Voordat ze boeken ging schrijven, werkte Annejet van der Zijl acht jaar lang als misdaadverslaggeefster. Geïnspireerd door Amerikaanse voorbeelden als Truman Capote en Dominick Dunne zocht ze naar de menselijke verhalen achter de kleine krantenberichten over moord en doodslag. Ze reconstrueerde zowel verloren levens aan de zelfkant van de samenleving als de onvermoede gewelddadigheid van 'normale' burgers. Zo verhaalde ze over een café-eigenaar die niet langer tegen het getreiter van een klant kon en over een bollenkweker die zijn vrouw langzaamaan met het landbouwgif methylparathion vermoordde. Citaat uit dat laatste verhaal: 'Nee, Koos Bakker had geen flauw idee wat zijn vrouw mankeerde. Die ochtend nog was er een dokter komen kijken, maar die had haar benauwdheid uitgelegd als hyperventilatie en haar een plastic zakje gegeven om in te ademen. En 's avonds had hij haar bewusteloos, met schuim op haar mond en badend in haar zweet en ontlasting, in het echtelijk bed gevonden'.
Annejet van der Zijl (1962) debuteerde na een loopbaan in de journalistiek in 1998 met het boek 'Jagtlust', over het gelijknamige Gooise landhuis, dat in de jaren vijftig en zestig verzamelpunt van alles wat jong en artistiek was. Daarna volgden 'Anna' en 'Sonny Boy' (ruim een half miljoen verkochte exemplaren). In maart 2010 promoveerde ze aan de Universiteit van Amsterdam op een biografie van prins Bernhard. Vorig jaar kreeg ze de Gouden Ganzenveer voor haar hele oeuvre. Momenteel werkt ze aan een biografie van Gerard Heineken, de stichter van de gelijknamige brouwerij. (foto auteur: Anja van Wijgerden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten