuteerde in 1966 met 'A Hall of Mirrors', een roman gesitueerd in New Orleans, waar de politieke scene wordt gedomineerd door racisme. Dit boek werd vier jaar later verfilmd als 'WUSA'.

(Bron New York Times)

Gesignaleerd 390 (nieuws, 2015)

vers van het mes!

BRAD THOR - OPERATIE SNOW DRAGON

Bij uitgeverij Karakter is verschenen 'Operatie Snow Dragon' van de Amerikaanse thrillerauteur Brad Thor.

Nadat een CIA-agent op mysterieuze wijze overzees komt te overlijden, treedt zijn voornaamste informant naar voren met een opzienbarende en dreigende claim. Er is echter een probleem, niemand weet of ze te vertrouwen is. Maar als er zes uitwisselingsstudenten vermist raken, twee vliegtuigpassagiers van naam en plek verwisselen en een vluchteling die politiek asiel aanvraagt, wordt gearresteerd, wordt een serie fatale gebeurtenissen in gang gezet.

Met een ophanden zijnde verwoestende aanval op de Verenigde Staten ziet de kersverse Amerikaanse president zich genoodzaakt zich te wenden tot antiterrorisme-expert Scot Harvath om twee van de meest gevaarlijke missies ooit uit te voeren. De overkoepelende missie, met de codenaam Operatie Snow Dragon, is uiterst geheim. Ontdekking ervan kan tot een oorlog leiden.

Brad Thor heeft zowel voor als achter de schermen gewerkt in de televisiewereld, als producent en schrijver van tv-programma's, maar ook als expert op het gebied van terreurbestrijding. In 2008 volgde hij een zogenaamd Black Ops-team in Afghanistan om research te doen voor een van zijn thrillers. 'Operatie Snow Dragon' is na 'Geheime orde' en 'Zwarte lijst' Thors derde thriller bij Karakter Uitgevers.

Brad Thor - Operatie Snow Dragon. Vertaling: Jan Mellema en Janet Limonard-Harkink. Uitgeverij Karakter, 344 pag., € 19,95. ISBN 978 90 452 0578 6.

Een handje helpen (column, 2015)

FUNRECHT

(Door Peter de Zwaan)

Lang heb ik gedacht dat het door drank kwam, of door te veel afspraken, maar steeds vaker denk ik: het zijn rimpels door zorgen. Het zijn barre tijden in het boekenvak en dat kun je aan de uitgevers zien. Er moeten listen worden verzonnen om boeken aan de man te brengen. Grotere kortingen bijvoorbeeld, op voorwaarde dat de boeken dan dichter bij de kassa komen te liggen. Of een funrechtszaak.

Ik zou kiezen voor funrecht, want voor je het weet geven alle uitgevers te hoge boekhandelskortingen en heb je na verloop van tijd de oude situatie terug, alleen verdien je minder waardoor je extra rimpels krijgt.

Funrecht dus, rechtszaken waarvan je weet hoe ze aflopen, maar waarmee je publiciteit genereert: er is altijd wel een krant die er inloopt.

Het enige dat me er aan interesseert, is de voorgeschiedenis.

Neem Emma Curvers met haar debuut. Ik denk dat het als volgt is gegaan.

‘Zeg, pap, ik heb een boek geschreven, help je me een handje?’

‘Graag schat, zeg maar wat ik moet doen.’

‘Je moet doen of je kwaad op me bent en een rechtszaak beginnen.’

‘De hoofdpersoon in je boek heet toch Kostons? Wat heeft dat met Curvers te maken?’

‘Niks. Maar er staan een paar dingen in waar je kwaad om kunt worden. Best wel. Psychoses en depressies en zo, suïcidale neigingen.’

‘Ik leef toch nog?’

‘Het had best gekund van niet. Werk nou eens een keer een beetje mee.’

Het blijft toch je kind, dus pa zei: ‘Goed, lieverd. Als het je een handje verder helpt, bel je maar een advocaat.’

Het werd natuurlijk niks, maar de beoogde aandacht kwam er.

Een poosje eerder: Saskia Noort en Liselotte Stavorinus. Ik hoor het Saskia nog zeggen op een boekenbijeenkomst waar ze zei dat vrouwen elkaar moeten helpen: ‘Womenpower.’ Vuistje gebald.

‘Zeg, Sas, help me de brug eens over. Ik heb iets gemaakt wat op jouw werk zou kunnen lijken. Jij hebt een naam, ik niet, meisjes onder elkaar. Doen?’

Waarom zou je het laten, aan funrecht val je je geen buil en er worden zoveel boeken gemaakt dat er altijd gemeenschappelijke elementen zijn. In misdaadromans wordt nogal eens gemoord en alle lijken lijken op elkaar, nou dan.

Eén element zal ik nooit vergeten. In beide boeken is ‘twijfel over wat aan te trekken bij het eerste feestje van een nieuwe vriendin’ en in een krant las ik dat het draaide om een wit rokje.

Het is te ontroerend om te willen controleren en zo mooi dat het waar behoort te zijn. Een wit rokje.

Toevallig zijn Saskia en ik vier handen op één buik. We weten nog niet welke buik, maar met de handen zitten we goed.

Ik ga dus in mijn volgende boek een vrouw een wit rokje geven. Sterker: ik geef alle vrouwen een wit rokje en als ik er Saskia een plezier mee doe ook alle mannen.

Onthoud alvast de titel: ‘De dwergbowler’.

Ik verwacht er veel van.

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor acht van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 die prijs. In 2013 verscheen zijn nieuwe thriller 'De Loverman' bij zijn eigen uitgeverij Zwarte Zwaan. Vorig jaar publiceerde uitgeverij Conserve 'In mijn hoofd', een roman over alzheimer. De Zwaan werkt aan een nieuwe Jeff Meeks-thriller, getiteld 'De dwergbowler'. 

Cijfers en letters (nieuws, 2015)

ESTHER VERHOEF SCHREEF BESTVERKOCHTE THRILLER VAN 2014

Esther Verhoef heeft met 'De kraamhulp' de bestverkochte thriller van 2014 geschreven. Van het boek werden 143.603 exemplaren verkocht, blijkt uit een overzicht van de Stichting CPNB.

'De kraamhulp' was vorig jaar overigens niet het meest verkochte boek. Die eer ging naar 'Kieft' van Michel van Egmond (VI Boeken). Met 159.163 exemplaren staat de biografie van de voetballer bovenaan in de CPNB Top 100. Het boek won in november ook al de NS Publieksprijs. Op de tweede plaats staat 'Band-it!' van Colleen Dorsey (Kosmos Creatief). Van het boek rond de looming rage vonden 144.758 exemplaren de weg naar de consument. Esther Verhoefs thriller, die in oktober de Hebban Crimezone Publieksprijs voor beste thriller van het jaar won, eindigde op de derde plaats. Volgens de CPNB is in 2014 in totaal voor € 485,1 miljoen aan algemene boeken verkocht.

De CPNB Top 100 telt 22 spannende boeken. De lijst met bestverkochte thrillers in 2014:

100.000-125.000 verkochte exemplaren:
Rosamund Lupton - Zusje

75.000-100.000 exemplaren:
Nicci French - Donderdagskinderen
Karin Slaughter - Veroordeeld

60.000-75.000 exemplaren:
Terry Hayes - Ik ben Pelgrim
Dan Brown - Inferno

50.000-60.000 exemplaren:

Saskia Noort - Debet
Suzanne Vermeer - Goudkust
Isabel Allende - Ripper

40.000-50.000 exemplaren:
geen titels

30.000-40.000 exemplaren:
Simone van der Vlugt - Vraag niet waarom
David Baldacci - Doelwit
Lars Kepler - Stalker
Robert Harris - De officier
Suzanne Vermeer - Winterberg

Jo Nesbø - De zoon

25.000-30.000 exemplaren:
Marelle Boersma - Vals alarm
Stephen King - Mr. Mercedes

Meer dan 20.000 exemplaren:
Rosamund Lupton - Later
John Grisham - Dilemma
David Baldacci - De ontsnapping
Robert Galbraith - Koekoeksjong
Corine Hartman - Bloedlijn
Wouter Lamans & Marijn Schrijver - Mocro maffia

(Bron: Hebban|Crimezone)

Aanmoedigen en motiveren (nieuws, 2015)

PIETER ASPE KRIJGT EIGEN PRIJS

De Vlaamse bestsellerauteur Pieter Aspe lanceert dit jaar zijn eigen prijs: de Aspe Award. Daarnaast krijgt de schrijver ook zijn eigen imprint bij uitgeverij Manteau, Aspe NV.

De naar Pieter Aspe vernoemde award is een idee van Karel Dierickx, zijn uitgever, vertelt de schrijver in Knack. De prijs loopt parallel aan de lancering van een eigen fondslijn: Aspe NV. ''Het doel is auteurs aantrekken en ze uitgeven'', aldus Aspe. ''Bij Aspe NV zouden ook andere genres dan misdaadverhalen komen. We zien het ruimer en denken niet per se uitsluitend aan Vlamingen.''

De Aspe Award wordt in het najaar uitgereikt op de Boekenbeurs. Aspe: "Het is een verhalenwedstrijd met een serieuze prijs. Niet zomaar een kleinigheid. We willen mensen die korte verhalen schrijven aanmoedigen en motiveren. Ze meteen begeleiden, hun vragen beantwoorden. We beginnen met korte misdaadverhalen, ook omdat dit het gemakkelijkst is. Aan romans is meer werk. Voor de auteur én voor wie ze moet beoordelen.''

De Vlaamse schrijver kan zich voorstellen dat er nogal wat mensen een paar korte verhalen in de lade hebben liggen en nu naar buiten zullen komen. In april zal meer over de prijs bekend worden gemaakt. In die maand verschijnt ook de zesendertigste misdaadroman van Aspe, getiteld 'De doos'. De thriller speelt zich deels af op Kreta en draait rond de moorden in Vlaanderen op de zoon van een verzetsheld en op een vermeende collaborateur.

(Bron: Knack)

Perziken op sap (nieuws, 2015)

PRIJS VOOR THRILLER OVER HELDIN MET DEMENTIE

'Ze is zoek', de thriller van de Britse Emma Healey over een tachtigjarige, demente speurder, is bij de Costa Book Awards als eerste geëindigd in de categorie beste debuut. Het boek dingt nu mee naar de titel Costa Book of the Year, die later deze maand bekend wordt gemaakt.

Emma Healey werkte gedurende vijf jaar aan de thriller die geïnspireerd is door het leven van haar grootmoeder. Ze schreef tijdens de lunchpauzes van haar werk bij een kunstgalerie in Londen.

'Ze is zoek' vertelt het verhaal van Maud, een bejaarde vrouw die kampt met dementie. Ze koopt perziken op sap terwijl ze al een kast vol heeft, vergeet de thee te drinken die ze zelf inschonk en schrijft briefjes als geheugensteuntje. Maar ze is er heilig van overtuigd dat haar vriendin Elizabeth vermist is. Ze gaat op onderzoek uit en is vastbesloten een zeventig jaar oud mysterie op te lossen.

Volgens de jury van de Costa Book Awards is 'Ze is zoek' een 'zeer speciaal boek'. De thriller had de jury 'vanaf de eerste pagina' in zijn greep. Een beklemmend boek en met grote vakmanschap geschreven, concludeerde de jury.

Emma Healey wilde een boek over dementie schrijven, omdat de aandoening in haar familie voorkomt. Haar oma, die aan de ziekte lijdt, zei op een dag dat haar vriendin verdwenen was. Die uitlating gaf de aanzet tot het bedenken van de plot, aldus Healey. Haar andere grootmoeder was een bedreven verhalenverteller. ''Ik gebruikte karaktertrekken van beiden en liet ze in het boek samensmelten'', zei de schrijfster tegen The Independent.

Healeys boek moet het nu opnemen tegen vier boeken die in andere Costa Book Award-categorieën als eerste eindigden. Een daarvan is de roman 'How to be both' van Ali Smith, die eerder genomineerd was voor de Man Booker Prize. In de loop van januari wordt bekend wie het Costa Book of the Year heeft geschreven.

(Bron: The Independent)

Verspilde moeite (column, 2015)

ELEMENTAIRE DEELTJES

(Door Peter Kuijt)

Het proces dat Saskia Noort en haar uitgeverij Ambo|Anthos tegen thrillerdebutant Liselotte Stavorinus en haar uitgever De Crime Compagnie hebben ingesteld, kent louter verliezers.

Allereerst Saskia Noort en de haren die van de rechter in Lelystad een forse tik op de vingers hebben gekregen. De rechtbank maakte gehakt van hun bewering dat Liselotte Stavorinus bij het schrijven van haar eersteling 'Het reservaat'  zwaar zou hebben geleund op Noorts bestseller 'De eetclub' uit 2004. De bijna dertig verhaalelementen uit 'De eetclub' die volgens Noort auteursrechtelijke bescherming genieten, konden de rechter geenszins overtuigen. Sterker nog, die elementaire deeltjes kwamen volgens hem ook in andere boeken voor. De rechter gebruikte in zijn vonnis woorden als 'aan de realiteit ontleend', 'niet het resultaat van een creatieve schepping' en 'te basaal om voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking te komen'.

Je vraagt je af in welke geestverruimende toestand men op het kantoor van Ambo|Anthos verkeerde toen de lijst werd opgesteld met voorbeelden uit 'De eetclub', die enkel en alleen uit Noorts tekstverwerker konden komen en nooit en te nimmer uit het brein van een collega-auteur. Hè, wat flauw van Stavorinus om haar thriller in Blaricum te situeren, terwijl Noort al haar boek had geplaatst in Bergen, ook al zo'n chic dorp. Vervelend ook dat men in beide plaatsen in grote, dure terreinwagens rond rijdt, dat privilege is niet slechts voorbehouden aan de karakters uit 'De eetclub'.

Series als 'Gooische Vrouwen' hebben bij de lezer dan wel de kijker de vooroordelen over de inwoners van welgestelde dorpen als Bergen, Blaricum, Laren, Bloemendaal en Wassenaar wortel laten schieten dan wel versterkt. Daar wonen kakkers, wannabe-kakkers en de lui met het nieuwe geld. Die gaan bijvoorbeeld voor elk feestje bij een nieuwe vriendin eens even flink duur shoppen. Klokken dagelijks een fles chablis weg. Richten hun woning geraffineerd minimalistisch in of juist over de top met bijvoorbeeld een kroonluchter met mistletoe en met goud en zilver behangen kerstbomen. En als de verveling toeslaat, wil seks met een 'foute man', zo'n jongensachtig type, met baardje van drie dagen en een spottende grijns, wel eens voor afleiding zorgen. Dat dat weer voor heibel zorgt, is een weinig originele verhaallijn. Vele, zogeheten 'vrouwenthrillers' zijn ervan doordrenkt. Dat maakt ze doorgaans ook zo saai. Elkaars klonen.

Noort en haar uitgeverij hebben een groslijst met stereotypen opgesteld en gemeend dat daar auteursrecht op rust. Terecht dat de rechtbank dat niet accepteerde. Of zoals Ilse Karman, oprichter van De Crime Compagnie opmerkte: ''Als de rechter anders had geoordeeld, zou het voor iedere uitgever onmogelijk worden nog een boek op de markt te brengen.'' Als alle verhaalelementen uit bijvoorbeeld 'Moby Dick', '1984', 'Lolita', 'Pippi Langkous' of 'Het boek Job' auteursrechtelijk beschermd zouden zijn, dan zouden we geen wereldliteratuur meer overhouden. En had Maj Sjöwall al die Scandinavische misdaadschrijvers die eveneens norse rechercheurs ten tonele voeren, met succes voor de rechter kunnen slepen.

Wellicht had de rechter Noort gelijk gegeven als zij in 'De eetclub' had geschreven over een Bergense miljonair die zich op een rode fiets met terugtraprem door de rijke dreven begeeft en in zijn vrije tijd wandkleden punnikt en Stavorinus bladzijden had volgetikt over een rijke man op een zwarte fiets met drie versnellingen, die zich 's avonds vol enthousiasme stort op borduurwerken. Maar ja, dergelijke originaliteit is in de boeken ver te zoeken.

Hoewel ze officieel heeft gewonnen, is Karman in deze zaak ook een verliezer. Ze wordt door de actie van Noort en Ambo|Anthos op kosten gejaagd, moet een advocaat inhuren en is vooral veel tijd kwijt aan de zaak. Tijd die ze liever had besteed aan het uitgeven van nieuw en uiteraard origineel werk. Bovendien is ze door haar collega-uitgever Chris Herschdorfer in de hoek gezet als een profiteur die wil meevaren op het succes van zijn auteur. Niet bepaald de meest vriendelijke kwalificatie. Je begrijpt niet waarom Ambo|Anthos deze bij voorbaat kansloze rechtszaak is begonnen. Zijn zelfingenomenheid en arrogantie de bestselleruitgeverij parten gaan spelen? Was Noort er zo op gebrand haar naaste concurrentie een slag toe te brengen? Hoewel, naaste concurrentie? Van 'De eetclub' zijn ruim 580.000 stuks afgezet, Stavorinus wist 'maar' zo'n drieduizend exemplaren van haar debuut weg te zetten.

Hoe dan ook, dit is een schoolvoorbeeld van verspilde moeite.

Heel veel verspilde moeite.

(deze column stond eerder op Hebban|Crimezone)

In 's hemelsnaam (nieuws, 2015)

THRILLER OVER AANSLAG OP MH17 IN DE MAAK

De aankondiging dat Willem Asman in april 2010 met een thriller zou komen over de aanslag op Koninginnedag 2009, maakte destijds nogal wat reacties los. Asman werd onder meer lijkenpikkerij verweten. Nu werken Tomas Ross en Corine Hartman aan een thriller over een andere, landelijk beleefde, tragedie: de aanslag op vlucht MH17.

''Het is gewoon over andermans leed geld verdienen'', schreef een lezer in het regionale dagblad De Stentor. En een ander oordeelde: ''Onsmakelijk en onnodig.'' Hun boosheid was gericht tegen schrijver Willem Asman, die had aangekondigd een thriller te zullen schrijven over de aanslag op Koninginnedag 2009 in Apeldoorn. Karst Tates reed toen met zijn Suzuki Swift dwars door het publiek dat naar de rijtoer van de koninklijke familie keek. Hierbij kwamen acht mensen om het leven, onder wie Tates zelf. De koninklijke familie bleef ongedeerd. De gebeurtenis onthutste de Nederlandse bevolking.

De thriller 'Koninginnedag' verscheen in april 2010 bij uitgeverij Cargo. De aanslag komt overigens maar zijdelings in het boek ter sprake. Er worden geen complottheorieën ontvouwd, de tragedie speelt eigenlijk een bijrol. Volgens recensenten wordt het leed van de slachtoffers niet uitgebuit.

Eind oktober vorig jaar kondigde Tomas Ross aan dat hij samen met collega-auteur Corine Hartman werkt aan een thriller over de ramp met de MH17, een tragedie die zo mogelijk nog dieper het Nederlandse volk heeft geraakt. Alle 298 inzittenden van het toestel van Malaysian Airlines dat boven Oekraïne werd neergehaald, kwamen hierbij om het leven. Onder hen waren 193 passagiers met de Nederlandse nationaliteit. De oorzaak van de ramp wordt nog steeds onderzocht, maar vermoedelijk hebben Russische separatisten die in Oost-Oekraïne de dienst uitmaken, het toestel met een Buk-luchtdoelraket uit de lucht geschoten. Ross licht toe: ''We benoemen de MH17 alleen zoals iedereen dat nog doet, zeker nu ook de veiligheidsdiensten een rol spelen: Wat kan er daar in 's hemelsnaam zijn gebeurd? En als de Russen er verantwoordelijk voor zijn, waarom dan in godsnaam?''

Het schrijfduo is druk doende met het nieuwe boek, zo liet Ross via Facebook weten. ''Momenteel heel hard samen met Corine Hartman aan het schrijven aan de thriller 'Doodskopvlinder' die in mei moet verschijnen'', schrijft Ross. ''In ons boek komt de vraag naar de ramp zijdelings ter sprake met een suggestie van een bezorgde NAVO-militair over een mogelijke reden … Wie zat er in het vliegtuig en wat wist die van de Russische militaire plannen?'' Vladimir Poetin komt er ook in voor, aldus de auteurs. Volgens Ross kan ook de titel nog veranderen. ''Het woord 'Wolven' circuleert momenteel.''

Ross en Hartman zijn overigens niet de enigen die de vliegramp in fictie gieten. Ook schrijver A.F.Th. van der Heijden heeft een roman aangekondigd die geïnspireerd zal zijn op de crash van MH17.

(Bron: Hebban|Crimezone)

Elementaire deeltjes (nieuws, 2015)

Saskia Noort onderuit in rechtszaak tegen debutant

Met haar thrillerdebuut Het reservaat heeft schrijfster Liselotte Stavorinus geen inbreuk gemaakt op het auteursrecht van Saskia Noort. Dat heeft de rechtbank in Lelystad bepaald in een rechtszaak die door de bestsellerauteur was aangespannen tegen Stavorinus en haar uitgeverij De Crime Compagnie. Volgens Noort en uitgeverij Ambo|Anthos had Stavorinus in haar boek veel elementen overgenomen uit Noorts bestseller 'De eetclub'. De twee boeken vertonen volgens de rechter enige gelijkenis, maar het auteursrecht van Noort is niet geschonden.

Liselotte Stavorinus

Wie succes heeft, kent vele navolgers. Dat is Saskia Noort al eens eerder opgevallen. Eind 2012 klaagt ze via Twitter dat ze nooit, maar dan ook nooit De Gouden Strop zal winnen. ''Ik heb er weinig vertrouwen in'', licht ze toe. ''Kijk maar eens naar die juryrapporten. Daarin wordt voortdurend gesproken van Saskia Noort-klonen.'' Het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM) doet er een jaar later nog eens een schepje bovenop door Noort de Meesterprijs toe te kennen. In het juryrapport meldt het GNM-bestuur dat de winnares het pad heeft geëffend 'voor een nieuwe generatie (vrouwelijke) thrillerauteurs'.

In september 2013 verschijnt bij uitgeverij De Crime Compagnie het eerste boek van Liselotte Stavorinus, getiteld Het reservaat. 'Een leuk herkenbaar boek', meldt schrijfster Linda Jansma op de achterflap, 'Een soort Gooische Vrouwen meets De eetclub'. Van het boek zijn enkele duizenden exemplaren verkocht.

Saskia Noort

Voor de enkeling die niet van het bestaan van De eetclub op de hoogte is: die thriller wordt in 2004 door uitgeverij Anthos op de markt gebracht en groeit uit tot het bestverkochte boek van Saskia Noort tot dusver. Inmiddels zijn 580.000 exemplaren van het boek verkocht. De eetclub is later ook verfilmd.

In De eetclub gaat het om een groepje van vier welgestelde echtparen die in het dorp Bergen luxe villa's bewonen. Dan komt een van de leden om bij een brand in zijn huis; zijn vrouw en kinderen ontkomen ternauwernood. Terwijl de overige leden de schijn van vriendschap ophouden, is er in werkelijkheid sprake van een wereld van overspel, bedrog, financiële malversaties en uiteindelijk zelfs moord.

In Het reservaat verhuist Jessica Dudock met haar man en hun drie kinderen van Curaçao terug naar Nederland. Ze komen terecht in het chique Blaricum, dat gekscherend ook wel Het Reservaat wordt genoemd. De echtgenote van een televisieproducent neemt Jessica onder haar hoede. Ze introduceert Jessica bij haar hechte vriendengroep en leert haar de gebruiken en regels van het reservaat. Jessica begint zich eindelijk thuis te voelen. Maar na verloop van tijd blijken de relaties binnen de vriendengroep gecompliceerd te zijn. Niets is wat het lijkt en Jessica raakt verwikkeld in een web van list en bedrog.

Twee maanden nadat Het reservaat  is verschenen, laat directeur Chris Herschdorfer van het succesvolle uitgeefhuis Ambo|Anthos zijn collega-uitgever Ilse Karman van De Crime Compagnie weten dat er van zijn kant ernstige bezwaren zijn tegen Stavorinus' boek. Hij is er door derden op gewezen dat de inhoud van Het reservaat  sterk op die van De eetclub lijkt. Herschdorfer heeft daarop een closereading-onderzoek laten uitvoeren, waarbij beide boeken nauwkeurig met elkaar worden vergeleken. De conclusie die uit de studie wordt getrokken is dat 'Het reservaat in sprekende scènes op wendingen en motieven uit De eetclub leunt'. Er is wél kwaliteitsverschil, aldus de onderzoekers: ''De eetclub is een op zichzelf staand, samenhangend geheel. Het reservaat is platter, personages en scènes komen minder tot leven.'' Volgens Herschdorfer blijkt uit de studie overduidelijk dat de indruk die Het reservaat achterlaat in te veel essentiële aspecten gelijk is aan De eetclub. Er is 'op onderdelen sprake van een schending van de auteursrechten van Saskia Noort'.

Volgens Herschdorfer hebben De Crime Compagnie en Stavorinus opzettelijk profijt getrokken van het succes van De eetclub. De Anthos-uitgever eist in eerste instantie dat Karman afziet van verdere herdrukken van Het reservaat. Ook verlangt hij een schadevergoeding die, na aftrek van kosten, zal worden overgemaakt naar een goed doel. Mocht De Crime Compagnie niet op de sommatie ingaan, dan zal Anthos voor de rechter onder meer vorderen dat Het reservaat  uit de handel wordt genomen en dat De Crime Compagnie rectificeert in tijdschriften, kranten en andere media.

Volgens mr. Arnout Groen, de advocaat van Stavorinus en De Crime Compagnie, is van onrechtmatig handelen van zijn cliënten echter geen sprake. De bezwaren van Anthos hebben schrijfster en uitgever overvallen en verbaasd, laat Groen weten. 'Er worden motieven en beweegredenen achter het handelen van mijn cliënten gezocht die er niet zijn.'

Voor de rechter voeren Ambo|Anthos en Noort 29 verhaalelementen uit De eetclub  aan die volgens hen ieder voor zich auteursrechtelijke bescherming genieten en waarop door Stavorinus inbreuk wordt gemaakt. Een paar van die verhaalelementen zijn het decor (een chic dorp), het gevoel van eenzaamheid na een verhuizing naar een andere plaats, dorpsbewoners die rondrijden in grote en dure terreinwagens, de twijfel over wat aan te trekken bij het eerste feestje van een nieuwe vriendin en de hoofdpersoon die stiekem seks heeft met een 'foute man'.

De rechter maakt, een dag voor Kerstmis, gehakt van de overwegingen van Noort en haar uitgever. Over 28 van de 29 verhaalelementen oordeelt de rechter dat die niet auteursrechtelijk beschermd zijn. Zo komt de keuze om een verhaal zich te laten afspelen in een welgesteld dorp wel vaker voor 'en kan niet gezien worden als het resultaat van een nieuwe schepping'. En het eenzaamheidsgevoel na een verhuizing valt evenmin onder het auteursrecht. 'Dit is een voor de hand liggend element voor personen die zijn verhuisd en nog geen vrienden hebben in hun nieuwe woonomgeving.' Bij het ene verhaalelement dat wel onder het auteursrecht valt, over de overname van een onderneming, oordeelt de rechter dat Stavorinus daarover juist níét heeft geschreven.

De rechtbank wijst de vordering van Noort en haar uitgever af. Zij moeten de proceskosten van bijna achtduizend euro voor hun rekening nemen. Noort kan nog in hoger beroep gaan. Daarvoor heeft ze tot 24 maart de tijd.

Ilse Karman, eigenaar van De Crime Compagnie, is opgetogen over de rechterlijke uitspraak. 'Wij zijn heel blij met deze uitkomst. De elementen waar Noort een beroep op deed waren bijna allemaal clichés. Als de rechter anders had geoordeeld, zou het voor iedere uitgever onmogelijk worden nog een boek uit te geven.'

'Deze zaak heeft ons heel veel tijd, geld en negatieve energie gekost', vervolgt Karman. 'Het is heel moeilijk om er een bedrag aan te hangen. Naast de advocaatkosten hebben we veel voorwerk zelf gedaan om de advocaatkosten zo laag mogelijk te houden. Het ging met name om het literatuuronderzoek, dat nogal tijdrovend is. We zijn een aantal weken alleen maar bezig geweest met deze rechtszaak wat ten koste is gegaan van onze normale werk. Dat kan ik ook goed terug zien in de cijfers van het eerste kwartaal die duidelijk slechter waren dan de rest van het jaar.'

Uitgeverij Ambo|Anthos heeft in een reactie laten weten het jammer te vinden dat de rechters meer oog hadden voor de verschillen tussen de boeken dan voor de overeenkomsten. Het is voor het uitgeefconcern overduidelijk dat sommige dingen 'niet toevallig in twee boeken kunnen voorkomen'.

(Bron: Hebban|Crimezone)