(Door Peter de Zwaan)
Of ik naar de Power of Plots ging vroeg een collega wiens boeken ik zeer waardeer en die ten onrechte niet is genomineerd voor de Gouden Strop.
Nee, heb ik geantwoord, ik ga niet.
Ik heb helemaal niets met Scandinavië en ik begin een bloedhekel te krijgen aan thema's. Alles heeft een thema. Boekenweken hebben thema's, boekenavonden, boekendagen, zonder thema kom je er niet meer vandaagdedag, gek word ik van die gemakzucht.
Kom jongens, laten we een thema bedenken, dan flansen we daar wat omheen en dan zijn we klaar.
Gebruik toch je fantasie. Ga bij elkaar zitten, wees creatief en bedenk wat moois. Over Nederlandse misdaadliteratuur, bijvoorbeeld, want die hoort centraal te staan, daar hebben we de Maand van het Spannende Boek voor bedacht.
Scandinavië.
Het zal wel weer aan mij liggen en ik ga misschien, waarschijnlijk, weer eens veel te hard op uw tenen staan, maar vormen Scandinaviërs niet een beetje een overschat volkje?
Na Sjöwall en Wahlöö is er niets meer vandaan gekomen wat de moeite waard was. Nou, niets, niet overdrijven, ietsje toch wel, een paar schrijvers. Een páár.
En wagonladingen ellende en drank. Iedereen in scheiding en dan liefst met ruzie, iedereen een dochter die het bloed onder je nagels vandaan haalt, iedereen een baas die niet deugt en een buurman, en dan ook nog dat klotenweer, elke bladzij opnieuw.
Daar moeten wij dan zo nodig een avond van maken.
Als begin van een Scandinaviëmaand? Omdat er nog ergens op een plank stapels boeken liggen die aan de man moeten worden gebracht van de 362ste Zweed die alle treurigheden des levens achter elkaar heeft gepend?
Het gaat een lange, droevige junimaand worden.
(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)
.jpg)
Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. In augustus 2010 verschijnt bij uitgeverij Cargo zijn nieuwe Jeff Meeks-thriller 'Voortvluchtig'. Kijk op de site van Peter de Zwaan voor meer informatie. (Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)
3 opmerkingen:
Een knap staaltje generaliseren.
Bijna net zo kort door de bocht als alle Nederlandse auteurs een stelletje notoire zeikballen noemen...
Wat een intrigerende man is hij toch, die Peter de Zwaan. Zou met deze streekgenoot graag eens een avond praten over de dingen die zijn leven hem wel de moeite waard maken. Neem ik een fles Aquavit mee. En wat antidepressiva...
De thuisblijvers gaan die avond lekker een boek lezen bij de open haard, en verder broeden op betere tijden.
Precies vorig jaar brak ik - als filmproducent, regisseur, auteur, en mede bestuurslid van een prachtig filmfestival - een lans voor het feit dat de Gouden Strop het verdient om uitgereikt te worden in een ambiance die (internationale) allure heeft. In Vlissingen. Vlissingen? Ja, want daar zetelt het zeer succesvolle Filmfestival By the Sea, waarin sinds jaar en dag de combinatie 'film' en 'literatuur' centraal staat. Waarom ook niet de thriller, bedacht ik me? Organiseer een paar avonden waarop kroonjuweeltjes van verfilmde thrillers getoond worden; zorg voor leuke workshops (of seminars, hoe je het ook wilt noemen) waar uitgevers, schrijvers, producenten, filmmakers, omroepen en fondsen elkaar ontmoeten en structurele plannen smeden voor de verfilming van de Nederlandse thriller. Met als apotheose: de uitreiking van de Gouden Strop. Op de rode loper, in een grote filmzaal, met leuke spraakmakende gasten. Een echte feestavond, niet in een naargeestige navelstaar omgeving in Amsterdam, maar in een bruisend centrum van film en literatuur.
Asman en Ross, toch niet de eersten de besten, wilden dit wel verder onderzoeken. Maar verder dan een goedbedoelde poging kwam het niet. De uitreiking van de Strop lag in een strop, muurvast verbonden aan de maand van het 'spannende boek'; en niemand had de aanvechting om helemaal naar Vlissingen te komen...
Nu, een jaar later, lees ik weer veel misnoegen vanwege een Scandinavische tsunami die de kleine Nederlandse enclave overspoelt.
En voel ik me door een vreemde kracht geroepen om alles te herhalen dat ik vorig jaar zei: draai het roer om, en zet koers naar Vlissingen (ja, het lijkt ver weg, nee, dat valt best mee als je ziet wat je ervoor terugkrijgt).
Hartelijke groet,
Hans Pos
Een reactie posten