Lisa Scottoline - Als twee druppels water (1999)

Lisa Scottoline kan gemakkelijk zonder cola-promotie

(Door Peter Kuijt)

De Amerikaanse schrijfster Lisa Scottoline heeft een scherpe neus voor de zegenrijke effecten van promotie. Voor haar zesde 'legal thriller', Mistaken Identity, ging ze in zee met de Coca-Cola Company, die voor zichzelf kennelijk een opvoedkundige taak zag weggelegd. Om het nuttige en het plezierige van lezen te ondersteunen, voegde de frisdrankenfabrikant bij tien miljoen pakketjes Diet Coke het eerste hoofdstuk van Scottolines jongste roman. Bij elke supermarkt of benzinestation in de VS lagen de afgelopen maanden 'Scottolines' uitgestald.

Voordien had de schrijfster zelf zich ook al niet onbetuigd gelaten. Via haar professioneel ogende website nodigde ze lezers uit om de eerste bladzijden van het manuscript te redigeren en te herschrijven. Of de lezers veelvuldig het rode potlood hebben gehanteerd, is niet bekend. Feit is dat Mistaken Identity, in Nederland verschenen als Als twee druppels water, de beste thriller tot dusver is van deze voormalige strafpleiter te Philadelphia.

Scottoline (1955) baseerde het thema van haar jongste roman op een ingrijpende persoonlijke ervaring. Ze was pas 'ergens in de dertig' toen ze haar halfzus leerde kennen. Bij hun eerste ontmoeting had Scottoline, zo schrijft ze in haar dankwoord, direct het gevoel dat ze haar tweelingzus was, ze was haar evenbeeld qua uiterlijk, karakter en optreden.

In de roman doet advocate Bennie Rosato een soortgelijke ervaring op. Ze bezoekt in de gevangenis een vrouw die verdacht wordt van moord op een politieman. De gedetineerde, Alice Connolly, ontkent, vertelt haar kant van het verhaal en besluit met de woorden: 'Aangenaam. Ik ben je tweelingzus'.

Rosato is van haar stuk gebracht. Voor zover ze weet, heeft ze alleen een moeder, zwaar dement. Maar Alice lijkt sprekend op haar, ze weet ook heel veel over Rosato's achtergrond. Tegen beter weten in neemt Rosato de verdediging van Connolly op zich, zichzelf belovend zich niet door het persoonlijke in deze kwestie te laten meeslepen. Dat kan natuurlijk niet goed gaan.

Rosato vermoedt al gauw dat haar vermeende zus niet de moord heeft gepleegd, maar dat ze het slachtoffer is geworden van een duivels samenspel van platte dienders, de openbaar aanklager en de rechter. Haar speurtocht naar de volledige waarheid - ook of haar zus haar zus is - levert uitermate spannende scènes op buiten het gerechtsgebouw. Maar ook in de rechtszaal schiet de adrenaline met de snelheid van het licht over en weer in sterk neergezette scènes. Geschreven in de voor haar kenmerkende losse stijl werkt Scottoline zich met verve naar een verrassend open einde toe. Als twee druppels water is - ondanks de wat storende tikfouten - opnieuw een geslaagde exercitie van deze 'vrouwelijke John Grisham', die er ook zonder Cola-promotie wel was gekomen.

Lisa Scottoline - Als twee druppels water. Uitgeverij Meulenhoff, 461 pag.