(Door Peter Kuijt)
Het was al geen pais en vree in het gezin van Bo van Lierop, maar de rapen zijn meer dan gaar als ze ontdekt dat dochter Eva (16) een verhouding heeft met haar 42-jarige leraar. In Meesterdeal, na Stem! de tweede thriller van Marlen Beek-Visser, beschrijft de auteur, een van de drijvende krachten achter het collectief Moordwijven, hoe een en ander zijn weerslag heeft op het gezin.
Het verhaal heeft aanvankelijk veel weg van een familiesoap. Een verdienste van de schrijfster is dat nagenoeg geen enkel personage veel sympathie bij de lezer weet op te wekken. Dochter Eva zou je met haar puberale gedrag wel achter het behang willen plakken, nukkige vader Adam doet stiekem, moeder Bo, die vrijwilligerswerk doet bij een telefonische hulplijn, laat zich tegen beter weten in toch inpalmen door een cliënt die weinig hulp nodig schijnt te hebben. En dan heb je Yannick nog, het agressieve vriendje van Eva. Over de getrouwde meester die door de knieën gaat als hij ziet hoe Eva 'de achterkant van haar pen in haar mond steekt en zachtjes rondjes laat draaien', hoeven we verder geen woord meer vuil te maken.
Meesterdeal komt wel wat traag op gang. Wellicht is dat te wijten aan de vele gedachten van de personages die Beek-Visser aan het papier toevertrouwt. Show, don't tell, zou je haar willen adviseren. Beschrijf meer de handelingen van de karakters en minder hun hersenspinsels. Het verhaal komt dan vanzelf op stoom.
Overigens neemt de spanning zienderogen toe als er een slachtoffer valt. Beek-Visser heeft een scherp oog voor de omgeving en is bedreven in dialogen die dik in orde zijn. De lezer wacht een geraffineerde en verrassende finale. Kom maar op met die derde thriller.
Het was al geen pais en vree in het gezin van Bo van Lierop, maar de rapen zijn meer dan gaar als ze ontdekt dat dochter Eva (16) een verhouding heeft met haar 42-jarige leraar. In Meesterdeal, na Stem! de tweede thriller van Marlen Beek-Visser, beschrijft de auteur, een van de drijvende krachten achter het collectief Moordwijven, hoe een en ander zijn weerslag heeft op het gezin.Het verhaal heeft aanvankelijk veel weg van een familiesoap. Een verdienste van de schrijfster is dat nagenoeg geen enkel personage veel sympathie bij de lezer weet op te wekken. Dochter Eva zou je met haar puberale gedrag wel achter het behang willen plakken, nukkige vader Adam doet stiekem, moeder Bo, die vrijwilligerswerk doet bij een telefonische hulplijn, laat zich tegen beter weten in toch inpalmen door een cliënt die weinig hulp nodig schijnt te hebben. En dan heb je Yannick nog, het agressieve vriendje van Eva. Over de getrouwde meester die door de knieën gaat als hij ziet hoe Eva 'de achterkant van haar pen in haar mond steekt en zachtjes rondjes laat draaien', hoeven we verder geen woord meer vuil te maken.
Meesterdeal komt wel wat traag op gang. Wellicht is dat te wijten aan de vele gedachten van de personages die Beek-Visser aan het papier toevertrouwt. Show, don't tell, zou je haar willen adviseren. Beschrijf meer de handelingen van de karakters en minder hun hersenspinsels. Het verhaal komt dan vanzelf op stoom.
Overigens neemt de spanning zienderogen toe als er een slachtoffer valt. Beek-Visser heeft een scherp oog voor de omgeving en is bedreven in dialogen die dik in orde zijn. De lezer wacht een geraffineerde en verrassende finale. Kom maar op met die derde thriller.
Marlen Beek-Visser - Meesterdeal. Uitgeverij Ellessy Crime, 279 pag.
Deze recensie stond eerder - in een verkorte versie - in het AD
Deze recensie stond eerder - in een verkorte versie - in het AD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten