Leesvoer voor oncologen
(Door Peter Kuijt)
Hoofdpersoon in Het Protocol is Daniël Logan, een bijzonder toegewijde (lees: tot in de uiteinden van zijn stethoscoop ambitieuze), jonge arts. Hij krijgt én grijpt de kans deel te nemen aan een tweejarige opleidingsprogramma aan het gezaghebbende American Cancer Institute (ACI). Logan denkt baanbrekend kankeronderzoek te kunnen gaan verrichten, maar in werkelijkheid laten de elkaar naar het leven staande ACI-bobo's hem (en vele andere nieuwelingen) de rotklussen opknappen: rondes lopen langs talloze patiënten. Een vertwijfelde collega van Logan: 'Mogen we verdomme alweer thermometers in achterwerken steken, nou vraag ik je!'
Logan houdt echter de hoop een alternatief behandelingsplan, een protocol, te kunnen ontwikkelen. Hij begint daaraan samen met de ACI-eerstejaars Sabrina Como en John Reston en op weg geholpen door vooroorlogse aantekeningen van een Japanse wetenschapper die Logan tijdens een werkbezoek in een Duits lab heeft ontdekt.
De sfeer op het ACI wordt al snel grimmiger als de groep-Logan positieve resultaten boekt met het behandelingsplan, dat onder de naam Verbinding-J door het leven gaat: vier aan kanker lijdende vrouwen die eigenlijk al opgegeven waren, voelen zich snel aanmerkelijk beter. Dat duurt echter niet lang: drie van de vier vrouwen overlijden na enkele dagen onder onopgehelderde omstandigheden. Logan en Como worden van het ACI getrapt, Reston mag blijven omdat de schijterd openlijk afstand neemt van het alternatieve behandelingsplan. De eerste twee, die het niet alleen in wetenschappelijk opzicht uitstekend met elkaar kunnen vinden, behouden hun geloof in het protocol en blijven daarmee ook buiten het ACI in de weer.
Wat volgt is een weinig imponerend verslag van hun vorderingen en tegenslagen, doorspekt met talrijke medische termen: voor de doodgewone thrillerliefhebber moeilijk te verteren, maar voor oncologen zal het lezen als een trein.
Ondertussen vallen er hier en daar slachtoffers: Reston en een jonge ACI-collega plegen zelfmoord of worden vermoord - Stein mag weten waarom. Ook voert de schrijver een doodzieke, naar genezing snakkende First Lady op, kennelijk met de bedoeling het voltage wat op te voeren. Hetgeen mislukt: de 'spanningsopbouw' van Het Protocol heeft de scherpte van een iets te vaak gebruikt scalpel...
Harry Stein - Het Protocol, uitgeverij A.W. Bruna, 320 pag.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in juni 1995
Geen opmerkingen:
Een reactie posten