Gerhard Hormann - De plaag (1997)

Slecht zicht in Twente

(Door Peter Kuijt)

Aktueel-journalist Gerhard Hormann debuteerde vorig jaar met de thriller Sporen van angst, over de speurtocht van een wanhopige moeder naar haar vermiste zoontje. Het boek verscheen kort na de arrestatie van Marc Dutroux.

Hormanns jongste titel, De plaag, raakt opnieuw aan de actualiteit. Waarschuwt de Wereldgezondheidsorganisatie dezer dagen voor een steeds verdere verbreiding van een resistente vorm van tuberculose, het boek van de verslaggever uit Ridderkerk gaat eveneens over de verwoestende tocht van een ziekteverwekker die niet uit te roeien lijkt. Ditmaal is de boosdoener een resistent virus dat blindheid veroorzaakt. En Twente is het eerste gebied waar het virus toeslaat.

De plaag speelt in 2004. Iedereen heeft euro's in zijn portemonnee en de economische crash die de invoering van de Europese munt heeft veroorzaakt, is ook alweer achter de rug. De Bijlmer is twaalf jaar na de ramp met de El Al Boeing verworden tot een verloren getto. Varkenspest en BSE zijn verleden tijd, maar de strijd tegen aids is nog steeds niet gestreden.

Paul Bleekers komt na een lezing in Basel terug in Eibergen en constateert dat zijn vrouw en dochtertje voor het virus naar Frankrijk zijn gevlucht. Hij reist zijn gezin achterna, maar niet voordat hij kennismaakt met Esther Westman, een politieagente die tijdens haar werk door een ongeluk haar gezichtsvermogen heeft verloren. In Frankrijk ontdekt Paul dat zijn dochtertje Melissa mogelijk slachtoffer is geworden van het 'nietsontziende' virus. Wanhopig probeert hij telefonisch contact te leggen met Nederland, maar alle lijnen lijken dood. Hij slaagt er slechts in de alarmcentrale van de politie in Twente te bereiken. Waar Ester Westman werkt... Zij vertelt hem dat zij door - letterlijk - blind toeval een crimineel in de kraag heeft gevat, die op zijn beurt een 'bonuman', een voodoopriester, in de Bijlmer kent, die Melissa wellicht kan genezen.

Bleekers laat zijn verre van liefdevolle vrouw achter in Frankrijk en reist met Melissa naar Nederland om samen met Esther naar de bonuman op zoek te gaan. Het wordt een wilde tocht, want er is een avondklok ingesteld en overal zijn wegversperringen opgeworpen. In de Bijlmer, nabij en in de rampflats Kruitberg en Groeneveen, komt het tot een spannende ontknoping. En tussendoor lijkt er iets moois op te bloeien tussen Paul en Esther.

Aan erotiek bezondigt Hormann zich echter niet. Hij beperkt zich tot zinnen als 'Begerig registreerde hij het schudden van haar volle borsten.' Voor een journalist van het geïllustreerde tijdschrift Aktueel moet dat toch een flinke portie zelfcensuur hebben betekend.

Veel verwikkelingen kent De plaag niet. We toeren door Twente, maken een uitstapje naar Frankrijk, keren weer terug naar Eibergen en doen dan een sightseeing trip naar de Bijlmer. De auteur houdt er echter de vaart goed in met voldoende spannende momenten om de aandacht vast te houden. De belangrijkste karakters zijn goed uitgewerkt. Een heel verschil met zijn debuut Sporen van angst, dat maar niet op gang wilde komen en nauwelijks kon boeien. Kortom, Hormann verdient het om te worden opgenomen in het selecte en illustere Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs.

Gerhard Hormann - De plaag, uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 221 pag.