Isa Maron - Passiespel (2008)

Draaiende parels en tepelklemmen

(Door Peter Kuijt)

Er zijn literaire thrillers te over. Op elk beetje spannend boek wordt dat etiket tegenwoordig geplakt, ook al is het vaak verre van literair. Maar het is namelijk wel verrekte commercieel aantrekkelijk.

Een beetje lef kan de uitgeverij dan ook niet ontzegd worden, als die een heel ander stempel plakt op een misdaadroman, dat van 'erotische thriller'. Uitgeverij Karakter heeft het ondeugende predikaat meegegeven aan Passiespel van Isa Maron (1965), pseudoniem van een human resources-expert uit Amsterdam.

Volgens haar uitgeverij heeft Maron zich verdiept in de drijfveren van mensen die hun uiterste grenzen opzoeken. Hoofdpersoon Olga zoekt het in Marons thrillerdebuut ook in het extreme. Ze heeft op zich best een goed huwelijk, twee kinderen, een leuke baan en maandelijks koopt ze staatsloten. Alleen, dat seksleven met echtgenoot Michiel is een beetje ingedut. De midlife routine-erotiek speelt haar parten, zoals een van haar vriendinnen het uitdrukt.

Om het allemaal weer wat spannender te maken, besluiten de twee te gaan experimenteren. Hij koopt dildo Tarzan met een gezichtje en draaiende parels voor haar, de twee bezoeken de Kamasutra-beurs en in een parenclub duiken ze een dampende darkroom in. En het feit dat ze later via een chatsite een minnaar ontmoet, vindt Michiel aanvankelijk wel zo spannend en opwindend. Vooral als Olga na haar rendez-voustjes vertelt wat er zoal is voorgevallen.

Maar die minnaar blijkt wel van een portie stomende, kinky seks te houden. Hij introduceert Olga in de wereld van tepelklemmen, handboeien, leder, latex, slipjes zonder kruis, mondknevels, zwepen, Andreaskruizen en dikke, grote brandende kaarsen. Kortom, het edele tijdverdrijf dat sadomasochisme heet, waar pijn en genot samen optrekken.

De minnaar wordt een Meester en krijgt steeds meer invloed op Olga, die gaandeweg verstrikt raakt in zijn machtsspel. Tegen die tijd vindt Michiel het welletjes en eist van zijn echtgenote dat ze de relatie met de minnaar beëindigt. Maar Olga wil en kan niet meer terug...

Op haar website schrijft Maron dat het nog een hele klus was om haar boek uitgegeven te krijgen. Het ene na het andere bedankbriefje belandde op haar deurmat. 'De grond voor de meeste afwijzingen was de expliciete inhoud en vooral het feit dat er SM in het boek voorkomt', aldus de schrijfster.

Ach, zo expliciet is Passiespel nu ook weer niet. Goed, het is even slikken bij de passage waar een spijker een balzak doorboort, maar voor de rest heeft Maron zich niet aan al te veel vulgariteiten bezondigd. Het is hardcore erotica, beeldend gebracht, maar bijna 'kuis' opgeschreven.

Wat Passiespel node mist, is een verrassend plot. Er loopt door het hele boek een tweede verhaallijn mee over onverwerkte jeugdtrauma's, maar erg boeien, om in SM-termen te blijven, wil het niet. Een lezeres schreef enthousiast op Marons site dat je al vanaf de eerste bladzijde voelt dat het fout gaat lopen. Juist die voorspelbaarheid nekt deze thriller.

Isa Maron - Passiespel. Uitgeverij Karakter, 320 pag.