Allemaal vrouwen met harde spieren
(Door Peter Kuijt)
,,Ik kende niemand met wie ik het beter kon vinden dan met Jeff Meeks.'' Zegt Jeff Meeks in Een zaak van vrouwen, de nieuwste thriller van Peter de Zwaan, waarin deze bijna twee meter lange antiheld voor de vierde keer mag opdraven. Meeks is een einzelgänger, altijd op de vlucht voor de beschaving. Alleen al van het denken aan getrouwd zijn en thuiskomen waar ook al iemand anders thuis is, begint hij te rillen.
Het is en het blijft daarom de grote vraag waarom hij zich bekommert om Gail Rogers, de afgetrainde detective die hij in een vorig avontuur heeft leren kennen. Meeks denkt zelf dat hij graag vrouwen helpt die suggereren dat hij een watje is.
Rogers suggereerde dat in ieder geval niet, want die ligt voor zo goed als dood in het ziekenhuis. Zo hard te grazen genomen dat haar gezicht er 'verkruimeld' uit ziet. Meeks weet te achterhalen dat de privédetective kort daarvoor de 13-jarige dochter van een zakenman in de gaten moest houden. Na de toetakeling van Rogers verdwijnt het meisje en niemand lijkt zich er om te bekommeren. Ook haar ouders niet.
Meeks, toch nieuwsgierig, gaat op onderzoek uit. En ontmoet, zoals we in de thrillers van De Zwaan gewend zijn, veel vreemde kostgangers van Onze Lieve Heer. Zo is daar nachtclubeigenaar Will Lustig, een kobold met een puntmuts die graag zijn zaak mag bestieren vanuit een tandartsstoel, maar die hier en daar zo zijn contacten heeft. Maar hij komt vooral sterke vrouwen tegen. Sommigen hebben een snorretje, maar zonder uitzondering zijn het allemaal robuuste, musculeuze vrouwen. En dat terwijl mannen zachte spieren willen, zegt een van hen. ,,Drie keer in de week willen ze een kwartier lang zachte spieren.''
Die sportschoolvrouwen brengen Meeks in de meest penibele situaties. Sommigen gaan zeer manonvriendelijk met hem om, dienen hem knietjes toe op plekken waar geen man een knietje zou willen krijgen. Aan de andere kant weet Meeks wel weer raad met een behoorlijk vrouwonvriendelijke bejegening van zijn tegenstrevers.
Ook in Een zaak van vrouwen is De Zwaan weer stijlvast: ad rem, hilarisch en hardgekookt. De dialogen zijn opnieuw om door een ringetje te halen en - ook niet onbelangrijk - het verhaal is van begin tot eind spannend, in gradaties variërend van tamelijk tot loei-. In het Nederlandse thrillergenre waar voornamelijk de vrouwen hun bankrekeningen vullen, is Peter de Zwaan het best bewaarde geheim.
Eigenlijk best wel onterecht.
Peter de Zwaan - Een zaak van vrouwen. Uitgeverij Cargo, 302 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten