,,Ik erger me aan alle ruimte die hij krijgt om zijn trieste mening te ventileren.'' Dat zegt schrijfster Saskia Noort in Het Parool van afgelopen zaterdag over collega-auteur Jeroen Brouwers. Die liet onlangs in de Volkskrant weten dat het enige dat in Nederland nog verkoopt 'in elkaar gemacramede boekjes zijn, geschreven door welgevormde blonde chicklitschrijfstertjes'.Ook Gerrit Komrij laat zich laatdunkend uit over auteurs van haar generatie, stelt Noort. ,,Geen krant die denkt: we zetten Kluun en Saskia Noort ertegenover, zodat er discussie ontstaat. Nee, de heilige literatuur mag niet worden aangetast.''
Noort juicht het toe dat er nu ook ruimte voor schrijvers op tv is. ,,Dan is het handig als daar iemand zit die een beetje vlot is. Een uitgeverij is een bedrijf. (...) Bovendien, met het geld dat mijn uitgeverij aan mij verdient, worden minder succesvolle schrijvers ondersteund. (...) In de jaren zeventig kreeg iedereen subsidie, al schreef je één letter per jaar. (...) Jeroen Brouwers wil dat wij met zijn allen geld doneren voor het belangrijke werk dat hij verricht. Wat is daar nou zo fucking belangrijk aan? Jeroen Brouwers blijft hangen in het slachtofferschap, een erfenis van de jaren zeventig.''
De schrijfster uit Bergen zegt in het interview dat zij teleurgesteld is in een auteur die zij vroeger zo bewonderde. ,,Het Journaal vroeg Connie Palmen op de avond van het boekenbal om een mening over blonde schrijfsters zoals ik en Susan Smit. Ze zei: 'Ik zou tegen hen willen zeggen: scheer je weg'. Toen dacht ik: nou Connie, ik kan me nog herinneren dat jij bij Karel van de Graaf zat als aantrekkelijke, jonge vrouw van wie oudere schrijvers vonden dat je geen literatuur schreef. Dit soort afgunst is typisch voor de literatuur.''
(Bron: Het Parool)
1 opmerking:
Volgens mij zei Connie Palmen: 'Donder op.'
En vervolgens schrijven we allemaal gewoon lekker verder.
Een reactie posten