Michael Connelly - Ongrijpbaar (2009)

Connelly bewijst opnieuw zijn grootmeesterschap

(Door Arno Ruitenbeek)

Mijn favoriete schrijver heeft me in zijn nieuwste thriller twee keer geraakt tot in het diepst van mijn ziel. Ongrijpbaar is niet alleen het zoveelste bewijs van het grootmeesterschap van Michael Connelly als het om spanning gaat. Het is bovendien het trieste verhaal van een collega-misdaadverslaggever die, net als ik, door nieuwlichters en bezuinigers zijn baan verliest.

De krant waar ik werk, heeft me niet ontslagen. Wel ben ik heengezonden naar de buitengewesten, alwaar ik wanhopig probeer de restanten van wat in mijn ogen het mooiste onderdeel van het krantenvak is, overeind te houden in vaak veel te krap bemeten kolommen en zonder de tijd die nodig is om grondig onderzoek te doen. Intussen zie je de concurrent met de verhalen weglopen.

In de vijftien jaar dat ik criminelen, politie en justitie in de provincie Noord-Holland op de voet volgde, gebeurde dat niet. Ik zorgde dat ik eerder was met de berichtgeving en dook in de krochten van kadaster, kamer van koophandel, advocatendossiers en politieverbalen voor de achtergronden en duiding. Mijn netwerk was schier grenzeloos en betrouwbaar.

Jack McEvoy heeft het dus aanmerkelijk slechter getroffen bij de Los Angeles Times. Hij moet binnen veertien dagen opkrassen en tegelijkertijd zijn opvolgster - jong, goedkoop en zonder enige relevante ervaring of relaties - inwerken. Bij Jack rijpt het plan om met een klapper van een verhaal zijn plaaggeesten verbijsterd achter te laten. Dat lijkt hem in de schoot geworpen te worden met twee moorden op naaktdanseressen. De opsporingsinstanties zagen de onmiskenbare verbanden tussen deze en andere zaken niet, zodat onschuldigen in de nor belandden.

Met hulp van een van Connelly's andere sterren, FBI-agente Rachel Walling, graaft Jack zich naar de fundamenten van deze bloederige, door een bizarre seksuele afwijking gekleurde affaire. De 50-plusjournalist die zich moet zien te redden in de digitale wereld is overigens een derde element van herkenbaarheid.

Hoewel zijn naam niet wordt genoemd en hij geen rol speelt in dit ijzingwekkend goed geschreven drama, zijn er verwijzingen naar de Grote Speurder: Harry Bosch. Zijn geestelijke vader kennende, is Bosch in de volgende pageturner weer aan de beurt. Ik kan niet wachten.

Michael Connelly - Ongrijpbaar. Uitgeverij De Boekerij, 368 pag.