19 augustus 2017

Reddingsboei (nieuws, 2017)

Het schrijven hielp John le Carré van de drank af

De Britse spionageschrijver John le Carré mag dan al 85 zijn, hij piekert er niet over om 'met pensioen' te gaan. Dat zegt hij in een interview met NRC Handelsblad. 'Geestelijk en fysiek voel ik me uitstekend. Wanneer de publiciteit voor A legacy of spies is gedaan, gat ik meteen verder met mijn volgende boek.'

In A legacy of spies dat in Nederlandse vertaling vanaf volgende week onder de titel Een erfenis van spionnen in de winkel ligt, wordt zijn beroemde spion George Smiley weer van stal gehaald. Oud-collega Peter Guillam, die teruggetrokken op een boerderij leeft, wordt door de geheime dienst teruggeroepen naar Londen. Hij moet zich verantwoorden voor operaties die tijdens de Koude Oorlog zijn uitgevoerd. 

John le Carré heeft al diverse malen afscheid genomen van Smiley. Na De laatste spion uit 1990 leek het echt gedaan met de spion. 'Er was sprake van een televisieserie van The Spy Who Came in from the Cold, maar het lukte ons niet er een hedendaagse draai aan te geven', zegt Le Carré in het interview met NRC Handelsblad. 'Dat zette me aan het denken. Ik dacht, hier zit ik als 85-jarige mezelf rekenschap te geven van het menselijke leed dat de Koude Oorlog heeft aangericht. Wat als die spionnen van toen kinderen blijken te hebben die verhaal komen halen? Wat als een oude spion, mijn personage Peter Guillam, wordt geconfronteerd met de huidige generatie, die zich totaal niet meer kan inleven in de collectieve kruistocht die de meesten van ons toentertijd onderschreven? Tegenwoordig is angst het enige dat ons nog verbindt. Wij hebben geen idee welke kant het met de wereld op zal gaan. Dat maakte het schrijven van A Legacy ook zo lastig en opwindend tegelijk.' 

De schrijver én oud-medewerker van de geheime dienst MI5 deed uitgebreid research voor zijn boek. Hij bezocht het voormalige Stasi-hoofdkwartier in Duitsland, sprak oud-officieren en reisde door een besneeuwd landschap de route die een overlopende spion begin jaren zestig zou hebben afgelegd, van Berlijn naar Praag.

Le Carré zegt dat het schrijven zijn reddingsboei is geweest. 'Wanneer men je ineens geweldig vindt, weet je niet wat je overkomt. Eerst was er nooit geld, ineens is er te veel geld. Zoals zoveel anderen begon ik te drinken en mezelf aan te stellen. De drang om te schrijven heeft me er doorheen gesleept. Zonder het schrijven verlies ik ieder houvast.'

Bron: NRC Handelsblad

Geen opmerkingen: