Ondraaglijk gebrek aan spanning
(Door Peter Kuijt)

Laten we het verhaal eens bij de horens vatten: In korte tijd worden in en nabij een excentrieke woongemeenschap in de omgeving van San Francisco drie kinderen vermoord. Inspecteur Casey Martinelli, Kate voor vrienden, wordt samen met collega Al Hawkin belast met het onderzoek naar de moorden.
Aanvankelijk lijkt het verhaal zich te ontplooien tot een klassieke 'whodunnit', want er blijken vogels van velerlei pluimage in de woongemeenschap te verblijven, maar al gauw leidt King ons naar de daar verstopte Vaun Adams, die zeventien jaar eerder schuldig werd bevonden aan de dood van een zesjarig meisje. Adams werd destijds tot negen jaar gevangenisstraf veroordeeld. Vaun Adams blijkt ook nog het pseudoniem te zijn van Eva Vaughn, die door een internationale jury van kunstcritici is uitgeroepen tot de grootste schilderes van de eeuw.
Martinelli duikt in het verleden van Adams, slaat er zelfs diverse kunstcatalogi op na, een genoegen waarbij wij pagina's lang mogen 'meegenieten'. Maar ook hier reikt Laurie King ons gauw, te gauw, het ontbrekende puzzelstukje aan: een vroeger vriendje van Adams duikt op als de kwade genius achter de moorden.
Er giert pas een enkele zenuw door de keel, als het vriendje alsnog achter Adams aangaat, om zich te wreken op de spottende manier waarop de begaafde schilderes hem ooit heeft geportretteerd. Ook Martinelli loopt gevaar, maar aan het eind komt alles goed: immers, Een ondraaglijke gave is, zo wordt aangekondigd, het eerste deel van een serie met Kate Martinelli in de hoofdrol. Het zou te gek zijn als de heldin in het begin het loodje zou moeten leggen.
Laurie King - Een ondraaglijke gave, Uitgeverij Het Spectrum, 387 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten