Verontrustende boodschap komt niet aan
(Door Arno Ruitenbeek)
Een goede diender is nog geen goede schrijver. Onder het pseudoniem Gianni Palagonia heeft een Siciliaanse politieman zijn ervaringen met de maffia op het eiland te boek gesteld. Dat is prima, dat houdt ons scherp, doet ons beseffen dat de huidige euforie over minder criminaliteit vals als een kraai is. (Minder aangiften? Ja, omdat de gemiddelde koddebeier geen tijd, zin of vakkennis heeft om die op te nemen.)
Van spanningsopbouw of cliffhangers heeft hij echter nooit gehoord. De chronologie en de logica ontbreken hier en daar, het duizelt van de namen (die meestal de Italiaanse vorm hebben gehouden, dus achternaam en dan pas voornaam), de emoties die opspelen bij weer een liquidatie of de ontdekking van verraad en corruptie zijn grotendeels onderbelicht.
De titel Tentakels is slechts te begrijpen in combinatie met de ondertitel Mijn strijd tegen de maffia en de bij de jongste generatie niet parate wetenschap dat de georganiseerde misdaad is voorgesteld als octopus.
True crime is natuurlijk geen thriller. Maar als je een groot publiek wilt bereiken met een verontrustende boodschap als deze, zul je wel moeten.
Gianni Palagonia - Tentakels. Uitgeverij Sijthoff, 351 pag.
1 opmerking:
Wat een slechte recensie zeg True crime beoordelen als een thriller is natuurlijk in de eerste plaats al onzin en om er dan nog wat minachtend en ongefundeerd geklets over de politie tussen door te gooien is voegt ook al niks toe.
Dan volgt er nog een totaal ontspoorde zin waarin waarschijnlijk beweert wordt dat 'de jongste generatie' de octopus-metafoor niet begrijpt. Waar haalt iemand het vandaan.
Het is overigens een uitstekend boek. Niet voor niks dat het door echte journalisten in o.m. het NRC uitstekend besproken wordt en vrij veel aandacht heeft gekregen, ook in Italië.
Een reactie posten