Frustraties blijven Bert Spoelstra dwarszitten
(Door Peter Kuijt)
Thrillerauteur Bert Spoelstra, in het dagelijks leven als rechercheur werkzaam te midden van het bronsgroen eikenhout, is nog steeds van slag door de reorganisatie van de Nederlandse politie. Dacht je dat zijn held, rechercheur Ruud Hendriks, tijdens voorgaande avonturen al genoeg had gemopperd over het samengaan van rijks- en gemeentepolitie, in Spoelstra's zesde thriller, Vuil geld, kankert hij er immer flink op los.
En reken maar dat Spoelstra zelf er niet minder genuanceerd over denkt: 'De meningen die geuit worden (...), zijn geen objectieve waarheden. Ze geven echter wel bestaande stemmingen en protestgevoelens weer en zijn in die zin echt', waarschuwt de auteur in het voorwoord.
Er wordt inwendig gevloekt, diep gezucht, uitbundig gesnauwd en onbeheerst uitgevaren dat het een lieve lust is. Wat een trammelant in politieland. Je zou bijna vergeten dat Ruud Hendriks een corruptieonderzoek dient te verrichten bij een groot chemieconcern in het Limburgse. En dat terwijl de provincie al heel wat te stellen heeft met (de berechting van) foute bestuurders.
Hendriks schakelt zijn oversekste collega Harrie Lemmen in, die wat tieren betreft eveneens zijn mannetje staat. Het duo doet een verhoortje hier en een invalletje daar. Snel wordt duidelijk dat er lieden zijn die op een falen van het rechercheonderzoek aansturen. Ondertussen 'valt' er een ongelukkige ziel van een naftakraker en boort een andere stakker zich met zijn auto in een vrachtwagencombinatie. Maar opgewonden raken we er niet van.
Dat Spoelstra nog hevig gefrustreerd is over de reorganisatie van de Hermandad, het zij hem vergeven. Maar een 'authentieke politieroman' gebruiken om daarover te pas en te onpas je ongenoegen te ventileren, is geen oplossing: de lezer zal het namelijk worst wezen. Het boek had beter af geweest met een soepeler schrijfstijl, meer spannende wendingen en een intrigerend plot. Wellicht kunnen Spoelstra én zijn redacteur bij de uitgeverij hier in het vervolg aan denken.
Op de achterflap heet Vuil geld een zeer levensecht geschreven roman' te zijn. Zo saai zal het bij de politie toch niet zijn?!
Bert Spoelstra - Vuil geld, uitgeverij De Boekerij, 208 pag.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in mei 1997
Geen opmerkingen:
Een reactie posten