29 juni 2012

Gesignaleerd 147 (nieuws, 2012)

vers van het mes!

LUIS FERNANDO VERISSIMO - DE SPIONNEN

Bij uitgeverij Athenaeum is verschenen 'De spionnen' van Luis Fernando Verissimo. De uitgever noemt het boek - fraai omslag trouwens - een hommage aan de klassieke crime novels en spionageromans van auteurs als John le Carré en Graham Greene.

Het zit de hoofdpersoon uit 'De spionnen' niet mee. Hij werkt als redacteur bij een kleine uitgeverij en hij schrijft dagelijks bikkelharde afwijsbrieven naar aspirant-schrijvers. Ieder weekend bezat hij zich, en zijn vrouw praat vaker met hun hond dan met hem. Zijn leven is totaal mislukt. Maar dan belandt er een mysterieus manuscript op zijn bureau.

Hij raakt volledig in de ban van dit schijnbaar autobiografische boek, geschreven door een prachtige, jonge vrouw. Ze is in gevaar, zo schrijft ze, en ze moet gered worden. Samen met een stel drinkebroers uit het café waar hij liters bier drinkt, besluit hij de zaak tot op de bodem uit te zoeken.

Luis Fernando Verissimo (1936) is behalve schrijver van romans en columns ook cartoonist, en saxofonist in een jazzensemble. Van De spionnen werden ruim 100.000 exemplaren verkocht in Verissimo's geboorteland Brazilië.

Luis Fernando Verissimo - De spionnen. Vertaling: Harrie Lemmens. Uitgeverij Athenaeum, 136 pag., € 16,95. ISBN 9789025369712

Gepoetste schoenen (nieuws, 2012)

RECORDPRIJS VOOR ZELDZAME 'POIROT'

Een zeldzame uitgave van een detective van Agatha Christie is op een veiling voor een recordbedrag van ruim 46.000 euro verkocht. Het gaat om de eerste druk van Christies verhalenbundel 'Poirot Investigates' uit 1924. Het boek ging bij veilinghuis Dominic Winter onder de hamer voor een richtprijs tussen de drie- en vijfduizend pond (tussen 3400 en 5700 euro).

Volgens Dominic Winter van het veilinghuis is nog niet eerder zo veel voor een boek van Christie betaald. In 2009 werd ruim 11.000 euro betaald voor een exemplaar van haar debuut 'The Mysterious Affair at Styles'.

De uitgave van 'Poirot Investigates' bevat een stofomslag met de eerste foto van de Belgische speurder: een elegant geklede man, de schoenen gepoetst, een wandelstok in een hand, hoed en handschoenen in de andere. Precies zoals Christie hem beschreef in haar debuut. Dominic Winter: ,,Stofomslagen van boeken van voor de Tweede Wereldoorlog zijn veel minder gewoon dan van daarna. Ze werden ook vaak van de boeken gehaald, voordat ze in de verkoop gingen.''

'Poirot Investigates' is Christies eerste bundel verhalen over Poirot en zijn sidekick Captain Hastings. De Britse Queen of Crime schreef tachtig detectives en verhalenbundels en negentien toneelstukken. Onder de naam Mary Westmacott schreef ze ook nog zes boeken. De schrijfster, die wereldwijd twee miljard boeken verkocht, overleed in 1976.

(Bron: The Guardian)

28 juni 2012

William Boyd - Wachten op de dageraad (2012)

Bietsen in de wachtkamer



(Door Hans Knegtmans)

In het Wenen van 1913 bezoekt toneelacteur Lysander Rief een Freudiaans georiënteerde psychiater. Hij lijdt aan anorgasmie, het onvermogen klaar te komen. En dat terwijl in Engeland zijn verloofde reikhalzend uitziet naar hun naderende huwelijk. In de wachtkamer bietst een jonge vrouw - Hettie Bull, blijkt ze te heten - twee sigaretten van hem, en gaat voor haar beurt de spraakkamer binnen. Bij gebrek aan beter maakt Rief een praatje met een andere patiënt, een 'militair type' dat zich voorstelt als Alwyn Munro.

Bij een volgende ontmoeting strikt Hettie Rief om - ze is beeldhouwer - naakt te poseren. Na afloop hebben ze seks, en over ejaculatie valt dit keer niets te klagen. Eind goed al goed? Nee, we beginnen pas. Enkele maanden later wordt Rief gearresteerd voor de verkrachting van Hettie, die hij al doende bezwangerd zou hebben. Als bij toverslag verschijnt Munro ten tonele, die attaché is bij het Britse consulaat. Deze is bereid, tegen onkostenvergoeding Rief te helpen naar Londen te vluchten.

Even een korte plaspauze, voordat de literaire sneltrein doordendert naar de delen 2 (Rief gaat in dienst), 3 (Rief speelt voor geheim agent) en 4 (Rief ontmaskert een spion).

In zijn ijver om alle ditjes en datjes die hem invallen onderhoudend te beschrijven lijkt William Boyd weinig te hebben nagedacht over het grote geheel. Hettie Bull wordt zelfs, anders dan de femme fatale waarvoor de lezer haar steeds heeft gehouden, bijna geruisloos het verhaal uitgeschreven.

Meer in het algemeen ontbreekt het de personages aan diepte. Munro, die al in een vroeg stadium zijn professionele oog op de hoofdpersoon liet vallen, brengt het nooit verder dan een poppetje in een verhaal. Riefs moeder blijkt een - zakelijke? amoureuze? - relatie met de spion te hebben. Alleen Rief zelf wordt op de laatste pagina iets menselijker geportretteerd dan als de ijdele kwast die we ons een boek lang hadden voorgesteld.

William Boyd - Wachten op de dageraad. Vertaling: Jan Fastenau. Uitgeverij Atlas, 352 pag.

(Bron: Het Parool)

Gesignaleerd 146 (nieuws, 2012)

vers van het mes!

ANN CLEEVES - REDDENDE ENGEL

Bij uitgeverij A.W. Bruna verschijnt dinsdag 3 juli 'Reddende engel' van Ann Cleeves, een nieuw deel in de serie over rechercheur Vera Stanhope.

Als Julia Armstrong laat thuiskomt van een avondje uit treft ze het levenloze lichaam van haar zoon in bad aan. Op het water drijven wilde bloemen. Inspecteur Vera Stanhope leidt het onderzoek. De jongen blijkt gewurgd te zijn. Waarom moest hij dood en waarom presenteert de moordenaar zijn slachtoffer op deze manier?

Dan wordt een jonge vrouw in een kleine poel tussen de rotsen aan de kust gevonden, wederom bestrooid met bloemen. Vera moet zo snel mogelijk de link tussen deze twee moorden zien te vinden voordat er nog een slachtoffer valt. Alle betrokkenen zullen hun diepste geheimen moeten delen. Ondertussen bereidt de moordenaar een nieuw en prachtig watergraf voor...

Ann Cleeves groeide op in een dorpje in North Devon, waar haar vader leraar was. Ze studeerde aan de universiteit van Sussex, waarna ze een baan kreeg bij de kinderbescherming en later bij een vrouwenopvangcentrum. Vanaf 1997 is ze werkzaam als reclasseringsambtenaaar. In 1983 begon ze met het schrijven van thrillers en detectives. Ze heeft inmiddels 22 boeken op haar naam staan.

Ann Cleeves - Reddende engel. Vertaling: Erik de Vries. Uitgeverij A.W. Bruna, 269 pag., € 17,95. ISBN: 978 94 005 0100 3

27 juni 2012

Een sterke merkbeleving (nieuws, 2012)

VERBUM CRIME WORDT DE CRIME COMPAGNIE

Met ingang van vandaag gaat uitgeverij Verbum Crime verder onder de naam De Crime Compagnie. De eerste titels die uitgegeven worden door De Crime Compagnie zijn 'Schaduwspelen' (een heruitgave) van Marelle Boersma en 'Geraakt' van Els Ruiters.

Verbum Crime is ontstaan als imprint van uitgeverij Verbum. Sinds 2009 is Verbum Crime een zelfstandige onderneming en met de naamswijziging naar de Crime Compagnie is nu de verzelfstandiging voltooid.

Met de nieuwe naam wil de uitgeverij 'een sterke merkbeleving' bereiken. Eigenaar Ilse Karman: ,,De Crime Compagnie staat voor kwalitatief goede thrillers, voor leesplezier. Deze naam moet uitgroeien tot een kwaliteitsstempel. Wij denken dat in het veranderende boekenlandschap herkenbaarheid van de uitgeverij steeds belangrijker gaat worden, zeker op de nieuwe markt voor ebooks. Vroeger was boeken maken een ambacht. De toegevoegde waarde van een uitgeverij is nu verschoven naar selectie en redactie. De klant zal naar onze verwachting zijn keuze steeds meer baseren op de naam van de auteur én die van de uitgeverij. Met een duidelijke focus op een genre en door vertrouwen op te bouwen met kwaliteit willen we ons optimaal positioneren in de markt.''

In de nieuwe naam komt volgens Karman de aloude samenwerking in het boekenvak tot uitdrukking. Al in de 17e eeuw waren er Compagnieën van uitgevers en boekverkopers. Compagnie is bovendien een ander woord voor gezelschap. Ilse Karman: ,,We willen uitdragen dat onze spannende thrillers tot stand komen door de gemeenschappelijke inzet van auteurs, medewerkers, freelancers, verkopers en lezers. Daarbij zet ieder zijn of haar eigen netwerk in en maken we veel gebruik van social media. Daar zijn we sterk in.''

Het beeldmerk van de uitgeverij, een zeilschip, is een knipoog naar de VOC en belooft spanning. Bovendien staat het voor de samenwerking en de gemeenschappelijke missie waarmee ieder boek tot stand komt. Op de nieuwe website www.crimecompagnie.nl is meer informatie te vinden over de Crime Compagnie, inclusief de boeken en auteurs van de uitgeverij.

26 juni 2012

Wordt verwacht 294 (nieuws, 2012)

HIJ NIPTE VAN EEN DONKER ABDIJBIER

Heb je een schrijver in huis, die twee keer achter elkaar een literaire prijs wint, verban je hem naar de laatste pagina's van de aanbiedingsbrochure voor de boekhandel. Bram Dehouck (1978) wordt behoorlijk stiefmoederlijk bedeeld door zijn uitgeverij De Geus. In 2010 won hij met zijn debuut 'De minzame moordenaar' de Gouden Strop én de Schaduwprijs en op 31 mei mocht hij zijn tweede Stropbeeldje mee naar huis nemen, ditmaal voor 'Een zomer zonder slaap'. En in de folder kom je de laureaat pas tegen, als je er niet meer op rekent. Wellicht overheerste de gedachte 'bewaar het lekkerste voor het laatst' bij De Geus, daar gaan we dan maar van uit.

Goed nieuws dus voor Dehouck-adepten: er is een nieuwe thriller in aantocht. In oktober 2012 verschijnt 'Hellekind', over een vader die het wangedrag van zijn zoon niet meer kan aanzien.

Sam, de zoon van huisarts Chris Walschap, is anders dan andere kinderen. Dat hebben Chris en zijn vrouw Charlotte al vroeg in de gaten, maar ze kunnen ermee omgaan. Het gedrag van hun zoon wordt echter een probleem als hij naar school gaat en zijn agressie niet in de hand weet te houden.

Niemand lijkt vat te krijgen op de jongen, die de trekken van een psychopaat begint te vertonen. De angst dat Sam op een dag zijn zelfbeheersing verliest en een bloedbad aanricht, maakt Chris wanhopig. Hij kan maar één oplossing bedenken, een oplossing waartoe geen enkele vader zich in staat acht: zijn zoon om het leven brengen.

Fragment uit 'Hellekind':
'De beslissing om de moord uit te voeren nam Chris Walschap op het terras van het café. Hij nipte van een donker abdijbier, veegde het afwaswater dat van het glas op zijn hand druppelde aan zijn jeansbroek en staarde naar het bos. Het bladerdak verloor zijn glinstering toen de zon achter een kruin verdween.'

Andere nieuwe titels:

Monica Kristensen - 'Vermissing' (januari 2013). Thriller van Noorse poolonderzoeker. Af en toe verdwijnen er kinderen uit de kleuterklas in Longyearbyen op het eiland Spitsbergen. Ze zijn vaak niet zo lang weg en niemand neemt het zwaar op als de kinderen weigeren te vertellen waar ze geweest zijn. Maar op een dag verdwijnt de 5-jarige Ella en het enige wat gevonden wordt, is haar teddybeer. Een zaak voor politieman Knut Fjeld.
Parker Bilal - 'De donkere straten van Caïro' (december 2012). Eerste deel in serie over voormalig inspecteur Makana. Het zijn zware tijden voor Makana. Hij is gevlucht uit zijn thuisland Soedan en woont op een woonboot in Caïro. Op zoek naar een baantje stelt hij zich beschikbaar als privédetective. Dan roept de magnaat Saad Hanafi hem bij zich: de sterspeler uit zijn voetbalteam is verdwenen en Makana dient hem zo snel mogelijk op te sporen. Zijn speurtocht brengt Makana in contact met extremistische moslims, Russische gangsters en een wanhopige moeder. Parker Bilal, pseudoniem voor Jamal Mahjoub, werd geboren in Londen, groeide op in Soedan en studeerde geologie in Sheffield. Na zijn studie keerde hij in 1984 terug naar Khartoem, waar hij zijn debuutroman schreef.
Tina Uebel - 'De manipulator' (november 2012). Psychologische thriller van Duitse dichter, journalist en voormalig uitgever. Drie studenten raken in de ban van barman Frankie en stappen mee in zijn universum, dat van underground Hamburg. Door middel van valse beloftes en vernietigende listen bindt Frankie de studenten aan hem. Wie is deze onweerstaanbare man? Gebaseerd op het waargebeurde drama rond de Britse oplichter Robert Freegard die in 2002 werd opgepakt door Scotland Yard.
Johan Theorin - 'Sint Psycho' (november 2012). De 29-jarige Jan Hauger solliciteert bij een kleuterschool, waar kinderen verblijven van wie de ouders zijn opgenomen in de naast gelegen psychiatrische kliniek Sint Patricia, ook wel Sint Psycho genoemd. Jan staat bekend als een goede kleuterleider, maar draaagt ook een langgekoesterd geheim met zich mee. Collega Hanna ontdekt langzaam maar zeker de waarheid over Jan.
Roslund & Hellström - 'Twee soldaten' (oktober 2012).
Voor meer informatie klik hier.

25 juni 2012

Matthew Quirk - De 500 (2012)


Verdienstelijke Grisham-kopie



(Door Peter Kuijt)

De uitgever neemt een risico door op de cover van 'De 500', het thrillerdebuut van de Amerikaanse schrijver Matthew Quirk, een blurb van James Patterson te plaatsen. 'Dit is 'The Firm' van John Grisham, maar dan gesitueerd in Washington', kraait 's werelds bestverkopende thrillerauteur opgetogen.

De lat ligt hoog voor oud-Harvard-student en journalist Quirk: haalt hij inderdaad het niveau van 'The Firm', Grishams tweede en een van zijn beste boeken? Filmmaatschappij 20th Century Fox dacht in ieder geval van wel: razendsnel wist ze de filmrechten te bemachtigen in de hoop er net zo'n succesvolle productie van te maken als destijds 'The Firm' was met Tom Cruise, die de rol vervulde van de briljante rechtenstudent Mitchell McDeere.

De opmerking van James Patterson was overigens wel raak: 'De 500' lijkt veel op 'The Firm' (of, zo u wilt, 'Advocaat van de duivel'). Quick leent vrijpostig behoorlijk wat elementen uit de Grisham-bestseller. Ook hoofdpersoon Mike Ford is een uitmuntende (Harvard-)student en waar McDeere arme ouders had, verkeert Ford in nog kommervollere omstandigheden: hij heeft torenhoge schulden omdat hij de ziektekosten van zijn later gestorven moeder heeft moeten ophoesten en zijn vader - tot op zekere hoogte een bedreven inbreker - zit in de bak.

Werd McDeere door advocatenkantoor Bendini, Lambert & Locke (The Firm) ingelijfd, Ford wordt gerekruteerd door de Davies Group, een invloedrijk consultancybureau. Het bureau is gespecialiseerd in het aan touwtjes trekken en het beïnvloeden van de 500 machtigste mensen in Washington. En Henry Davies, die de firma runt, laat geen middel onbenut om zijn doel te bereiken. Davies denkt met Ford het juiste 'gereedschap' in handen te hebben om zijn gevaarlijkste deal succesvol te kunnen afronden. En Ford komt daar pas achter als hij al zwaar in de penarie zit.

Quirk komt in het begin langzaam op stoom: de filmwet 'show, don't tell' is hem dan kennelijk nog vreemd, want hij laat zijn held er een flink eind op los ouwehoeren. En hij ouwehoert ook nog eens tegen de lezer en daar moet je maar van zien te houden. Maar gaandeweg schakelt hij over in een hogere versnelling en wint de thriller aan kracht. Flink wat actie én wat van Grisham geleend cynisme later slaat de stugge lezer uiteindelijk de thriller tevreden dicht. Wel een ster minder vanwege Quirks behoorlijk doorzichtige kopieerdrift.

Matthew Quirk - De 500. Vertaling: Paul Heijman. Uitgeverij Van Holkema & Warendorf, 350 pag.

Pieter Aspe - Eiland (2012)


Steeds verknalt de schrijver het



(Door Arno Ruitenbeek)

Pieter Aspe is de meester van de gelijkmatigheid. Om het boek, zoals bij 'Erewoord' in 2010 en dit jaar 'Eiland' lijkt hij boven zichzelf uit te stijgen. Maar steeds verknalt de Bruggenaar het.

Twee jaar geleden knoeide commissaris Van In gelijk Johnny English raak met zijn mobieltje, dit keer geeft de schrijver de ontknoping amateuristisch snel weg. We zullen de vele fans niet onnodig pijnigen door hetzelfde te doen als wat we Aspe verwijten. We houden het er op dat 'de butler' het heeft gedaan.

Goed aan de nieuwste aflevering is de soepele wijze waarop de moord op een afperser, bedrog, overspel en kinderporno worden samengevoegd tot een, voor Aspes doen, vrij luchtig verhaal. Niet te veel politiek en lange tenen van notabelen en tweedehands rijken, daarentegen een stevige rol voor Van Ins vrouw, procureur Hannelore Martens.

Pieter Aspe - Eiland. Uitgeverij Manteau, 304 pag.

Philip Kerr - Praag fataal (2012)


Gunther kan alleen maar verliezen



(Door Arno Ruitenbeek)

Er zijn van die thrillers, die net dat beetje extra hebben. 'Vaderland' van Robert Harris, William Ryans 'Staat van terreur', bijvoorbeeld. Maar ook Philip Kerrs reeks rond Bernie Gunther, rechercheur in het Derde Rijk. Grote gemene deler: de speurder doet zijn werk onder onmenselijke omstandigheden.

Ik vind lang niet alle Gunther-avonturen even geslaagd: 'Een stille vlam' kreeg ik met moeite uit. Kerr revancheert zich dubbel en dwars met 'Praag fataal'.

Kommissar Gunther toont zich van zijn onverzettelijke, bijna overmoedige kant bij een onderzoek in opdracht van zijn hoogste baas, Reinhard Heydrich. Een adjudant van Heydrich alias 'Het Blonde Beest' is vermoord in een afgesloten kamer in het Tsjechische (toen: Boheemse) kasteel van de leider van het Reichssicherheitshauptamt (RSHA).

Opdrachtgever en -nemer zijn als water en vuur, wat schitterende dialogen oplevert. Tegen de achtergrond van een uitgehongerd Berlijn, een geknecht Tsjechisch volk en de ophanden zijnde Endlösung ontwikkelt zich een levensgevaarlijk spel, dat Gunther alleen maar kan verliezen. Zelfs als hij de moord oplost, of juist daardoor.

Enig zwakke punt is de rol van de minnares van de Kommissar. Ze voegt niets toe aan de krachtmeting tussen de nazi en de politieman. Bij de ontknoping blijkt dat nog maar eens.

Philip Kerr - Praag fataal. Vertaling: Herman van der Ploeg. Uitgeverij Boekerij, 384 pag.

24 juni 2012

Leon de Winter - VSV (2012)


Speels divertissement



De nieuwe roman van Leon de Winter vraagt de lezer alle ongeloof op te schorten, maar als dat lukt, is 'VSV' een prikkelende roman vol actueel straatrumoer.

(Door Theo Hakkert)

Leuk voor BN'er-watchers. In de nieuwe roman van Leon de Winter (1954) draven allerlei mensen op die we minimaal wekelijks op televisie zien, maar meestal vaker.

Bram Moszkowicz en Eva Jinek - alleen gaat het niet zo best binnen hun relatie, waarna Eva iets begint met Ruud Gullit.

Job Cohen is in het boek nog altijd burgemeester van Amsterdam, hij heeft de lokroep van Den Haag weerstaan.

Leon de Winter voert ook een personage op dat Leon de Winter heet. Deze is gescheiden van Jessica Durlacher, terwijl de echte Leon de Winter nog altijd met haar is getrouwd.

En Theo van Gogh komt in de roman voor. Hij is vermoord door Mohammed Bouyeri, maar hij kan naar de aarde terugkeren in de rol van... beschermengel.

Aan het eind van de roman verschijnt hij 's nachts aan Leon de Winter. ,,De Winters hart bonkte van schrik.'' Zeg dat wel.

Rollen zijn er ook voor Piet Hein Donner, Bernard Welten en Geert Wilders.

Literatuurwetenschappers zullen er op wijzen dat personages in romans nooit samenvallen met bestaande mensen, ook al hebben ze dezelfde namen, karakters en functies, maar er is ook zoiets als lekker een boek lezen en gewoon genieten van het krankjorumme verhaal dat de schrijver uit zijn duim heeft gezogen. Het is juist prikkelend dat een roman zo dicht langs de werkelijkheid scheert.

VSV - met als ondertitel 'Daden van onbaatzuchtigheid' - is een 'what if'-roman. Wat als er een hiernamaals is waarin Theo van Gogh een engel wordt en terug kan keren op aarde? Wat als een (voetbal)elftal jonge Marokkanen een terroristische aanslag pleegt op de Stopera, een vliegtuig kaapt en een school bezet?

Leon de Winter heeft op hem - vanaf zijn roman 'Kaplan' - kenmerkende wijze een razend en razendsnel boek geschreven. Hij doet een enorm beroep op de lezer om alle ongeloof 430 pagina's lang op te schorten, maar doe dat vooral. Lukt het, dan is VSV een prikkelende roman vol actueel straatrumoer.

Ingenieus hoe De Winter de persoonlijke relaties in elkaar heeft gevlochten. Theo van Gogh komt almaar niet verder dan de receptiebalie van het hiernamaals. Daar krijgt hij een coach toegewezen. Het hart van deze zwarte Franciscaan Jimmy is na diens hersendood uitgerekend overgeplant in Max Kohn, een Nederlandse topcrimineel van Joodse komaf met een slecht hart - ja, ook deze Max zou zo maar eens op iemand kunnen lijken.

Net op het moment dat Kohn voor het eerst in tien jaar weer naar Nederland komt, om zijn oude liefde Sonja Verstraete naar Jimmy te vragen, blazen de Marokkaanse terroristen de Stopera op. Overigens: Sonja Verstraete, dochter van een vermoorde onderwereldmakelaar, heeft ná Max iets gehad met Jimmy en is nu met Leon de Winter. En dan is er ook nog een relatie tussen Kohn en de Marokkaanse terroristen.

Amsterdam in de greep van het terrorisme. Het kan zo maar, zo blijkt. Natuurlijk is dat een verontrustend idee en de roman is ook spannend, maar om de een of andere reden heeft De Winter besloten het moment van de explosie in de Stopera niet te beschrijven. Iedereen heeft opeens een knal gehoord. De echte spanning zit dan ook niet zozeer in de terroristische dreiging, maar eerder in de relaties tussen de karakters.

De Winter is snoeihard in zijn beschrijving van de 'bestaande' personages, met name Van Gogh, maar hij spaart zichzelf niet. De zelfspot druipt eraf.

De roman is niet zonder fouten ook. Van Gogh kan op de ene pagina niet kijken en op de volgende vraagt hij: ,,Mooi hemd? Zijde?'' Voor de hoofdstukken rond Nathan, het 10-jarig zoontje van Sonja, gebruikt hij de ik-vorm, maar het wil maar geen kinderstem worden.

'VSV' is vooral geinig. Speels divertissement en vaardig geschreven leesvoer. Mocht Leon de Winter een serieuze, verontrustende actuele what if-thriller hebben willen schrijven met de onderliggende boodschap dat Nederland kwetsbaar is voor terrorisme? Dan is de roman mislukt.

Leon de Winter -VSV. Uitgeverij De Bezige Bij, 464 pag.

(Bron: Twentsche Courant Tubantia)

22 juni 2012

Onder covers (1)

Rubriek waarin thrilleromslagen - van spuuglelijk tot bloedmooi - tegen het licht worden gehouden




Kruisen in de sneeuw


De redactie van VN's Detective & Thrillergids schreef in het jongste nummer dat er drie soorten thrillercovers de laatste jaren de boventoon voeren: omslagen met drijvende vrouwenlichamen, het opengesperde, dreigende dan wel onheilspellende vrouwenoog én het silhouet dat in de verte verdwijnt.

Op 3 juli verschijnt bij uitgeverij Q de thriller 'Schijndood' van de Noorse auteur Thomas Enger. Een opvallende omslag, dat moet gezegd: veel rood, flink wat sneeuw ook (het lijkt wel een vereiste bij Scandinavische misdaadromans) en her en der verspreid een tiental kruisen. Daarboven, in witte en zwarte chocoladeletters 'THOMAS ENGER SCHIJN DOOD', waarbij 'THOMAS' iets kleiner is afgedrukt dan de andere woorden.

Je zou het een en ander overigens wel eens verkeerd kunnen interpreteren. Waarom geen streepje gezet tussen 'schijn' en 'dood'? Want anders zou je het kunnen opvatten als een gebod: 'Schijn dood!'. René Appel liet een paar jaar geleden bij een herdruk van zijn thriller 'Weerzin' op de cover een streepje plaatsen tussen 'Weer' en 'zin', want lezers die het op 'Weer' 'zin' hielden, kwamen volgens hem op verkeerde gedachten.

Enfin, genoeg gezeverd. De hamvraag is: slaat de cover wel op de inhoud? Enger schrijft over een misdaadverslaggever, die twee jaar uit de roulatie is geweest, nadat hij bij een brand zijn zoontje kwijtraakte. Als er in Oslo een meisje wordt gestenigd, gaat de journalist op eigen houtje op zoek naar de waarheid. Er wordt wel weer een dode gevonden, maar zo veel als er kruisen in de sneeuw staan, lijkt ons wat overdreven. Maar intrigerend is het omslag wel.

Het ontwerp is overigens van de hand van Wil Immink uit Sittard. Ook de man achter de covers van de Millenniumtrilogie van Stieg Larsson. En degene die een foto van zijn zoontje gebruikte voor het omslag van 'Honingval' van Unni Lindell.

Rapportcijfer: 7+

Gesignaleerd 145 (nieuws, 2012)

vers van het mes!

Bij uitgeverij A.W. Bruna verschijnt dezer dagen 'Villa Triste' van Lucretia Grindle, een verhaal over twee zussen in het Italiaanse verzet, en een hedendaags moordonderzoek. Het boek is gebaseerd op feiten: de gebeurtenissen hebben echt plaatsgevonden en Villa Triste heeft werkelijk bestaan.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog worden de zusjes Caterina en Isabella Cammaccio gedwongen de moeilijkste beslissingen van hun leven te nemen waarvan de consequenties nog jarenlang zullen doorwerken. Veertig jaar later moet Alessandro Pallioti een merkwaardige moordzaak op een oude man oplossen. Een dagboek brengt hem op het spoor van de zussen.

De vermoorde man blijkt een held te zijn geweest voor de verzetsleden van de Tweede Wereldoorlog. Hoe meer Pallioti zich in de zaak verdiept, des te meer komt de geest van de oorlog tot leven. Als hij het dagboek van Caterina Cammaccio tussen het bewijsmateriaal vindt, wordt een ontstellende geschiedenis van het verzet en het leven van twee zussen opgerakeld.

Lucretia Grindle is geboren in Sherborn, Massachusetts. Ze is freelance journaliste geweest in Engeland, Canada en de VS. Ze woont met haar man afwisselend in Devon, Engeland, en Massachusetts. Eerder verscheen van haar hand de psychologische thriller 'Nachtschimmen'.

Lucretia Grindle - Villa Triste. Uitgeverij A.W. Bruna, 472 pag., € 19,95. ISBN: 978 90 229 9946 2

Gesignaleerd 144 (nieuws, 2012)

vers van het mes!

JET VAN VUUREN - BLOEDHEET

Bij uitgeverij Karakter is verschenen 'Bloedheet', de tweede zomerthriller van Jet van Vuuren.

Het is hoogzomer. De meeste inwoners van Almere zijn op vakantie of hebben ter verkoeling de omliggende strandjes opgezocht.

Als opeens het kattenvrouwtje Mies van Rossum verdwijnt, worden in diverse wijken van Almere dode katten gevonden. Niet veel later wordt ook het lijk van Mies gevonden. Wie heeft haar vermoord, en waarom?

De paar thuisblijvers zijn op de vingers van één hand te tellen. Is het Joop, de aantrekkelijke neuroloog uit de Filmwijk die nog een appeltje te schillen heeft met Mies? Gonnie, zijn bedrogen echtgenote? Ans, die een oogje heeft op Gonnie? Of is het de verlegen studente Fleur die bij Ans in huis woont en een verhouding heeft met Joop? Verdacht is ook Thijs Vleugels, de asociale buurman van Mies. Maar heeft hij het ook daadwerkelijk gedaan?

De jonge rechercheur Britt van Dijk woont nog maar net in Almere wanneer ze op deze moordzaak wordt gezet. Als er nog een dode valt en ook Britts eigen leven gevaar loopt, moet ze heel goed nadenken over wie de dader kan zijn.

Jet van Vuuren is bibliothecaris, beeldend kunstenaar en schrijfster. Ze won verschillende verhalenwedstrijden, onder meer met een verhaal in dagblad Trouw. Van Vuuren is geboeid door vrouwenverhalen en alles in haar schrijverij draait dan ook om vrouwen met een bepaalde achtergrond. De uitgeverij plaatst het volgende citaat van Crimeblogger op de achterflap: 'Jet van Vuuren is de nieuwe Suzanne Vermeer'. Maar Crimeblogger is nergens op internet te vinden.

Jet van Vuuren - Bloedheet. Uitgeverij Karakter, 319 pag., € 15,00,. ISBN: 978 90 452 0146 7

20 juni 2012

Fanmail (nieuws, 2012)

'MISSCHIEN HAD JE WEL GELIJK'

Zeven jaar geleden huurde Fons Burger, ex-hoofdredacteur van de Nieuwe Revu, promotor van de maatschappelijk verantwoorde Oké-sinaasappel, miljonair en linkse projectontwikkelaar, nog een bureau in 'publicity & creative support' in om zijn thriller 'Martelaren van Lot' onder de aandacht te brengen. Maar de tijden zijn veranderd: de schrijver heeft het heft in eigen handen genomen.

Deze week vloog een briefje de mailbox van de redactie van De Spanningsblog binnen. ,,Misschien ben je al vergeten wat voor een negatieve recensie je ooit over 'Martelaren van Lot' hebt geschreven'', begon Burger. ,,'Een miljonair maakt nog geen thrillerschrijver'...'' Inderdaad, zijn thriller herinneren we ons nog. Niet echt een hoogtepunt in de misdaadliteratuur.

Burger vervolgt: ,,En misschien had je wel gelijk. Maar ik heb het niet meteen opgegeven. Schrijven is een heerlijk vak en ik hoop dat ik nog een herkansing krijg. Van die miljoenen is ook al bijna niets meer over...''

Die herkansing moet volgens Burger gestalte krijgen met de publicatie van zijn nieuwe thriller. Zijn uitgeverij Dif books, die overigens met een deel van de opbrengsten innovatieve projecten in de Derde Wereld van de grond wil tillen, brengt nog deze maand Burgers thriller 'SMITH! Het tie wrap mysterie' uit. Het is het eerste deel in een serie.

Het boek gaat over Harry Smith, een eerlijk man. Als advocaat in een plattelandsdorp geniet hij het vertrouwen van boeren, burgers en buitenlui. Tot op een dag een zakenman zijn kantoor binnenstapt en hem een mooi leren koffertje geeft. Al snel gaat het bergafwaarts met Smith. Er valt een dode. En daar blijft het niet bij. Het dorp wordt het middelpunt van de belangstelling en Smith is de belangrijkste verdachte.

Wellicht komt De Spanningsblog later terug met een oordeel over 'Het tie wrap mysterie'. Eén ding is zeker: de cover is allesbehalve alledaags.

Pulp Fiction van 2012 (nieuws, 2012)

TRAVOLTA ALS CORRUPTE AGENT IN WINSLOWS 'SAVAGES'

Met 'Savages' schreef de Amerikaanse thrillerauteur Don Winslow (foto) volgens The New York Times een van de beste boeken van 2010. Entertainment Weekly en The Los Angeles Times deelden die mening. Een verfilming van deze harde actiethriller kon dan ook niet lang op zich laten wachten. In de Verenigde Staten gaat de film 'Savages' al in juli in première, de Nederlandse bioscoopganger moet wachten tot 27 september. Regisseur is Oliver Stone.

Winslow werd geboren op de avond van Halloween in 1953 in New York. Hij groeide op in Perryville een badplaats op Rhode Island. Volgens Winslow hebben zijn ouders ervoor gezorgd dat hij schrijver is geworden. Zijn moeder was bibliothecaresse, zijn vader zat bij de Amerikaanse marine en vertelde hem vele verhalen en nodigde ook vrienden bij de marine uit die nog meer verhalen vertelden. Winslow schrijft zelf de scenario's voor de verfilmingen van zijn boeken, zo ook die van 'Savages'.

Het verhaal gaat over Ben (gespeeld door Aaron Johnson), een rustige en vreedzame boeddhist en zijn beste vriend Chon (Taylor Kitsch), een ex-marinier en ex-huurmoordenaar, die samen een succesvolle business runnen. Ze verbouwen de beste marihuana die er is. Daarnaast hebben ze beiden een bijzondere relatie met de prachtige Ophelia (Blake Lively). Ze leiden een idyllisch bestaan in het zuiden van Californië, totdat de Mexicaanse drugsorganisatie Baja cartel eist dat de drie voor hen gaan werken.

Elena (Salma Hayek), de meedogenloze leider van het Baja cartel, en haar koelbloedige handlanger, Lado (Benicio Del Toro), onderschatten de sterke band tussen de drie vrienden. Ben en Chon gaan een hevige strijd aan met het kartel en krijgen hulp van de corrupte narcotica-agent Dennis (John Travolta). De laatste omschrijft 'Savages' als de 'Pulp Fiction van nu'.

Hier alvast een impressie van 'Savages':

19 juni 2012

Haken en ogen (nieuws, 2012)

INVESTEREN IN DROOMPRIJS

Uitgeverij A.W. Bruna heeft ter gelegenheid van de publicatie van de nieuwe thriller van Suzanne Vermeer een wedstrijd uitgeschreven. Prijs is 'een droomreis' naar Aruba, waar de thriller Bon Bini Beach zich afspeelt. Maar deelnemers dienen wel eerst te investeren.

Lezers die kans willen maken, dienen aan bepaalde voorwaarden te voldoen. Zo moeten ze een foto van zichzelf of een ander die een boek van Suzanne Vermeer leest, naar de uitgeverij opsturen. Dat betekent óf een investering in een Vermeer-thriller (kassa voor Bruna!) óf een zoektocht naar iemand die een boek van deze auteur in bezit heeft.

Die foto wordt op de Facebookfanpage van Suzanne Vermeer geplaatst. Deelnemers moeten, volgens de algemene voorwaarden, ook bereid zijn mee te werken aan foto- of filmopnamen of interviews die met de actie te maken hebben. De deelnemer krijgt hier geen vergoeding voor.

De prijs bestaat uit een reis naar en verblijf op Aruba voor twee personen. Maar de uitgeverij meldt niet hoe lang deze droomvakantie duurt. Bovendien: ,,Kosten ter plaatse zijn voor rekening van de prijswinnaar.''

'Bon Bini Beach', geschreven door een ghostwriter na de dood van auteur Paul Goeken in juni 2011, gaat over twee Nederlandse studentes. Zij vieren uitbundig vakantie op de Antillen. Totdat een van hen verdwijnt...

18 juni 2012

Jan Costin Wagner - Licht in een donker huis (2012)


Volgens beproefd recept



(Door Guido Huisintveld)

De Duitse auteur Jan Costin Wagner introduceerde de Finse rechercheur Kimmo Joentaa in 'IJsmaan', een prachtige en poëtische misdaadroman waarin de getormenteerde rechercheur maar niet over het verlies van zijn vrouw heen geraakt. 'Licht in een donker huis' is het vierde deel waarin de man met zijn emoties worstelt.

Kimmo Joentaa heeft moeite om bij de les te blijven als de prostituee Larissa, met wie hij een bijzondere relatie heeft opgebouwd, plotseling verdwijnt. Een verhaallijntje dat overigens dood loopt als het echte werk begint. In het ziekenhuis wordt een vrouw die in coma ligt om het leven gebracht. Even later wordt een man van de veertiende verdieping geflikkerd. Tussendoor lezen we dagboekfragmenten uit 1985 en uit 2010. Waar gaat dit allemaal naar toe?

Voordat pagina 100 is bereikt, is de samenhang al vrij duidelijk, zijn de punten met elkaar verbonden en hoeft Wagner alleen nog maar het plaatje in te kleuren. Dat doet hij op bekende wijze met mooi, traag en dichterlijk taalgebruik. Naast de mistroostigheid van Kimmo Joentaa is er ook ruimte voor wat frivoliteit als rechercheurs Seppo en Westerberg in beeld komen. Een welkome afwisseling.

'Licht in een donker huis' is een solide misdaadroman volgens beproefd recept, maar maakt net iets minder indruk dan zijn voorgangers. Wagner moet er volgende keer een nieuw peertje in draaien om het licht brandende te houden.

Jan Costin Wagner - Licht in een donker huis. Vertaling: Gerda Meijerink. Uitgeverij Cossee, 336 pag.

17 juni 2012

Gesignaleerd 143 (nieuws, 2012)

vers van het mes!

ELSA LEWIN - IK, ANNA

Bij uitgeverij Signatuur Noir is verschenen de klassieker 'Ik, Anna' van Elsa Lewin, een psychologische thriller over twee mensen die meenden bij elkaar hun eenzaamheid te kunnen kwijtraken. Het boek wordt verfilmd door regisseur en scenarioschrijver Barnaby Southcombe, de zoon van actrice Charlotte Rampling en draait vanaf het voorjaar 2013 in de Nederlandse bioscopen.

Anna, een vrouw van middelbare leeftijd die met haar tienerdochter in een bescheiden appartement in New York woont, is net haar man aan een jongere vrouw verloren en dreigt zich terug te trekken in haar eigen wereld. Om na de scheiding toch nieuwe mensen te ontmoeten, gaat ze af en toe naar een singlesfeest. De nacht na zo'n bijeenkomst eindigt ze in het appartement van een vreemde. Wat er die nacht gebeurt, is voor Anna een groot zwart gat.

Rechercheur Bernie wordt van zijn taken op een bloedige plaats delict afgeleid door een kortstondige ontmoeting met de aantrekkelijke, ondoorgrondelijke Anna. Bernies huwelijk lijkt op een dood spoor te zijn beland en terwijl hij zijn baan uitvoert op de automatische piloot, raakt hij in de ban van Anna.

Schrijfster Elsa Lewin leidt een teruggetrokken leven in Great Neck, New York. Ze is een gepensioneerde psychotherapeute. 'Ik, Anna' is haar eerste en enige roman, en werd in de Verenigde Staten in 1984 gepubliceerd, daarna in 1990 in Groot-Brittannië.

Elsa Lewin - Ik, Anna. Vertaling: Dirk-Jan Arensman. Uitgeverij Signatuur Noir, 280 pag, € 17,95. ISBN: 978 90 5672 427 6 l

14 juni 2012

Broeders en criminelen (nieuws, 2012)

ROSLUND & HELLSTRÖM DOMINEREN ZWEEDSE HITLIJSTEN

'Twee soldaten', de zesde thriller van het Zweedse schrijversduo Roslund & Hellström, heeft meteen de nummer-1-positie op de Zweedse bestsellerlijsten veroverd. Naast de gebonden uitgave staan ook het luisterboek en het e-boek op de eerste plaats van de respectieve lijsten. Het boek verschijnt dit najaar in een Nederlandse vertaling bij uitgeverij De Geus.

Het boek gaat over de achttienjarige Leon en Gabriel. Zij zijn sinds hun jeugd al vrienden, broeders en criminelen. Ze zijn de leiders van de Råby Warriors, de bende die het straatbeeld in een Stockholmse voorstad bepaalt.

Als Leon vastzit voor een overval helpt Gabriel hem te ontsnappen. Tijdens de vlucht vermoordt Leon een gevangenisbewaakster. Rechercheur Ewert Grens is vastberaden om de jonge crimineel weer achter slot en grendel te krijgen. De vraag is hoe ver alle betrokkenen willen gaan om de situatie te veranderen.

De boeken van Roslund & Hellström kenmerken zich door de aatschappijkritische onderwerpen. Börge Hellström (1957) is oprichter van een non-profitorganisatie die ex-gevangenen helpt terug te keren in de samenleving. Anders Roslund (1961) maakte over deze organisatie de documentaire 'Lock 'em up'. Zo leerden ze elkaar kennen. Met de thriller Vaderwraak legden ze de basis voor een gezamenlijk schrijverschap. Ze hebben vele (internationale) prijzen gewonnen.

Een Zweedse boektrailer over 'Twee soldaten':

In de hoofdrol (nieuws, 2012)

VOOR 500 EURO KAN DE LEZER DOODVALLEN

Zoals bekend slaat de crisis ook de boekenbranche niet over. En schrijvers merken daar alle gevolgen van. Maar er zijn velen die intussen ook andere inkomstenbronnen aanboren. Zo zijn er thrillerauteurs (o.a. Marelle Boersma, Judith Visser) die met het geven van workshops de schoorsteen laten roken.

De Vlaamse misdaadauteur Luc Deflo pakt het anders aan. Hij vraagt 500 euro aan lezers die een rol in een van zijn verhalen willen spelen.

Het is een vraag die misdaadschrijvers wel vaker krijgen: kunt u mijn naam eens gebruiken in een van uw boeken? Ook Luc Deflo, schrijver van bestsellers als 'Pitbull', 'Lust' en 'Prooi', krijgt regelmatig dat verzoek. ,,Ik ging daar vroeger soms voor de lol op in. Vrienden durfde ik wel eens te plagen door hen de rol van hoer of crimineel te geven'', aldus Deflo in Het Nieuwsblad.

,,Onlangs kreeg ik de vraag om een rolletje te mogen spelen opnieuw via Facebook, waar ik mijn eerste verhalenbundel aankondig. Die bundel geef ik in eigen beheer uit via Lulu, een print on demand-service waar iedereen zijn boek kan laten publiceren.'''

Deflo's 'Kortverhalen' bevat vijf misdaadverhalen en wie dat wil, kan daarin met zijn eigen naam schitteren. ,,De hoofdrol, die van de speurder of zelfs die van het slachtoffer: alles kan. Per aanvraag voeg ik de gewenste naam in'', stelt de schrijver.

De voorwaarde is wel dat de gegadigde minstens vijftig exemplaren van het gepersonaliseerde boek afneemt. Aangezien een bundel met zachte kaft 9,99 euro per stuk kost, komt de hoofdrol dus op een kleine 500 euro. In hardcover (14,99 euro per stuk) bedraagt de minimumrekening zo'n 750 euro. Wie voor een e-book kiest, moet rekenen op 350 euro.

Of Deflo daar iets aan verdient? ,,Uiteraard, ik ben nu schrijver en uitgever tegelijk. Toch is het niet de bedoeling dit op grote schaal te commercialiseren. En het is zeker niet zo dat ik rollen in mijn romans te koop ga aanbieden.''

'Kortverhalen' staat intussen een week online en Deflo heeft al zes bestellingen voor een gepersonaliseerde bundel binnen.

(Bron: Nieuwsblad.be)

12 juni 2012

Gillian Flynn - Donker hart (2012)


Superieure thriller



(Door Arno Ruitenbeek)

Redt een huwelijk, gebaseerd op leugens en bedrog, het? Kun je leven met een psychopaat? Gillian Flynn zocht het haarfijn uit en geeft antwoord op deze prangende vragen in een superieure thriller.

Om te voorkomen dat ook maar iets van de meesterlijke intrige en nog ingenieuzer ontknoping uitlekt, zal ik over de inhoud zwijgen en me beperken tot de technische aspecten. Om te beginnen de karakters. Van het financieel in versukkeling geraakte echtpaar Nick en Amy, via Amy's hinderlijk aanwezige ouders, Nicks drankzuchtige zus en door Alzheimer getroffen vader tot de provincialen van de politie: stuk voor stuk goed getroffen. Elk een levert zijn waardevolle bijdrage aan de beklemmende sfeer.

De dialogen zijn natuurlijk; humor godzijdank volop aanwezig. Het tempo is hoog, de zaken worden steeds vanuit beider zicht (Nick, Amy) verteld. Mede daardoor wordt de lezer wel tien keer op het verkeerde been gezet. Flynn schreef eerder 'Teerbemind' en 'Duisternis', die internationaal veel opzien baarden. Dat gaat 'Donker hart' ook doen, zeker en gewis.

Gillian Flynn - Donker hart. Vertaling: Hanneke van Soest en Herman van der Ploeg. Uitgeverij Boekerij, 447 pag.

Larsson gepasseerd (nieuws, 2012)

NOORT BOERT HET BEST

Saskia Noort is de best verkopende thrillerauteur van Nederland. Haar Ibiza-thriller 'Koorts' werd de afgelopen twaalf maanden ruim 200.000 maal verkocht. Dit blijkt uit cijfers van de Stichting CPNB.

Koorts blijft het 'Blauwe maandag' van Noorts Anthos-collega('s) Nicci French en 'Gevallen' van Karin Slaughter (uitgeverij Cargo) voor in de thriller Top 60 van de Stichting CPNB van april 2011 tot april 2012. Voor Noort is het de derde keer dat ze de jaarlijst aanvoert, een record.

Uit het 'Dossier spannende boeken' blijkt verder dat Nederlanders steeds minder oorspronkelijk Engelstalige thrillers lezen. In 2006 was 68 procent van de boeken in de toplijst vertaald uit die taal, nu is dat nog maar 32 procent. De Engelstaligen moeten terrein prijsgeven aan de meestal meer psychologisch gestuurde Nederlandse (35 procent) en Scandinavische (30 procent) thrillers.

De populairste Nederlandse auteurs zijn vrouwen, of mannen die schrijven onder een vrouwennaam. Suzanne Vermeer is de auteur met de meeste titels in de lijst: zeven. Vermeer was het pseudoniem van de op 21 juni 2011 overleden schrijver Paul Goeken. Inmiddels heeft uitgeverij Bruna besloten de reeks met een nieuwe ghostwriter voort te zetten.

In het vorige 'boekjaar' werd de lijst aangevoerd door de Millenniumtrilogie van de Zweed Stieg Larsson. De belangstelling voor zijn werk wordt steeds minder. De Deen Jussi Adler-Olsen is de populairste Scandinavische auteur, met al zijn vijf in Nederlandse vertaling verschenen titels in de lijst.

(Bron: nrc.nl)

Gesignaleerd 142 (nieuws, 2012)

vers van het mes!

LENE KAABERBØL & AGNETE FRIIS - EEN STILLE DOOD

Bij uitgeverij Boekerij is verschenen Een stille dood van Lene Kaaberbøl en Agnete Friis, na De jongen in de koffer de tweede thriller van dit Deense duo.

De Deense Rode Kruisverpleegkundige Nina Borg wordt gebeld door een vriend die illegalen helpt. Er verblijft een groep Roma onder vreselijke omstandigheden in een oude loods. Ze hebben dringend medische hulp nodig. Nina doet wat ze kan, maar hoe ze zich ook inspant, geen enkel medicijn of hygiënische maatregel lijkt de conditie van de zieken te verbeteren. En er heerst angst onder de patiënten, een duister, onuitgesproken gevoel dat verder gaat dan de normale angst van een zieke.

Pas wanneer Nina zelf ook gezondheidsklachten krijgt, blijkt wat de oorzaak is van de mysterieuze symptomen: radioactieve straling. Op zoek naar de bron hiervan komt Nina via de Hongaarse politie op het spoor van de website hospitalequip.org, waarop illegale medische producten worden verhandeld. De ontdekking waar de dodelijke handelswaar meestal terechtkomt is niet alleen een grote schok, maar brengt ook Nina's leven ernstig in gevaar.

Lene Kaaberbøl en Agnete Friis zijn beide gerenommeerde jeugdboekenauteurs. 'De jongen in de koffer' was het eerste boek dat ze samen schreven en voor beiden de eerste thriller. In Denemarken werd het uitgeroepen tot beste thriller van het jaar.

Lene Kaaberbøl en Agnete Friss - Een stille dood. Vertaling: Lammie Post-Oostenbrink. Uitgeverij Boekerij, 394 pag., € 19,95. ISBN: 9789460925795,

Meer slachtoffer (nieuws, 2012)

MABEL-THRILLER VERSCHOVEN NAAR NAJAAR

De eerder uitgestelde thriller 'Onze vrouw in Tripoli' van Tomas Ross komt in oktober uit. Dat is althans het streven van de auteur, die momenteel druk aan het 'herschrijven en aanvullen' is.

De Haagse schrijver besloot tot uitstel van zijn thriller na het ernstige skiongeval van prins Friso in het Oostenrijkse Lech in februari van dit jaar. Het boek, waarin prinses Mabel, de vrouw van Friso, een voorname rol is toebedacht, zou oorspronkelijk in april bij uitgeverij Cargo verschijnen.

Het uitstel heeft alles te maken met piëteit, liet Ross toen weten. ,,Ondanks mijn republikeinse inslag is dit natuurlijk een drama dat me grenzen dicteert.'' De auteur heeft de afgelopen maanden bekeken 'hoe en of ik die grenzen kon verleggen'. ,,Want het boek is te mooi om niet af te maken.''

De herziene versie van de thriller richt zich volgens Ross vooral op het contact dat bestond tussen prinses Mabel en Saif al Islam, de zoon van de vorig jaar omgebrachte Libische leider Muammar Khadaffi. Ross: ,,Het boek gaat uit van wat NRC Handelsblad toen meldde: dat ten tijde van het vreemde helikopterincident (27 februari 2011, red.) bij Sirte in Libië prinses Mabel daar toen was. Vreemd, want ze werd verondersteld in Georgië of Oekraïne te zijn. Saif viel enkele jaren geleden in ongenade bij zijn vader vanwege een vermeende coup maar kwam daarna weer in de gratie. Hij was bevriend met Mabel en lid van diverse denktanks onder haar hoede namens de multimiljardair Soros.''

,,Zoals je je zult herinneren stuurden we het fregat Hr. Ms. Tromp naar de kust bij Sirte, het zwaarbewaakte bolwerk van Khadaffi, en overdag een Lynx heli naar het strand daar om een Nederlandse ingenieur op te halen die dat helemaal niet wilde. Er was toen ook nog weinig aan de hand en hij had gewoon het lijnvliegtuig naar Italië kunnen nemen... Desondanks moest hij daar weg en was hij in het gezelschap van een blonde, Zweedse (?) vrouw. Intrigerend genoeg natuurlijk.''

In de oorspronkelijke versie van zijn thriller was prinses Mabel minder het slachtoffer dan dat ze nu is. ,,Dat is deels uit piëteit, deels is het veel beter... Het spijt me dat dit wat cryptisch klinkt, maar je snapt dat ik de plot niet weggeef!''

11 juni 2012

Willam Ryan - Staat van terreur (2012)


Dodelijke giflucht van Russische geheime dienst



(Door Arno Ruitenbeek)

'Vaderland' van Robert Harris gelezen? Dan weet u hoe zwaar William Ryans rechercheur Korolev het heeft in het Moskou van 1936, de uitgehongerde hoofdstad van Stalins 'staat van terreur'. De sympathieke militsia-man moet zijn bijbeltje verbergen onder een plank in het appartement dat hij moet delen met een weduwe en haar kind.

Een kameraad die ervoor uitkomt te geloven, kan een enkele reis Siberië boeken. Of de hel, en de vraag is wat erger is. Martelmoorden die Korolev onderzoekt, wasemen de dodelijke giflucht uit van de NKVD, de voorganger van de nog meer gevreesde KGB en de huidige SVR (de laatste tijd veel in het nieuws door de Nederlandse spion Raymond P. ). Ook dat is een valkuil voor de speurder.

Intrige, karakters en sfeer zijn minstens zo goed als die van 'Gorki Park' van Martin Cruz Smith, of 'Kind 44' van Tom Rob Smith. De kritische ondertoon jegens de socialistische heilstaat smaakt naar meer.

William Ryan - Staat van terreur. Vertaling: Yolande Ligterink. Uitgeverij Karakter, 360 pag.,

R.J. Ellory - De helden van New York (2012)


Ellory schildert gelijk Bosch leven in hel



(Door Arno Ruitenbeek)

Ik was niet bang dat R.J. Ellory me zou teleurstellen met een nieuwe aflevering van 'de criminaliteit in de VS'. Als er een is, die gelijk Jeroen Bosch het leven in de hel kan schilderen, is het deze auteur. Maar de vraag was even of hij, na 'Een mooie dag om te sterven', nog eens zo keihard kon uithalen en tegelijkertijd zo ontroeren. Wees gerust, hij heeft het 'm weer geflikt.

De tegendraadse rechercheur Frank Parrish leidt ons door de bizarre wereld van de snuffmovies. De jonge meiden die worden misbruikt, gemarteld en vermoord, hebben gemeen dat ze langs jeugdzorg- en adoptieambtenaren moesten.

De zielenroerselen van de ervaren diender Parrish (de politieleiding heeft hem verplicht psychotherapie te doen), de knappe intrige en sublieme ontknoping blijven gegarandeerd lang hangen.

R.J. Ellory - De helden van New York. Vertaling: Ineke van den Elskamp. Uitgeverij De Fontein, 456 pag.

Van de transfermarkt (nieuws, 2012)

KIM MOELANDS NAAR A.W. BRUNA

Thrillerauteur Kim Moelands stapt met haar fictieboeken over van uitgeverij The House of Books naar De Arbeiderspers | A.W. Bruna Uitgevers.

Moelands verwierf bekendheid door de twee autobiografische romans 'Ademloos' en 'Grenzeloos' die zij schreef over haar leven met taaislijmziekte, een chronische aandoening met een zeer beperkte levensverwachting. In 2010 onderging zij een dubbele, levensreddende longtransplantatie, die voor haar de weg vrijmaakte om zich volledig te storten op het schrijven van spannende fictie. Haar eerste thriller, 'Weerloos', verscheen in 2010.

Over haar overstap naar AP|AWB zegt Moelands: ,,In goed overleg met mijn huidige uitgever The House of Books heb ik besloten om een scheiding aan te brengen in mijn non-fictie en fictieboeken. 'Ademloos' en 'Grenzeloos' blijven daar, maar met mijn thrillers maak ik een nieuwe start bij AP|AWB.''

Moelands' eerstvolgende boek is 'Verdieping X', een thriller over de jonge Utrechtse bloeddokter Floor van Schaik die de levens moet redden van een groep discogangers die massaal ziek wordt na het innemen van een nieuwe en onbekende partydrug. 'Verdieping X' verschijnt op 13 november 2012.

10 juni 2012

Andrej Longo - Wie heeft Sarah vermoord? (2012)


De buren hielden de deur gesloten



(Door Guido Huisintveld)

Met het nodige kabaal komt de jonge Sarah La Russo te overlijden onderaan een trap in een appartementencomplex in een chique wijk van Napels. Buren houden de deuren gesloten; het is hun zaak niet. Deze onverschilligheid stuit de twintigjarige agent Acanfora tegen de borst. Hij bijt zich vast in het onderzoek naar de dader, bijgestaan door de zachtaardige commissaris Santagata.

In deze novelle richt de Italiaanse auteur Andrej Longo zich hoofdzakelijk op de sympathieke jonge agent. Zijn gedreven inzet wordt door de theedrinkende commissaris in goede banen geleid. Tegen de achtergrond van een oververhit Napels komt het politieonderzoek langzaam op gang om vervolgens tamelijk abrupt en licht filosofisch te eindigen.

Longo heeft oog voor detail, kan meeslepend schrijven en creëert een boeiende mengeling van melancholie met lichtvoetigheid zonder door te slaan naar een van de twee.

De auteur mag gerust een hele serie produceren omtrent dit politieteam. Een reeks die dan hoogstwaarschijnlijk niet zal misstaan naast die van Gianrico Carofiglio of Andrea Camilleri.

Andrej Longo - Wie heeft Sarah vermoord? Vertaling: Welmoet Hillen. Uitgeverij Serena Libri, 202 pag.

09 juni 2012

Gerechtigheid (nieuws, 2012)

DE VROUW DIE MET EEN VLOEK SPEELDE

Eva Gabrielsson, de partner van de in 2004 overleden Zweedse bestsellerauteur Stieg Larsson, heeft drie maanden na zijn dood een oude Vikingvloek over zijn vijanden uitgesproken. Volgens haar werden sommige tegenstanders van Larsson ziek. Een enkeling ging er zelfs aan dood.

Gabrielsson deed de bekentenis op het literaire Hay Festival in Wales, zo meldt The Daily Telegraph. Ze zei dat ze 'degenen die Stieg pijn hebben gedaan' wilde straffen. ,,Ik wilde dat van sommigen hun carrière zou mislukken, van anderen wilde ik dat ze ziek werden. En dat was wat er gebeurde.''

Gabrielsson is nog steeds verbitterd over de gang van zaken na Larssons overlijden, kort voordat zijn eerste boek werd gepubliceerd. De Millenniumtrilogie werd een gigantisch succes: wereldwijd werden van Larssons boeken 65 miljoen exemplaren verkocht. Maar Gabrielsson werd er geen cent wijzer van. Volgens de Zweedse wet hebben ongehuwde partners geen recht op elkaars nalatenschap.

Larsson was een verbeten onderzoeksjournalist. Hij en Gabrielsson ontvingen geregeld dreigementen van onder anderen neonazi's. Sinds zijn overlijden ligt Gabrielsson overhoop met Larssons familie, die het beheer over zijn literaire nalatenschap en het fortuin uit zijn boekverkopen hebben.

Op de vraag uit het publiek of Gabrielsson (58) zich ooit zou kunnen verzoenen met de situatie, antwoordde ze: ,,Nee, waarom zou ik? Ik zal woedend blijven.''

(Bron: The Daily Telegraph)

08 juni 2012

Gillian Flynn (interview, 2012)




Vijfsterrenmix van accuzuur en achterdocht


(Door Monique Brandt)

Uitgevers vermelden maar wat graag lovende kritieken, liefst van mensen van naam, op de kaft van een nieuwe uitgave. Bij Gillian Flynn is het geen enkel probleem om gerenommeerde loftuitingen te vinden. Auteur Tana French omschreef haar nieuwste boek 'Donker hart' als 'een van de beste portretten van een psychopaat die ik ooit heb gelezen', Karin Slaughter vergelijkt haar met Patricia Highsmith 'in haar hoogtijdagen' en Stephen King, Harlan Coben en Michael Connelly rekenen zichzelf ook tot haar fanschare. 'Het is alsof Gillian Flynn een martini heeft gemixt met accuzuur in plaats van vermouth, en die smaakt nog heerlijk ook', schreef een andere collega over 'Donker hart'. En inderdaad, ze kan zichzelf zonder gerede twijfel, en met boek drie als sluitend bewijs onder de arm, fluitend op het lijstje topthrillerschrijvers toevoegen.

'Donker hart' speelt zich af in het door de crisis hevig aangeslagen stadje North Carthage in Missouri. Hoofdpersonen Nick Dunne, een werkloze journalist die hun huis in New York niet meer kon betalen, en zijn knappe, grappige en briljante echtgenote Amy vieren er hun vijfde huwelijksjaar.

Maar terwijl het koppel zich opmaakt voor de gebruikelijke cadeautjes/etentje, verdwijnt de echtgenote spoorloos. En hoe gaat dat in zo'n geval: politie en media nemen de meest logische dader, de echtgenoot, op de korrel, zeker als blijkt dat hij niet helemaal zuiver op de graat is, en ook hun leven samen aan recessie onderhevig bleek te zijn.

Het is lastig om meer over de inhoud te vertellen zonder de clou te verklappen, dus houden we het erop dat Nick te midden van de losgebarsten mediagekte zijn onschuld moet zien te bewijzen. Aan het publiek, maar ook aan de lezer, die voortdurend op subtiele, knappe wijze op het verkeerde been wordt gezet. Het verhaal van het paar wordt om beurten verteld vanuit het perspectief van Nick en van Amy. Zij is extra begeerlijk voer voor de media als 'een soort van' celebrity. Haar leven is door haar moeder immers beschreven in een uiterst succesvolle, mierzoete boekenserie, waarin ze wordt neergezet als een kruising tussen Laura Ingalls uit 'Het Kleine Huis op de Prairie' en de immer optimistische Amy uit het boek 'Little Woman' van Louise May Alcott.

Zweet

Het boek dat nu voor de auteur op tafel ligt, heeft heel wat bloed zweet en tranen gekost, grijnst ze. ,,Het is met stip mijn meest gecompliceerde, lastigste boek.'' Ze werkte eraan toen haar zoon werd geboren, en slaapgebrek en naijlende hormonen noopten haar vervolgens een langere pauze te nemen dan gepland. ,,Al met al heeft het zowat twee jaar in beslag genomen. Het was een kwestie van de juiste balans vinden. Ik wilde inderdaad mijn lezers op het verkeerde been zetten, maar ook weer niet zo dat ik opzettelijk informatie achterhield en ze zich achteraf bedrogen zouden voelen. Daarbij begín ik altijd maar met schrijven, zonder de grote lijnen vast te stellen, zoals veel collega's wel doen. Dus ik heb heel wat momenten gehad dat ik dacht: 'dit gaat me niet lukken'. Pure paniek! Ik zou nog een extra boek kunnen vullen met al het materiaal dat ik heb weggegooid.''

Flynn begon het verhaal naar eigen zeggen met één beeld: een voordeur die wijd openstaat. ,,Je komt thuis, ziet die open deur, en je beseft meteen: dit is foute boel.' Daarnaast wilde ik schrijven over een huwelijk, na twee boeken over single vrouwen. Over relaties waaraan mensen vast blijven houden terwijl dat alleen maar averechts werkt. Ik wist al dat de echtgenote zou verdwijnen, rijkelijk geïnspireerd door een aantal verdwijningszaken die recentelijk speelden, en vooral: het hele mediacircus wat dan wordt opgeroepen. Stel je voor: iemand van wie je houdt verdwijnt, die enorme persoonlijke tragedie wordt verpakt als entertainment en opgediend als hapklare brokken aan de hele wereld.

Intieme details worden onthuld op nationale televisie. In de VS kan het publiek kennelijk niet meer zonder hun Moord van de Maand, het hele land wordt meegesleept. In een geval als dit neemt het hele land automatisch aan dat de echtgenoot het wel zal hebben gedaan. Wat doe je als de spotlights van verdenking op je gericht worden? Als je weet dat bijna iedereen denkt dat je schuldig bent? Hoe je je ook gedraagt, het lijkt bij voorbaat verdacht. Als je huilt en treurt zeggen kijkers: hij voert een act op. Als je niet huilt ben je onverschillig. Dus dat verlies je altijd.''

Journalisten

In het geval van Nick en Amy gebruikt Flynn de belabberde economische situatie om de relatie tussen hen op scherp te zetten. Nick is zijn werk, zijn passie en doel in het leven kwijt, Amy komt als zondagskind terecht in een door armoede afbrokkelende gemeenschap. Het is een actuele situatie, weet Flynn als geen ander. Net na het uitkomen van haar debuut werd ze ontslagen bij Entertainment Weekly, net als heel veel van haar vrienden en vriendinnen. ,,Nick ervaart wat mijn vrienden en ik meemaakten. We trokken eind jaren negentig naar New York, de gouden tijd voor de journalistiek. Elke dag begon er wel ergens een nieuw tijdschrift, werk en kansen in overvloed. Het was een geweldige tijd om een journalist te zijn. Die periode duurde vijf jaar, en toen kwam langzaamaan de omslag. Op een gegeven moment kende ik meer mensen die hun baan kwijt waren dan mensen die nog als journalist werkten. Ik wilde Nick dat gevoel meegeven: dat je al die tijd gestudeerd en gewerkt hebt in een richting waar je enorm van houdt. En dan stopt het opeens. Wat dan? Wat kun je überhaupt, behalve schrijven?''

Voor Flynn pakte die omslag goed uit: haar boeken worden over de hele wereld verkocht en vermoedelijk binnenkort ook verfilmd. ,,Dat is helemaal geweldig, als filmverslaafde! Mijn eerste twee boeken zijn 'in ontwikkeling', zoals dat in Hollywood heet, en de rechten van 'Donker hart' zijn bijna verkocht. Maar ik schat dat 'Teerbemind' (haar debuut, red.) de eerste zal zijn, wellicht dat het project nog dit jaar van start gaat. Er is geld, er is een regisseur, dus op zich zou je zeggen: waar wachten we op. Maar zo werkt het helaas niet in Hollywood.''

Wat we nu van haar kunnen verwachten, ze weet het nog niet. De afgelopen weken heeft ze vooral veel gelezen om te kijken of ze iets tegen zou komen dat haar triggert. ,,Zo ben ik begonnen met boeken schrijven: omdat ik zo geraakt werd door 'Mystic River' van Dennis Lehane.''

Graag zou ze ook eens een psychologische roman proberen, of sciencefiction. ,,Hoe dan ook, ik zal altijd thrillers blijven schrijven, ik ben nu eenmaal gek van het genre. Een thriller is een geweldige manier om te leren je karakters te ontwikkelen, en te leren een plot te schrijven.''

Lachend: ,,Ik ben al een paar keer begonnen aan een roman, maar dan liep ik op een gegeven moment hopeloos vast omdat er gewoon niéts gebeurde. Twee personages op een bank die eindeloos met elkaar praatten: dat zien we al genoeg in Franse films, toch?''

Gillian Flynn, Donker hart. Vertaling: Vertaling: Hanneke van Soest en Herman van der Ploeg. Uitgeverij Boekerij, 447 pag. (foto auteur: copyright GPD/Koen van Weel); zie ook recensie van 'Donker hart')

Met dunne beentjes (nieuws, 2012)

TURKENFLAT INSPIREERT KUNSTENAARS

'Kressen zag het voor zich, een meisje met dunne beentjes, heen en weer glijdend op het zadel om bij de trappers te komen'. Een citaat uit de thriller 'Turkenflat' van Henk Apotheker, pagina 24 en 25 om precies te zijn.

De zin staat sinds kort gekalkt op een van de muren van een leegstaande flat in de wijk Malburgen in Arnhem-Zuid, waar ook 'Turkenflat' zich afspeelt. Er zijn overigens nog vele andere zinnen uit het boek in de woning te vinden. De muren, het plafond en de vloeren: ze zijn alle beschreven met passages uit de thriller van de Arnhemmer Henk Apotheker.

De beschilderde flat maakt onderdeel uit van het kunstproject Flat City. Het zijn de kunstenaars Willem Jakobs en Pieter Drift die zich lieten inspireren door de thriller, waarin een vierjarig Turks meisje spoorloos verdwijnt. Apotheker werd met het boek genomineerd voor de Gouden Strop 2000.

De flat is overigens zaterdag 9 en zondag 10 juni te bezichtigen. Tijdens de jaarlijkse Atelierdag Malburgen exposeren kunstenaars in de oude flat aan de Paardebloemstraat. Het kunstproject van Jakobs en Drift is overigens geen lang leven beschoren: Het gebouw wordt deze zomer nog afgebroken.

(Bron: o.a. website Pieter Drift)

07 juni 2012

Antonio Hill (interview, 2012)




'De plot gaat boven alles'


Labyrintisch en bloedheet Barcelona is, naast inspecteur Salgado, de tweede hoofdpersoon in 'Dodelijke zomer', de psychologische thriller van de Spaanse schrijver Antonio Hill. ,,Ik heb de stad zijn speurder gegeven.''

(Door Theo Hakkert)

Het waait in Barcelona, te hard om op het dakterras te blijven zitten. ,,Jammer dat we naar binnen moeten'', vindt Antonio Hill. Een sigaret zo nu en dan, dat vindt hij prettig. Binnen in de lounge mag het niet. Maar zijn humeur lijdt er niet onder. Het gaat goed met Hill - uit te spreken als 'Giel'. Hij heeft een thriller geschreven - door hemzelf steeds 'roman' genoemd - en die is in Spanje zo'n groot succes geworden dat zijn uitgever smeekt om een volgend boek.

In 'Dodelijke zomer' keert inspecteur Héctor Salgado terug uit Argentinië. In een bloedheet Barcelona krijgt hij een ogenschijnlijk eenvoudige zaak op zijn bordje: de zelfmoord van een jonge man. Er kunnen gevoelige kantjes aan zitten, maar op routine moet het te doen zijn. Kan hij zich mooi revancheren voor de fout die hij in zijn vorige zaak heeft gemaakt, toen hij zijn zelfbeheersing verloor en de verdachte in elkaar sloeg. Maar de zelfmoordzaak is niet zo eenduidig als het lijkt - en in de privésfeer heeft Salgado ook nog een aantal rekeningen openstaan.

Hill zet er flink de druk op door zijn roman binnen vijf dagen af te wikkelen. Binnen de hoofdstukken snijdt hij de verhaallijnen scherp af, als was het een scenario.

,,Er is inderdaad belangstelling om het boek voor televisie te verfilmen'',
beantwoordt hij de voor de hand liggende vraag. ,,Een soort Season one.'' Hij is onder de indruk van hoe goed de televisiemakers zijn thriller hebben gelezen. ,,Een van hen wees me erop dat het ook een boek is over moederschap, omdat er naast veel jongeren ook zeven moeders in voorkomen.''

Maar hij kan zijn boek moeilijk loslaten, beaamt hij. ,,Ik zou me overal mee willen bemoeien. Wie zou Héctor spelen?'' Dat zou hij willen bepalen. ,,Mezelf kennende zou ik er toch geen afstand van kunnen doen. En het verhaal van Iris bijvoorbeeld, daar mag niets in veranderd worden. Enig ingrijpen...'' Hij zwijgt en schudt zijn hoofd om het schrikbeeld te verjagen. Iris speelt een cruciale rol in de verhaallijn over de zelfmoord.

Antonio Hill (1966) is echt een Spanjaard. Hij heet eigenlijk Toni, maar dat klinkt nóg minder Spaans - en bovendien is Tony Hill de profiler uit de boeken van Val McDermid. Hij werkte twaalf jaar als redacteur en vertaler Engels, niet van thrillers, maar van literaire auteurs als Dave Eggers en Jonathan Safran Foer.

,,Al die tijd heb ik geweten dat ik ooit zou kijken of ik zelf een boek zou kunnen schrijven. En ik heb ook altijd dit idee in mijn hoofd gehad. Op een dag had ik een groot project afgerond. Toen heb ik bij die uitgeverij maar eens mijn eigen plan op tafel gelegd.'' De reactie was zuinigjes. Hij mocht een synopsis inleveren en graag een aantal hoofdstukken. ,,Eerst zien. Dat begreep ik wel.''

Dezelfde uitgever smeekt hem nu om snel een vervolg op 'Dodelijke zomer' te schrijven. ,,Het is inderdaad zo dat het einde een vervolg toelaat.'' Dus dat komt er, opnieuw rond Héctor Salgado dus. ,,Maar de serie wordt niet meer dan drie delen'', waarschuwt hij.

Met series rond dezelfde speurders, commissarissen en inspecteurs heeft hij weinig. ,,Op zich is het werk van Agatha Christie wel oké, uiteraard. Maar zo'n Hercule Poirot is natuurlijk volstrekt belachelijk. Een vehikel voor het verhaal, maar de man heeft geen leven. Hij heeft één vriend. Hercule Poirot is net Batman.''

Anders dan in Scandinavië en de Verenigde Staten heeft Spanje ook geen traditie van series rond één hoofdpersoon, zegt Hill. ,,Alleen Alicia Gimenez Bartlett, zij schrijft over een vrouwelijke detective.''

Hill loopt in 'Dodelijke zomer' niet om actuele maatschappelijke thema's als homohaat en xenofobie heen. ,,Ik houd wel van een thriller die meer wil zijn. Alleen zitten die andere onderwerpen in de secundaire laag. De plot gaat boven alles. Dat zou het verschil met een literaire roman kunnen zijn.''

Naast Salgado is ook Barcelona een hoofdpersoon in 'Dodelijke zomer'. De stad zindert en transpireert. De krochten en steegjes lenen zich perfect voor het verhaal waarin Salgado rusteloos zijn weg zoekt door het labyrint van de zaak waar hij aan werkt. Hij jaagt schimmen na, ziet ze als het ware steeds net om een hoekje wegvluchten. ,,Voor mij was het zo logisch dat het in Barcelona zou spelen dat ik daar niet eens over heb getwijfeld.'' Met een grijns: ,,Tot nu toe was er geen agent waar Barcelona mee werd geassocieerd. Ik heb de stad zijn speurder gegeven.''

Hill heeft voor Héctor Salgado gaandeweg een achtergrond bedacht. ,,Rekening houdend met het gegeven dat het boek maar vijf dagen beslaat. Veel ontwikkeling kon hij niet doormaken. Ik denk dat hij onze sympathie wekt omdat hij imperfect is. Maar hij beseft dat zelf heel goed. Hij kent zichzelf wel. Hij ziet wat er mis is met hem. Hij kan eraan werken.''

Of en hoe hem dat lukt, zal duidelijk worden in het volgende deel. ,,Wordt aan gewerkt'', zegt Antonio Hill. ,,Maar je weet het: niet meer dan drie delen.''

Antonio Hill - Dodelijke zomer. Vertaling: M. Vanderzee. Uitgeverij Signatuur Noir, 288 pag.

(Bron: Twentsche Courant Tubantia)

06 juni 2012

Antonio Hill - Dodelijke zomer (2012)


Degelijk grijs



(Door Guido Huisintveld)

De Spaanse auteur Antonio Hill kreeg met zijn diploma psychologie zijn boterham niet belegd. De centen verdient hij derhalve als vertaler en redacteur bij een uitgeverij. De volgende stap lag voor de hand: zelf een boek schrijven. 'Dodelijke zomer' is zijn debuut, een psychologische thriller.

Inspecteur Héctor Salgado heeft zich iets te agressief opgesteld tegenover een verdachte. Hij wordt tijdelijk op non-actief gesteld, maar krijgt na een aantal weken toch weer een dubieuze zaak toegewezen. Een jongen is hoog uit een raam gekieperd en heeft dit onfortuinlijke voorval niet overleefd. Ongelukje? Of moord?

Alleen de biologische moeder is van het laatste overtuigd. De rijke vader en stiefmoeder zijn niet zo stellig. Héctor Salgado moet low-profile de zaak onderzoeken zonder op te veel tenen te trappen.

Er zijn aardig wat personages te volgen en het duurt lang voordat duidelijk wordt hoe de vork in de steel zit. Door dit tijdrekken krijgt Antonio Hill tegen het einde de boog niet meer gespannen. Het verhaal blijkt weliswaar goed in elkaar te steken, maar een staande ovatie zit er dan niet meer in. Hill heeft dankbaar gebruik gemaakt van zijn psychologische studie. Elk karakter heeft een half uurtje op de divan doorgebracht en is met al zijn goede en slechte eigenschappen aan het papier toevertrouwd.

'Dodelijke zomer' is een relatief licht verteerbare thriller.

Noir?

Welnee. Gewoon degelijk grijs.

Antonio Hill - Dodelijke zomer. Vertaling: M. Vanderzee. Uitgeverij Signatuur Noir, 288 pag.

Gillian Flynn - Donker hart (2012)


Verdwenen op haar vijfde trouwdag



(Door Hans Knegtmans)

De hoofdpersonen van Gillian Flynn zijn niet voor het geluk geboren. Dat gold voor journaliste Camilla Preaker, die in 'Teerbemind' de activiteiten van een seriemoordenaar moest onderzoeken, uitgerekend in een stadje waar ze zelf haar traumatiserende jeugd had doorgebracht. In 'Duisternis' verdiende Libby Day een zakcentje bij door een leesclub terzijde te staan met research naar de moord op haar moeder en twee zusjes, in een grijs verleden.

En nu verdwijnt in 'Donker hart' Amy Elliott op haar vijfde trouwdag uit de echtelijke woning. De huiskamer draagt sporen van een hevige worsteling. Echtgenoot Nick Dunne tast in het duister, tot frustratie van het politieduo dat de misdaad - als het dat is - onderzoekt.

Bij de politie en later bij de kijkers van personalityshows op tv, groeit de overtuiging dat Nick en niemand anders verantwoordelijk is voor Amy's verdwijning. Ga maar na. Zij bulkte van het geld dat haar schrijvende ouders hadden verdiend met de serie Amazing Amy. Na zijn ontslag als tekstschrijver verdient Nick de kost als assistentleerkracht, en hij vervloekt de dag dat hij erin toestemde op huwelijkse voorwaarden te trouwen. En zijn vrouw is een geduchte sta-in-de-weg in zijn ontluikende relatie met een piepjonge studente.

Toch is 'Donker hart' geen thriller in de klassieke betekenis. Het duurt een eeuwigheid voordat duidelijk wordt of bij Amy's verdwijning al dan niet misdaad in het spel is. Veeleer is het boek een analyse van hoe twee partners er ogenschijnlijk eensgezind in slagen het dagelijks leven tot een hel te maken, waaruit geen ontsnappen mogelijk is.

De twee hoofdpersonen vertellen om en om een deel van het verhaal. Nick beschrijft zijn leven na Amy's verdwijning, terwijl zij in dagboekpassages de voorgeschiedenis van hun gedoemde relatie toelicht. De lezer zij gewaarschuwd: beiden kunnen liegen dat het gedrukt staat, en pas tegen het inktzwarte eind van het boek weten we min of meer waar we aan toe zijn.

Bij dit alles blijft Flynn een opmerkelijk lichtvoetige verteltrant hanteren. Daarbij strooit ze met herkenbare en veelal hilarische observaties. 'Voor zover ik me kan herinneren was het laatste cadeau dat
mijn vader aan mijn moeder gaf een strijkijzer. Het stond op het aanrecht, niet eens in cadeaupapier.'

'Donker hart' is een boek om in tienvoud aan te schaffen als aardigheidje om het leven van je dierbaren op te fleuren.

Gillian Flynn - Donker hart. Vertaling: Hanneke van Soest en Herman van der Ploeg. Uitgeverij Boekerij, 447 pag.

(Bron: Het Parool)

Deon Meyer - 13 uur (2012)


Zuid-Afrika is het nieuwe Scandinavië



(Door Marjon Kok)

Goede thrillers, die komen uit Scandinavië, toch? Kijk ook eens naar Zuid- Afrika, het land met de vele gezichten. Deon Meyer situeert '13 uur' in zijn land dat nog maar nauwelijks is bekomen van apartheid en kampt met misdaad, corruptie, stroomstoringen, onderdrukking, onbegrip en onkunde. In die chaos heeft inspecteur Benny Griessel een halve dag om twee moorden en een verdwijning op te lossen.

Kaapstad, 2008. In het jaar dat Deon Meyer zijn thriller 13 uur plaatst, gaat Zuid-Afrika gebukt onder het recente verleden. Een land in verwarring, dat opkrabbelen wil. Aan de oppervlakte staat de rijkdom in schril contrast met het leven in de townships. Wie het land als toerist bezoekt, wordt gewaarschuwd voor de misdaad. Wie niet voor die angst bezwijkt, ziet in ieder geval de chaos, krijgt te maken met stroomstoringen, talloze etnische groepen die met elkaar moeten leren leven en flarden van racisme. Een prachtig land, ook. De steden, de oceanen, de lucht, de natuur, ongekende schoonheid. Een land dat dient als een magneet voor toeristen, die zich er - raadselachtig - onmiddellijk thuis voelen.

Benny Griessel is al 25 jaar bij de politie. Zijn carrière is tot stilstand gekomen en zijn leven is een rotzooi. Om zijn weggelopen vrouw terug te krijgen, probeert hij angstvallig van de drank af te blijven. Op het moment dat hij de taak krijgt om de mentor te worden voor jonge politieagenten met een andere achtergrond, wordt een jonge Amerikaanse rugzaktoeriste dood gevonden. Zij is vermoord. Haar vriendin Rachel is verdwenen.

Terwijl Benny Griessel aan de haastklus begint om de Amerikaanse jonge schone levend te vinden, wordt het lijk van een platenbons aangetroffen in de slaapkamer van zijn alcoholistische vrouw. Niets lijkt er in eerste instantie op dat deze moord te maken heeft met de jonge toeristes. Alsof dat allemaal niet ingewikkeld genoeg is, wordt de politieke druk vanuit de Verenigde Staten flink opgevoerd om de vermiste Rachel, dochter van een
hooggeplaatste Amerikaan, terug te vinden. Zuid-Afrika kan zich geen internationaal schandaal veroorloven.

Het is veel, om dit allemaal binnen 13 uur en één boek op te lossen. Maar Deon Meyer doet het met verve. Hij weet de spanning tot het laatste moment op te voeren. Hij springt van het ene perspectief naar het andere en laat de vele gezichten van Zuid-Afrika in recordtempo zien. Daarbij raakt hij aan de gevoeligheden van het land, dat nog vele generaties nodig zal hebben om een eenheid te worden. Zoveel betrokkenheid en liefde voor het land in een boek dat niet kan worden weggelegd voordat Rachel is teruggevonden... Deon Meyer is hard op weg om van Zuid-Afrika het nieuwe
Scandinavië te maken.

Deon Meyer - 13 uur. Vertaling: Martine Vosmaer en Karina van Santen. Uitgeverij A.W. Bruna, 376 pag.

(Bron: Twentsche Courant Tubantia)