Een container met dollarbiljetten
(Door Hans Knegtmans)
Fraude is het eerste van vier delen met Nick Heller in de hoofdrol. Heller, voormalig militair en lid van de beruchte Special Forces, werkt tegenwoordig bij Stoddard Associates, een onderzoeksbureau dat - al hangen ze dat niet aan de grote klok - gespecialiseerd is in allerhande soorten spionage. Zojuist heeft hij een verdwaalde container met dollarbiljetten ontdekt, die de Amerikaanse overheid bestemd had voor zwarte betalingen aan relaties in Irak. Maar voordat hij de zaak verder kan onderzoeken, wordt zijn bloedeigen broer Roger na een etentje met echtgenote Lauren van de straat geplukt en ontvoerd. Nu kan Nick de burgerlijke, materialistische Roger niet luchten of zien. Diens tienerstiefzoon Gabe echter, een nerdy ventje dat op school gepest wordt, heeft een speciaal plekje in zijn hart. Net als trouwens, om prozaïscher redenen, Lauren. Daarom besluit hij de familierelaties even voorrang te verlenen boven de containeraffaire.
Vooralsnog blijft het een raadsel wat de ontvoerders - wie dat ook mogen zijn - willen bereiken. En Lauren drijft haar zwager tot wanhoop doordat ze informatie die een ander licht op de zaak kan werpen, stelselmatig voor zich houdt. 'Hoe meer ik te weten kwam, hoe minder ik ervan snapte', verzucht Nick halverwege het boek. En hij is niet de enige. De lezer begon al te denken dat hij te stom was om de opeenstapeling van plotwendingen te volgen.
Het grootste probleem van Fraude is, afgezien van de onoverzichtelijke intrige, de onaantastbaarheid van de hoofdfiguur. In Joseph Finders zelfstandige romans (Paranoia, Bedrijfsongeval) moest de held (of antiheld) steevast tegen de stroom inroeien, met gevaar voor lijf en leden. Daar is nu geen sprake van. In een interview noemt Finder zijn personage 'mijn eigen Jason Bourne of James Bond'. Dat is niet het type waar de fans op zaten te wachten.
Joseph Finder - Fraude. Vertaling: Hugo Kuipers. Uitgeverij Luitingh, 336 pag.
(Bron: Het Parool)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten