Nadat eerder de rechtbank in Arnhem misdaadschrijver Jac. Toes in zijn proces tegen het Letterenfonds al in het ongelijk had gesteld, heeft de auteur nu ook bij de Raad van State het onderspit moeten delven. De afdeling bestuursrechtspraak heeft het hoger beroep van Toes tegen de subsidieverstrekker ongegrond heeft verklaard.De schrijver vroeg aan het Letterenfonds een beurs van 15.000 euro om aan zijn - inmiddels verschenen - misdaadroman 'Het leugenarchief' te kunnen werken. Het fonds weigerde na raadpleging van een adviescommissie, die vond dat zijn voorgaande werk onvoldoende literaire kwaliteit had. Er was daardoor ook niet genoeg vertrouwen dat 'Het leugenarchief' voldoende kwaliteit zou hebben.
Toes procedeerde daarop bij de rechtbank in Arnhem, maar haalde daar bakzeil. In februari van dit jaar legde hij zijn zaak voor aan de Raad van State. Toen had hij niet de indruk dat de drie rechters zich er met een jantje-van-leiden van af maakten. ,,Opvallend was de uiterst gedegen voorbereiding van de drie rechters'', aldus Toes destijds. De rechters bestookten het Letterenfonds met een spervuur aan vragen. Met name was het college kritisch over de onhelderheid en de willekeur van de literaire criteria die waren gehanteerd.
Volgens de schrijver zijn deze regels voor toewijzing van een beurs bij niemand bekend. Ook klaagde hij bij de Raad over een slechte afhandeling van zijn bezwaren door het fonds en zette hij vraagtekens bij de rol van twee externe adviseurs die door het fonds waren gevraagd naar zijn werk te kijken.
De rechtbank in Arnhem oordeelde vorig jaar dat het Letterenfonds volgens de regels had gehandeld en dat de werkbeurs terecht was afgewezen. De Raad van State volgt nu de redenering van de rechtbank. Volgens de bestuursrechter is het Letterenfonds niet onzorgvuldig te werk gegaan bij het afhandelen van het subsidieverzoek. Wat de Raad van State betreft hoeft het Letterenfonds zich niet meer opnieuw te buigen over Toes' subsidieaanvraag.
De macht van het Letterenfonds als kunstsubsidiërend instituut bevestigd en vergroot, stelt Toes in een reactie. De plicht om te verantwoorden hoe selectiecriteria tot stand komen en hoe ze worden toegepast, is volgens hem 'tot nihil' teruggebracht. ,,De positie van de individuele auteur - literair of niet - is verzwakt. Met deze uitspraak is een vrijbrief gegeven voor willekeur en ondoorzichtigheid.''
1 opmerking:
Erg jammer voor Jac. Hulde voor zijn poging!!
Een reactie posten