Niet scherp genoeg
(Door Peter Kuijt)
Ze is het prototype van de nieuwe generatie vrouwelijke 'private eyes': Carlotta Carlyle, de heldin van de Amerikaanse schrijfster Linda Barnes. Ex-politieagente Carlyle beweegt zich doorgaans in de onderwereld van Boston en mocht het detectivewerk niet al te veel geld in het laatje brengen, dan verdient ze wat bij als parttime taxichauffeur. Een sociaal bewogen vrouw ook, die Carlotta: als ze niet met haar werk bezig is, maakt ze zich permanent zorgen om Paolina, een tienjarig Colombiaans/Portoricaans meisje, die ze haar 'little sister' noemt.In Kiekjes, Carlyles derde in het Nederlands vertaalde avontuur, komt niet zozeer de onderwereld van Boston in beeld, maar het steriele interieur van een van de meest prestigieuze ziekenhuizen in die stad. Na eerst wat mysterieuze foto's in haar brievenbus te hebben gevonden, stelt Carlyle een diepgaand onderzoek in in het Jonas Hand/Helping Institute. Dit op verzoek van een treurende moeder, wier dochtertje op onverklaarbare wijze is overleden.
Het blijkt allemaal te maken te hebben met de illegale productie van en handel in nepmedicijnen, maar voordat Carlyle daar achter is gekomen, zijn we ruim 280 pagina's verder. Bladzijden die gevuld worden met bij tijd en wijle lezenswaardige ontmoetingen met al dan niet brandschone chirurgen, ziekenhuisapothekers, verpleegsters en wat dies meer zij. Ondertussen spelen de zorgen om Paolina haar weer parten en dient Carlyle ook nog de diefstal van haar vuilnisvaten op te lossen!
Barnes verliest zich te veel in het uitwerken van de diverse karakters - vooral die van haar heldin. Daardoor kabbelt het verhaal in een te traag tempo voort. Pas aan het eind druipt van de pagina's enige bloeddrukverhogende spanning en wint Kiekjes aan scherpte.
Linda Barnes - Kiekjes, uitgeverij Atlas, 288 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten