Frances Fyfield - De mond gesnoerd (2009)

Thriller voor klaarwakkere lezers

(Door Hans Knegtmans)

Frances Fyfield is geen thrillerschrijfster voor het grote publiek. Wie al moeite heeft met Ruth Rendell (of haar alter ego Barbara Vine), moet er vooral niet aan beginnen. Te subtiel. Te impliciet. Te veel doe-het-zelven voor de lezer die de overdadige uitleg van de vrouwelijke 'literaire thriller' gewend is.

De juryleden zagen daar geen been in toen ze Fyfields Blood from stone in 2008 de Duncan Lawrie Dagger toekenden voor de beste Britse misdaadroman van het jaar. Terecht. In ruim driehonderd pagina's vertelt de schrijfster een ijzingwekkend verhaal over de nasleep van een rechtszaak.

Op instigatie van haar zuster Henrietta klaagt Angel Joyce haar partner aan vanwege ontvoering, verkrachting en zware mishandeling. Dat lijkt wel erg zwaar geschut, maar zodra Fyfield de beklaagde introduceert, begrijpt iedereen dat Rick Boyd een gewetenloze carrièrepsychopaat is, die vrouwen inpalmt en hen vervolgens tiranniseert.

Het probleem is echter dat zijn advocate, Marianne Shearer, haar vak even meedogenloos uitoefent als Boyd het zijne. Zij laat geen spaan heel van de zachtmoedige Angel. Zo diep wordt die vernederd dat zij tijdens de rechtszaak zelfmoord pleegt. Einde proces. Einde voorarrest van de verdachte.

En dan moet het eigenlijke verhaal nog beginnen. In plaats van haar overwinning te vieren stort de succesvolle advocate zich van de zesde verdieping van een luxehotel in Kensington. Niet gekleed in haar stemmig zwarte broekpak, maar in een extravagant kleurige, peperdure rok. Haar cliënt Rick weet dat zij over ruim voldoende belastend materiaal beschikte om de aanklacht van Angel te onderbouwen. Hij heeft ook een vermoeden waar hij die informatie moet zoeken.

Om Blood from stone, vertaald als De mond gesnoerd, naar waarde te schatten moet de lezer klaarwakker zijn. Pas dan raakt hij ervan doordrongen aan welke emoties vooral hoofdpersoon Henrietta Joyce heeft blootgestaan.

Zo moet een psychologische thriller eruitzien.

Frances Fyfield - De mond gesnoerd. Vertaling: Catalien van Paassen. Uitgeverij Archipel, 332 pag.

(Bron: Het Parool, foto auteur: GPD)