Een nieuwe schrijver (column, 2011)

JEANNEKE

(Door Peter de Zwaan)

Dit stukje gaat over recensies. Maar niet over recensenten.

Recensenten zijn mensen die betrokken zijn bij een genre, die de moeite nemen iets over de schrijver van een (misdaad)roman te lezen, die een referentiekader hebben omdat ze wel eens vaker een boek lezen. Dat zijn recensenten, en ze maken recensies.

Er zijn ook wonderlijke landgenoten die stukjes schrijven die ze recensies noemen. Een ervan is Jeanneke. Ze woont in Sint-Oedenrode, ze is, dat meldt ze zelf, tussen 60 en 69 jaar en ze publiceert in Bol.com. Misschien is het woord publiceert iets te veel eer, maar ze vervaardigt zinnen en die worden afgedrukt.
Jeanneke vindt bijna alles mooi. Franca Treur, Marietta Nollen, Jonas Jonasson, Lieneke Dijkzeul & Eenvoudig Communiceren (geen idee hoe dat zit), Jacques Klöters en Marion Pauw, allemaal geweldig, fantastisch, groots, vijf sterren en een zoen toe. Hetzelfde geldt voor de Classical top-100 en een Imax-film, want Jeanneke is veelzijdig. Slechts een keer vliegt ze uit de bocht en dat is bij 'All Inclusive' van Suzanne Vermeer: slecht, slecht, slecht, en één ster voor de moeite.

Er zijn veel mensen om wie ik moet lachen, maar ik schrijf niet over iedereen om wie ik moet lachen een stukje. Wel over Jeanneke omdat haar recensie van 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger' zo geweldig begint. 'Een nieuwe thrillerschrijver.' Alsjeblieft, dat is binnenkomen. Zeven nominaties voor de Gouden Strop, gewonnen met 'Het Alibibureau', twee nominaties voor de Diamanten Kogel, maar toch: een nieuwe thrillerschrijver.

Maar, ho, wacht, als Jeanneke 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger' heeft gelezen, heeft ze dan echt de achterkant niet gezien? Daar staat het, van die Gouden Strop, en dat ik in het verleden wel eens vaker een boekje heb voltooid. Heeft ze dat helemaal gemist of heeft ze mijn boek niet in handen... ik durf deze zin niet af te maken.

De door mij zeer betreurde Rob Sijmons vertelde me ooit dat hij mijn eerste misdaadroman 'Dietz' vier sterren had willen geven, maar het niet had gedaan, omdat 'je een debuut nu eenmaal maximaal drie sterren geeft'. Jeanneke sluit zich bij hem aan, en geeft me een goede raad. 'Misschien ligt de schrijver zijn toekomst meer bij onderzoeksjournalistiek?' Misschien. Ik denk het niet, maar je weet het nooit.
Het einde van de recensie is huiveringwekkend.

'Ik blijf hem zeker volgen.'

Jezusmina.

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. Begin mei verscheen bij uitgeverij Cargo zijn thriller 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger'. (Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)