Auteurs wassen VN-recensent de oren
De schrijfsters Nathalie Pagie, Bronja Hoffschlag en Ellen Gerretzen zijn op z'n zachtst gezegd ontstemd over een recensie van Barbara van IJzeren in de jongste Detective- & Thrillergids van Vrij Nederland. In een recensie van Pagies thriller De Campus, die van de recensente één ster kreeg, schrijft Van IJzeren dat het boek 'uitsluitend geschikt is voor kippen zonder kop'.
 |
| Nathalie Pagie |
Ook Ellen Gerretzen heeft een appeltje met Barbara van IJzeren te schillen. Haar thriller Schaduwspel werd niet bepaald met lof overladen. Het boek speelt zich af in Berlijn, maar Van IJzeren viel over de vele Duitse benamingen en uitdrukkingen. 'Het lijkt af en toe net een slechte vertaling, met al die Eckkneipen, Bratwursten en Kartoffelsalaten', schreef de recensente.
Gerretzen schrijft in een column op het Thrillerlezersblog: 'Er zijn recensenten die er genoegen in lijken te scheppen auteurs en hun boeken op een onnodig kwetsende wijze af te maken. En nu zijn ook nog de lezers aan de beurt. Jammer dat VN hierin voorop loopt, althans dat is de teneur die in de wandelgangen van schrijvers en lezers te beluisteren valt.' Ze stelt verder 'blij' te zijn dat 'de bijna monopoliepositie van de kaste van professionele recensenten' verdwijnt met de opkomst van steeds meer serieuze boekenblogs, talloze Facebookgroepen van lezers die discussiëren over boeken en er recensies over schrijven. 'De BvIJ's blijven niet langer buiten schot.'
Gerretzen schrijft in een column op het Thrillerlezersblog: 'Er zijn recensenten die er genoegen in lijken te scheppen auteurs en hun boeken op een onnodig kwetsende wijze af te maken. En nu zijn ook nog de lezers aan de beurt. Jammer dat VN hierin voorop loopt, althans dat is de teneur die in de wandelgangen van schrijvers en lezers te beluisteren valt.' Ze stelt verder 'blij' te zijn dat 'de bijna monopoliepositie van de kaste van professionele recensenten' verdwijnt met de opkomst van steeds meer serieuze boekenblogs, talloze Facebookgroepen van lezers die discussiëren over boeken en er recensies over schrijven. 'De BvIJ's blijven niet langer buiten schot.'
Barbara van IJzeren publiceerde in 2007 haar thrillerdebuut Open doel. Het boek kreeg twee sterren in de VN-gids van 2008, waaraan Van IJzeren al als medewerker was verbonden. Recensent Ed van Eeden schreef over de thriller: 'Ze schrijft deskundig over voetbalmakelaars en de koehandel in talentvolle spelers, maar laat het verhaal langzaam uit de hand lopen (...). Er zijn geen echte losse eindjes, maar ze heeft wel erg veel toevalligheden nodig om de boel bij elkaar te houden.'
9 opmerkingen:
Is die Barbara van IJzeren na haar debuut gestopt met boeken schrijven?
@Inkie: Voor zover valt na te gaan is Open doel haar enige boek tot dusver.
Zure reacties zeg, van deze drie dames. Gerretzen wordt juist flink geprezen in deze editie. De lezers van Pagie zouden zich na het lezen van De campus natuurlijk best voor hun (kippen)kop kunnen slaan vanwege een miskoop en wie is Hoffschlag in vredesnaam? 'Niet onderbouwde meningen van zure mensen'? Laat haar dat eens onderbouwen! Want wat schrijft Van IJzeren eigenlijk over de nieuwe Coben?
Ergo, hulde voor Vrij Nederland! Beetje strenge scherpte is fijn in een recensielandschap waarin je voor elke (vrouwen)thriller ten minste een ****-bespreking kunt vinden. 'Ik vond dit een erg leuk boek om te lezen.' Nee, daar schieten we wat mee op.
Wat een flauwekul zeg. Niet de recensenten zijn zuur, maar de reactie van sommige schrijvers die hun pennevrucht een lagere beoordeling zagen krijgen dan verwacht. Vooral als die zich dan ook nog verschuilen achter 'je mag mijn boek wel afkraken, maar niet mijn lezers'. Als ik in een recensie een boek tot het bot toe afkraak, dan geef ik daarmee impliciet toch ook aan dat wie het desondanks gaat lezen in mijn ogen een stomkop is? Barbara doet dat expliciet. Nou en?
En als de recensenten er alleen maar op uit zouden zijn boeken af te branden, waar komen dan toch die hoge waarderingen vandaan?
Ik sluit me dan ook bij Remko aan als hij beweert dat boekenblogs en facebookpagina's, waarin enthousiaste lezers onveranderlijk melden het boek reuze spannend te hebben gevonden en het in één adem uit hebben gelezen, zeker geen vervanging zijn van de serieuzere recensies waarin zaken als stijl, plot, realisme en originaliteit wél aan bod komen. Al zullen de schrijvers die amateurrecensies vast veel liever lezen.
@Remko Meddeler:
Bronja Hoffschlag heeft De Dode Kamer geschreven. Een absolute aanrader. De term 'vrouwenthriller' gaat voor dit boek zeker niet op en 'een erg leuk boek om te lezen' is een understatement.
Eens met het gedeelte dat het dodelijk vermoeiend is om alleen maar vier of vijf sterrenrecensies te lezen op sommige blogs. Die houd ik dan ook niet meer bij. Maar over de brieven en de recensies: misschien kunnen de heren de brieven iets zorgvuldiger lezen? Het gaat dus niet om de sterretjes of punten, maar om de benadering. Het onnuttige afzeiken van de lezers van een boek. Juist Ellen Gerretzen die een goede beoordeling kreeg dit jaar, zal niet verzuurd zijn lijkt mij. En is verzuurd niet net zo typische mannenopmerking als dat vroeger vrouwen hysterisch werden genoemd als ze het niet met de man eens was. Lees de recensie eens over het boek van bijvoorbeeld Tjeerd Langstraat? Is dat een officiële recensie?
Ik sluit me aan bij dat ‘een beetje strenge scherpte’ onontbeerlijk is bij een vooraanstaande gids. Met naar de mond praten wordt niemand wijzer. Wel vind ik het geen goede zaak dat sommige VN-recensenten zo op de man gaan spelen en afglijden naar het afzeikniveau van Pownews en Geen Stijl. In het geval van Tjeerd Langstraat werd zelfs zijn naam erbij gehaald! In mijn ogen verliezen ze daarmee een stukje professionaliteit en geloofwaardigheid en dat is zeer te betreuren. Laatdunkend doen is zo makkelijk en het wordt gauw een vervanging voor inhoudelijk reageren. Een trend waarvoor we moeten waken, vooral bij zo’n gerenommeerd naslagwerk als genoemde gids.
Verder vraag ik me af hoe BvIJ had gereageerd als de recensie van haar boek als volgt had geluid: Ze schrijft deskundig over voetbalmakers en de koehandel in talentvolle spelers, maar laat het verhaal langzaam uit de hand lopen (…) Er zijn geen echte losse eindjes, maar ze heeft wel erg veel toevalligheden nodig om de boel bij elkaar te houden. Open doel is dus alleen geschikt voor stomme stieren die in hun eentje verveeld en op springen staand in de wei staan. Ik maak me sterk dat zijzelf of haar collega’s op de redactie, plaatsing hiervan voorkomen hadden. En dat is het punt van Nathalie.
Overigens is Bronja Hoffschlag de schrijfster van De dode kamer. Een fantastisch boek dat niet onder doet voor de bestsellers van menig gevestigd auteur.
Sorry, mijn gebrek, dat ik Hoffschlag niet ken. Ik heb al moeite met het enigszins bijhouden van boeken die bij 'echte' uitgeverijen verschijnen...
Wat het 'afkraken' van schrijvers en het 'afzeiken' van lezers betreft, volgens mij valt dat reuze mee. Een grapje over de naam, nou en? En dat je met het boek ook iets over de schrijver zegt, dat is niet meer dan logisch. Het is mooi en prima dat lezers genieten van een boek dat een slechte recensie kreeg. Die laten zich dat door de mening van slechts één recensent echt niet afnemen.
Niets menselijks is een recensent vreemd. Dus is hij/zij ook ten minste een beetje teleurgesteld en boos na het lezen van een slechte thriller. Dat mag in een recensie best ietwat venijnig tot uiting komen. Een goede onderbouwing is belangrijk, én moeilijk als je slechts 200 woorden ter beschikking hebt.
Verzuurd, moi?
Driewerf woeha! Degenen die mij (virtueel) kennen weten wel beter.
Een reactie posten