Peter de Zwaan - De vuurwerkramp van Harmen Saliger (2011)

Veel verbaal tumult

(Door Guido Huisintveld)

Peter de Zwaan is een van de betere Nederlandse thrillerauteurs, wat op zich niet zo heel erg moeilijk is als je ziet wat er alleen al aan 'literaire thrillers' door landgenoten op de markt wordt geplempt. Literair zijn de boeken van Peter de Zwaan misschien niet, maar wel onderhoudend en amusant.

Als in mei 2000 de vuurwerkfabriek in Enschede de lucht in vliegt, grijpt Harmen Saliger zijn tas en zijn paspoort en knijpt er tussenuit. Hij is ervan overtuigd dat zijn vrouw de ramp niet heeft overleefd en wil de rest van de wereld doen geloven dat hij ook onder de puinhopen ligt. Als penningmeester van een club middenstanders heeft Saliger de beschikking over een flinke hoeveelheid geld, die hij goed kan gebruiken om een rijk en nieuw leven op te bouwen op een warm klein eiland ver weg.

Dan komt er een levensverzekering boven water die een riante uitkering belooft aan de zoon van Harmen Saliger. Wie is die zoon? Welk gemeen spelletje spelen de middenstanders? Wat is de rol van de verzekeringsagent? Welke drijfveren heeft de zus van Harmen?

Net als in zijn vlijmscherpe columns neemt Peter de Zwaan geen blad voor de mond. Als iemand een paar lekkere tieten heeft, dan wordt dat ook als zodanig geformuleerd. Het proza blijft luchtig, zonder noemenswaardige nuance. De dialogen zijn venijnig en recht voor zijn raap. Door de vele karakters is er te weinig tijd om deze diepgang te geven, maar een enkeling springt desondanks kleurrijk van de pagina's af. Zoals bijvoorbeeld de al vroeg door het leven getekende inbreekster Kim - die met die lekkere tieten, ja – een profiteur eerste klas, die zich af en toe kleedt als een persiflage op Lisbeth Salander en die bij de lezer misschien nog wel het meeste sympathie opwekt.

'De vuurwerkramp van Harmen Salinger' is geen spannende, dramatische thriller, maar eerder een pastiche daarop, met veel verbaal tumult en een iets te chaotisch einde. Desalniettemin is de plot goed opgebouwd, zijn de dialogen lekker ironisch aangedikt en is het boek enkele uren aangenaam gezelschap.

Peter de Zwaan - De vuurwerkramp van Harmen Saliger. Uitgeverij Cargo, 288 pag.