Hebzucht, ijdelheid en zwendel
(Door Mieske van Eck)
Het gaat alles behalve goed op de aandelenmarkt en beleggers snakken naar gouden kansen. Behendig bespeelt William Scarborough hebzucht, ijdelheid en schuldgevoel bij de allerrijksten. Zelfs zijn assistent Victor van Zanten trapt erin. Ook de onberispelijke oudere advocaat Bram de Lint en de heel wat minder onkreukbare bankier Boudewijn Faber weet Scarborough voor zijn karretje te spannen.
Het recept van Scarborough is groots en meeslepend. Hij huurt een oud landgoed en laat dat helemaal opknappen en volhangen met kunstwerken, die hij deels lospraat bij de rijke Rietschotenaren. Een Rembrandt, een Rubens en een Mondriaan zijn de grote trekkers, maar wat er verder hangt is ook niet mis. Scarborough nodigt de meest veelbelovende dorpelingen uit voor een bezichtiging en de presentatie van zijn fonds. Geen mens heeft door dat deze goedgeklede en met geld smijtende kunstliefhebber een gewetenloze oplichter is. Hoewel niemand weet waar Scarborough vandaan komt en wat zijn verleden is, laat het dorp zich meeslepen en schokt het honderden miljoenen.
Al snel blijkt dat hij niet alleen de boel bedondert, maar ook over lijken gaat. Victor van Zanten en zijn vriendin en kunstkenner Jessica Dobson vrezen voor hun leven nadat de zeepbel op groteske wijze uiteen is gespat.
De zwendelaar is een aardig debuut van Bjorn Stibbe, al is het boek hier en daar wat te uitvoerig en valt er op taalgebied nog wel wat te verbeteren. Stibbe werkt zelf voor een bank en heeft op verschillende plaatsen in de wereld gewoond en gewerkt. Hij weet de sfeer van hoopvolle verwachting en wanhoop in zo'n bedrogen dorp goed te treffen.
Bjorn Stibbe - De zwendelaar. Uitgeverij A.W. Bruna, 320 pag.
Bron: Brabants Dagblad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten