Bedriegers te over in 'De oplichter'
(Door Peter Kuijt)
Je moet tegenwoordig flink wat lef hebben (of een bord voor je kop) wanneer je zaken wilt doen met Rusland. Het land kent een weinig daadkrachtige president wiens wassen beeld meer leven bevat dan het origineel, de nationale munt is nog minder stabiel dan een kaartenhuis in een windtunnel en de nieuwe machthebbers schijnen een vies gezicht te trekken als ze het woord 'markteconomie' horen.
Het zijn geen aanlokkelijke vooruitzichten voor zakenlieden die grote winsten willen maken. Toch laat de Britse schrijfster Lesley Campbell in haar thrillerdebuut De oplichter goederenmakelaar Alexandra Brookes geldschieters zoeken die willen investeren in Russisch aluminium.
Een riskante onderneming, zoals zal blijken. En dat terwijl Campbell beter zou moeten weten. Want zij is evenals heldin Alexandra een, volgens de uitgever, 'vooraanstaand goederenmakelaar in de City, die regelmatig wordt geciteerd in de financiële dagbladen'. Naar spanning hunkerende lezers die in Campbells debuut willen investeren, zullen echter weinig tevreden zijn met het rendement.
Goederenmakelaar Alexandra Brookes heeft de afgelopen tien jaar haar Londense kantoor, Wellington Trading, heel wat lucratieve klanten bezorgd, mede dank zij de niet van voorkennis gespeende adviezen van haar Amerikaanse minnaar. Dan wordt zij door een Russische delegatie benaderd om geldbronnen aan te boren ten behoeve van de aluminiumindustrie. Alexandra reist met het hoofd van de delegatie, Maxim Volky mee naar Rusland om mijnen te bezoeken en industriëlen te ontmoeten. Op basis van die gesprekken meent ze dat de enige manier om een grote investering te verkrijgen de vorming van een syndicaat is, dat de wereldvoorraad aan aluminium opkoopt. Zij ontwerpt daartoe een ambitieus plan, dat miljarden kost.
Voordat het plan kan worden uitgevoerd, hebben zich al wat oplichters gemeld. Alexandra's minnaar, Maxim Volky en zijn Russische partners, allen hanteren een dubbele agenda. Hier en daar duikt er ook nog een Russische professor op, die een duistere bemiddelende rol speelt. En laten we natuurlijk de gewetenloze gangsters uit Moskou niet vergeten, want De oplichter is per slot van rekening een thriller. Er vloeit behoorlijk wat - nutteloos - bloed.
Door al deze hoofdrolspelers en gastacteurs te pas en te onpas op te voeren en stevig met onverklaarde financiële termen rond te strooien, heeft Lesley Campbell van De oplichter een ondoordringbare bouillabaisse gebrouwen. Je hebt al snel geen benul meer waar het verhaal over gaat. Dat is des te spijtig, want Campbell heeft niet eens zo'n beroerde pen. Zo weet ze treffend de treurige troosteloosheid van het hedendaagse Moskou neer te zetten. De uitgever bestempelt De oplichter een boek voor fans van financiële thrillers. Het is echter meer een devaluatie van het genre.
Lesley Campbell - De oplichter, uitgeverij Van Holkema & Warendorf, 256 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten