Rechtenkwestie (nieuws, 2012)

OORLOG ROND 'THE GODFATHER'

Filmstudio Paramount Pictures en de nabestaanden van schrijver Mario Puzo zijn elkaar in de haren gevlogen. De filmmaatschappij probeert de publicatie van een nieuwe roman over de maffiafamilie Corleone te dwarsbomen. Daartoe diende de studio vorige maand een aanklacht bij de rechtbank.

De rechten van het door Mario Puzo geschreven boek 'The Godfather' (1969) liggen bij Paramount. Het maffia-epos werd in 1972 succesvol verfilmd door Francis Ford Coppola. Advocaten van Puzo's kinderen vragen de rechter nu die rechten op te heffen. Bovendien eisen ze een schadevergoeding van tien miljoen euro.

Volgens de advocaten is destijds afgesproken dat eventuele nieuwe boeken
over de personages uit The Godfather niet onder de overeenkomst met
Paramount vallen.

Auteur Mario Puzo stierf in 1999. Sindsdien zijn al twee nieuwe boeken in
de reeks verschenen, van de hand van de Amerikaan Mark Winegardner. Een andere auteur, Ed Falco, schreef het boek 'De Familie Corleone', dat inzet is van de rechtszaak. Het boek zou in juli op de markt moeten verschijnen.

(Bron: Hollywood Reporter)

Diplomatiek proces (nieuws, 2012)

LETTERENFONDS: 'KWALITEIT STAAT CENTRAAL'

(Door Peter Kuijt)

Er bestaat geen scherpe grens tussen thrillers en literatuur. Misdaadauteurs kunnen altijd een aanvraag voor een werksubsidie indienen. Dat stelt het Nederlands Letterenfonds, dat zich niet herkent in de suggestie dat thrillerschrijvers geen gehoor vinden bij deze subsidieverstrekker.

Eind 2010 kondigde Willem Asman, voorzitter van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM), aan dat zijn 'club' met de net aangetreden nieuwe directeur van het Letterenfonds, Henk Pröpper, overeenstemming had bereikt over meer ondersteuning van de vaderlandse thrillerschrijvers. Het fonds zou thrillerkenners aantrekken, die subsidieaanvragen zouden beoordelen. Bovendien zou werk worden gemaakt van promotie van Nederlandse thrillerschrijvers in het buitenland.

Een kleine anderhalf jaar later kan geconstateerd worden dat dit nog niet tot enorme bewegingen van thrillerauteurs richting het fonds heeft geleid. GNM-voorzitter Asman erkent dat het 'een tijdje stil' is geweest. ,,Maar we wisten dat dit na alle historie tussen ons een lang en diplomatiek proces ging worden.''

Woordvoerster Hanneke Marttin van het Letterenfonds stelt echter dat er wel degelijk het een en ander is gebeurd. Het GNM heeft een aantal suggesties voor potentiële adviseurs voorgelegd. Enkelen daarvan zijn inmiddels betrokken bij het fonds als extern adviseurs. Namen noemt Marttin echter niet.

Marttin: ,,Uitgangspunt blijft dat we een literair fonds zijn waarbij kwaliteit centraal staat. We gaan dan ook niet uit van scherpe grenzen tussen het domein van 'thrillers' en 'literatuur'.'' Wat Marttin betreft kunnen misdaadauteurs 'binnen de bestaande regelingen' gewoon een aanvraag indienen voor een beurs. En soms wordt die aanvraag ook gehonoreerd, aldus Marttin. Zij verwijst hierbij naar het boek 'Bonita Avenue' van Peter Buwalda. Op zich niet zo'n overtuigend voorbeeld. 'Bonita Avenue' haalde vorig jaar weliswaar de shortlist van de Gouden Strop haalde, maar werd als 'literaire roman' en niet als thriller door De Bezige Bij uitgegeven. Op de lijst met stimuleringsbeurzen 2011 komt verder geen enkele thrillerschrijver voor.

Een tastbaar bewijs van de promotie van thrillerauteurs in het buitenland is de voor de Frankfurter Buchmesse van oktober 2011 gemaakte speciale brochure (zie illustratie). Daarin werden de voor de Gouden Strop genomineerde titels onder de aandacht gebracht. En dat is niet zonder resultaat gebleven, stelt Marttin. ,,Inmiddels zijn onder meer vertalingen in voorbereiding van de boeken van Gauke Andriesse en Peter Buwalda (in het Spaans, Duits, Frans, Italiaans en Tsjechisch).''

Inmiddels heeft het fonds een nieuwe directeur, Pieter Steinz, voorheen chef Boeken van NRC Handelsblad. Volgens Marttin heeft Steinz een brede literaire belangstelling die ook het misdaadgenre bestrijkt. ,,Zo staan in zijn gids voor de wereldliteratuur Lezen &cetera Douglas Adams, Albert Albers, Lobo Antunes en René Appel gebroederlijk naast elkaar onder de A.'' Steinz zal binnenkort een gesprek hebben met GNM-voorzitter Willem Asman. Deze laat weten de leden van het genootschap te informeren na dit onderhoud en 'zodra er nieuwe ontwikkelingen zijn'.

In tranen (nieuws, 2012)

WONDERMANS VERVOLG?

Wie met smart wacht op een vervolg op de fraaie thriller 'Wondermans eindspel' van Willem Asman, moet nog flink wat geduld betrachten. Asman is er vorig jaar aan begonnen, maar een en ander heeft nog niet tot een afgerond en tevreden stellend manuscript geleid, zo laat de auteur weten op zijn weblog.

Asman, naast auteur ook nog onvermoeibaar voorzitter van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, voltooide vorig jaar maar liefst drie manuscripten. Een daarvan was een sequel op 'Wondermans eindspel' uit 2009, een geraffineerde politieke thriller waarin de speciale VN-afgezant Jaap Vos (een type à la Jan Pronk) strijdende partijen in een Afrikaans land weer aan de onderhandelingstafel probeert te krijgen.

Asman herlas de afgelopen week de eerste honderd pagina's van het manuscript. Asman: ,,Wat vond ik ervan? Eén prachtige scène, die eindigt met Jaap Vos in tranen, na een vraag van zijn dochter: Wil je met me dansen, pap?''

Volgens Asman beperkt de gedachte dat een sequel recht moet doen aan de prequel hem te veel. Een verhaal dan zonder held Jaap Vos? ,,Heb ik ook even overwogen. Het zou een slappe Grisham opleveren, en die zijn er ook al genoeg.'' De schrijver laat in het midden of er ooit een vervolg komt. ,,Wie weet horen we nog van Jaap Vos, op een dag dat we het het minst verwachten. Maar vandaag is niet die dag.''

(Bron: Asmania)

Wordt verwacht 278 (nieuws, 2012)

DE WISKUNDELERAAR HOORDE ALLES DOOR DE DUNNE WAND

Als een gezaghebbende krant - The Times - jou 'de Japanse Stieg Larsson' noemt, kom je niet meer van dat stempel af. Want hoe gaat dat? Uitgeverijen nemen de bijnaam over in hun brochures, websites die zo nodig over thrillers moeten berichten, draaien er ook niet om heen. En op de cover van je boek staat het ook al afgedrukt. Een niet meer te verwijderen brandmerk.

De auteur in kwestie vindt de bijnaam overigens misplaatst. ,,Het is mij niet te doen om verkochte aantallen boeken'', zegt Keigo Higashino (om hem gaat het) in een - zeldzaam - interview met de Wall Street Journal. ,,Ik wil dat mensen mijn boeken lezen en leren begrijpen hoe Japanners denken, liefhebben en haten. Ik zou graag willen dat ze onder de indruk zijn van het feit dat een Japanner zo'n ongewoon verhaal heeft bedacht.

Vanaf juni 2012 kan ook de Nederlandse lezer al dan niet onder de indruk raken van Higashino's vertellersgaven, want dan brengt uitgeverij De Geus zijn thriller 'De fatale toewijding van verdachte X' op de markt. De uitgeverij uit Breda kwam met haar bod als winnaar uit de bus in een strijd met nog vijf andere Nederlandse uitgevers.

De thriller, waarvan in Japan ruim twee miljoen exemplaren werden verkocht, focust op Yasuko Hanaoka, een alleenstaande moeder die zich al jaren schuilhoudt voor haar gewelddadige ex-man. Wanneer hij plotseling voor haar deur staat en zowel haar als haar dochter bedreigt, slaan bij Yasuko de stoppen door en vermoordt ze hem.

Ishigami, een wiskundeleraar die naast Yasuko woont en een zwak voor haar heeft, vangt door de dunne wand alles op. Hij stelt voor om samen een waterdicht alibi te creëren en de politie op het verkeerde spoor te zetten. Geconfronteerd met tegenstrijdig bewijs van deze brute moord, roept de politie de hulp in van professor Manabu Yukawa, een briljante natuurkundige met de bijnaam Detective Galileo. Zal het hem lukken de waarheid boven tafel te krijgen of is de toewijding van Ishigami sterker dan de logica? Volgens schrijver Higashino is deze formule - de lezer weet wie het gedaan heeft, de vraag is: hoe komt de dader er mee weg - gemeengoed in de Japanse misdaadliteratuur. Gevoelens van loyaliteit en duistere pacts tussen buren dan wel collega's zijn een terugkerend thema in dit genre.

Na een carrière als ingenieur vestigde Keigo Higashino (Osaka, 1958) zich in Tokio om zich volledig aan het schrijverschap te wijden. Hij won onder ander de prestigieuze Naokiprijs - het Japanse equivalent van de Man Booker Prize.

Andere nieuwe titels:

Liza Marklund - 'Teken van leven' (juni 2012). Nieuw deel in de serie rond Annika Bengtzon. Terwijl de journaliste haar hoofd bij een heftige moordzaak in Stockholm probeert te houden, wordt ze meegesleurd in een gewelddadige ontvoering in Kenia. Haar vriend Thomas blijkt een van de gegijzelden te zijn.
Marjolijn Uitzinger - 'Een fatale primeur' (juni 2012). Voor meer info zie hier.
Arne Dahl - 'Verdwenen onschuld' (juni 2012). Achtste deel rond de serie over het A-team. Tijdens een schoolexcursie verdwijnt de 14-jarige Emily spoorloos. De omstandigheden zijn alarmerend en drie leden van het A-team worden de Zweedse bossen in gestuurd, op zoek naar het meisje. De overige leden ontdekken in Stockholm dat Emily niet zo onschuldig is als gedacht.
Øystein Wiik - 'Dodelijk applaus' (juni 2012). Eerder hier aangekondigd voor verschijning in januari 2012.
Christoffer Carlsson - 'De vrouw die uit het niets kwam' (juli 2012). Vincent vindt een jonge vrouw in zijn appartement, achtergelaten door 'vriend' en werkgever Marko. Ze noemt zichzelf Maria Magdalena. Ze is vastgebonden en doodsbang. Vincent mag haar onder geen beding laten gaan uit de armzalige flat in Stockholm. Een pittige opdracht voor een jongen die doorgaans zijn tijd verdoet met dealen en morfine spuiten.
Helene Tursten - 'Irene Huss: De duivel in het glas' (juli 2012). Terwijl rechercheur Irene Huss de balans probeert te bewaren tussen haar gezin en haar werk, wordt een dorpje in de buurt van Göteborg opgeschrikt door een aantal brute moorden. Op de computers van de slachtoffers worden vreemde symbolen aangetroffen.
Håkan Nesser - 'Een heel ander verhaal' (augustus 2012). Tweede deel in de reeks rond inspecteur Barbarotti, die brieven met de namen van slachtoffers ontvangt, nog vóór ze zijn vermoord. Het gaat om zes Zweedse toeristen die vijf jaar daarvoor een dramatische vakantie in Frankrijk beleefden.

Linwood Barclay - Kijk niet weg (2012)

Bloedstollend, inktzwart en razend knap gecomponeerd



(Door Hans Knegtmans)

Thrillerschrijver Linwood Barclay heeft zich in enkele jaren ontwikkeld tot grootmeester van het subgenre 'wat is hier in godsnaam aan de hand?'. Iemands leven wordt in sneltreinvaart ontwricht zonder dat hem (meestal is het een man) duidelijk wordt wie hem dit aandoet en waarom.

Neem journalist David Harwood. Zijn vrouw Jan vertoont de laatste weken suïcidale trekjes: ze klaagt dat hij beter af zou zijn zonder haar, bekent dat ze overwogen heeft van een brug af te springen, en snijdt zich zelfs in de pols.

In een poging de zinnen te verzetten, trakteert ze hen beiden en hun vierjarige zoontje Ethan op een bezoek aan het Five Mountains-pretpark. Davids pret echter is van korte duur: plotseling is Jan zoek, en ook de ingeschakelde politie vindt geen spoor van haar. Zou haar depressie weer hebben opgespeeld?

Omdat geen enkele persoon het depressiescenario kan bevestigen – haar huisarts niet en haar naaste collega evenmin – begint rechercheur Barry Duckworth te vermoeden dat David deze uitleg uit zijn duim zuigt, en dat hij zelf verantwoordelijk is voor Jans verdwijning.

Ook op de krant heeft hij de wind tegen. In een poging het noodlijdende bedrijf te redden, overweegt de eigenaar een stuk grond te verkopen aan het concern Star Spangled Corrections. De directeur wil op dit terrein een geprivatiseerde gevangenis bouwen en heeft, zo weet de journalist, al minstens één gemeenteraadslid omgekocht. In een vloek en een zucht jaagt David zowel zijn hoofdredacteur als de gewetenloze zakenman tegen zich in het harnas.

'Kijk niet weg' is bloedstollend, inktzwart en razend knap gecomponeerd. Meestal komt het in dit soort verhalen op het nippertje nog goed met de personages. Maar wie 'Vrees het ergste' van dezelfde auteur heeft gelezen, weet dat hij er geen been in ziet, minstens één van zijn hoofdpersonen op te offeren als het verhaal daar om vraagt.

Linwood Barclay - Kijk niet weg. Vertaling: Nienke van der Meulen. Uitgeverij Boekerij, 400 pag.

(Bron: Het Parool)

Håkan Nesser - De man zonder hond (2012)

De verdwijning van het zwarte schaap


(Door Guido Huisintveld)

In 2003 ging inspecteur Van Veeteren virtueel gezien met pensioen toen Håkan Nesser hem voor de tiende en laatste keer liet opdraven in een prachtige thrillerreeks. De vertaling heeft op zich laten wachten, maar hier is dan eindelijk het eerste deel in een nieuwe reeks. Deze keer met de aimabele inspecteur Barbarotti aan het roer.

Het duurt overigens tweehonderd bladzijden voordat de man in beeld komt. Voor die tijd presenteert Nesser ons een familiedrama van formaat – net binnen de grenzen van het realistische. Het begint al goed als Rosemarie Hermansson wakker wordt en zich afvraagt: 'Zal ik mijn echtgenoot van het leven beroven of toch maar zelfmoord plegen?' De toon is gezet.

Maar haar man is jarig, dus de beslissing wordt uitgesteld. Zoals elk jaar valt zijn verjaardag samen met die van hun dochter, zodat de hele familie met aanhang en kleinkinderen 'gezellig' bij elkaar komt. Zoon Robert is het zwarte schaap van de familie, omdat hij in een ordinaire realitysoap met zijn jongeheer stond te spelen.

Het thrilleraspect krijgt vorm als deze Robert plotseling verdwijnt en een dag later één van de kleinkinderen ook ineens onvindbaar is. Enter inspecteur Barbarotti, een gescheiden man, midden veertig, qua karakter ergens tussen eerdergenoemde inspecteur Van Veeteren en commissaris Montalbano uit de detectiveromans van Andrea Camilleri.

'De man zonder hond' is een familiedrama, een misdaadroman en een komisch toneelstuk ineen. Nesser volgt niet de platgetreden paden van de Scandinavische thriller. Toeval en gedegen onderzoek wisselen elkaar af. Spanningsbogen worden nonchalant losgelaten. Maandenlang zit er geen schot in de zaak en Barbarotti ligt er niet echt wakker van.

De kracht van het verhaal zit in de psychologische diepgang en de souplesse waarmee Håkan Nesser die onder woorden brengt. De geboorte van een nieuwe hoogstaande serie misdaadromans is bij deze een feit.

Håkan Nesser - De man zonder hond. Vertaling: Ydelet Westra. Uitgeverij De Geus, 534 pag.