26 april 2007

Tess Franke - De inwijding (2006)

Huilebalkje op speurderspad




(Door Peter Kuijt)

Tess Franke is de schuilnaam van een in 1970 geboren juriste, die volgens haar uitgever sinds enkele jaren met haar gezin op een 'onlokaliseerbaar adres' in Florida woont. Het was een gedwongen verhuizing, nadat haar man die als advocaat in enkele geruchtmakende zaken optrad, ernstige dreigementen had ontvangen. In de VS maakte Franke kennis met de romans van Isabel Allende en Sara Paretsky en besloot het zelf ook eens te gaan proberen.

Frankes thrillerdebuut De inwijding is niet op deze feiten gebaseerd. Helaas. Wellicht had het op schrift stellen van het hoe en waarom van de verplichte emigratie een veel interessanter boek opgeleverd dan het volstrekt onbenullige en vervelende niemendalletje over de avonturen van advocate Femke Wolzak.

Deze jonge juriste werkt bij het advocatenkantoor Thans, Spreeuwenberg en Spreeuwenberg en heeft veel met zware criminelen te maken. Als de echtgenote van een Amsterdamse gangster zich bij haar meldt met echtscheidingsplannen, onderhandelt meester Wolzak met beide partners net zo lang totdat er een bevredigend convenant op tafel ligt. Maar de echtgenote heeft weinig profijt van de overeenkomst: ze wordt niet lang daarna vermoord aangetroffen. Kort daarop liggen de stoffelijke resten van een van Wolzaks dierbaren in haar portiek en verandert haar leven in een hel.

Het is natuurlijk niet niks wat de arme advocate overkomt, maar je kunt het ook overdrijven. Op bijna elke pagina laat Wolzak de waterlanders de vrije loop. Ze snottert zich van malheur naar malheur en als ze het even niet ziet zitten trekt ze zich met vriendinnen terug in de sauna om daar een beetje in het wilde weg te gaan zitten plotten. Je kunt je steeds minder voorstellen dat zo'n huilebalk een betrekking vervult bij een gerenommeerd advocatenkantoor.

Verhaaltechnisch heeft De inwijding niets om het lijf. Aan verrassende wendingen die de lezer prettig op het verkeerde been behoren te zetten, heeft Franke niet gedacht. Haar stijl is tenenkrommend in de trant van 'Meester Wolzak loopt zich de hele tijd kapot te zenuwen als ze een zitting heeft'. De pagina's staan bol van niet ter zake doende details. Het is alsof je over de schouder meekijkt van een puber die aan het chatten is.

De uitgever, die toch een naam heeft hoog te houden met het op de markt brengen van hogeschool misdaadromans, noemt Frankes boek een opzienbarend thrillerdebuut. Wat een onzin! De inwijding is een regelrechte aanfluiting!

Tess Franke - De inwijding. Uitgeverij De Geus, 285 pag.

1 opmerking:

Anoniem zei

ik ben het met uw mening eens, ik heb het boek voor mijn boekverslag gelezen maar vond het een regelrechte ramp. Op deze pagina vind ik de eerste mening waar ik het mee eens ben. ik denk dat veel mensen gewoon maar de mening van een ander overnemen zonder het boek te lezen. in mijn boekverslag heb ik gemeld dat het boek geschreven is uit zelfmedeijden is geschreven, want ik geloof dat de schrijver een stuk van zijn of haar ziel vrijgeeft in een boek.