(Door Hans Knegtmans)
De briljante geleerde Ishigami geeft les op een derderangs middelbare school. Hij vindt troost in het bedenken van wiskundige formules. En hij voelt zich een ander mens sinds hij verliefd is op buurvrouw Yasuko. Verliefd is misschien te platvloers. De auteur vergelijkt zijn gevoel met de liefde voor wiskunde: 'Alleen al de gelegenheid met sublimiteit te maken te hebben (was) voldoende voor geluk'.
Wanneer Yasuko uit zelfverdediging haar ex-man doodt, werpt Ishigami zich op als beschermer van haar en haar tienerdochter. Hij schrijft haar in detail voor wat ze bij wijze van alibi de politie op de mouw moet spelden. Wie schetst echter zijn schrik als hij ontdekt dat de politie zich laat assisteren door de natuurkundige Manabu Yukawa, bijgenaamd 'Professor Galileo'. De twee kennen elkaar nog uit hun studietijd. En jawel, als enige
ruikt Yukawa lont bij Yasuko's ingestudeerde getuigenis. Het doet hem verdriet dat zijn studievriend hier overduidelijk de hand in heeft.
Welbeschouwd is de dreigende teloorgang van de hervonden vriendschap tussen
de wetenschappers een stuk interessanter dan Ishigami's kalverliefde. Yasuko blijft een grijs muisje in de verwarrende grotemensenwereld waarin ze onware antwoorden moet geven op politievragen. Zelfs wanneer zich plotseling een andere bewonderaar aandient, kan de lezer daar niet warm of koud van worden. Verder moet men bedacht zijn op een onaangenaam hoog puzzelgehalte.
Vooral een fiets die op de plaats delict wordt gevonden, geeft aanleiding tot uitputtende speculaties van Yukawa en de politie. Dit bezwaar mag dan een kwestie van smaak zijn, serieuzer zijn de gaten in het leugenachtige scenario dat Ishigami heeft bedacht. Van een genie mag je wel iets beters verwachten. Hoe origineel het uitgangspunt ook is, bij ons zou het boek niet voor een Gouden Stropnominatie in aanmerking komen.
Keigo Higashino - De fatale toewijding van verdachte X. Vertaling: Luk Van Haute. Uitgeverij De Geus, 320 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten