Meesterlijk en monsterlijk
(Door Peter Kuijt)
De Mexicaanse regisseur en schrijver Guillermo del Toro liet deze zomer weten dat het in 2010 te verschijnen tweede deel van zijn vampierentrilogie zich onder andere zal afspelen in Amsterdam. Tijdens een stedentrip raakte hij onder de indruk van vooral de achtergelaten fietsen en de vele boekwinkels in de hoofdstad en die zullen dan ook een plekje krijgen in boek twee, beloofde hij.
Als we moeten afgaan op deel 1, De meester, zal Amsterdam een nog grotere en volslagen reddeloze poel des verderfs worden dan vele 020-haters de hoofdstad al toedichten. Want wat Del Toro en zijn Amerikaanse co-auteur, thrillerschrijver Chuck Hogan, hebben afgeleverd is meesterlijk en monsterlijk.
Del Toro, die een Oscar won voor zijn film Pan's Labyrinth, en Hogan die sinds vier jaar een Hammett Award op de schoorsteenmantel heeft staan voor The Prince of Thieves, vormen een ideale combinatie voor dit project. Del Toro is gezegend met een meer dan gemiddelde kennis van het bovennatuurlijke, terwijl Hogan zorgt voor biologische en historische details en het tempo bepaalt waardoor De meester een pageturner wordt en blijft.
Over de inhoud laat de achterflap niet al te veel los en dat moet ook zo blijven. Feit is dat het boek begint met een scène die leest als een razend spannende film. Een Boeing 777 landt op JFK Airport en wordt door de verkeerstoren naar een van de gates geleid. Maar nadat de cockpitvoicerecorder de woorden van gezagvoerder Peter J. Moldes ('Lekker, bijna thuis.') heeft geregistreerd, valt de elektriciteit uit. Al het radiocontact wordt verbroken. Aan boord van het toestel wordt het angstwekkend stil.
De luchthaven verkeert meteen in de hoogste staat van paraatheid, want zo veel jaren geleden waren die aanslagen op 11 september nou ook weer niet. Is er sprake van een gijzeling? Omzichtig wordt het toestel benaderd en uiteindelijk wordt besloten om gewapende mannen aan boord te laten gaan.
Wat daar wordt aangetroffen, mag hier niet in detail verklapt worden. Laten we het erop houden dat de 'ondoden' de grote plas zijn overgestoken naar de Nieuwe Wereld en dat de mensheid zich moet voorbereiden op een clash met vampiers. Overigens wordt het v-woord pas ruim over de helft van het boek voor het eerst uitgesproken. Het duo Del Toro-Hogan vertelt het verhaal door de ogen van vele personages, waarvan het hoofd van het Amerikaanse centrum voor ziektebestrijding en een Joodse pandjesbaas die Treblinka heeft overleefd, de belangrijkste zijn.
Aan fijngevoelige lezers is De meester niet besteed. De thriller ontaardt al gauw in horror pur sang met witte bloedspatten en de ammoniakstank van hete vampierpis. Soms ver 'over the top', maar zo knap beschreven, dat je er niet over peinst het boek terzijde te leggen. De suspense is onweerstaanbaar. Del Toro en Hogan hebben een weergaloos spannend product afgeleverd, dat eerst nog maar eens overtroffen moet worden door de onvermijdelijke verfilming. De meester leidt tot de beangstigende conclusie: er zit nog volop leven in de vampier.
Guillermo del Toro & Chuck Hogan – De meester. Vertaling: Marjolein van Velzen. Uitgeverij De Vliegende Hollander, 429 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten