'Een lekker wijf dat boeken schrijft'
Rubriek waarin thrillerauteurs zichzelf en hun werk presenteren aan de hand van de vijf journalistieke W's: Wie, Wat, Waar, Waarom en Wanneer. Vandaag: schrijfster Loes den Hollander ('Over mijn leeftijd doe ik graag geheimzinnig'), oud-directeur van een zorginstelling, thans - in deeltijd - buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand in de gemeente Alkmaar. Van haar vijf thrillers zijn in totaal 250.000 exemplaren verkocht. Haar laatste boek Dwaalspoor staat sinds enkele weken in de Bestseller 60. Loes den Hollander schreef al eerder columns en verhalen voor vrouwenbladen. Zij is sinds 2002 hoofdredacteur van Denkbeeld, een tijdschrift voor psychogeriatrie.
(Door Peter Kuijt)
- Wie denkt Loes den Hollander wel dat zij is?
Loes den Hollander: 'Een lekker wijf dat boeken schrijft en daar nog heel lang mee wil doorgaan. Dat zal voorlopig weinig problemen opleveren, want de ideeën blijven binnenkomen. Vooral als ik buiten loop bedenk ik van alles en daar moet ik mee oppassen, merkte ik vanmiddag nog. Ik ga erdoor in mezelf lopen praten.'
- Wat zijn volgens u de overeenkomsten tussen de zorgsector en het thrillergenre?
'Intriges, eigenbelang, valse slangen, angst en afrekeningen. Maar verder heb ik me in de jaren dat ik werkzaam was in de gezondheidszorg prima vermaakt.'
- Waar gaat uw voorkeur naar uit: huwelijken sluiten of relaties doen stranden (in thrillers)?
'De relaties stranden niet alleen, ze krijgen soms ook een lekkere frisse beurt en kunnen daardoor aan het noodlot ontkomen. Dat daarbij links en rechts een paar doden vallen, daar moet je niet moeilijk over doen. Het sluiten van huwelijken zou ik niet graag missen, al was het alleen maar omdat er huisbezoeken aan vastzitten en ik de meest uiteenlopende inspirerende levensverhalen te horen krijg. Maar de thrillers staan wel op nummer 1. Alles wat met schrijven te maken heeft, kan ik beter zeggen.'
- Wanneer is een boek een echte 'Loes den Hollander thriller'?
'Moeilijk om dat over je eigen werk te zeggen. Als ik de reacties van lezers mag geloven moet er tenminste één stevige gek in voorkomen, zit de spanning vooral onderhuids, zetten de heftige onderwerpen je aan het denken en vergeet je alles om je heen als je eenmaal begonnen bent met lezen.'
- Waarom schrijft u specifiek over relaties die in het honderd lopen? Wilt u de lezer(es) misschien het gevoel geven: 'Mwah mijn huwelijk is zo slecht nog niet?'
'Ik raad iedereen aan om dit niet als een vanzelfsprekendheid aan te nemen. Tevreden zijn met je eigen relatie is volgens mij een levensgrote valkuil, die volop ruimte geeft voor verveling en zelfoverschatting. Een relatie onderhouden is hard werken, vaak stug doorzetten en het vergt een grote mate van reflecterend vermogen. Mensen zijn sociale wezens, die contact met anderen nodig hebben en er desondanks vaak een pan van maken. Ik kijk graag naar mensen, ik luister naar verhalen die me verteld worden, ik denk na over wat ik zie gebeuren. Dat doe ik al vanaf mijn jeugd, dat zit in me en daar laat ik dus tegelijk mijn fantasie op los. De ene schrijver heeft iets met seriemoordenaars, de andere met historische gebeurtenissen, met oorlog, met maffia, noem maar op. Ik heb iets met mensen en hun relaties en ik leef me er iedere dag opnieuw in uit.'
Loes den Hollander - Dwaalspoor. Uitgeverij Karakter, 352 pag., 19,95 euro. ISBN 9789061122296
Foto auteur: Marc Moussault
Geen opmerkingen:
Een reactie posten