Chassied verdwaalt in mijnenveld van liefde
(Door Mieske van Eck)
Joden worden steeds opnieuw bedreigd. De verwoesting van de tempel, de holocaust, niets blijft hen bespaard en het lijkt erop dat de geschiedenis zich moet herhalen tot het einde der tijden. De Nederlandse schrijver Menno Haaijman liet zich door dit gegeven inspireren voor zijn thriller De Maskilim.De Maskilim noemen zich 'de wijzen', 'de intelligenten'. Zij verkondigen in deze roman dat 'het einde der tijden', de eschatos, nabij is en verwachten een nieuwe holocaust.
Als hoofdpersoon koos Haaijman een chassied, die heel zijn leven heeft gewijd aan het bestuderen van de leer van het einde der tijden. Verdiept als hij is in zijn studie, verwaarloost deze Jacob Klein zijn persoonlijk leven en raakt hij in de greep van het noodlot. Hij belandt in de gevangenis wegens seks met een minderjarige en viervoudige moord. Dertig jaar later haalt een vrouw hem op. Hij is nodig om het joodse volk te redden.
Maar tijdens zijn zoektocht raakt de scherpzinnige 68-jarige geleerde steeds meer persoonlijk betrokken. Als kind is Klein geadopteerd en hij herinnert zich niet veel van zijn verleden. Maar zijn geheugen herstelt zich en hij begint na te denken over zichzelf en zijn gevoelens. En hij wordt zowaar voor het eerst in zijn leven verliefd. Zo mondt zijn aanvankelijke race tegen de klok steeds meer uit in een zoektocht naar zijn eigen identiteit en de liefde.
De Maskilim begint geestig en scherpzinnig, maar Haaijman houdt dit niveau niet vast. Zijn roman zwalkt tussen ingewikkelde uiteenzettingen over de joodse leer en een avontuurlijk jongensboek, en mondt uit in een al te sentimentele liefdesgeschiedenis. En 562 bladzijden is ook echt te lang om in dit geval de spanning er in te houden.
Menno Haaijman - De Maskilim. Uitgeverij Prometheus, 562 pag.
Bron: Brabants Dagblad
5 opmerkingen:
Absoluut mee oneens. Vanaf de eerste bladzijde pakt het boek je en de spanning houdt tot het einde toe aan. 500 pagina's zijn absoluut niet teveel. Zeer knap en goed geschreven boek, met een grote dosis scherpzinnige chassidische humor.
Als je eenmaal begonnen bent, blijf je lezen. En wanneer je het uit hebt, begin je te begrijpen wat de auteur bedoelt met het motto uit Daniël: "De Maskilim zullen het begrijpen en velen tot inzicht brengen".
Magistraal!
Zelf vind ik de sfeer en kwaliteit te vergelijken met boeken als 'De Ontdekking van de Hemel' van Mulisch, 'De Verborgen Geschiedenis' van Donna Tarrt en 'De Kabbalist' van Geert Kimpen. Vanaf het begin was ik gevangen in het verhaal en regelmatig kon ik mijn lachen niet inhouden vanwege de dosis humor die er ook in het boek te vinden is. Het boek kenmerkt zich door de poging om een realistisch beeld neer te zetten van de tijd die voorafgaat aan de komst van de Messias voor het volk Israël. Als alternatieve vorm van bijbelstudie is het boek dus ook te gebruiken. Echter, de gelovige die snel geshockeerd raakt door gedetailleerde vrijscènes kan het boek beter links laten liggen.
Michiel Borkent
een boek dat je gevangen houdt vanaf de eerste bladzijde Goed en spannend geschreven met een grote dosis humor
hehe, kerst in amsterdam, EN de Maskilim.
G'dv'rdomd goed boek. In 1 adem uit gelezen. Vergat bijna te slapen. En handige boektips van Tregelles en Robert Anderson.
Menno Haaijman ga zo door. Je boek ook aan een docent gegeven om op school te gebruiken. Ach hier kan de Ontdekking van de Hemel van Mulisch toch niet eens bij in de schaduw staan. Ik vond dat sowieso niet zo'n enerverend boek.
Weet je, het doet me op een bepaalde manier denken aan de "Nephelim" van Lynn Marzulli maar dan 10 keer beter.
henk
Een reactie posten