(Door Sonja de Jong)
Wie hoopte dat er in Dossier 64, het vierde deel van de Serie Q van de Deense thrillerschrijver Jussi Adler-Olsen, duidelijkheid zou komen over al die plotlijntjes op de achtergrond die de auteur in zijn eerdere drie boeken uitzette, komt bedrogen uit. Oké, er doet zich een verrassende ontwikkeling voor in de zaak van de spijkerpistoolmoorden en we komen een klein beetje meer te weten over Assad, de onorthodoxe rechterhand van brigadier Carl Mørck. Maar het zal waarschijnlijk nog vele delen duren voordat alle puzzelstukjes op hun plek vallen.
En daar mogen we dankbaar voor zijn, want elk nieuw deel in de Serie Q is een nieuwe voltreffer. Telkens kiest de Deen totaal andere milieus waarin hij zijn verhalen laat spelen, telkens weet hij volslagen nieuwe invalshoeken te vinden. En telkens weer levert dat boeken op met een mix van heel veel spanning, een snufje maatschappijkritiek en een stevige lepel humor.
In Dossier 64 krijgt afdeling Q, die zich bezighoudt met oude, nooit opgeloste misdrijven, het dossier op tafel van een in 1987 verdwenen bordeelhoudster. Al snel wordt duidelijk dat in dezelfde week dat zij verdween, nog vier andere mensen spoorloos verdwenen. Het onderzoek brengt Morck naar een op het oog keurige, maar bijzonder enge politieke partij die streeft naar een Denemarken dat van vreemde smetten vrij is. Een zusterbeweging van deze partij houdt zich al tientallen jaren bezig met het ongevraagd verrichten van illegale abortussen en sterilisaties op laagontwikkelde en buitenlandse vrouwen.
Adler-Olsen bouwt zijn verhaal in hoog tempo op, meanderend tussen heden en verleden en tovert op het laatste moment nog een onverwachte troefkaart uit zijn mouw.
Jussi Adler-Olsen - Dossier 64. Vert. Kor de Vries. Uitg. Prometheus, 469 pag.
(Bron: Noordhollands Dagblad)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten