Geen clichés (nieuws, 2013)

FILOSOOF EN MERKNAAM

Soms wil het wel eens gebeuren dat nieuws uit het thrillergenre met succes aan je aandacht ontsnapt. Gelukkig zijn er trouwe volgers van De Spanningsblog die de redactie gratis en voor niets van tips voorzien. 

Dat gebeurde ook met het nieuws over het overlijden van de Schotse thrillerschrijver Campbell Armstrong. Hij stierf een kleine drie maanden geleden, op 1 maart,  aan de gevolgen van kanker in een ziekenhuis in de Ierse hoofdstad Dublin. Vier dagen eerder was hij 69 jaar geworden. Het bericht werd hier niet of nauwelijks opgemerkt, maar in de Schotse media verschenen diverse verhalen over de auteur van de 'JIG'-thrillerreeks.

Campbell Armstrong was het pseudoniem van Campbell Black die op 25 februari 1944 in Glasgow werd geboren.  Hij behaalde een graad in de filosofie aan de universiteit van Sussex. Hij gaf van 1971 tot 1974 cursussen creatief schrijven aan de State University of New York en van 1975 tot 1978 aan de Arizona State University. Hij was ook werkzaam als redacteur bij enkele grote Britse uitgeverijen. Na vele jaren in Engeland en de Verenigde Staten te hebben doorgebracht, woonde hij met zijn gezin in Shannon Harbour in Ierland. 

Volgens zijn eigen website had hij zo'n hekel gekregen aan lesgeven dat hij in 1978 besloot om fulltime fictie te gaan schrijven. Hij had toen al wat boeken op zijn naam staan: 'Assassins & Victims' (1968), 'The Punctual Rape' (1969, bekroond door de Scottish Art Council)  en 'Death's Head' (1971). Ook onder de nom de plume Thomas Altman publiceerde hij enkele detectives. Als fulltime schrijver begon hij met de bewerking in boekvorm van Brian de Palma's film 'Dressed to Kill' en Steven Spielbergs 'Raiders of the Lost Ark'.

In 1987 verscheen 'JIG', wat internationaal zijn doorbraak betekent. JIG staat niet alleen voor een traditionele Ierse dans, maar is ook de codenaam van de huurmoordenaar die in het diepste geheim naar de Verenigde Staten gaat om de wraak van de IRA te voltrekken. In 1988 publiceerde hij 'White Light', waarin Armstrong schreef over een opstand in Estland, ruim een jaar voor daar in werkelijkheid sprake van was. In 'Mambo' (1990) schreef hij over het wankelende regime van Fidel Castro en in 'Agents of Darkness' (1991) over de Amerikaanse invloed en corruptie in de Filipijnen.  

Jeugdvriend Jeffrey Caine schreef in een artikel voor BookBrunch dat hij en de stevig innemende Armstrong verzot waren op thrillers. Ze verzamelden niet alleen de boeken ook de clichés, die er zo vaak in voorkwamen. Caine: ,,Onze favoriet was 'Hij lag er bij als een kapotte pop, zijn nek gedraaid in een onmogelijke hoek'.'' In Armstrongs oeuvre waren die clichés niet te vinden, aldus Caine. ,,Hij was altijd alert op achteloos opgeschreven zinnen en onbewust herhaalde woorden.'' Bij boekhandel W.H. Smith kreeg Armstrong zijn eigen afdeling. Caine: ,,Hij was een merknaam geworden, wat was ik jaloers.''

(Met dank aan Daan van 't Westeinde. Bron: BookBrunch, De Grote Crimezone Thriller Encyclopedie)