(Door Guido Huisintveld)
Volgepakt met bommen en diverse wapens liepen Eric Harris en Dylan Klebold op 20 april 1999 de Columbine High School in Columbine, Colorado, binnen. De slachting die volgde zou hun wraak zijn op allerlei pesterijen, zo luidt een simplistische conclusie. Maar er speelde zich veel meer af tussen de oren van deze jongens. Tim Krabbé tilt de schedels op en toont ons de verwording van de meest bizarre gedachtekronkels. Het is ook boeiend om te volgen hoe vreselijk naïef de naaste omgeving is omgegaan met alarmerende en soms nogal prominent aanwezige signalen.
Het boek heeft een duidelijk opgezette structuur. De auteur begint met een korte inleiding om vervolgens los te barsten met een uiterst gedetailleerd verslag van de gehele schietpartij. Verbijsterend, schokkend en hartverscheurend. U bent gewaarschuwd.
Het derde hoofdstuk bevat een uitgebreide toelichting op dit verslag. Het vierde hoofdstuk beslaat meer dan de helft van het boek. Hierin krijgen Eric en Dylan een gezicht, een persoonlijkheid. Hun geestelijke ontwikkeling in de voorgaande jaren wordt onder de loep genomen. Buitensporig veel details uit blogs en dagboeken zijn gereproduceerd. Misschien iets te veel van het goede. Maar de overvloed aan informatie zuigt je in hun leefwereld, waardoor de schietpartij - culminerend in hun zelfmoord - een onthutsende dimensie rijker wordt.
Het vijfde hoofdstuk kaart aan wat er na de schietpartij aan zin en onzin de wereld ingegooid is. In het laatste hoofdstuk geeft Tim Krabbé een omvangrijke en zeer scherpzinnige analyse. Hier scoort de auteur extra punten met helder onderbouwde inzichten en intrigerende conclusies. De geesten van Eric en Dylan zullen nog lang in uw huis rondwaren…
Tim Krabbé - Wij zijn maar wij zijn niet geschift. De schietpartij van Columbine. Uitgeverij Prometheus, 416 pag. (Zie ook interview met de auteur)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten