Roomblanke billen spelen weduwe parten
(Door Peter Kuijt)
Marjan van Marle is een van de opvallend veel nieuwe Nederlandse schrijvers, die dit jaar hun geluk beproeven met een thrillerdebuut. Ze werkte eerder mee aan enkele non-fictieboeken en publiceerde korte verhalen in diverse bladen. Die tijdschriften hebben haar kennelijk geïnspireerd bij het schrijven van De gelukkige weduwe, een volgens de uitgever 'spannende thriller en zedenschets van een modern gezin in één'.De hoofdrol in Van Marles roman is weggelegd voor Hansje Muntendam-Jorna, moeder van twee kinderen en gelukkig getrouwd met de goed ingeschaalde accountant Walter. Haar geluk neemt buitensporige vormen aan als ze uit vele gegadigden wordt gekozen om voor minstens een jaar columniste te worden van Marie Belle, het grootste vrouwenblad van Nederland. En zo verandert Hansje, schrijft Van Marle, van een hulpmoeder-op-blokhakken in een leuke-moeder-die-ook-nog-een-column-schrijft.
Uitermate tevreden met zichzelf vult de inwoonster van villawijk Sonnendael menig column over 'modern vaderschap' en 'wat is geluk toch heerlijk simpel'. Maar net als ze op het punt staat de troostrijke kerstcolumn Bij Hansje Thuis te componeren, verneemt ze dat manlief Walter zijn gerief niet uitsluitend bij zijn eega zoekt. Walter heeft de bevredigende mogelijkheden ontdekt van interieurarchitecte Cecile Vreeswijk. Vooral haar fenomenale roomblanke bilpartij, zoals Van Marle niet ophoudt te benadrukken, brengen Walters hoofd, geslacht en vooral zijn zwakke hart op hol.
Hansje vreest dat haar werk voor het blad in gevaar komt als Walter er definitief met Cecile vandoor gaat: niemand is volgens haar geïnteresseerd in een column van de ex-vrouw-van. Ze beraamt dan ook een plan om de samenstelling van haar gezin drastisch en definitief te wijzigen teneinde haar emplooi voor Marie Belle veilig te stellen. Hansje is liever een gelukkige-weduwe-met-column dan een gescheiden-vrouw-met-alimentatie-en-wasdroogcombinatie. Walters hartritmestoornissen komen haar in haar kwaadaardige opzet goed van pas...
Marjan van Marle komt niet ongeschonden uit haar eerste proeve van bekwaamheid in het spannende genre. De 'zedenschets' van een uiterst welvarend, modern gezin verveelt al snel. Het boek ontbeert een verrassende intrige. Bovendien stoort Van Marles schrijfstijl. Ze bedient zich van een enorme hoeveelheid gedachtestreepjes - mateloos irritant. En dan die herhalingen: de lezer ziet het zwart voor de ogen van al die machtige, roomblanke billen.
Marjan van Marle - De gelukkige weduwe, uitgeverij De Fontein, 144 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten