Kritische blik 17

(rubriek over thrillerrecensies in andere media)

GOED UIT DE VERF

'Mooie start', schrijft recensent Gijs Korevaar in het AD over het debuut 'Zusters in het kwaad' van het schrijversduo Kortsmit & Lotz. Een groep vriendinnen vormt een wraakclub die actie onderneemt tegen asociaal gedrag. Op een dag gaan ze te ver.
Het boek is mooi geschreven, aldus Korevaar. ,,De karakters komen goed uit de verf en de wraakacties lopen steeds verder uit de hand, waardoor de spanning in de vriendinnenclub oploopt.''

ZIJN TWEEDE

Afra Botman (Trouw) is opgetogen over 'Dicht bij huis' van de Canadees Linwood Barclay. De 16-jarige Derek struint in het leegstaande huis van zijn buren rond om een plekje te vinden waar hij later de liefde kan bedrijven met zijn vriendin. Maar dan komen de buren ineens terug. Derek, die zich heeft verstopt, hoort dat er wordt aangebeld. En hij hoort ook schoten. Even later treft hij de lijken aan van zijn buurman, buurvrouw en buurjongen, tevens zijn beste vriend. Derek wordt later als hoofdverdachte beschouwd.
Barclay is een rasverteller, vindt Botman, die geen grote personages of grove effecten nodig heeft om een alledaags leven te veranderen in een nachtmerrie. ,,En dit is pas zijn tweede thriller.''

OVERTUIGEND

In 'Gevallen engel' van de Ierse Julie Parsons is Adam Smythe net ontslagen uit de gevangenis en heeft hij in Ierland werk gevonden als visser. Jong en knap als hij is, weet hij veel mensen in te palmen. Zo ook de oude Lydia Beauchamp, eigenaresse van een landgoed. Maar zal zij achter Adams ware gezicht komen, voor het te laat is?
Julie Parsons is relatief onbekend in thrillerland en dat is onterecht, schrijft Els Roes in De Telegraaf. ,,Ze kan de vergelijking met grote namen makkelijk doorstaan.'' De uitwerking van de karakters is weer top, stelt de recensent. Met 'Gevallen engel' (overigens een van de acht delen van de thrillerbox die bij de Telegraaf te koop is) heeft Parsons een overtuigende psychologische thriller geschreven, aldus Roes. Zie hier overigens een interview met Parsons uit 1999.

MORAAL

Nadat recensent Arie Storm in Het Parool de loftrompet had gestoken over 'Doodverf' van A.F.Th. van der Heijden - en in één moeite met het nodige dedain het Nederlandse thrillergenre neersabelde -, laat nu ook criticus Gert Jan de Vries in NRC Handelsblad zijn licht schijnen over het nieuwste boek van de schrijver. Hoofdrolspelers zijn de drie vrienden Albert, Flix en Thjum. Ze raken verwikkeld in twee elkaar uiteindelijk rakende plotlijnen. Flix verpakt in een atelier in Italië levende modellen niet zonder risico in gipsverband. Albert smokkelt vanuit Italië eerst brieven naar Nederland, maar uiteindelijk zelfs levende waar, namelijk een klein jongetje.
De moraal wijkt in 'Doodverf' af van de mainstream thriller, concludeert De Vries. ,,Misdaadromans eindigen vaak hoopvol met het herstel van de maatschappelijke orde. Dat maakt het genre tot veilig vermaak.'' Daar is in het 'hopeloze universum' van Van der Heijden geen sprake van, aldus de bespreker. ,,Ook nu hij als thrillerauteur reïncarneert blijft zijn wereldbeeld van het grimmige, inktzwarte realisme waar de meeste van zijn misdaadcollega's een puntje aan kunnen zuigen.''