Charles Maclean - De smaak van stilte (2008)

Is dit het werk van een seriemoordenaar?

(Door Arno Ruitenbeek)

De dochter van de succesvolle ondernemer Ed Lister wordt vermoord. Meer vrouwen komen op de slachtofferlijst te staan. Is er een seriemoordenaar aan het werk? Charles Maclean laat de lezer lang in onzekerheid daarover. Wat zijn thriller De smaak van stilte extra de moeite waard maakt.

Sophie Lister volgde een schildercursus in Florence, toen ze om het leven werd gebracht. Lister en zijn echtgenote reizen naar Italië af om het politieonderzoek een zetje te geven. Zonder resultaat. Gefrustreerd neemt Lister het heft in eigen handen. Hij schakelt een computergenie in om voor privédetective te spelen. Tegelijkertijd verliest de zakenman zijn concentratie en doelgerichtheid door een internetverliefdheid.

Dit amateuristische gedoe is een kolfje naar de hand van moordenaar Ward. Van wie we spaarzaam iets te weten komen. Zoals: hij lijdt aan synesthesia (koppeling van zintuigen), kan emoties proeven. Ward baant zich via een toenemend aantal lijken een weg naar Lister. Het motief is tot op het laatst duister.

De auteur heeft een paar schoonheidsfoutjes gemaakt, of ze zijn er door de vertaling in geslopen. Het decor wisselt sterk. Van Italië naar het Verenigd Koninkrijk, van Frankrijk naar de Verenigde Staten en even zoveel steden en straten. Omdat voor de intrige belangrijke personen daar wonen of werken. Helaas wordt verondersteld dat wij Nederlanders in een oogwenk weten en herkennen waar we nu weer geparachuteerd zijn.

Een even foute aanname is dat kennis van computers, internet en wat dies meer zij algemeen en uitgebreid is. Het is soms hard nodig passages te herlezen om de verhaallijnen te kunnen blijven volgen. De originaliteit, de vaart en de karakters doen de kritiek echter omslaan in waardering.

Charles Maclean - De smaak van stilte. Vertaling Ed van Eeden en Karin van Gerwen. Uitgeverij Mynx, 427 pag.