Uitgevers verzinnen soms de gekste initiatieven om een boek onder de aandacht te brengen. Vaak gebeurt dat bij uitgaven waarvan de kwaliteit twijfelachtig is. Of Wat jij niet ziet van Sarah Pinborough een tegenvallend leesavontuur is, kunnen we niet zeggen, want (nog) niet gelezen. Maar we stelden wel vast dat uitgeverij The House of Books voor de promotie ervan eigenaardige bokkensprongen maakt.
De redactie van De Spanningsblog en ook andere recensenten, zo blijkt uit reacties op Facebook kregen een mail van de uitgever waarop in dikke letters GEHEIMHOUDINGSVERKLARING stond. Toegegeven, dat trekt de aandacht. Maar de mail wekt gaandeweg weerzin wanneer de ontvanger voorwaarden dient te accepteren. Hij verplicht zich tot het bekijken van een halve minuut durend onscherp YouTube-filmpje waarin Sarah Pinborough tot hem spreekt. Hij mag niets over het einde van het boek naar buiten brengen en moet erkennen dat de teksten en de plot strikt vertrouwelijk zijn. Wat de straf behelst als de voorwaarden toch worden geschonden, wordt niet gemeld. Kortom, de mail valt niet serieus te nemen. We kunnen met een gerust hart hier het laatste woord ('Sarah') uit het boek citeren, want wat hebben we te vrezen? Maar op een luidruchtig applaus van de redactie hoeven de bedenkers van deze weinig sympathieke promotieactie niet te rekenen.
Een dag later valt het boek, vergezeld van een briefje met dezelfde geheimhoudingsverklaring in de brievenbus. De achterflap geeft allerlei ronkende commentaren van buitenlandse kranten en blurbs van bekende schrijvers (Harlan Coben en Stephen King) weer, maar niets van de inhoud. Dat stelt ons voor een dilemma: boek lezen of niet?
Gelukkig biedt een recensie uit The Guardian uitkomst. Ook deze krant kreeg van de uitgever op het hart gedrukt toch maar niets van het einde weg te geven. Zoals ook de acteurs van Agatha Christie's toneelstuk The Mousetrap al sinds jaar en dag aan het eind van de voorstelling het publiek dringend verzoeken om niet te verklappen wie het heeft gedaan.
De Britse krant doet in grote lijnen het verhaal van Wat jij niet ziet uit de doeken. We hebben te maken met een thriller van het type 'domestic noir', dat wordt verteld vanuit twee perspectieven. De ene is van de alleenstaande moeder Louise. Tijdens een zeldzaam avondje uit ontmoet ze een man en valt als een blok voor hem. De maandag erop ontmoet ze haar nieuwe baas, David. De man uit het café, die getrouwd blijkt te zijn, en die zegt een fout te hebben begaan. Dan ontmoet Louise Adele, de vrouw van David. De twee raken bevriend en Louise leert een heel andere kant van David kennen. Er lijkt iets goed mis in hun huwelijk.
The Guardian geeft in de recensies geen spoilers weg. De krant constateert dat het verhaal behoorlijk griezelig is en ook een totaal onverwachte weg inslaat. Een aantal wendingen later noemt de krant de thriller een 'total wrong-footer', eentje die de lezer op het verkeerde been zet en verbijsterd achterlaat. De hashtag WTFthatending doet zijn naam eer aan, aldus de recensent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten