29 april 2010
Heleen Niele - Vals (2010)
Zwak plot, jammer
(Door Sonja de Jong)
Hoera, we hebben er weer een nieuwe thrillerschrijfster van Nederlandse bodem bij. Heleen Niele (1964), die in 2007 debuteerde met Bitter zoet, zet haar naam nu met haar tweede boek Vals definitief op de kaart.
Vals heeft vrijwel alles wat een goede thriller moet hebben: een verrassende intrige, een snufje romantiek en een flinke dosis spanning. Alleen de plot komt nogal uit de lucht vallen en dat is jammer.
Hoofdpersoon is Ies Siderius. Zij heeft een eigen kroeg en is sinds een jaar of drie gelukkig getrouwd met Nout. Maar dan, precies op het moment dat zij eindelijk zwanger is en dat Nout na lang twijfelen durft te kiezen voor een carrière als popmuzikant in plaats van alle duffe baantjes die hij tot dan toe heeft gedaan, staat de politie bij Ies voor de deur. Nout heeft zichzelf voor de trein geworpen.
Ies gelooft er niks van. Zij is ervan overtuigd dat iemand hem geduwd moet hebben.
In flashbacks krijgt de lezer daarna het verhaal van Nouts leven. Zijn moeder wil dat hij de opvolger wordt in het familiebedrijf, maar Nout wil muzikant worden. Samen met zijn vriend Jack speelt hij in een bandje en hij is het creatieve brein achter hun muziek. Een niet te overwinnen plankenkoorts dwingt hem echter al snel het podium op te geven. Wel blijft hij liedjes leveren aan Jack, die zelf op dat gebied niet veel presteert. Tot hij Ies leert kennen die hem het zelfvertrouwen geeft om toch weer het podium op te gaan.
Helaas heeft Nout op dat moment, in zijn jacht op snel geld, al kennis gemaakt met de Amsterdamse maffia. Als hij zijn leven na veel gedoe weer helemaal op de rails lijkt te hebben, slaat die keihard toe. En ook Jack blijkt niet blij te zijn met het feit dat hij niet langer kan leunen op het talent van Nout.
Niele heeft zich voor dit boek uitputtend verdiept in de wereld van de popmuziek en haar beschrijvingen van het bandleven en alles eromheen komen bijzonder overtuigend over. Ook de onderwereld lijkt voor haar geen geheimen te hebben. Voeg daarbij het feit dat zij over een vlotte pen beschikt en in weinig woorden mooie karakters neerzet en het is bijna een ideaal boek. Alleen die zielloze plot, die is gemakzuchtig.
Heleen Niele - Vals. Uitgeverij Cargo, 319 pag.
(Bron: Noordhollands Dagblad)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
'Alleen de plot komt nogal uit de lucht vallen.' Gelukkig wordt dat gecompenseerd door een 'verrassende intrige'. Sonja weet niet dat plot en intrige hetzelfde zijn. Wat zij voor plot aanziet is de ontknoping van het verhaal, in het Engels 'denouement'. Geeft niks, Sonja. Een mens is nooit oud om te leren. En nu ik me toch te buiten ga aan journalistieke tips: bewoordingen als 'vlotte pen' en - in mindere mate - 'karakters neerzetten' worden in vakkringen beschouwd als not done.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het eens ben met Hans.
Daarnaast vind ik dat je recensie niet heel erg sterk geschreven is. Misschien moest je een bepaald aantal woorden schrijven, maar uit deze recensie komt bij jou alleen de negativiteit van het plot naar voren, terwijl je wel degelijk veel positieve noten hebt te melden. ( Zie “Vals “heeft vrijwel alles wat een goede thriller moet hebben: een verrassende intrige, een snufje romantiek en een flinke dosis spanning.”) Ik vond het namelijk wel een zeer goed boek, juist doordat deze sterke punten erg naar voren komen.
Een reactie posten