21 juli 2010

Mikkel Birkegaard - Letter voor letter (2010)


De literaire moord in praktijk gebracht


(Door Hans Knegtmans)

Thrillerschrijver Frank Fons wordt opgebeld door een politieman die hem zo nu en dan helpt met research voor zijn boeken. In het haventje van het Deense Gilleleje is het lijk opgevist van een jonge vrouw. Mona Weis was verminkt en met kettingen vastgebonden. Frank is verbijsterd. Niet alleen heeft hij ooit een kortstondige relatie met Mona gehad, maar later stond zij model voor Kit, één van de personages in zijn nieuwe roman, In het rode veld. Iemand heeft de literaire moord in praktijk gebracht. Maar wie? Het boek zal pas over een paar dagen worden gepresenteerd op een boekenbeurs in Kopenhagen.

Eén moord telt niet in dit genre, en nog voordat de beurs begint ontdekt Frank een tweede lijk. Dit keer is het een personage uit Wat men zaait, en de plaats delict is de hotelkamer die ook in het boek gebruikt wordt. Behalve bloedstollend is Letter voor letter ook een psychologisch hoogstandje. Niet vanwege de seriemoordenaar: door het half open einde moet de lezer maar proberen uit te zoeken wie de dader is.

Mikkel Birkegaards werkelijke studieobject is Fons. Aanvankelijk lijkt het alsof die redelijk objectief zijn carrière reconstrueert als genreschrijver, die door de critici wel erg hard wordt aangepakt om zijn gemakzuchtige, levenloze pulp. Maar gaandeweg blijkt dat hij zelf allerminst brandschoon is. Hij verwerkt geregeld een bekende in zijn boeken, zoals de tv-presentatrice in de roman Mediahoer. Of een jeugdvriend die mislukt is als schrijver. Zijn ex-vrouw heeft hem verlaten omdat ze iemand met zijn fantasieën als een gevaar voor haar dochters beschouwde. Nee, Fons' zelfkennis houdt niet over.

Het laatste hoofdstuk biedt een angstaanjagend inkijkje in vertelkunst van de hoofdpersoon. Wie gevoelig is voor expliciete geweldscènes moet maar zo goed mogelijk om de martelingen heen lezen.

Mikkel Birkegaard - Letter voor letter. Vertaling: Femke Blekkingh-Muller. Uitgeverij De Boekerij, 335 pag.

Bron: Het Parool

Geen opmerkingen: