Alexandra Frye - Een ideale vrouw en moeder (1994)

Prutswerk vergalt leesplezier

(Door Peter Kuijt)

Met Een ideale vrouw en moeder levert Alexandra Frye haar eerste boek af. Of beter gezegd haar zoveelste, want Alexandra Frye blijkt volgens de uitgever het pseudoniem te zijn van twee bekende Amerikaanse auteurs, wier identiteit zorgvuldig wordt geheim gehouden. Het enige wat de uitgever kwijt wil, is dat Frye woont/wonen in New Jersey en werkt/werken aan een volgende thriller. En daar kunnen we het mee doen.

De belangrijkste rollen in Een ideale vrouw en moeder zijn weggelegd voor Georgia Coffey, haar man Larry en Harriët Major, de oppas van hun zoontje Justin. Om beurten zijn zij de ik-persoon die gaandeweg het boek het hoe en waarom van de ontvoering van Justin moeten proberen duidelijk te maken.

Georgia is, blijkens de flaptekst, een leuke intelligente jonge moeder, maar naarmate het boek vordert, komt zij naar voren als een neurotische vrouw die de deur van haar psychiater en van haar vader, een bekende psychotherapeut, platloopt. Haar zoontje Justin is bijna vier en ze staat op het punt te bevallen van haar tweede kind.

Larry Coffey werkt als aandelenspeculant bij de firma Shaw Cross en heeft in de loop der jaren zo goed 'gescoord' dat hij zichzelf tegen iedereen die het maar wil horen als de Grote Beer afficheert. Het tij keert echter voor Larry, want Shaw Cross moet bezuinigen en wil met een misselijke speculantentruc af van Coffey.

Harriët tenslotte solliciteert bij de Coffeys en lijkt een babysit uit duizenden. Het klikt meteen tussen haar en Georgia en Justin is al even dol op haar. Larry reageert aanvankelijk als 'een warm kliekje macaroni' op Harriët, maar hij draait gauw genoeg bij. Kortom, iedereen is in z'n sas met de oppas. Dat verandert echter als Georgia terugkomt uit het ziekenhuis met haar net geboren dochtertje. De model-babysit is verdwenen en ze heeft Justin meegenomen.

De achtervolging op de ontvoerster wordt ingezet. Niet alleen de politie zit achter Harriët aan, maar ook een paar duistere lieden die iets te maken hebben met twee Wall Street-hotemetoten die tussen de hoofdstukken door onbegrijpelijke dialogen voeren.

De plot van het verhaal is verrassend. Daar moet dus een behoorlijk aantal uurtjes leesplezier in zitten, zou je zeggen. Ware het niet dat je struikelt over de talrijke ergerniswekkende taalfouten. Bovendien is de eindredactie in enkele hoofdstukken in de fout gegaan met de naam van de ik-persoon, zodat je bladzijden lang al lezend op een zijspoor wordt gerangeerd. Voor bijna vier tientjes mag je toch wel wat minder prutswerk verwachten.

Alexandra Frye - Een ideale vrouw en moeder, uitgever Bosch & Keuning