De jubilaris werd door zijn uitgeverij Ambo|Anthos donderdagavond op een voorbeeldige wijze onthaald. Met applaus natuurlijk en daarna mocht Appel aan de leugendetector van VPRO-boekenwurm Wim Brands. Die ontlokte hem uitspraken als 'Echt slechte mensen zijn niet interessant voor een thrillerschrijver', 'Ik ben een van de weinigen in dit genre die nog korte verhalen schrijft' en 'Als ik al niet mee kan leven met mijn karakters, hoe kan de lezer dat dan doen?'.
Vervolgens was er een paneldiscussie met Hanca Leppink, oud-uitgever van Luitingh-Sijthoff, recensent en thrillerauteur Annet de Jong en schrijver Willem Asman, nog even voorzitter van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs. En met Appel en Brands natuurlijk. Daaruit bleek dat er nog wel iets van een Calimero-complex heerste onder de thrillerschrijvers. Waarom zo veel aandacht voor die Scandinaviërs, was de klacht van de een. Waarom haalt de literaire wereld nog steeds de neus op voor de misdaadschrijver, gromde de ander, verwijzend naar de vernietigende kritieken van recensenten als Arie Storm en literaire auteurs die hun thrillercollega's geen blik waardig gunnen op het Boekenbal. Met genoegen werd wel geconstateerd dat het meeste werd verdiend met het spannende boek. ,,We staan voor'', zei Asman, ,,maar hoe blijven we aan de bal?''
Op het feest waren tal van familieleden en vrienden van Appel afgekomen. Maar ook waren er oud-collega's uit de universitaire wereld, recensenten en schrijvende vakgenoten die op Appel toostten. De Anthos-schrijversstal was echter mager vertegenwoordigd. Waar waren auteurs als Lieneke Dijkzeul, Elvin Post, Saskia Noort, Simone van der Vlugt en Esther Verhoef? Wie er wel was, was Gert-Jan de Vries aka thrillerschrijver Tess Franke. Hij stelde wellicht de meest interessante vraag van de avond: Waarom uitgevers zo veel geld steken in de promotie van buitenlandse auteurs en die van eigen bodem vergeten?
Hij kreeg er geen antwoord op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten