Claimonderzoeker King mag blijven
(Door Peter Kuijt)
Engelbert Julius Leopold Durk. Wie zulke voornamen van zijn ouders meekrijgt, zal zich voor eeuwig schamen of zich z'n leven lang van zijn achternaam bedienen. De 45-jarige Hagenaar King doet dat laatste. Vanaf het moment dat hij op eigen kracht de voordeur openkreeg van zijn ouderlijke woning in de Schilderswijk, had hij zich King genoemd.
De ex-politieman King - gescheiden, één dochter, een vriendin 'met koolzwarte billen' - is de nieuwe held van thrillerauteur Tomas Ross. Sinds hij uit een IRT-team werd geschopt vanwege zijn wat duistere bemoeienissen met een pakketje coke, werkt King voor de verzekeringsfirma van Maup Sonnenschein en Mosje Porcelein als onderzoeker van claims waar wel eens een luchtje aan kon zitten.
In Babyface - King en de moordtransfer krijgt King te maken met een zaak in de voetbalwereld. Babyface is de bijnaam van Babi Langga, een Afrikaanse voetbalvirtuoos in dienst van de Limburgse club FC Rapide. Op een kwaaie avond loopt Babyface wel een zeer ernstige blessure op: hij krijgt een mes in zijn nier. Wie is de schuldige: een ontevreden supporter, een speler die op de plek van Babyface aast of de maffia? King daalt af naar het bronsgroen eikenhout en ontdekt dat de aanslag niet is wat-ie lijkt.
Ross leeft zich in Babyface... behoorlijk uit. Wisselt humoristische scènes en kruidige dialogen af met soms misselijkmakend geweld - zo schroomt King niet een tegenstander een balpen door de tong te steken. Om de haverklap laat Ross schilderachtige figuren opdraven, met wie hij bij tijd en wijle een actueel zijsprongetje maakt. Zoals met de bejaarde aanhangster van antroposoof Rudolf Steiner, die plotsklaps racistische taal begint uit te kramen.
Gezien zijn eigen maatstaven zal Ross met deze King geen Gouden Strop in de wacht slepen - de plot lijkt er met de haren bijgesleept. De auteur heeft met de 'claim investigator' evenwel een kleurrijk karakter aan de Nederlandse thrillerwereld toegevoegd. King mag blijven!
Tomas Ross - Babyface - King en de moordtransfer, uitgeverij Fontein, 214 pag. (genomineerd voor de Gouden Strop 1996)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten