31 januari 2011

Het jeukt (column, 2011)

Geboren in een verkeerd lichaam

(Door Alex van Galen)

NRC Recensent Gert Jan de Vries is eindelijk uit de kast: hij is geboren in een verkeerd schrijverslichaam. Daarom heeft hij de identiteit van een vrouw aangenomen. Het begon waarschijnlijk met onrustige dromen over bestsellers en blondines met enorme eh... oplages. En af en toe een nachtmerrie over hele domme vrouwen die niet kunnen schrijven.

Dan ga je een fase in waarin je die fantasie niet meer uit je hoofd kunt zetten. Waarin je voor jezelf moet erkennen dat de behoefte aan het dragen van een literaire beha zich niet meer uit laat roeien. Je gaat eens stiekem voor de spiegel staan in vrouwenlingerie. Lipstick uitproberen. Op naaldhakken lopen. Best lastig nog, dat laatste. Maar het voelt goed en het staat ook niet slecht.

Als je de beharing even wegdenkt.

En dan neem je de moedige stap. Je schrijf je eerste eigen oestrogeenthriller.

Ach ja. Ik herken het allemaal wel. Als grijzende Brabander met chronisch overgewicht heb ik me ook wel eens afgevraagd of ik mijn volgende thriller niet onder pseudoniem moest schrijven. In mijn fantasieën ben ik een Roodharige Friezin met een slank figuurtje die van aanpakken weet en alles kan eten wat ze wil. Ze is goed in karate, maar tovert ook een in mum van tijd de lekkerste gerechten op tafel (in mijn fantasieën speelt eten altijd op z'n minst een bijrolletje).

Mijn eerste reactie toen ik hoorde dat De Vries zich had laten ombouwen tot vrouw was dan ook: eindelijk een literair-transseksueel rolmodel! Maar nu de nevelen zijn opgetrokken, blijven er toch een paar vragen.

Jeukende vragen.

Gert Jan de Vries was recensent bij het NRC. De krant die transparantie zo hoog in het vaandel heeft, blijkt uit hun samenwerking met WikiLeaks. Ik vraag me af wat ze bij het NRC vinden van deze niet zo heel erg transparante solo-actie van een van hun journalisten.

De recensies van De Vries waren altijd goed onderbouwd en er sprak een passie voor goede thrillers uit. Natuurlijk streek hij soms wat schrijvers tegen de haren in, maar een recensent die dat niet doet, moet dameskapper worden. Wat jeukt, is het gegeven dat De Vries nu een concurrent bleek te zijn van de schrijvers die hij soms fors bekritiseerde. En dat hij als 'objectief' journalist ook schreef over
zijn alter ego op momenten dat een waarlijk objectief journalist dat misschien niet had gedaan. 'Niet alleen Saskia Noort, maar ook Tess Franke heeft haar thriller niet ingediend bij de jury van de Gouden Strop.' Die twee literaire grootheden in één adem noemen, daar zou geen enkele collega-journalist op gekomen zijn, vrees ik.

Jeukt.

Als recensent van kwaliteitskrant NRC had De Vries een ideaal podium om te zeggen wat hij van het werk van anderen vond. Maar hij vond het daarnaast nodig om in zijn eigen romans een sneer te geven aan een collega-schrijver. De thriller De Reünie van Simone van der Vlugt moest het zwaar ontgelden.

Het is allemaal niet verboden.

Maar 't jeukt wel.

Voorts deed De Vries zich niet alleen voor als vrouw, maar ook als juriste. Het is misschien niet strafbaar dat De Vries zich als jurist liet interviewen door 'collega' Charles den Tex. En dat hij allerlei vragen over de juridische praktijk beantwoordde alsof hij daar recht toe had. Het is alleen heel ongemakkelijk en pijnlijk, vooral voor Den Tex.

Jeuk.

De Vries heeft waarschijnlijk gedacht: Ik doe even een Saskia Noortje. Hij dacht dat al die hersenloze Margrietvrouwen op zijn boeken af zouden rennen alsof het een gratis Nespresso apparaat was tijdens de Libelle Zomerweken. Maar de lezers lieten hem links liggen.

En dan voelt het opeens alsof de hele wereld tegen je is. Alsof niemand je in je vrouwzijn accepteert, als vrouw, zeg maar. En dan besef je pas hoe oneerlijk het allemaal is. Dat zij het zoveel makkelijker hebben.

Daarom hou ik het voorlopig op dromen. Want wie zo uitgebreid liegt, werkt zichzelf onherroepelijk in de nesten en kan maar beter naar Spanje emigreren. Het lijkt me een eenzaam bestaan, verstrikt in je eigen leugens.

Een groot voorvechter voor Literaire Transseksuelen is gesneuveld op de barricaden van de strijd der seksen. Hij heeft zijn collega's van zich vervreemd. Is als recensent een tikkeltje over het morele lijntje gegaan. En nu wordt hij door zijn publiek genegeerd.

Maar ach, waar maak ik me zorgen om?

Het zal me eigenlijk jeuken.

Alex van Galen (Eindhoven, 1965) is scenarioschrijver. Van zijn hand en onder zijn eigen naam verschenen eerder de thrillers De opvolger en Duivelssonate.

Tweets over thrillers (2)


(Onregelmatig verschijnende rubriek over serieuze en minder serieuze tweets van thrillerauteurs. Ditmaal over de coming-out van Gert Jan de Vries als Tess Franke)

Eerdere tweets:

Annet de Jong: Als die Gert-Jan de Vries van NRC echt Tess Franke is, werpt dat een ander licht op zijn recensies van literaire thrillers"


Simone van der Vlugt: Hij kan beter nu onderduiken. Ik dacht toen nog: collega's onderelkaar doen zoiets niet. En dat klopt.


Siska Mulder: Die Tess Franke heeft me ooit gemaild met een huilverhaal: hoe moeilijk 'ze' (hij dus) 't had, ondergedoken en wel. Te erg!


Simone van der Vlugt: Een recensent die zich als vrouwelijke thrillerschrijfster voordoet? Het moet niet gekker worden. Maar het verklaart wel de sneer naar De reünie in 'haar' eerste boek. #achterbaks"


Maandag 31 januari 2011:

Saskia Noort: Facebookvriendin en collega Tess Franke blijkt recensent Gert Jan de Vries... Geeft unheimisch gevoel.


Saskia Noort: @MarijnMarijn we hoeven in ieder geval geen woord meer te geloven van wat hij zegt/schrijft. Deed ik al niet trouwens.


Heleen van der Kemp: Ik heet stiekem Jan-Willem de Wit, heb een snor en gele hazentanden. #TessFranke


Thomas van Aalten: @saskianoort Saskia, als jij nu zou bekennen: 'eigenlijk ben ik Miep Brons'... DAT zou pas unheimisch zijn.


Simone van der Vlugt: Heb net een e-mail gekregen van Gert Jan de Vries waarin hij zijn excuus aanbiedt dat hij onder pseudoniem De reünie afkraakte in zijn boek.


Simon de Waal: @simonevdvlugt Hm... en wat vind je daar dan van?



Simone van der Vlugt:Sorry zeggen is een kunst die weinig mensen beheersen, dus zand erover.


Simone van der Vlugt: Maar ik wil geen slechte recensies meer zien over mijn boeken, Gert Jan! :-)


Simone van der Vlugt: Dit twitter ik trouwens in overleg met GJ. Dat ik straks niet beschuldigd word indiscreet te zijn geweest.


Simone van der Vlugt: RT @simondewaal: en wat vind je daar dan van? <-- Ik haal er mijn schouders over op. Veel invloed op de verkoop van m'n boek had het niet. Simone van der Vlugt: Haha, mijn volgers zijn minder vergevingsgezind. Er bestaat nog iets als vrijheid van meningsuiting, jongens! Collegiaal of niet.


Alex van Galen: Dat ik die Kuijt ooit nog eens aan hogere bezoekersaantallen zou helpen met een column over Tess F. Dat jeukt


Simon de Waal: @simonevdvlugt Nee, niet het noemen in zijn boek. Ik bedoel; wat vind je van zijn excuses die hij je nu maakt...?


Annet de Jong: Goed stuk van @alexvangalen over TessFrankegate! Dat jeukt!


Alex van Galen: Uit de sjagrijnige reactie van Charles den Tex (spanningsblog) maak ik op dat hij zich niet in zijn hemd gezet voelde door De Vries. 1/2


Alex van Galen: Dat kwam alleen zo over. O, en natuutlijk kan ik niet beoordelen of Den Tex sjagrijnig is. 2/2

(wordt vervolgd...)

30 januari 2011

De kluit belazerd (column, 2011)

LEZERSBEDROG

(Door Peter Kuijt)

Tomas Ross en Tess Franke hebben één ding gemeen: het zijn niet hun echte namen.
Voor de rest verschillen de twee als Geert Wilders en de eerste de beste imam, of om in termen van de PVV-leider te blijven, de eerste de slechtste imam...
Van Ross weet je dat hij in het echt Willem Pieter Hogendoorn heet, de 65 is gepasseerd, dat zijn vader vroeger bij de BVD heeft gewerkt en dat hij de achternaam van zijn toenmalige echtgenote, Ross, als nom de plume heeft aangenomen en er toen Thomas voor heeft geplakt. Je weet ook dat op de omslag van zijn debuut 'De honden van het verraad' de 'h' ontbrak in Thomas en dat Ross dat zo verder heeft gelaten. Ross is verder veelvuldig in de media te horen en te zien en geeft commentaar op bijna alles.
Over Tess Franke heeft zowel uitgeverij De Geus als uitgeverij Anthos breed uitgedragen dat het hier om een uit Amsterdam gevluchte juriste (geboren in 1970) betreft. Vanwege dreigementen aan het adres van haar man, eveneens advocaat, heeft Franke met haar gezin de wijk genomen naar een 'onlokaliseerbare' plek in Florida. Wie de behoefte voelde om Franke te interviewen, diende dat via e-mail te doen.
Maar dit hele curriculum vitae bleek uit de duim gezogen. In het Algemeen Dagblad maakte literatuurwetenschapper en oud-thrillerrecensent Gert Jan de Vries namelijk bekend dat hij zich heeft verscholen achter de auteursnaam Tess Franke. Dus niks geen bedreigde advocate die voor haar leven moest vrezen.
Er is niets tegen het gebruik van een pseudoniem. De meeste auteurs hebben volstrekt legitieme redenen om zich anders voor te doen. Soms 'bekt' een schrijversnaam ook lekkerder, zoals bij Ross en het kan ook handig zijn om sommige zaken gescheiden te houden. Joke Meijer uit Oosterhout schrijft onder de naam Eva Bentis literaire romans en als Vicky Hartman spannende. En Esther en Berry Verhoef gebruiken de auteursnaam 'Escober' om aan te geven dat zij hun hardboiled thrillers samen schrijven.
Maar in het geval Tess Franke zijn zowel uitgevers als Gert Jan de Vries te ver gegaan. Vier boeken lang werd op de achterflap het verzinsel volgehouden dat de auteur in moeilijke omstandigheden verkeerde. Zo werd - waarschijnlijk om sympathie bij de lezer voor de schrijver op te wekken - meerwaarde aan de auteur toegekend, die deze helemaal niet verdiende. Alleen maar om de - voornamelijk vrouwelijke - lezers over te halen een Franke-thriller te kopen. Want zeg nou zelf, een boek van een schrijfster die met gezin en al ondergedoken zit in de VS spreekt toch veel meer aan dan een thriller van een saaie ogende literatuurwetenschapper uit het Utrechtse?
Zo werd sinds 2006 niet alleen de lezer door uitgeverijen De Geus en Anthos opgelicht, ook de media werden met het Franke-verhaal ronduit belazerd. Er waren sites en tijdschriften - veelal vrouwenbladen - die een interview met Franke publiceerden en zodoende haar/zijn thriller promootten. ,,Ze hebben nooit gedacht dat er iets niet klopte'', aldus een bijna triomfantelijke De Vries in het AD.
De Vries heeft de afgelopen jaren niet bepaald een frisse dubbelrol gespeeld. Hij schreef boeken in hetzelfde segment waar hij ook als recensent werkzaam was. Ook spande hij als Tess Franke de prijswinnende auteur Charles den Tex voor zijn karretje. Die interviewde Franke ter meerdere eer en glorie van 'haar' tweede thriller en vroeg de auteur het hemd van het lijf over juridische zaken. Waarin De Vries/Franke niet dus heeft doorgeleerd. Zou Den Tex het interview hebben gedaan als hij wist dat Franke Franke niet was? Ik betwijfel het. De Vries liet als thrillerrecensent ook niet na om in een recensie van een thriller van Saskia Noort terloops de naam van Tess Franke te noemen als een van de auteurs van zogeheten 'oestrogeenthrillers', een seksistische term waarmee vrouwelijke auteurs van spannende boeken worden aangeduid. En in zijn/haar debuut 'De inwijding' deelde De Vries/Franke nog een sneer uit aan het adres van Simone van der Vlugt. Van je collega moet je het maar hebben... Nog een opmerkelijk detail: in een bericht in NRC Handelsblad over de Gouden Stropnominaties voor 2009 vond De Vries het nog even nodig om te vermelden - alweer ter promotie - dat Franke haar boek niet had ingezonden.
Het is puur lezersbedrog waar De Geus en Anthos zich aan hebben schuldig gemaakt. Op de site van Anthos meldt De Vries dat hij zijn drang tot het schrijven van fictie niet langer wilde negeren. ,,Beter een stiekeme schrijver dan geen schrijver'', aldus De Vries.
Beter geen auteur dan een liegende auteur...

29 januari 2011

Coming-out (nieuws, 2011)

RECENSENT SPEELT DUBBELROL ALS AUTEUR EN CRITICUS

Ere wie ere toekomt: weekblad Elsevier had de scoop. Die wist enkele dagen geleden al te melden dat Gert-Jan de Vries, literatuurwetenschapper en oud-thrillerrecensent van NRC Handelsblad, dezelfde is als Tess Franke, auteur van vier thrillers rond advocate Femke Wolzak. De Vries zegt vandaag in een 'exclusief' interview met het Algemeen Dagblad dat hij niet langer met de nom de plume kon leven. ,,Het verhaal is met mij op de loop gegaan en ik wil uit die gevangenis. Ik wil zelf kunnen vertellen waarom ik deze boeken schrijf en wie ik ben'', aldus de 47-jarige De Vries.

Uitgeverij De Geus en later uitgeverij Anthos deden en doen voorkomen alsof Tess Franke een advocate is die vanwege bedreigingen uit de Amsterdamse onderwereld naar Amerika is gevlucht. Ze zou zijn ondergedoken in Florida en alleen via haar hotmail te interviewen. Op de achterflap van Frankes thrillers was een foto van een vrouw afgedrukt die de schrijfster moest voorstellen.

De Vries (de foto is afkomstig van zijn Facebook-account) vertelt in het AD dat hij recensent was toen hij de Franke-thrillers schreef en dat hij dat wilde blijven doen. ,,Die twee werelden van schrijver van spannende boeken en van recensent wilde ik strikt gescheiden houden. Dus dacht ik: ik verstop me gewoon achter een pseudoniem.'' Maar zijn rol als criticus weerhield hem er niet van om in 'De inwijding', het debuut van 'Franke' een sneer uit te delen aan het boek De reünie van collega-auteur Simone van der Vlugt. De reactie van Van der Vlugt via Twitter was vandaag dan ook niet mals: ,,Gelukkig was het geen collega die mijn boek De reünie afkraakte in 'haar' eigen boek. Het was maar een recensent.'' De Vries was overigens degene die in zijn recensies de term 'oestrogeenthrillers' introduceerde voor misdaadromans geschreven door vrouwen.

De thrillerauteur annex recensent zegt dat hij door veel vrouwenbladen is geïnterviewd over zijn/haar levensgeschiedenis. ,,Die hebben mijn verhalen geaccepteerd. Zij hebben nooit gedacht dat er iets niet klopte. Niemand heeft ooit deze maskerade doorgeprikt.''

De Vries beseft dat hij met zijn coming-out een 'enorm risico' heeft genomen. ,,Ik ga er stiekem van uit dat mijn boeken vooral door vrouwen worden gelezen. Nu blijken die boeken te zijn geschreven door een man in een jurk. Ik hoop natuurlijk dat ze mijn boeken goed genoeg vinden om ze te blijven lezen.''

(Bron: AD)

28 januari 2011

Haat en Nijd, deel 18 (nieuws, 2011)

'KUSSEN, STIEG'

Stieg Larsson schreef enkele dagen voor zijn dood nog een liefdevolle brief naar zijn broer Joakim (foto). Dit heeft de familie van de Zweedse thrillerschrijver deze week bekendgemaakt. Joakim Larsson heeft een e-mail vrijgegeven om aan te tonen dat de broers hartelijke betrekkingen onderhielden. Met deze verklaring wil de familie bewijzen dat zij het recht heeft om de miljoenenerfenis van Stieg Larsson te beheren.

Larssons bloedverwanten zijn in een bittere juridische strijd verwikkeld met Eva Gabrielsson, die 32 jaar lang de vriendin van Stieg was. Gabrielsson beweert dat de auteur van onder andere Mannen die vrouwen haten vervreemd is geraakt van zijn familie en dat zij daarom diens literaire nalatenschap zou moeten behartigen. Larsson overleed op 9 november 2004 op 50-jarige leeftijd, net voordat zijn 'Millenniumtrilogie' zou worden gepubliceed. Omdat Larsson en Gabrielsson niet getrouwd waren, kreeg de familie automatisch de erfenis in handen.

Volgens Joakim zou zijn broer hem om op 20 oktober 2004, drie weken voor zijn dood, hem een e-mail hebben gestuurd over de ophanden zijn publicatie van zijn boeken. De mail was joviaal van toon: ,,Tja, wat kan ik er van zeggen? Iedereen, van uitgever tot lezer, is ervan overtuigd dat dit een bestseller zal worden'', aldus Stieg. De schrijver maakte grapjes over het fortuin dat hij zou vergaren door de verkoop en deals met andere uitgevers. ,,Mijn mailbox lijkt steeds meer op het rijtje geldstukken op zo'n gokkast.'' En hij voegt eraan toe: ,,Opgepast, Henning Mankell!'' De mail eindigt met 'Kussen, Stieg' en een uitnodiging van de schrijver aan zijn broer om hem gauw te komen bezoeken in Stockholm.

Gabrielsson bracht onlangs haar memoires uit, waarin ze de beschuldigingen aan het adres van Stiegs familie herhaalt. Volgens haar ligt vrouwenhaat ten grondslag aan de campagne tegen haar. ,,Degene die dit doen, zijn mannen.'' Joakim Larsson bestempelt haar memoires als een boek 'vol leugens en misleidende verklaringen'.

(Bron: The Daily Telegraph)

Haat en Nijd, deel 17 (nieuws, 2011)

STIEG LARSSON HAD NIETS BETERS TE DOEN

De kiem voor de wereldberoemde 'Millenniumtrilogie' van Stieg Larsson werd gelegd in de zomer van 2002. Dat schrijft Larssons vriendin Eva Gabrielsson in haar memoires 'Millennium, Stieg och Jag' ('Millennium, Stieg en ik').

Stieg Larsson stierf in 2004. Hij liet een pak manuscripten na met verhalen die hem beroemd zouden maken. In haar boek vertelt Eva Gabrielsson hoe haar vriend ertoe kwam deze thrillers te schrijven. In 2002 werkte ze tijdens de vakantie aan een biografie van de Zweedse architect Per-Olof Hallman. De ijsberende Stieg werkte op haar zenuwen. 'Heb je niets te doen?', vroeg ze hem, waarop hij met een 'nö' antwoordde.

Op dat moment begon hij uit te kijken naar een eigen project. Dat werd de 'Millennium'-reeks waarin Stieg Larsson zijn hele leven injecteerde. Zelfs de architect over wie Eva schreef, duikt op in zijn verhalen. Eva corrigeerde zijn kopij. Om die reden schrijft ze in haar memoires dat Stiegs boeken de puzzel van hun twee levens zijn.

Destijds meende Larsson dat Eva's boek over Per-Olof Hallman haar leven zou veranderen. Maar het was omgekeerd, aldus Gabrielsson: ,,Absurd genoeg veranderde niet dat boek mijn leven, maar de Millennium-reeks.'' Ze voegt eraan toe dat de Stieg van de Millennium-industrie haar niet interesseert, al is ze wel geschokt door de 'kilheid' waarmee de familie Larsson haar na de dood van haar succesvolle vriend behandelde.

In haar memoires beschrijft Gabrielsson, die 32 jaar met Larsson samenleefde, zich als 'de huisvrouw van de kunstenaar'. Uitgeverij De Geus verwierf de rechten van Gabrielssons boekje dat binnenkort verschijnt onder de titel 'Millennium, Stieg en ik'. In Frankrijk verscheen vorige week een vertaling bij Actes Sud.

(Bron: Knack)

27 januari 2011

Naar de kerk (nieuws, 2011)

ROCKLEGENDE PATTI SMITH SCHRIJFT DETECTIVEROMAN

De Amerikaanse rockzangeres en dichteres Patti Smith treedt in de voetsporen van onder anderen Agatha Christie, Ian Rankin en Stieg Larsson, om maar eens een paar iconen van het thrillergenre te noemen. De 64-jarige artieste liet deze week doorschemeren dat ze '68 procent' van een detectiveroman, spelend in Engeland, reeds voltooid heeft.

In een interview met de Britse krant The Guardian gaf Smith afgelopen weekend al enkele hints over literaire projecten die haar bejubelde memoires, 'Just Kids', moeten opvolgen. Tijdens een bijeenkomst van de Royal Geographical Society, woensdagavond in Londen, bevestigde Smith dat ze schrijft en schaaft aan een misdaadroman. ,,De afgelopen twee jaar heb ik gewerkt aan een detective die begint in St Giles-in-the-Fields (een kerk in het centrum van Londens West End, red.).'' Iedere keer wanneer de zangeres de Britse hoofdstad bezoekt, gaat ze even naar de kerk, ,,waar het verhaal tot me kwam.''

De afgelopen vier decennia heeft Smith ruim een dozijn dichtbundels gepubliceerd, plus bundels met artwork en songteksten. Hoewel haar werk meer trekken heeft van het oeuvre van de Amerikaanse Beat Generation-dichter Allen Ginsberg dan van Agatha Christie, zegt Smith dat ze sinds haar kinderjaren al verzot is op detectiveverhalen. Haar misdaadroman, waarvan niet bekend is wanneer het zal verschijnen, zal geïnspireerd zijn door Sherlock Holmes en de Amerikaanse hardboiled-thrillerschrijver Mickey Spillane.

(Bron: The Guardian, foto: Angelo Cricchi)

Uit de kast (nieuws, 2011)

TESS FRANKE ONTHULT IDENTITEIT

Thrillerauteur Tess Franke, die zich al jaren achter een pseudoniem verschuilt, onthult zaterdag haar ware identiteit. Dat zal gebeuren in een interview met het Algemeen Dagblad over haar nieuwe thriller 'Maskerade', die vandaag verschijnt.

Tess Franke is de nom de plume van een in 1970 geboren juriste, die volgens haar uitgever sinds enkele jaren met haar gezin op een 'onlokaliseerbaar adres' in Florida woont. Het was een gedwongen verhuizing, nadat haar man die als advocaat in enkele geruchtmakende zaken optrad, ernstige dreigementen had ontvangen. In de VS maakte Franke kennis met de romans van Isabel Allende en Sara Paretsky en besloot het zelf ook eens te gaan proberen.

Franke is overigens niet de enige thrillerauteur die onder een schuilnaam publiceert. Een paar jaar geleden verscheen 'In Dubio', van de naar de Verenigde Staten uitgeweken undercoveragente Eva Noorlander. Van Noorlander is sindsdien overigens geen publicatie meer verschenen. Ook onder pseudoniem en met veel commercieel succes publiceert Suzanne Vermeer.

26 januari 2011

CEAS zegt nee (nieuws, 2011)

GEEN HEROPENING MOORDZAAK UIT 'HET RIJK VAN DE BOK'

Het boek 'Het rijk van de bok' van Jacob Vis uit 2007 over de gewelddadige dood van Pim Overzier leidde weliswaar tot een tweede reconstructie in deze moordzaak, maar een heropening van de strafzaak zit er niet in. Tenminste, niet als het aan de Commissie Evaluatie Afgesloten Strafzaken (CEAS) ligt. Volgens de commissie is er in de strafzaak tegen Henk H. geen sprake geweest van fouten in de opsporing, vervolging en de presentatie van het bewijs aan de rechter. Ook zijn er geen nieuwe feiten en omstandigheden boven water gekomen.

H. werd in 2004 door het gerechtshof in Arnhem veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf voor de moord op de 37-jarige Overzier uit Apeldoorn. Het College van procureurs-generaal van het Openbaar Ministerie neemt de conclusie van de Commissie over. Het rapport is aangeboden bij de procureur-generaal van de Hoge Raad.

H. moest in december 2008 onder toeziend oog van justitie het gevecht aangaan met een aanzienlijk zwaardere en sterkere man. In Sportcentrum Papendal bij Arnhem werd gekeken of H. in staat was om een tegenstander, die twintig centimeter langer is en vijftien kilo zwaarder, uit te schakelen.

Om de reconstructie was verzocht door advocaat Geert-Jan Knoops, die een herzieningsverzoek voorbereidt in de zaak-Overzier. De raadsman heeft twijfels over het bewijs op basis waarvan H. destijds is veroordeeld. Hij meent dat de tengere H. nooit een veel zwaardere man kan hebben overmeesterd en gewurgd.

Eerder werd al een reconstructie uitgevoerd in het Reve-Abbertbos, waar het levenloze lichaam van Overzier in maart 2002 is gevonden. Toen werd gekeken of H. zijn slachtoffer zonder hulp wel negentig meter van de auto naar een graf in het bos had kunnen dragen, zoals justitie beweerde. Bij de proef lukte dat zelfs een getrainde politieman niet. Volgens prof. Backx, hoogleraar sportfysiologie en een expert bij de test, kan H. nooit hebben uitgevoerd waarvan hij werd beticht.

De zaak werd aan het rollen gebracht door misdaadschrijver Jacob Vis. In zijn boek 'Het rijk van de bok' stelde hij vast dat het politiedossier op onderdelen niet klopte en dat er weinig deugde van het onderzoek.

Pim Overzier (37) verdween in december 2001. Zijn stoffelijk overschot werd
begin 2002 gevonden in een geïmproviseerd graf in de bossen bij Dronten. Henk H. uit Bennekom die altijd heeft ontkend, zou het slachtoffer mogelijk levend hebben begraven. Volgens justitie vermoordde Henk H. Overzier, omdat hij hem verdacht van een afspraakje met zijn vriendin. Hij zou Overzier in de val hebben gelokt met een 'blind date'.

Wetenschapsfilosoof Ton Derksen heeft de zaak-Overzier bij de CEAS aangedragen. Hij schreef over de zaak in zijn boek 'Het OM in de fout'. Mede-indieners waren rechtspsycholoog Peter van Koppen en Jacob Vis. Derksen schreef eerder een boek dat in sterke mate bijdroeg aan de uiteindelijke vrijspraak van de voormalige Haagse verpleegster Lucia de Berk. De teleurstellende uitkomsten van het CEAS-onderzoek zijn voor advocaat Knoops geen reden af te zien van een gang naar de Hoge Raad, teneinde de zaak herzien te krijgen, zo liet hij weten.

Jean-Christophe Grangé - Godenstemmen (2010)


Verdwenen koorknapen

(Door Hans Knegtmans)

Een paar jaar na zijn studie letteren aan de Sorbonne richtte Jean-Christophe Grangé zijn eigen persagentschap op, waarmee hij zijn journalistieke omzwervingen kon financieren. Zijn rapportages voor onder meer Paris Match, The Sunday Times en National Geographic leverden hem de Reuter Prize en World Press Award op. Een professional om serieus te nemen.

In 1994 debuteerde hij als thrillerschrijver met De vlucht van de ooievaars. Ondanks zijn relatief bescheiden oeuvre van acht romans is hij de populairste Franse spanningsauteur met wereldwijd zeven miljoen verkochte boeken. Natuurlijk, iemand moet die ranglijst aanvoeren. Opvallender is dat Grangé dit succes heeft bereikt met romans die elke literatuursnob met een gerust hart in zijn boekenkast kan zetten.

Niet dat Godenstemmen (in het Frans uitgebracht in 2008) de geschiedenis zal ingaan als een literair meesterwerk. De twee hoofdpersonen mogen nog zo innemend zijn, ze behoren beiden tot de overbekende categorie excentrieke politiemannen, die ook nog eens gebukt gaan onder een traumatische gebeurtenis van vroeger.

Lionel Kasdan, van Armeense afkomst, werkte voor zijn pensionering bij de afdeling moordzaken van de Parijse politie. Op zijn oude dag komt hij weer in actie wanneer de gevluchte Chileense kerkorganist en koordirigent Wilhelm Goetz wordt vermoord. Doodsoorzaak: hartstilstand na perforatie met een scherp voorwerp van beide trommelvliezen.

Ex-rechercheur Cédric Volokine is aan het afkicken van een heroòneverslaving. Om redenen die hij zelf nog niet begrijpt (trauma!) voelt ook hij zich tot de bizarre moord aangetrokken. Een kind begrijpt dat deze buitenbeentjes de krachten zullen bundelen.

Aanvankelijk denken ze aan een wraakactie uit het voormalige kamp van Pinochet, maar al snel moeten zij hun theorie herzien. Zo blijkt dat Goetz' meest getalenteerde koorknapen zo'n twintig jaar terug van de aardbodem zijn verdwenen. Een enkele ervaren lezer ziet de bui al hangen. Onduidelijk gerommel in Zuid-Amerika duidt vaak op een erfenis uit de tijd van het nazisme.

Hoe onwaarschijnlijk sommige van de ontelbare plotwendingen ook zijn, door de steeds verder opgevoerde spanning houdt Godenstemmen zijn lezers in een solide wurggreep. En als bereisd topjournalist is Grangé per definitie van alle markten thuis. Een vlekkeloze schrijfstijl doet de rest.

Jean-Christophe Grangé - Godenstemmen. Vertaling: Floor Borsboom. Uitgeverij De Geus, 508 pag.

(Bron: Het Parool, zie ook recensie van Guido Huisintveld)

25 januari 2011

Naar Ibiza (nieuws, 2011)

NIETS TE VERLIEZEN ALS THEMA NIEUWE 'NOORT'

Ze twittert dat haar volgers klagen over twitterstilte. Maar die stilte is relatief: Saskia Noort laat nog bijna dagelijks een of meerdere tweets achter.

Ze heeft wel een verklaring voor die twitterpauze: nieuw werk is namelijk in voorbereiding. Vandaag lichtte ze wat tipjes van de sluier op. Het ene tipje is: Ibiza, in het andere geeft ze het thema van de nieuwe thriller weg: 'Vrijheid is slechts een ander woord voor niets te verliezen hebben'.

De nieuwe thriller moet in het najaar in de winkel liggen.

Intens leven (nieuws, 2011)


MATT REES VERWISSELT PALESTIJNEN VOOR MOZART

In Europa zullen meerderheden en minderheden elkaar in de haren vliegen. Deze voorspelling doet thrillerschrijver Matt Beynon Rees in een interview met de GPD-dagbladen. ,,Misschien gebeurt het niet in onze generatie, maar lang zal het niet meer duren'', meent hij. ,,Bij ontmoetingen met lezers in Europa hoor ik dat ze mijn boeken spannend vinden, of dat ze me lezen om inzicht te krijgen in de Palestijnse samenleving. Maar vaker nog zeggen ze dat ze erdoor zijn gaan nadenken over de rol van moslims in hun eigen land.''

Zo bezien zou je zeggen dat Rees' thrillers, met de Palestijnse geschiedenisleraar Omar Yussef in de hoofdrol, in multicultureel Nederland de winkels wel uit zullen vliegen. Maar met slechts twee vertalingen is de 43-jarige in Wales geboren auteur in Nederland nog niet echt succesvol.

Ondertussen winnen zijn boeken in de Engelstalige wereld prestigieuze prijzen en zijn ze bestsellers in landen als Noorwegen en Duitsland. Misschien, denkt Rees, is het Nederlandse lezerspubliek te zeer in de ban van Henning Mankell en de thrillertraditie in Zweden, een ander land waar hij maar niet doorbreekt. ,,In dat genre is er een psychopaat die de samenleving opschrikt. Zodra hij door inspecteur Wallander in de kraag is gegrepen, kan iedereen weer rustig in zijn Volvo naar zijn werk. Over de Palestijnen kan ik zo niet schrijven. Ik kan niet doen alsof alles goed komt als we maar van een enkele booswicht verlost zijn. Die hele samenleving is in de greep van gewelddadige tendensen.''

Matt Rees woont met zijn vrouw Deborah en zoontje Cai (3) in een rustige wijk in het Israelische deel van Jeruzalem. Maar als schrijver, en in de jaren negentig als correspondent van Time Magazine, beschouwde hij de Westoever en Gaza als zijn favoriete werkterrein. ,,Zodra ik daar ben, gaat mijn creatieve radar draaien. De geuren op straat, het eten, de sigarettenlucht in de kantoren, het harde zonlicht, de mensen met hun gepassioneerde opinies. Het leven is er zo intens.''

In zijn boeken over Omar Yussef beschrijft Rees uitvoerig al die aspecten van het Palestijnse leven. Het conflict met Israël is altijd voelbaar, maar tot zijn droefenis krijgt Yussef bij zijn speurwerk vooral te maken met interne strijd, wreedheid en corruptie in zijn eigen samenleving.

Toch speelt politiek in de boeken geen hoofdrol. Rees: ,,Integendeel. Ik schrijf over mensen - moslims en anderen - als goede en slechte individuen. Dat doorbreekt de stereotypen over Palestijnen als terroristen óf als slachtoffers. Veel mensen die naar dit gebied komen, ontdekken rechtvaardigheid. Ze denken precies te weten wat er moet gebeuren, hoe het leven hier eruit zou moeten zien. Als ik zelf wel eens dat gevoel krijg, stemt me dat depressief en kwaad. Maar als ik compassie voel en liefde - en ik hoop dat ik nu niet klink als de Dalai Lama - dan opent zich alles. Dat gevoel probeer ik over te brengen.''

,,Omar Yussef en ik voelen ons beiden aangetrokken tot warme relaties tussen mensen van wie je het niet zou verwachten. Zoals in 'The Samaritan's Secret' de liefde tussen de homoseksuele Ishaq en zijn vrouw.'' Yussef heeft zijn speurderskunsten vertoond in Bethlehem, Gaza en Nablus. Het vierde en definitief laatste verhaal, 'The Fourth Assassin', speelt zich af in 'Little Palestine' in Brooklyn, New York. Omar Yussef krijgt de kans een VN-vergadering toe te spreken. ,,Een mooi slot voor de reeks'', vindt Rees.

Zijn nieuwe thriller, die in mei verschijnt in Engeland, heeft niets te maken met het Midden-Oosten. In 'Mozarts Last Aria' gaat Nannerl Mozart op zoek naar de moordenaar van haar beroemde broer. Maar weten we niet allang dat.....?

,,Aha!'', interrumpeert de auteur, met opgestoken vinger. Nee, Antonio Salieri speelt in zijn boek niet meer dan een bijrol. De talentvolle Nannerl, gehuwd met een saaie ambtenaar in een afgelegen Oostenrijks dorp, ruziede met Wolfgang over de nalatenschap van vader Leopold en na diens dood spraken ze niet meer met elkaar. Maar stel voor dat ze toch naar Wenen is gereisd om een onderzoek in te stellen....'' Rees heeft zich het afgelopen jaar in Oostenrijk en elders vertrouwd gemaakt met Mozart, die hij mateloos bewondert. ,,Wat ze me ook over Bach en Beethoven vertellen, híj is de man!''

Ook in de schilderkunst heeft Rees een absolute held: Caravaggio. En die is eveneens op een duistere manier aan zijn eind gekomen. Maar dat wordt een volgend verhaal.


BOEKEN MATT BEYNON REES:
In het Engels verschenen in de Omar Yussef reeks: 'The Bethlehem Murders' (2006), 'The Saladin Murders' (2008), 'The Samaritan's Secret' (2008) en 'The Fourth Assassin' (2010). Van de eerste twee delen heeft Anthos Nederlandse vertalingen uitgegeven, met als titels 'Het verraad van Bethlehem' en 'Een graf in Gaza'. 'Mozart's Last Aria' verschijnt in mei in Engeland.

(Bron: GPD/Ad Bloemendaal)

21 januari 2011

Geen T-shirts of koffiemokken (nieuws, 2011)

ERVEN LARSSON WEERSPREKEN BESCHULDIGING 'WEDUWE'

De broer van Stieg Larsson heeft de beschuldigingen van de partner van de overleden Zweedse thrillerauteur dat diens familie elke cent uit diens nalatenschap perst van de hand gewezen. Tijdens een talkshow op de Zweedse televisie zei Joakim Larsson dat hij en zijn vader - erfgenamen van het Stieg - van plan zijn om het merendeel van de verdiensten van zijn boeken (ruim 25 miljoen euro) aan goede doelen te schenken. ,,Hoeveel we voor ons zelf houden? Daar hebben we nooit over nagedacht'', aldus Joakim.

Eva Gabrielsson (foto), die drie decennia lang de partner was van Larsson, wil de zeggenschap verkrijgen over diens vermogen. Ze zegt dat diens familie uit is op om alleen maar zo veel mogelijk winst uit zijn nalatenschap te krijgen. Gabrielsson erfde niets, omdat zij niet gestrouwd was met Stieg Larsson. De schrijver liet ook geen testament achter toen hij in 2004 stierf aan een hartaanval. Larssons Millenniumtrilogie heeft wereldwijd zo'n vijftig miljoen exemplaren verkocht.

Gabrielsson heeft nog een vierde, ongepubliceerd manuscript in bezit. De rechten ervan bezit ze echter niet. Ze weigert om het manuscript te overhandigen aan Larssons familie. ,,Ze hebben al zo veel geld. Er is ergens een grens'', zei ze eerder deze week in een talkshow. ,,Hoeveel kun je nog meer van de bodem schrapen?''

Joakim Larsson ontkende dat de familie zijn broers nalatenschap exploiteert. ,,Er zijn geen T-shirts of koffiemokken'', aldus Stiegs broer. ,,We hebben onze advocaten opdracht te geven om dat te verhinderen. We hebben zelfs een verzoek uit Taiwan gekregen om van de Millenniumtrilogie een operette te maken, maar dat hebben wij geweigerd.'' Hij voegde eraan toe dat de opbrengsten van de boeken en de verfilmingen worden geschonken aan de instellingen die Stieg steunde, evenals het antiracistische tijdschrift Expo waar hij voor werkte.

De werktitel van het vierde boek zou overigens 'Gods wraak' zijn. ,,Ik weet waar het verhaal over gaat maar heb het niet gelezen. Ik schat dat het om ongeveer tweehonderd bladzijden gaat'', zei Gabrielsson, die deze week haar biografie 'Millennium, Stieg et moi' publiceerde bij de Franse uitgeverij Actes Sud.

In de biografie vertelt Gabrielsson dat het verhaal in 'Gods wraak' zich afspeelt in Noord-Canada en dat hoofdpersoon Lisbeth Salanders persoonlijke ontwikkeling centraal staat. ,,In dit boek bevrijdt Lisbeth Salander zich van demonen en vijanden. Elke keer als ze erin slaagt wraak te nemen op een persoon die haar lichamelijk of geestelijk pijn heeft gedaan, verwijdert ze de tatoeage die deze persoon symboliseert'', schrijft Aftonbladet. Deze Zweedse krant heeft als één van de enigen een voorpublicatie van Gabrielssons biografie gelezen.

19 januari 2011

Nevermore, dus... (nieuws, 2011)

'POE TOASTER' KOMT OPNIEUW NIET OPDAGEN

De hoop dat de geheimzinnige 'Poe Toaster' ooit nog bloemen en een fles cognac zal achterlaten op het graf van schrijver Edgar Allan Poe, lijkt te zijn vervlogen. Voor het tweede achtereenvolgende jaar kwam de mysterieuze fan van de grondlegger van het detectivegenre niet opdagen op de begraafplaats in Baltimore, waar Poe-fans diens geboortedag op 19 januari vieren.

Vier namaak-'Poe Toasters' kwamen en gingen. Maar de echte liet zich niet zien. Rond vijf uur 's ochtends Amerikaanse tijd kwamen enkele Poe-adepten tot de conclusie dat het ritueel zich 'nevermore' meer zal voltrekken. Daarna trokken ze op naar Poe's graf om er rozen neer te leggen en cognac te drinken.

Een opmerkelijke traditie die zo'n zestig jaar duurde en waarover nooit helemaal duidelijkheid kwam, lijkt nu ten einde gekomen. Een onbekende persoon liet ieder jaar drie rozen en een halfvolle fles cognac achter bij de grafsteen van Poe op diens geboortedag. In 2009 gebeurde dat voor de laatste keer. ,,Ik denk dat we kunnen zeggen dat hij geen autopech heeft en niet ziek is'', zegt Jeff Jerome, curator van de Poe House and Museum. ,,Dit ziet er niet goed uit.''

Poe, auteur van het eerste moderne detectiveverhaal, 'The Murders in the Rue Morgue', stierf in 1849 in Baltimore, nadat hij was ineengezakt in een kroeg. Bijna een eeuw later, in de jaren veertig, begon een onbekende man een jaarlijks eerbetoon te geven aan de schrijver. Zijn jaarlijkse 'buiging' voor de schrijver werd voor het eerst opgetekend in 1949 in de krant The Evening Sun of Baltimore. Degenen die een glimp van de Poe Toaster hebben opgevangen, zagen hem immer gekleed in het zwart, met een witte sjaal en een grote hoed.

Curator Jerome heeft de ceremonie bekeken sinds 1978, vanuit een kerk naast de begraafplaats. De vier nep-'Poe Toasters' legden allen rozen en cognac neer. Maar geen van hen gaf Jerome het geheime signaal, dat alleen de curator kent. En geen van hen wist de rozen in de juiste positie te arrangeren.

In 1993 begon de 'Poe Toaster' briefjes achter te laten, waarin hij onder andere schreef dat hij de fakkel zou doorgeven. Een briefje uit 1998 meldde dat de originele 'Poe Toaster' was overleden en dat de traditie zou worden voortgezet door zijn twee zonen. Maar de zonen bleken de traditie niet zo serieus te nemen. In 2001 werd een notitie achtergelaten over de Super Bowl en drie jaar later ging het in het briefje over de oorlog in Irak.

Prijzencircus (nieuws, 2011)

HARLAN COBEN GENOMINEERD VOOR EDGAR AWARD

De Amerikaanse schrijver Harlan Coben is met zijn boek 'Caught' genomineerd voor de Edgar Allan Poe Award in de categorie beste thriller. Hij heeft vijf tegenstanders in de strijd om deze prestigieuze thrillerprijs van de Mystery Writers of America. Het gaat om Tom Franklin ('Crooked Letter, Crooked Letter'), Tana French ('Faithful Place'), Timothy Hallinan ('The Queen of Patpong'), Steve Hamilton ('The Lock Artist') en Laura Lippmann ('I’d Know You Anywhere'). De prijsuitreiking is op 28 april in New York.

Eerder werd al bekend dat schrijfster Sara Paretsky (foto) wordt onderscheiden met de eretitel Grand Master. Daarmee wil het Amerikaanse gilde van thrillerschrijvers haar verdiensten voor het genre eren.

18 januari 2011

Schotresten en data-analyse (nieuws, 2011)

THRILLERAUTEURS BUNDELEN KRACHTEN MET FORENSISCH INSTITUUT

In juni, de Maand van het Spannende Boek, verschijnt niet alleen het geschenkboekje van het Italiaanse schrijversduo Monaldi & Sorti, maar ook een bundel met 25 korte verhalen over forensische opsporingstechnieken, geschreven door 25 Nederlandse thrillerauteurs. De bundel moet het tastbare resultaat worden van de samenwerking tussen het Nederlands Forensisch Instituut (NFI), de CPNB en het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs. Er is voor een bundel met 25 verhalen gekozen omdat dit jaar zowel het GNM als de Gouden Strop een kwart eeuw bestaat.

De verhalenbundel zal in juni via de CPNB als geschenkboek door de bibliotheken worden aangekocht en onder hun leden verspreid. De geschatte oplage is 40.000 exemplaren. Er wordt inmiddels gekeken of de bundel ook in een oplage van tienduizend stuks via de boekhandel kan worden verkocht. Bij deze uitgave gaat het dan om een luxe uitvoering, inclusief een full colour fotokatern.

Het NFI kent enkele tientallen expertisegebieden. Het is de bedoeling dat de 25 deelnemende auteurs elk een ander forensische techniek in een verhaal belichten. Om de technieken goed over het voetlicht te brengen, krijgt iedere schrijver een 'sparringpartner' vanuit het NFI toegewezen.

Update 28 januari: Van de deelnemende auteurs zal René Appel zich met vingersporen bezighouden, terwijl Loes den Hollander wapens, kogel- en hulsonderzoek in haar verhaal centraal stelt. Roel Janssen vertelt over pathologie, Jac. Toes schrijft over merkherkennend autoverfonderzoek, Judith Visser belicht glasbreukonderzoek, terwijl Daniëlle Hermans haar vizier richt op antropologisch onderzoek. Simone van der Vlugt verdiept zich in forensisch onderzoek van usb-sticks en laptops, Peter de Zwaan legt een lijntje naar identificatie van verdovende middelen en Gouden Strop-winnaar Bram Dehouck verhaalt over toxicologisch research. Overige deelnemende auteurs zijn: Tomas Ross (visualisatie plaats delict), Chris Rippen (niet-menselijke biologische sporen), Charles den Tex (data-analyse), Herman van Vemde (schotresten), Carla de Jong (analyse videobeelden), Jacob Vis (spraakonderzoek), Ed van Eeden (handschriftonderzoek), Tupla Mourits (explosieven), Nicolet Steemers (onderzoek brandstoffen), Ashe Stil (archeologie), John Brosens (o.a. voetsporenonderzoek), Carla Vermaat (DNA-bloedspoorpatronen), Almar Otten (werktuigsporenonderzoek), Gerard Nanne (textielonderzoek), Theo en Marianne Hoogstraaten (haaronderzoek) en Dick van den Heuvel (gegevens op mobiele telefoon). Begin februari maken alle 25 auteurs kennis met 'hun' NFI-specialist.

Victoriaans decor (nieuws, 2011)

KINDERBOEKAUTEUR SCHRIJFT VERVOLG SHERLOCK HOLMES-SERIE

De Britse scenarist en jeugdboekschrijver Anthony Horowitz gaat het vervolg op de 'Sherlock Holmes'-detectives schrijven. De stichting die de nalatenschap van geestelijk vader Arthur Conan Doyle beheert, heeft Horowitz, auteur van de Alex Rider-reeks, opdracht gegeven een nieuwe thriller (voor volwassenen) te schrijven met in de hoofdrol de befaamde pijprokende speurder.

Het nieuwe Holmes-avontuur ligt in september in de Britse boekhandels. Nadere bijzonderheden worden niet vrijgegeven, maar naar verluidt zal de Horowitz-benadering van Sherlock Holmes zich in het vertrouwde Victoriaanse decor afspelen. Horowitz heeft laten weten dat hij van plan is om 'een eerste klas mysterie voor een hedendaags publiek te creëren, met behoud van de bezieling van het origineel'. En uitgeverij Orion is ervan overtuigd dat het boek van Horowitz niet alleen Conan Doyle-fans zal bekoren, maar ook een nieuw publiek zal aanspreken.

(Bron: The Guardian)

17 januari 2011

In afwachting van (nieuws, 2011)

OP DE UITKIJK VOOR DE 'POE TOASTER'

Liefhebbers van het werk van de Amerikaanse schrijver Edgar Allan Poe, de grondlegger van het detectivegenre, zullen deze week opnieuw afreizen naar de stad Baltimore. Zij hopen een glimp op te vangen van de mysterieuze figuur, die ook wel bekend staat als de 'Poe Toaster'.

De 'Poe Toaster' heeft de afgelopen zes decennia op de geboortedag van Poe, 19 januari, elk jaar drie rozen en een halfvolle fles cognac achtergelaten op het graf van de schrijver. Vorig jaar kwam de onbekende zonderling echter niet opdagen.

Het niet verschijnen heeft het mysterie alleen maar groter gemaakt. Jeff Jerome, de curator van het Poe House and Museum in Baltimore verwacht woensdag dan ook een groter aantal nieuwsgierigen dan in voorgaande jaren. Zij hopen allemaal dat de 'Poe Toaster' zich weer zal laten zien. Edgar Allan Poe werd geboren in 1809 en stierf op 7 oktober 1849.

Vier jaar geleden beweerde de toen 92-jarige voormalige advertentiemanager Sam Porpora dat hij de 'Poe Toaster' was. Maar daar werd toen weinig geloof aan gehecht.

Myrons beginjaren (nieuws, 2011)

VROEGE COBEN-THRILLERS IN NEDERLANDSE VERTALING

Uitgeverij Boekerij brengt dit jaar vier nog niet eerder vertaalde thrillers van de Amerikaanse schrijver Harlan Coben op de markt. Deze boeken verschenen in het begin van Cobens carrière en die van zijn personage, sportagent Myron Bolitar.

Deze week zijn 'Vals spel' en 'Tegenwerking' in een vertaling van Martin Jansen in de Wal verschenen. Komend najaar zullen 'Vermist' en 'Ontwricht' in de boekhandel verschijnen.

In 'Vals spel' (1995) wordt sportmakelaar Myron Bolitar geïntroduceerd. Hij staat op het punt een grote slag te slaan. Net als Christian Steele overigens, een rijzende ster in het American football en een belangrijke cliënt van Myron. Maar wanneer Christian een telefoontje krijgt van een voormalige vriendin, een vrouw van wie iedereen dacht dat ze dood was, dreigt de deal niet door te gaan. Myron probeert de waarheid te achterhalen en stuit op een beerput vol leugens, geheimen en een familietragedie.

Myron Bolitar beproeft zijn succes in 'Tegenwerking' (1996)in een andere tak van sport: tennis. Valerie Simpson, een topspeelster en cliënt van Myron, wordt echter op klaarlichte dag vermoord. Haar mannelijke collega geldt als belangrijkste verdachte. Vlak voor haar dood heeft Valerie nog geprobeerd contact op te nemen met Myron. Zijn naspeuringen leiden hem onder andere naar een oude moordzaak, de maffia en een corrupte senator.

Klik hier voor een interview met Harlan Coben uit 1999

Vanuit Dubai (nieuws, 2011)

NIEUWE JAMES BOND-THRILLER HEET 'CARTE BLANCHE'

De nieuwe James Bond-thriller, die in mei van dit jaar op de markt komt, heet 'Carte Blanche'. Dat heeft de Amerikaanse schrijver Jeffery Deaver, die door de erven van auteur en geestelijk vader Ian Fleming is gevraagd het boek te schrijven, vandaag bekendgemaakt. Dat gebeurde tijdens een persbijeenkomst in Dubai.

Evenals Fleming haalt Deaver, zo zegt hij, zijn inspiratie uit exotische locaties waar ook ter wereld. Na een bezoek vorig jaar aan het Emirates Airline Festival of Literature in Dubai besloot de schrijver dat een deel van de thriller zich in deze stad zou afspelen. ,,Ik ben verheugd weer in Dubai te zijn'', stelt Deaver in een verklaring op zijn website. ,,Een perfect Bond-decor, speciaal voor een thriller die van onze held weer het uiterste vergt.''

Over de titel zei Deaver: ,,In de spionagewereld is het geven van carte blanche aan een agent een blijk van enorm vertrouwen. Een deel van de suspense in de thriller is de onderliggende vraag wat nog acceptabel is als het om zaken van nationale en internationale veiligheid gaat. Zijn er grenzen die zelfs James Bond niet zou moeten oversteken?'' In Dubai komt Bond een oude vriend tegen met wie hij achter een onverbeterlijke schurk aan gaat.

In 'Carte Blanche' keert ook Flemings favoriete auto, een Bentley, weer terug. In de veertien thrillers die Fleming schreef reed geheim agent 007 drie keer in een Bentley. In de nieuwe thriller mag Bond een Bentley Continental GT besturen.

16 januari 2011

Vunzige advocaat (nieuws, 2011)

NEDERLANDSE INBRENG IN MILLENNIUM-FILM

De Nederlandse acteur Yorick van Wageningen heeft een rol bemachtigd in de Amerikaanse verfilming van het eerste deel van de Millenniumtrilogie van schrijver Stieg Larsson. De opnames van 'The Girl with the Dragon Tattoo', dat in Nederland werd uitgebracht onder de titel 'Mannen die vrouwen haten', vinden plaats in Los Angeles en Zweden. Ze beginnen volgende week.

Van Wageningen speelt advocaat Nils Bjurman, een van de grote bijrollen. Bjurman was curator van hacker Lisbeth Salander, maar in plaats van haar zaken te behartigen verkracht hij haar.

De regie is in handen van David Fincher, die eerder films als Se7en, Fight Club en The Social Network maakte. De Millenniumtrilogie van de overleden schrijver verhaalt over onderzoeksjournalist Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander. Deze rollen worden in de Amerikaanse versie vertolkt door acteurs Daniel Craig en Rooney Mara. Van de boeken van Larsson gingen wereldwijd vele tientallen miljoenen exemplaren over de toonbank. De drie delen werden eerder al met veel succes in het Zweeds verfilmd.

Het is niet de eerste rol die Van Wageningen in een Amerikaanse film krijgt. Eerder speelde de 46-jarige Nederlander al samen met onder anderen Angelina Jolie (in de drama 'Beyond Borders'), Colin Farrell (in het historische epos 'The New World') en Vin Diesel (in de actiefilm 'The Chronicles of Riddick'). Ook speelde hij recent de rol van Oom Ben in de succesvolle verfilming van het boek 'Oorlogswinter' van schrijver Jan Terlouw. Verder had hij een gastrol in de Britse misdaadserie 'The Commander'. De Amerikaanse versie van 'The Girl with the Dragon Tattoo' moet eind december in de Amerikaanse bioscopen te zien zijn.

(Bron: o.a. Parool)

14 januari 2011

Gestopt met schrijven (nieuws, 2011)

THRILLERAUTEUR JOE GORES OVERLEDEN

De Amerikaanse detectiveschrijver Joe Gores is maandag 10 januari op 79-jarige leeftijd overleden. Volgens de kranten The San Francisco Chronicle en Los Angeles Times stierf Gores aan de gevolgen van een maagbloeding.

Gores, die op eerste kerstdag 1931 in Rochester, Minnesota, werd geboren, schreef zestien thrillers en drie verhalenbundels gedurende zijn veertigjarige schrijverscarrière. Het meest bekend werd hij met het boek 'Spade & Archer: The Prequel to Dashiell Hammett's The Maltese Falcon,' uit 2009. De voormalige privédetective Gores schreef daarnaast scenario's voor tv-series als 'Kojak', 'Magnum P.I.' en 'Columbo'. Gores was ook werkzaam als vrachtwagenchauffeur, hotelmanager en leraar Engels op een jongensschool in Kenia.

Met zijn debuut 'A Time of Predators' (1969), over een hoogleraar die zich opnieuw commandotechnieken eigen maakt om de jeugdbende te pakken die zijn vrouw heeft verkracht, werd hij onderscheiden met de Edgar Award voor beste eerste roman. Ook won hij Edgar Awards voor beste korte verhaal ('Goodbye Pops') en voor een aflevering van Kojak. Overigens boekte Gores niet direct succes. ,,In één jaar tijd kreeg ik driehonderd afwijzingen van uitgevers. Ik heb er de badkamer mee behangen'', schreef hij eens op de website MysteryNet.com. ,,Toen, in 1957, was Manhunt - het laatste pulpblad dat ik benaderde - bereid om een kort verhaal van mij te kopen. Ik kreeg er 65 dollar voor.''

(Bron: Los Angeles Times, MysteryNet.com)

In bloei (nieuws, 2011)

TULPENVIRUS TREFT TURKIJE

Het literair agentschap Sebes & Van Gelderen heeft de Turkse rechten voor 'Het tulpenvirus' van Daniëlle Hermans aan de Turkse uitgever Pupa verkocht. Auteur Daniëlle Hermans is zeer verheugd met het nieuws, laat ze weten: ,,Mijn boek sluit goed aan bij het Turkse culturele erfgoed. Ik ben heel blij met deze deal!''

Turkije is het elfde land waar Hermans' debuut zal verschijnen. Vorige maand sloot Sebes & Van Gelderen een deal met de Tjechische uitgeverij Rozmluvy. Willem Bisseling: ,,We zijn nog lang niet klaar met 'Het tulpenvirus'. Op dit moment lopen er nog gesprekken met verschillende uitgevers in diverse landen. Ik neem aan dat we er komend jaar nog wel wat deals bij zullen krijgen.''

Deze maand verscheen Hermans' derde thriller bij uitgeverij A.W. Bruna, 'De man van Manhattan'.

(Bron: Boekblad)

13 januari 2011

Uit de archieven (nieuws, 2011)

'NIEUW' HAMMETT-VERHAAL OP STAPEL

Decennia na zijn dood komt er tot voor kort onbekend verhaal van de Amerikaanse detectiveschrijver Dashiell Hammett in print uit. Het gaat om het verhaal 'So I Shot Him', een negentien pagina's tellende minithriller geschreven in de karakteristieke hardboiled stijl die Hammett eigen was. Het verhaal wordt gepubliceerd in de winter/lente-editie van het Amerikaanse thrillertijdschrift Strand Magazine, zo liet hoofdredacteur Andrew F. Gulli vandaag weten.

Gulli stuitte op het ongedateerde verhaal en nog veertien andere van Hammetts hand, toen hij research deed in de archieven van de universiteit van Texas in Austin. Strand Magazine publiceerde onlangs nog onbekende verhalen van Graham Greene, Mark Twain en Agatha Christie. De editie met het Hammett-verhaal verschijnt op 28 februari.

Dashiell Samuel Hammett (1894–1961) moderniseerde met zijn vijf thrillers in de jaren dertig van de vorige eeuw het genre van het misdaadverhaal. Hij bracht de realiteit terug in het detectivegenre, dat daarvoor doortrokken was van romantiek. Zijn meest bekende werk is 'De Maltezer Valk' dat voor het eerst verscheen in 1930. Hoofdpersoon is detective Sam Spade, die door Humphrey Bogart onsterfelijk werd gemaakt in de verfilming van John Huston uit 1941.

(Bron: The Washington Post)

Bevrijden van geesten en vijanden (nieuws, 2011)

GABRIELSSON: 'IK KAN VIERDE LARSSON-THRILLER AFMAKEN'

De vriendin van de in 2004 overleden thrillerschrijver Stieg Larsson zou zijn vierde boek kunnen afmaken. Volgens Eva Gabrielsson staan de eerste tweehonderd pagina's al op papier en is het dus niet veel werk meer. Dat schrijft zij in haar memoires met de titel 'Millennium, Stieg en ik', die komende woensdag worden uitgebracht.

De toen 50-jarige Larsson stierf nadat hij de eerste drie delen van de Millenniumreeks had geschreven. Van de boeken zijn wereldwijd inmiddels 45 miljoen exemplaren verkocht. Gabrielsson hield financieel niets over aan het succes van haar overleden partner, omdat zij niet met hem getrouwd was. De hele erfenis ging naar zijn familie, vader Erland en broer Joakim.

Gabrielsson laat niets los over de plot van het boek in uitvoering, maar wil wel iets kwijt over de charismatische maar beschadigde heldin van de serie, hacker Lisbeth Salander. In het nieuwe boek zal zij zich 'meer en meer bevrijden van haar geesten en vijanden', aldus Larssons partner.

Gabrielsson wil het boek alleen afmaken als zij de rechten van de familie krijgt. ,,Ik kan het afmaken. Stieg en ik schreven vaak samen.'' Gabrielsson heeft haar memoires inmiddels verkocht aan achttien landen. De Nederlandse vertaling zal begin februari bij uitgeverij De Geus verschijnen.

Rust en inspiratie (nieuws, 2011)

WELKOM OP IAN FLEMING INTERNATIONAL AIRPORT

Op Jamaica is deze week een internationaal vliegveld voor privéjets en kleinere commerciële vluchten geopend dat de naam van de schrijver van de 'James Bond'-thrillers draagt. Ian Fleming International Airport is niet ver van het schilderachtige toevluchtsoord waar de Britse auteur zijn veertien boeken over geheim agent 007 schreef. Het landgoed is nu een exclusief resort, eigendom van Chris Blackwell, oprichter van Island Records, die de wereld met de muziek van reggaegrootheid Bob Marley liet kennis maken.

Het kleine vliegveld, dat voorheen de naam Boscobel Aerodrome droeg, herbergt een terminal met douanefaciliteiten. De luchthaven bij de kustplaats Orcabessa is de derde internationale vliegeveld van Jamaica.

Lucy Fleming, de nicht van schrijver Fleming, was vanuit Engeland overgekomen om het doorknippen van het lint mee te maken. Ze zei dat haar oom verheugd zou zijn met een vliegveld dat naar hem is vernoemd. ,,Hij was gek op Jamaica en vond hier zowel rust als inspiratie. Om eerlijk te zijn, ik geloof niet dat hij zijn thrillers over James Bond zou hebben geschreven zonder Jamaica.''

Ian Fleming bezocht Jamaica voor het eerst in 1942, toen hij als geheim agent was gestationeerd in Bermuda. Later keerde hij er terug en kocht een stuk land dat hij GoldenEye noemde. Daar schreef hij zijn eerste James Bond-avontuur Casino Royale. De onverschrokken geheim agent is overigens vernoemd naar een bescheiden Amerikaanse vogelkenner die het boek 'Birds of the West Indies' schreef.

(Bron: The Examiner)

12 januari 2011

Van politiek tot voetbal (nieuws, 2011)

DRUK 2011 VOOR TOMAS ROSS

Hoewel hij de - oude - pensioengerechtigde leeftijd al in 2009 bereikte, lijkt thrillerschrijver Tomas Ross geenszins van plan te zijn gas terug te nemen. Integendeel, 2011 lijkt voor hem een drukker jaar dan ooit.

Zo schrijft de Haagse auteur op uitnodiging van het Singermuseum in Laren de novelle 'Het Mysterie van de Denker'. Dit alles ter gelegenheid van de tentoonstelling 'Rodin. De Denker denkt weer'. Vanaf 27 januari is de Larense Denker van Auguste Rodin weer terug in het museum. In 2007 werd dit beroemde beeld van Rodin geroofd en verminkt. Met deze expositie wordt de terugkeer van 'De denker' gevierd.

Ross is ook elke dinsdagavond op de radio te horen. Rond de klok van half negen 'twittert' de schrijver in dertig seconden over van alles, van politiek tot voetbal. Dat gebeurt bij BNN Today op radio 1. Het programma heeft de auteur op dinsdag 15 februari als hoofdgast. Hij zal het onder meer hebben over de serie 'Schavuit van Oranje'.

De thrillerauteur is op het moment bezig met een aantal projecten voor de publieke omroep. Hij werkt onder andere mee aan de nieuwe VPRO-televisieserie 'Oranje onder vuur', de opvolger van Schavuit van Oranje, die januari 2012 in vier delen zal worden uitgezonden op Nederland 1. Daarnaast werkt hij momenteel aan de Telefilm 'Hofstadt' waarin een vrouw haar vermiste man zoekt. Uit maar liefst 123 inzendingen hebben de publieke omroepen een voorlopige selectie gemaakt van twaalf plannen voor een nieuwe serie Telefilms, waaronder 'Hofstadt'. Komend voorjaar volgt de definitieve keuze voor de zes Telefilms die in 2012 worden uitgezonden. In het najaar van 2011 zal de VPRO de 6-delige radiodramaserie 'De oorlogskoningin' uitzenden, over koningin Wilhelmina in Londen. Ross werkt hier samen met zijn dochter Iona Hogendoorn aan.

Wie nog niet Ross-moe is, moet de datum van 3 april in zijn agenda noteren. Dan geeft de factionschrijver namelijk in het Historisch Centrum Overijssel in Zwolle een lezing over 'Bernard, Schavuit van Oranje'. Hij gaat daar dieper in op het scenario dat hij schreef over deze serie rond prins Bernhard.

En dit jaar zal er vast nog wel een boek (of twee) van Ross' hand verschijnen.

Begrip krijgen (nieuws, 2011)

LAW & ORDER-PRODUCER TEKENT BOEKENDEAL

De Amerikaanse producer Neal Baer ('Law & Order') maakt volgend jaar zijn debuut als schrijver met de eerste van drie thrillers. Baer (1955), die de boeken samen met zijn collega-producer Jonathan Greene schrijft, heeft daarvoor een contract afgesloten met uitgeefhuis Kensington. Het gaat om medische thrillers, die zich afspelen in de wereld van de forensische psychiatrie. Het eerste boek, getiteld 'Kill Switch', komt in januari 2012 op de markt, delen twee en drie volgen in 2013 en 2014.

De thrillerreeks spitst zich toe op Claire Waters, een jonge forensisch psychiater. Baer, eigenlijk kinderarts van beroep, heeft zich verdiept in de psychiatrie en kwam door zijn werk voor de tv-serie Law & Order in contact met veel forensische psychiaters. ,,Ik ben geïnteresseerd in de wetenschap die erachter probeert te komen wat een crimineel drijft. Ook Claire wil leren begrijpen waarom iemand een misdrijf begaat'', aldus Baer.

Baer en Greene hadden de verhaallijn al acht jaar geleden bedacht. Nu willen de twee het project compleet maken, met mogelijk een verfilming van de nog te publiceren thrillers.

(Bron: Deadline.com)

11 januari 2011

Tweets over thrillers (1)


(Onregelmatig verschijnende rubriek over serieuze en minder serieuze tweets van thrillerauteurs)

Dinsdag 11 januari 2011:

Corine Hartman: Donderdag 27 januari om 19.30u bij Het wapen van Drenthe in Roden: interactieve lezing Nicolet Steemers en ik zei de gek... Wees welkom!

Alex van Galen: Het is verraderlijk glad in 040



Judith Visser: nogal enthousiast over het manuscript uit 2005 dat ik onlangs terugvond. Het verhaal spreekt me nog steeds aan. Herschrijven!!! #maarnietnu

Judith Visser: er is dus kans dat ik daar mijn volgende volgende (2012 dus) boek van ga maken, als er na het herschrijven nog wat van over blijft!

Judith Visser: maar eerst doorknallen aan Time Out. Begin volgende maand naar de proeflezers..!


Esther Verhoef: Straks naar een soort-van geheime meeting. Waar ik verder dus niks over kan zeggen. Want dat spreekt voor zich.


Anita Terpstra: Sneeuw! Ik krijg spontaan zin in de kerstnummers van Wham en Mariah Carey.


Alex van Galen: Vanmiddag gaan we op schoolreisje!



Daniëlle Hermans: @simonevdvlugt @estherverhoef Ik zeg ook niks. Tot zo.


Simon de Waal: @daniellehermans @simonevdvlugt @estherverhoef Geheime bespreking. Jaja... Ze plannen een misdaadstaatsgreep....

Daniëlle Hermans: @simondewaal @simonevdvlugt @estherverhoef Ik zeg niks meer, en moet nu weg voor geheim overleg. #misdaadstaatsgreep

Simon de Waal: @DanielleHermans @simonevdvlugt @estherverhoef Je hoeft niks meer te zeggen. Het is al uitgelekt.


Carla de Jong: Televisieverzoek en portret voor oba expositie vrouwelijke auteurs. Wordt het niet weer eens tijd voor de kapper en een jurkje?

Judith Visser: Het is mijn geheime ambitie om ooit met Ter land,ter zee & in de lucht mee te doen. Waar of niet waar? ;)


Marelle Boersma: Net verslag gelezen van mn vriendin die in Haiti zit voor noodhulp cholera epidemie. Groot respect. Ga blog schrijven. Meer aandacht nodig!

Annet de Jong: Volgens 'app vol goede voornemens' Outfront heb ik vandaag 1500 calorieën verbrand met fietsen. Glas witte wijn lijkt mij op zijn plaats

Daniëlle Hermans: Terug van geheime bijeenkomst met @alexvangalen @simonevdvlugt en @estherverhoef. Zinvol en gezellig. Een mooie combinatie.

Bart Debbaut: Kranten besteden aandacht aan 'beste thriller van 2010' http://tinyurl.com/4pdwth8


Simon de Waal: @DanielleHermans @alexvangalen @simonevdvlugt @estherverhoef Stelletje arrogante geheimschrijvers. Beetje mysterieus stoer doen. Bah. Bah.


Daniëlle Hermans: @simondewaal @alexvangalen @estherverhoef @simonevdvlugt en ik hebben het 3 uur lang over jou gehad.


Simon de Waal: @DanielleHermans @alexvangalen @estherverhoef @simonevdvlugt Kan niet, Ik ben hooguit 5 minuten interessant... ;-)


Milou van der Will: @DanielleHermans @alexvangalen @simonevdvlugt @estherverhoef Ben wel nieuwsgierig! Ah toe, mag ik het geheim weten :-)


Daniëlle Hermans: @MilouvanderWill Neen! Het is een geheim!



Alex van Galen: @simondewaal ik had gewoon een date met vier blondines, dus ik wou t niet teveel ronbazuinen ;-)


Simon de Waal: @alexvangalen Slet.



Alex van Galen: @simondewaal ik weet het



Saskia Noort: Yes, snuggie en uggies en slagroomtruffels. Morgen weer schrijven