10 juni 2008

Eva Noorlander - In Dubio (2008)

In dubio: Doorlezen of afhaken?




(Door Peter Kuijt)

Geen foto's, geen interviews - ook niet telefonisch - en vooral geen optredens in het openbaar. Ben je uitgever, dan word je er niet vrolijk van als jouw auteur zulke eisen stelt. Maar Eva Noorlander wil uitdrukkelijk slechts per e-mail meewerken aan de publiciteit rond haar thrillerdebuut In Dubio.

Noorlander zegt er dan ook alle reden toe te hebben. Zij is in een vorig leven - onder een andere naam uiteraard - undercoveragente geweest in Nederland. Het was allemaal 'top secret' en bovendien niet ongevaarlijk. Maar na een paar opdrachten besloot ze dat het welletjes was en verhuisde ze naar de Verenigde Staten.

Niets wat Eva Noorlander - of hoe ze ook in het echt moge heten - beweert, is verifieerbaar. Maar haar cv blijkt inmiddels spannend genoeg te zijn voor enkele media om haar per mail te interviewen. De vraag of haar eerste thriller ook de kwalificatie 'spannend genoeg' verdient, moet helaas ontkennend worden beantwoord.

Noorlander schrijft over Joyce Hamel, een undercoveragente die na een traumatisch verlopen operatie door haar meerderen op een rustige en aanvankelijk makkelijk ogende zaak wordt gezet. Zij moet aanpappen met ene Thomas, wiens vrouw spoorloos is verdwenen. Hij zegt dat ze met de noorderzon is verdwenen, de politie vermoedt dat hij haar heeft vermoord.

Joyce moet het vertrouwen zien te winnen van Thomas en zodoende meer - belastende - informatie boven tafel krijgen. Het klikt razendsnel tussen die twee. Wat heet, Joyce wordt tot over haar undercoveroren verliefd op Thomas. Voor haar staat na verloop van tijd vast dat Thomas zo onschuldig is als wat. Maar als de beste vriendin van Thomas ook in nevelen lijkt opgelost, begint ze toch te twijfelen aan de oprechtheid van haar charismatische minnaar.

De titel van het boek is raak getroffen. Je staat constant in dubio: lezen we verder of haken we af? Noorlanders stijl is namelijk geen stimulans om door te ploegen. Er is weinig 'literairs' aan deze 'thriller'. In Dubio voldoet eerder aan de maatstaven voor een roman uit de Bouquetreeks. Hoofdpersoon Joyce Hamel is zo'n neurotisch tiepje, dat je begint te hopen dat er in het echte undercoverkorps niet zulke kribbige exemplaren rondlopen.

Noorlander zadelt de lezer op met een dun verhaaltje, waarin ze vergeet losse eindjes aan elkaar te knopen. Ook verzuimt ze de lezer op een verrassende manier op het verkeerde been te zetten. Of het moet die ene keer zijn dat een landrover een diepe vaart in rijdt, daar later uitgetakeld wordt en - toch duidelijk kapot - vrolijk verder tuft.

Als ik Noorlanders uitgever was, zou ik twijfelen of ik haar volgende thriller wel op de markt zou brengen. Inderdaad, in dubio.

Eva Noorlander - In dubio. Uitgeverij Lebowski, 224 pag.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Tja, zo win je de Gouden Azijnpisser wel, Kuijt!

Dit is vals spelen en stemmen trekken, alleen maar om te winnen! ;-)

Anoniem zei

Is die Noorlander niet gewoon het thriller debuut van Arnon Grunberg?

Peter Kuijt zei

Dat zou buitengewoon lullig zijn voor Arnon Grunberg...