Niets is normaal
(Door Arno Ruitenbeek)
Dat een thriller over een seriemoordenaar zelfs een oude rot van een recensent kan verrassen, is te danken aan Inger Ash Wolfe. De Amerikaanse romanschrijver die zich achter dit mooie pseudoniem verbergt, weet waar Abraham de mosterd, de ketchup en de mayonaise haalt.
Niets, maar dan ook werkelijk niets is 'normaal' in De roeping. Het decor: een kleine stad in Canada. De recherchechef: een grijze dame van in de zestig die voor haar moeder, de ex-burgemeester, zorgt en tegelijkertijd moet voorkomen dat haar korpsje verder wordt uitgekleed.
Haar medewerkers: een zooitje ongeregeld met enorm veel talent dat elders te lang onopgemerkt of genegeerd is. De slachtoffers: ongeneeslijk zieken. En als klap op de vuurpijl de dader: een veganistische lekepriester met een koffer vol giftige paddenstoelen en dodelijke tincturen.
De ontknoping is even zinderend als de aanvankelijke verwarring bij de 'goeden' met welke 'slechte' ze te doen hebben. Alvorens een min of meer gericht onderzoek op gang komt, is de moordserie op een haar na gevild. Letterlijk. Zo lieflijk de omgeving, zo gruwelijk de misdrijven.
Inger Ash Wolfe - De roeping. Vertaling: Iris Bol. Uitgeverij De Boekerij, 320 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten